၂၀၂၂ ခုႏွစ္တြင္ တ႐ုတ္လူဦးေရကုိ ေက်ာ္တက္မည့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ၏ ႀကံဳေတြ႕ရမည့္ အခက္အခဲမ်ား

India Will Become the World’s Most Populous Country by 2022, the U.N. Says



ကုလသမဂၢ ၏ ကမၻာ့ လူဦးေရ ခန္႔မွန္းသည့္ စာရင္းသစ္ တစ္ေစာင္သည္ ၾသဂုတ္လ တြင္ ထြက္ေပၚ လာခဲ့သည္။ ထို စာရင္းတြင္ ခုနစ္ႏွစ္တာ ၾကာၿပီးသည့္ ေနာက္တြင္ အိႏၵိယ ၏ လူဦးေရ စာရင္းသည္ တ႐ုတ္ လူဦးေရ စာရင္းကို ေက်ာ္တက္ သြားမည္ဟု ေဖာ္ျပ ထားသည္။ယခု ကမၻာ့လူဦးေရ အမ်ားဆံုး စာရင္းတြင္ တ႐ုတ္သည္ ၁ ဒသမ ၃၇၆ ဘီလီယံျဖင့္ ပထမ ေနရာ၌ ရပ္တည္ေနၿပီး အိႏၵိယသည္ ၁ ဒသမ ၃၁၁ ဘီလီယံျဖင့္ ဒုတိယ ေနရာမွ ရပ္တည္လ်က္ ရွိသည္။ ႏွစ္ႏိုင္ငံ လူဦးေရ ကြာျခားခ်က္မွာ ၆၅ သန္း ရွိသည္။ ထို ၆၅ သန္းဟူေသာ ပမာဏကို အိႏၵိယ အေနျဖင့္ ခုနစ္ႏွစ္ ေလာက္ႏွင့္ အမီ လိုက္ႏိုင္သည္ ဟု ကုလသမဂၢ ကြၽမ္းက်င္ ပညာရွင္မ်ားက သံုးသပ္ၾကသည္။ အေစာပိုင္း ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ား တြင္ အိႏၵိယက တ႐ုတ္ လူဦးေရကို ၂ဝ၅ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေက်ာ္တက္ မည္ဟု ခန္႔မွန္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ၁ဝ ႏွစ္ ေလွ်ာ့ကာ၂ဝ၄ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေက်ာ္တက္မည္ဟု ခန္႔မွန္းျပန္သည္။ ၂ဝ၃ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ မီႏိုင္မည္ဟု ထပ္ေျပာ ျပန္သည္။ ယခု ေနာက္ဆံုး ၂ဝ၂၂ ခုႏွစ္တြင္ မီႏိုင္မည္ဟု စာရင္းသစ္မွ ေဖာ္ျပ လိုက္သည္။

ထိုသို႔ ေျပာင္းလဲ သြားႏိုင္ေအာင္ အိႏၵိယ လူဦးေရသည္ ေၾကာက္ခမန္း လိလိ တိုးလာခဲ့သည္။ ၂ဝ၂ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ အိႏၵိယ၏ လူဦးေရမွာ ၁ ဒသမ ၃၅ ဘီလီယံသို႔ ေရာက္ရွိမည္ဟု ကုလသမဂၢ၏ အေစာပိုင္း ခန္႔မွန္းခ်က္သည္ ၂ဝ၂ဝ ျပည့္ႏွစ္ မေရာက္မီမွာပင္ လံုးဝ မွားယြင္း သြားခဲ့သည္။ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ အိႏိၵယ လူဦးေရမွာ ၁ ဒသမ ၃၁၁ ဘီလီယံသို႔ ပင္ ေရာက္ရွိ လာခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကုလသမဂၢ သည္ သူ၏ ခန္႔မွန္းခ်က္ ၂ဝ၅ဝ ျပည့္ႏွစ္ကို ၂ဝ၂၂ ခုႏွစ္အထိ ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

အိႏၵိယႏွင့္ တ႐ုတ္တို႔သည္ ကမၻာ့ လူဦးေရ၏ ၁၉ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၁၈ ရာခိုင္ႏႈန္း အသီးသီး ပိုင္ဆိုင္ထားၾက သူမ်ားျဖစ္သည္။ အိႏၵိယ သည္ တ႐ုတ္ကို အမီလိုက္ႏိုင္႐ံု သာမက ေက်ာ္တက္ ႏိုင္သည္ ဆိုသည္မွာ တ႐ုတ္၏ မိသားစု တစ္စုလွ်င္ အကန္႔အသတ္ ႏွင့္ ကေလး ေမြးႏိုင္သည့္ စည္းမ်ဥ္း မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ တစ္အိမ္ေထာင္လွ်င္ ကေလး တစ္ေယာက္ဟု တ႐ုတ္တို႔ စည္းကမ္းခ်မွတ္ ထားခ်ိန္တြင္ အိႏၵိယတို႔သည္ မည္သည့္ ကန္႔သတ္ခ်က္မွ မရွိဘဲ သံုးေယာက္၊ ေလးေယာက္ ယူႏိုင္ သေလာက္ ယူခြင့္ျပဳ ထားခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကုလသမဂၢ၏ လူဦးေရ ခန္႔မွန္းခ်က္ ထုတ္ျပန္သူ မ်ားပင္ အိႏၵိယ၏ လူဦးေရ တိုးပြားႏႈန္းကို မီေအာင္ မလိုက္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

အိႏၵိယတြင္ လူဦးေရတိုးပြား လာရသည့္ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းမွာ မ်ဳိးပြားႏိုင္သည့္ လူငယ္စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ ပိုမိုမ်ားျပား လာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု မြန္ဘိုင္း အေျခစိုက္ တာတာအင္စတီက်ဳ မွ က်န္းမာေရးႏွင့္ လူဦးေရ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈဆိုင္ရာ ဥကၠ႒ ဆီဗာရာဂ်ဴ က ေျပာသည္။ အိႏၵိယ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီး ေဂ်ပီနာဒါ ကေတာ့ အိႏၵိယ၏ လူဦးေရသည္ ၂ဝ၂၈ ခုႏွစ္ေလာက္ က်မွ တ႐ုတ္ကို ေက်ာ္တက္ ႏိုင္မည္ဟု ေျပာသည္။

အိႏၵိယ၏ လူဦးေရ တိုးတက္မႈ ႏႈန္းသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္စုႏႈန္းက ထက္ က်ဆင္း ေနသည္ဟု သူက ေထာက္ျပသည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ အထိ အိႏၵိယ လူဦးေရ တိုးတက္မႈ ႏႈန္း၂၁ ဒသမ ၅၄ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိခဲ့ရာမွ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္မွ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ တြင္ ၁၇ ဒသမ ၆၄ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ က်ဆင္း သြားခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ လူဦးေရ စစ္တမ္း ေကာက္ယူသည့္ တျခား အဖြဲ႕အစည္း မ်ားမွလည္း အိႏၵိယ လူဦးေရ တိုးတက္ ႏႈန္းသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္စုႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ လွ်င္ ေလ်ာ့က် သြားခဲ့သည္ ဟု ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခန္႔မွန္းခ်က္ မ်ားကို ေျပာင္းလဲႏိုင္စြမ္း ရွိသည့္ အိႏၵိယ လူဦးေရ တိုးပြား ႏႈန္းေၾကာင့္ သံသယ အနည္းႏွင့္ အမ်ားေတာ့ရွိေနၾကသည္။

အိႏၵိယတြင္ ၁၉၅ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ေမြးဖြားမႈကို ကန္႔သတ္သည့္ ဥပေဒတစ္ခု ထားရွိခဲ့ ရသည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ အထိ ျဖစ္သည္။ ထို အေတာအတြင္း အိႏၵိယ သည္ လူဦးေရ တိုးပြားမႈႏႈန္း ေနာက္ကို ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး က႑မ်ားက အမီမလိုက္ႏိုင္ ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတန္းစား ခြဲျခား ဆက္ဆံျခင္း၊ လူမ်ဳိးစု မ်ားၾကား အခ်င္းခ်င္း ပဋိပကၡ ျဖစ္ပြားျခင္း၊ လူမ်ဳိးသုဥ္း သတ္ျဖတ္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားျခင္း အျပင္ HIV လူနာ အေရအတြက္ပါ တိုးပြား လာခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အိႏၵိယသည္ ေမြးဖြားႏႈန္းကို ကန္႔သတ္ခဲ့ ရသည္။ ထို အေျခအေနသာ မရွိခဲ့ပါက အိႏၵိယ လူဦးေရသည္ ထင္ထားသည္ ထက္ ပို၍ပင္ မ်ားျပား လာဦးမည္ ျဖစ္သည္။

ကုလသမဂၢ၏ ခန္႔မွန္းခ်က္ အရ ၂ဝ၂၂ ခုႏွစ္တြင္ အိႏၵိယ၏ လူဦးေရ စာရင္းမွာ ၁ ဒသမ ၄၅၄ ဘီလီယံ အထိ ရွိမည္ျဖစ္ၿပီး တ႐ုတ္တြင္ ၁ ဒသမ ၄၅၃ ဘီလီယံ သာ ရွိေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ အိႏၵိယလူဦးေရ စာရင္းသည္ တ႐ုတ္ကို ေက်ာ္တက္မည္မွာ က်ိန္းေသ ေနသည္။ တ႐ုတ္၏ လူဦးေရ စာရင္းကို ေက်ာ္တက္ သြားေသာ္လည္း စီးပြားေရး တိုးတက္မႈႏႈန္း တ႐ုတ္ေလာက္ မရွိလွ်င္ အိႏၵိယ၏ တန္းတူ မညီမွ်မႈ ျပႆနာသည္ ပို၍ဆိုးရြား လာမည္ ျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ တ႐ုတ္၏ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး က႑တို႔သည္ တည္ၿငိမ္သည့္ အေနအထား သို႔ ေရာက္ရွိေနသည္။ အိႏိၵယတြင္ ယခုအခ်ိန္ထိ တ႐ုတ္ေလာက္ တည္ၿငိမ္မႈ မရေသးသည္ သာမက ႏွစ္ႏိုင္ငံ၏ GDP per Capital ကိုယွဥ္လွ်င္ တ႐ုတ္က အိႏၵိယထက္ ငါးဆနီးပါး မ်ားေန ေသးသည္။

တ႐ုတ္၏ GDP သည္ ၉ ဒသမ ၂၄ ထရီလီယံအထိရွိၿပီး GDP per Capital ႏွင့္ တြက္ပါက လူတစ္ဦးလွ်င္ ၆၈ဝ၇၄၃ ေဒၚလာ ရွိသည္။ အိႏၵိယ၏ GDPသည္ ၁ ဒသမ ၈၇၇ ထရီလီယံ ေဒၚလာရွိၿပီး GDP per Capital ႏွင့္တြက္လွ်င္ လူတစ္ဦး အတြက္ ၁၄၉၈၈၇ ေဒၚလာရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တည္ၿငိမ္သည့္ စီးပြားေရး က႑၊ ပညာေရး က႑ ႏွင့္ က်န္းမာေရး က႑တို႔သာ ထို တိုးပြားလာသည့္ လူဦးေရကို အမီမလိုက္ ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ အိႏၵိယသည္ ျပႆနာ မ်ားစြာႏွင့္ ထပ္မံႀကံဳေတြ႕ ရဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ အိႏၵိယသည္ အေျခခံ အေဆာက္အအံု ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈပိုင္း တြင္လည္း အားနည္း ေနေသးသည္။ တ႐ုတ္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ အိႏၵိယသည္ အားနည္းလြန္း ေနသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အိႏၵိယလူဦးေရ တ႐ုတ္ထက္ မ်ားျပားလာသည့္ အခ်ိန္တြင္ စီးပြားေရးလည္း တ႐ုတ္နီးနီး တိုးတက္ လာႏိုင္မည္လား ဟူသည့္ သံသယမ်ားလည္း ရွိလာသည္။ သို႔ေသာ္လည္း IMF ကေတာ့ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္အတြက္ အိႏၵိယ၏ GDP ကို ၂ ထရီလီယံ ေက်ာ္ေလာက္အထိ ခန္႔မွန္းထားၿပီး စီးပြားေရး တိုးတက္မႈႏႈန္းကို ၇ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ေလာက္အထိ ရွိႏိုင္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ ထားသည္။

လူဦးေရ တိုးပြားလာျခင္းႏွင့္ အတူ စားေသာက္ကုန္ ျပႆနာကလည္း ရွိေနေသးသည္။ ယေန႔ တ႐ုတ္ လူဦးေရ၏ ထက္ဝက္ခန္႔သည္ လူလတ္တန္းစား စာရင္းဝင္ သြားခဲ့ၿပီး အေရအတြက္ သန္း ၆၃ဝ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ တစ္ခုလံုး၏ လူဦးေရ စာရင္းထက္ပင္ တ႐ုတ္ လူလတ္တန္းစား စာရင္းက ပိုမ်ား ေနေသးသည္။ ထို လူလတ္တန္းစား တို႔၏ ဝန္ေဆာင္မႈ စရိတ္ႏွင့္ စားေသာက္ကုန္ စရိတ္ ႏွစ္ခုေပါင္းလွ်င္ တစ္ႏွစ္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၃ ဒသမ ၄ ထရီလီယံ ရွိသည္။ တ႐ုတ္ GDP ၏ ၂၄ ရာခိုင္ႏႈန္း ပမာဏျဖစ္သည္။

လူဦးေရ တိုးလာဦးမည့္ အိႏၵိယတြင္လည္း ျပည္တြင္း စားေသာက္ကုန္ လံုေလာက္ေအာင္ တင္သြင္းရမည့္ အခက္အခဲ ေျပလည္သြားမည္ ထားဦး၊ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ စားေသာက္ႏႈန္း အတြက္ စီးပြားေရးပါ တစ္ၿပိဳင္တည္း မေတာင့္တင္း ခဲ့ပါက အိႏၵိယသည္ တည္ၿငိမ္မႈ မရွိဘဲ ကေမာက္ကမ ဆက္ျဖစ္ ေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ယခုႏွစ္ အေစာပိုင္း ကလည္း အိႏၵိယတြင္ အပူလႈိင္း ျဖတ္သန္းစဥ္က လူေပါင္း ေထာင္ႏွင့္ခ်ီ ေသဆံုးခဲ့ ရသည္။ အမ်ားစုမွာ အိမ္ရာမဲ့ႏွင့္ လက္လုပ္လက္စား မ်ားျဖစ္သည္။ ထိုအရာက အိႏၵိယ၏ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ ကြာဟမႈ အဆင့္အတန္းကို ေဖာ္ျပ ေနသည္။ ထို ကြာဟမႈကို တန္းတူျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ပါက ႀကီးပြားလာသည့္ အိႏၵိယ စီးပြားေရးသည္ ေအာက္ေျခ လူတန္းစားဆီ မေရာက္ဘဲ တစ္ေနရာတည္း မွာပင္ သြားစုေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ လူဦးေရ သိပ္သည္းမႈ ျပႆနာကလည္း ရွိေနေသးသည္။ အိႏၵိယ လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ၁ စတုရန္း ကီလိုမီတာ ပတ္လည္တြင္ ၃၈၂ ေယာက္ က်ပ္သိပ္စြာ ေနထိုင္ေနသည္။ ထို ပမာဏကိုပင္ တ႐ုတ္၌ ၁၄၁ ဦးသာ ေနထိုင္သည္။ ထို က်ပ္သိပ္စြာ ေနရသည့္ လူဦးေရ ျပႆနာ ကိုလည္း ေနာက္ ခုနစ္ႏွစ္တြင္ တိုးပြားလာ ဦးမည့္ သန္း ၁ဝဝ နီးပါး လူဦးေရႏွင့္ပါ ပူးေပါင္းေျဖရွင္း ရဦးမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပ လိုက္ရပါသည္။

ရွိန္းထက္ (IN'D)
Themyawadydaily