လူ႕အခြင့္အေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူလူငယ္တစုုက စက္တင္ဘာ ၂၁ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ျမန္မာႏုုိင္ငံ အမ်ဳိးသား လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ကုုိ ကန္႔ကြက္ဆႏၵထုုတ္ေဖာ္စဥ္ (ဓာတ္ပံု – ေဂ်ပိုင္/ဧရာဝတီ)
ျမန္မာႏိုင္ငံလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အရင္က လူေတြ သိပ္မသိခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အင္း၀အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ အိမ္တြင္းအလုပ္သမား မိန္းကေလးငယ္ႏွစ္ေယာက္ကို ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းမႈအေပၚ ေကာ္မရွင္က ၀င္ေရာက္ေျဖရွင္းခဲ့ရာမွာ နည္းလမ္းမမွန္လို႕ လူေဝဖန္ခံရပါတယ္။ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ေတြရဲ့ လုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းနဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြ ေမးခြန္းထုတ္ခံလာရျပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကပါ ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်လာခဲ့ပါတယ္။ အခုေနာက္ဆုံး သက္ဆိုင္ရာ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ ၄ ဦး ႏုတ္ထြက္ခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ လစ္လပ္သြားတဲ့ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ေတြ ေနရာ ျပန္လည္အစားထိုး ခန္႕ထားဖို႕ ရွိလာခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုလူေတြ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ေတြ ျဖစ္သင့္သလဲ ျပန္လည္သုံးသပ္ၾကည့္ဖို႕ လိုလာပါတယ္။
လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဆိုတာ အမွန္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကာကြယ္ေပးဖို႔႔နဲ႔ ျမွင့္တင္ေပးဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဖဲြစည္းထားတတ္ၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘယ္လိုမ်ိဳးဖဲြ႔စည္းရမလဲဆိုတာကို တခ်ိဳဳႏိုင္ငံေတြက ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ျပဌာန္းေလ့ရွိသလို တခ်ိဳ႔ႏိုင္ငံေတြကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကေန ျပဌာန္းလိုက္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဥပေဒအရ ဖဲြ႔စည္းတာမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသားလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ကေတာ့ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳျပဌာန္းခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသားလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဥပေဒအရ ေပၚေပါက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္မွာ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖဲြ႔စည္းခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အေရွ႔ေတာင္အာရွဆယ္ႏိုင္ငံမွာ ငါးႏိုင္ငံေျမာက္ ဖဲြ႔စည္းလာခဲ့တဲ့ ေကာ္မရွင္ျဖစ္ပါတယ္။
လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ လူပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ႏိုင္ငံသားအားလံုးရဲ႔ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ေပးရမယ့္ တာ၀န္၊ ႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရရဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ တာ၀န္ရွိမႈေတြကို ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ျမွင့္တင္ေပးရမယ့္ တာ၀န္ရွိတာေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႔ အရည္အခ်င္းေတြက အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ေတြရဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ၊ စံခ်ိန္စံညြန္းေတြကို ေကာ္မရွွင္ရဲ့ ဥပေဒေတြမွာ ျပဌာန္းထားေလ့ရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသားလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဥပေဒရဲ့ အပိုဒ္ ၆ မွာဆိုရင္လည္း ေကာ္မရွင္၀င္ေတြဟာ (၁) ျမန္မာႏိုင္ငံသားျဖစ္ရမယ္ (၂) အသက္ ၃၅ ႏွစ္ထက္ မငယ္ရဘူး (၃) သိကၡာသမာဓိနဲ႔ ျပည့္စံုၿပီး အက်င့္စာရိတၱေကာင္းရမယ္၊ ေကာ္မရွင္မွာ ဘက္မလိုက္ဘဲ လုပ္ေဆာင္နိုင္ရမယ္ (၄) လူ႔အခြင့္အေရးဥပေဒ၊ လူ႔အခြင့္အေရးကာကြယ္ေရးနဲ႔ ျမွင့္တင္ေရးလုပ္ငန္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ျပည္သူ႔ေရးရာစီမံခန္႔ခဲြေရး လုပ္ငန္းဆိုင္ရာ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ (၅) ေကာ္မရွင္ရဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္မယ့္ ခံယူခ်က္ေတြ ျပည့္စံုရမယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ဒီအရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့သူမွ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ပညာရပ္နဲ႔ အေတြ႔အႀကံဳကို ဦးစားေပးတာေတြ႔ရပါမယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ျမွင့္တင္ဖို႔ တာ၀န္ရွိသူတေယာက္အေနနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတေတြက မရွိမျဖစ္ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြျဖစ္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးကာကြယ္ျခင္း၊ ျမွင့္တင္ျခင္းေတြကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ အတတ္ပညာ၊ ဗဟုသုတသက္သက္သာ မလံုေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ လူ႔အခြင့္အေရးႏွလံုးသား ပိုင္ရွင္ေတြျဖစ္ဖို႔ အထူး အေရးႀကီးလွပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးအေပၚ ယံုၾကည္ေလးစားဖို႔၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံရတဲ့သူေတြအေပၚ စာနာနားလည္ဖို႔၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကို ေကာင္းမြန္တဲ့ဥပေဒအရ အမွန္တရားေဖာ္ေဆာင္ေပးလို႔တဲ့ စိတ္ရွိဖို႔က လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္၀င္ေတြအတြက္ အထူး အေရးႀကီးလွပါတယ္။
ဗဟုသုတ၊ ပညာရပ္နဲ႔ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဖို႔လိုသလို လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကို စာနာနားလည္တတ္ၿပီး အမွန္တရားအတြက္ လုပ္ေဆာင္လိုတဲ့ ႏွလံုးသားေတြ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ ၿပီးခဲ့တဲ့ အင္း၀အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္အမႈက ထင္ထင္ရွားရွား မီးေမာင္းထိုးျပေနပါတယ္။ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၀င္ေတြမွာ လူ႕အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ အသိပညာ အားနည္းခဲ့သလို လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈအတြက္ အားႀကိဳးမာန္တက္ လုပ္ေဆာင္လိုတဲ့ စိတ္ဆႏၵ ကင္းမဲ့ေနခဲ့တာက ထင္ရွားပါတယ္။
ဒီေလာက္အထိ လူမဆန္စြာ ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းမႈ က်ဴးလြန္တာကို ေတြ႔ရွိရဲ႔သားနဲ႔ ႀကီးမားတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈလို႔ မမွတ္ယူတာ၊ ႀကီးေလးတဲ့ ရာဇ၀တ္မႈကို က်ဳးလြန္တာ သိရဲ႔သားနဲ႔ ေငြသားနဲ႔ ေက်ေအးဖို႔ တိုက္တြန္းခဲ့တာေတြဟာ ေကာ္မရွင္၀င္ေတြရဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရး စံခ်ိန္စံညြန္းေတြကို နားမလည္ မကၽြမ္းက်င္တာကို ေပၚလြင္ေစပါတယ္။ ဒီလိုအမႈကိစၥမ်ိဳးဟာ ျမန္မာနိုင္ငံက လက္မွတ္ေရးထိုးထားတဲ့ ကေလးသူငယ္အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္ေတြကို ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ခ်ိဳးေဖာက္တာမ်ိဳးပါ။ လူႏွစ္ေယာက္ သာမန္စကားမ်ား ရန္ျဖစ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။
ေနာက္ထပ္ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္တခုကေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြအေပၚ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ေတြရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ကို ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္လာပါတယ္။ သတင္းစာရွင္းလင္းပဲြမွာ သူတို႔အေနနဲ႔ ႀကီးတဲ့အမႈကို ငယ္ေအာင္၊ ငယ္တဲ့အမႈကို ပေပ်ာက္ေအာင္ သေဘာရိုးနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္လို႔ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ တဖက္က လက္ခံႏိုင္သလိုရွိေပမယ့္ အခုလို အသက္အရြယ္ငယ္၊ ပညာနိမ့္၊ အဆက္အသြယ္မရွိတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံရတဲ့သူေတြအတြက္ အမွန္တရားအတိုင္း အျပစ္ရွိတဲ့သူကို ေဖာ္ထုတ္ေပးျခင္းက ပို မလိုလားအပ္ဘူးလားလို႔ ျပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္ပါတယ္။
မတရားလုပ္တာ ထင္ရွားလ်က္နဲ႔၊ အမွန္တရားအတြက္ အားက်ိဳးမာန္တက္ လုပ္ေဆာင္ေပးသင့္သားနဲ႔ “ေကာ္မရွင္အေနနဲ႔ အမႈတခုကို ေက်လည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးလိုက္ႏိုင္ပါေၾကာင္း” ဆိုတဲ့ စာသားတေၾကာင္းအတြက္ကိုပဲ အာရံုစိုက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာဟာ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံရသူမ်ားက ေကာ္မရွင္ကို ယံုၾကည္အားကိုးမႈ ကင္းမဲ့ေစခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ ဒီလိုမတရားႏွိ္ပ္စက္ခံရတဲ့ မိန္းကေလးငယ္ေတြအတြက္ ရပ္တည္ေပးၿပီး က်ဴးလြန္တဲ့သူေတြကို ထိုက္တန္တဲ့ အေရးယူမႈေတြ ေပၚေပါက္လာဖို႔ အမွန္တရားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုး၊ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေလးစားတဲ့ ႏွလံုးသားေတြနဲ႔ အားႀကိဳးမာန္တက္သာ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေကာ္မရွွင္၀င္ေတြဟာ ျပည္သူက ယံုၾကည္အားထားတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးသူရဲေကာင္းေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကမွာပါ။
ေကာ္မရွင္ရဲ႔ ဥပေဒေတြမွာ အရည္အခ်င္းေတြ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ျပဌာန္းသားပါလ်က္ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို အရည္အခ်င္း မျပည့္စံုသူေတြ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကတာလဲ။ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ေရြးခ်ယ္ပံု၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း လဲြမွားေနတာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ ေကာ္မရွင္ရဲ႔ ဥပေဒထဲမွာ အရည္အခ်င္းျပည့္စံုတဲ့သူေတြကို ေကာ္မရွင္အဖဲြ႔၀င္ေလာင္း စိစစ္ေရြးခ်ယ္ေရးအဖဲြ႔ ဖဲြ႔ၿပီး ေရြးခ်ယ္ရမယ္လို႔ အပိုဒ္ ၅ မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီေရြးခ်ယ္ေရးေကာ္မတီမွာ ျပည္ေထာင္စု တရားသူႀကီးခ်ဳပ္၊ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး၊ လူကယ္ျပန္ ၀န္ႀကီး၊ ျပည္ေထာင္စုေရွ႔ေနခ်ဳပ္၊ တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႔ေနမ်ားေကာင္စီမွ ကိုယ္စားလွယ္တဦး၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ ၂ ဦး၊ အမ်ိဳးသမိီးေရးရာအဖဲြ႔ခ်ဳပ္မွ ကိုယ္စားလွယ္တဦး၊ ဥပေဒနဲ႔အညီဖဲြ႔ထားတဲ့ အစိုးရမဟုတ္ေသာအဖဲြ႔အစည္းမွ ကိုယ္စားလွယ္ ၂ ဦးပါ၀င္ရမယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္း ေကာ္မရွင္၀င္ေတြကို ေရြးခ်ယ္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္ဆင့္ကို ျပည္သူေတြ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဘယ္သူေတြကုိ ဘာေၾကာင့္ေရြးတယ္ဆိုကိုလည္း ျပည္သူေတြ သိခြင့္မရွိခဲ့ပါဘူး။ ျပည္သူေတြသိခြင့္ရွိတာကေတာ့ သမၼတလက္မွတ္ထိုးၿပီး ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ခဲ့တဲ့ ေကာ္မရွင္၀င္စာရင္းထြက္လာမွ ကိုယ့္ဘ၀တခုလံုးအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာအခ်က္ေတြကို ကာကြယ္ျမွင့္တင္ေပးဖို႔ တာ၀န္ခန္႔အပ္ခံရတဲ့ လူပုဂၢိလ္ေတြ ဘယ္သူျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္။ ျပည္သူလူထုဘက္က ဘယ္သူေတြျဖစ္သင့္တယ္ဆုိတာ အၾကံေပးခြင့္ မရွိပါဘူး။ ဘယ္လိုလူေတြကို အမည္စာရင္း တင္သြင္းထားလဲဆိုတာ သိခြင့္မရွိပါဘူး။ သမၼတရဲ့ ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္မႈ တခုတည္းသက္သက္နဲ႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ေရြးခ်ယ္မႈကို ေလ့လာၾကည့္ရင္လည္း ယခင္အစိုးရ ၀န္ထမ္းေဟာင္းေတြသာ ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ခဲ့တာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကမၻာမွာရွိတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွွင္ေတြထဲမွာ အက်ဥ္းဦးစီးဌာနက ညြန္ၾကားေရးမႉး ေက္ာမရွင္၀င္ျဖစ္တဲ့ တခုထဲေသာ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ ျဖစ္လာခဲ့ရပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ေကာ္မရွင္၀င္ေတြကို ျပန္ေရြးသင့္တယ္ဆိုတဲ့ အၾကံျပဳခ်က္ေတြ ထြက္ေပၚလာေနပါတယ္။ တကယ္တမ္းလည္း ျပန္လည္ေရြးခ်ယ္သင့္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို သံုးသပ္ၿပီး တကယ္အရည္အခ်င္းရိွတဲ့၊ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ရဲရဲ၀့ံ၀့ံ တာ၀န္ယူလိုတဲ့ စိတ္ထားရွိသူေတြ ပါ၀င္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လိုပါတယ္။
လူမွန္ေနရာမွန္ ျဖစ္လာဖို႔ကို အေကာင္းဆံုးေရြးခ်ယ္ႏိုင္မယ့္သူေတြက ျပည္သူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုအရည္အခ်င္းေတြ ရွိတယ္။ ဘယ္သူေတြကုိ ယံုၾကည္အားကိုးေလာက္တယ္ဆုိတာကို ဘ၀နဲ႔ရင္းၿပီး သိေနၾကပါတယ္။ ဘယ္သူေတြကို တာ၀န္ေပးရင္ ျပည္သူေတြ အားလံုးရဲ့ လူ႔အခြင့္္အေရးအတြက္ အမွန္တကယ္ ကာကြယ္ေပးမယ့္ ေကာ္မရွင္ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ ျပည္သူေတြ အသိဆံုးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေကာ္မရွင္ေတြကို အၾကံျပဳတဲ့ေနရာမွာ ျပည္သူေတြ အၾကံျပဳႏိုင္တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္ေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။
ျပည္သူေတြကေန အၾကံျပဳတဲ့ အမည္စာရင္းေတြထဲကမွ အမွန္တကယ္ အရည္အခ်င္းလည္းရွိ၊ အေတြ႔အႀကံဳလဲ ျပည္စံု၊ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ရပ္တည္လုပ္ေဆာင္လိုတဲ့ ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ေတြကို စိစစ္ေရြးခ်ယ္ေရးေကာ္မတီက ထပ္မံေရြးခ်ယ္သင့္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အေရးႀကီးတာက ေရြးခ်ယ္စိစစ္ေရးေကာ္မတီမွာ ပါ၀င္မယ့္သူေတြရဲ႔ သမာသမတ္က်မႈ၊ ပညာရပ္ပိုင္းဆိုင္ရာႏွံ႔စပ္မႈ၊ အေကာင္းဆံုး အရည္အခ်င္းရွိသူေတြကို ေရြးခ်ယ္လိုမႈ၊ အစြဲကင္းမႈေတြ လိုအပ္ပါမယ္။ ဒါမွသာ အရည္အခ်င္း၊ စိတ္ထားေကာင္းသူေတြကို အမွန္ဆံုး အသင့္ေတာ္ဆံုး ေရြးခ်ယ္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ေကာ္မရွင္၀င္ေလာင္းေတြအေၾကာင္း ျပည္သူကို အသိေပးၿပီး ကန္႔ကြက္လိုရင္ ကန္႔ကြက္ခြင့္လည္း ေပးသင့္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ အမည္စာရင္းကို သမၼတဆီ ေပးပို႔ၿပီး အတည္ျပဳဖို႔ လုပ္ေဆာင္ရပါမယ္။
သမၼတရဲ႔ တာ၀န္၀တၱရားကေတာ့ ေနာက္ဆံုးအမည္စာရင္းေပးပို႔လာတဲ့ ေကာ္မရွင္၀င္စာရင္းကို ေလ့လာၿပီး သေဘာတူရင္ တရား၀င္ခန္႔အပ္တာ ျဖစ္ရပါမယ္။ ဒါမွသာ ျပည္သူက အားကိုးတဲ့၊ ျပည္သူက ယံုၾကည္တဲ့ ေကာ္မရွင္၀င္ေတြ ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္က က်လာမွန္းမသိတဲ့ မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြေၾကာင့္ အစိုးရဌာနေတြမွာ ကေမာက္မကျဖစ္ျပီး သက္ဆိုင္ရာဌာနဝန္ထမ္းေတြ မခံမရပ္ျဖစ္ေနခဲ့တာ အထင္အရွားပါ။ လူထုက သူတို႔ရဲ႔ ေမြးရာပါ လူ႕အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ျမင့္တင္ေပးမယ့္သူေတြဟာ ဘယ္က က်လာမွန္းမသိတဲ့ ေနာက္ထပ္မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြ မျဖစ္ေစခ်င္တာ အေသအခ်ာပါ။ ဒါေၾကာင့္ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္မွာ ပါ၀င္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မယ့္ အဖြဲ႕၀င္ေတြကို ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ရာမွာ အရင္က သင္ခန္းစာေတြကို အတုယူၿပီး အေကာင္းဆံုးေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ဖို႔ လိုပါၿပီ။
လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ ဥပေဒေကာင္းမွ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ေကာင္းေတြ ရွိလာပါလိမ့္မယ္။ အဖြဲ႕၀င္ေတြေကာင္းမွာ ေကာ္မရွင္ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ ေကာ္မရွင္ေကာင္းမွ ျပည္သူေတြရဲ႔ ဘ၀ေတြ လံုၿခံဳလာပါလိမ့္မယ္။
(ေအာင္မ်ိဳးမင္းသည္ လူ႕အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ပညာေပးလႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႕ Equality Myanmar ၏ အမႈေဆာင္ဒါ႐ိုက္တာျဖစ္သည္။)
ဧရာ၀တီ
0 comments:
Post a Comment