မတရားမႈအတြက္ အေျဖ

ႏွိပ္စက္ခံထားရသည့္ မိန္းကေလးငယ္က ၎၏ ဒဏ္ရာမ်ားကို ျပသေနစဥ္ (ဓာတ္ပံု − နစ္ကီ)

ၿပီးခဲ့သည့္ရက္က  Myanmar Now သတင္းေအဂ်င္စီ မွ သတင္းေထာက္တစ္ဦး၏ ေဖာ္ထုတ္ေရးသားသည့္ သတင္းတစ္ပုဒ္က လူထုအၾကား လႈပ္ခတ္သြားခဲ့သည္။

သတင္းက အသက္မျပည့္ေသးသည့္ အိမ္အကူ မိန္းကေလးငယ္ႏွစ္ဦး မတရား ႏွိပ္စက္ခံရသည့္ သတင္းျဖစ္သည္။

မိန္းကေလးငယ္မ်ား၏ ခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႔တြင္ ဒဏ္ရာဗရပြျဖင့္ဓာတ္ပံု မ်ား လူမႈကြန္ရက္တြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့ သည္။ ဒဏ္ရာမ်ားတြင္ ဓားျဖင့္ အလွီးခံရသည္မ်ားက အမ်ားဆံုး ျဖစ္ၿပီး မီး႐ႈိ႕ခံထားရသည္မ်ား၊ ႐ုိက္ခ်ိဴးခံထားရသျဖင့္ ေကြးလိမ္ ေနသည့္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ ျမင္ရက္စရာမရွိေသာ ပံုမ်ားျဖစ္ သည္။

အသက္(၁၇)ႏွစ္ႏွင့္(၁၆) ႏွစ္အရြယ္ အသီးသီးရွိ ႏွိပ္စက္ခံရ သည့္ မစန္းေကခိုင္၊ မသဇင္တို႔ ရရွိထားသည့္ ဒဏ္ရာမ်ားက ရက္ပိုင္း လပိုင္းအတြင္း ရရွိထား သည့္ဒဏ္ရာမ်ားမဟုတ္။ ၄င္းတို႔ အလုပ္လုပ္ကိုင္သည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လယ္က နာမည္ႀကီးအပ္ခ်ဴပ္ဆိုင္ လုပ္ငန္းပိုင္ရွင္မ်ား၏ ေနအိမ္ တြင္ ငါးႏွစ္ၾကာ ႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရ သည့္ ဒဏ္ရာမ်ားၿဖစ္ေၾကာင္း MyanmarNow ကအေသးစိတ္စံု စမ္းေဖာ္ထုတ္ ေရးသားခဲ့သည္။ ယင္းျဖစ္ရပ္၏ လက္ရွိ လမ္းဆံုး ရာ ကား အႀကိမ္ႀကိမ္ႏွိပ္စက္မႈျပဳခဲ့ သည့္ အိမ္ရွင္မ်ားအေရးယူခံရ ျခင္းမရွိဘဲ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရေန ျခင္း ျဖစ္သည္။

ႏွိပ္စက္ခံရသည့္ မိန္းကေလးကို ကြမ္းၿခံကုန္းရွိ ၎တို႔၏ ေနအိမ္တြင္ ေတြ႕ရစဥ္ (ဓာတ္ပံု − နစ္ကီ)

မိန္းကေလးငယ္မ်ား ႏွိပ္ စက္ခံရသည့္သတင္းကို ဦးဆံုးသိ ရွိသူက Myanmar Now မွ သ တင္းေထာက္ ကိုေဆြ၀င္းျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ရပ္ကိုသိၿပီးၿပီးခ်င္း မိန္း ကေလးငယ္မ်ား အမွန္တကယ္ ႏွိပ္စက္ခံေနရမႈမ်ား ရွိ၊ မရွိ ေသ ခ်ာရန္ ၄င္းကိုယ္တိုင္ စံုစမ္း ေထာက္လွမ္းခဲ့သည္။ ၿပီးေနာက္ သက္ဆိုင္ရာၿမိဳ႕နယ္ ရဲစခန္းသို႔ သတင္းေပးပို႔ တိုင္ၾကားသည္။

ရက္သတၱပတ္ၾကာသည္အ ထိ ရဲစခန္း၏ အေရးယူမႈတစ္စံု တစ္ရာမရွိသျဖင့္၄င္းက လူ႔အခြင့္ အေရး ေကာ္မရွင္ဟူေသာ အဖြဲ႕ သို႔ သတင္းေပးပို႔တိုင္ၾကားခဲ့မွသာ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား၏ လုပ္ငန္းစတင္ လာခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ႏွိပ္ စက္မႈျပဳေနသည့္မိသားစု၀င္မ်ား စစ္ေမးခံရၿပီး ကေလးငယ္မ်ား ၄င္းတို႔၏ ေနရပ္သို႔ ျပန္ခြင့္ရခဲ့ သည္။

သို႔ေသာ္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား  ႏွိပ္ စက္ခံခဲ့ရသည့္ ကေလးငယ္မ်ား အတြက္ သက္ဆိုင္ရာအဖြဲ႕ အ စည္းအဆင့္ဆင့္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကား လူထုအၾကားေ၀ဖန္စရာျဖစ္ ခဲ့သည္။ မိန္းကေလးငယ္မ်ားအ တြက္ ေသရာပါ ဒဏ္ရာ ဗရပြျဖစ္ သည္အထိျပဳလုပ္ခဲ့သူမ်ား တရား ဥပေဒနည္းလမ္းတက် အေရးယူ ျခင္းမခံရဘဲ လုပ္ရပ္တစ္ခုလံုးအ တြက္ ေငြျဖင့္ေျဖရွင္းကာေျပလည္ သြားခဲ့သည္။

အဆိုပါသတင္း အြန္လိုင္း ေပၚေရာက္ရွိလာၿပီး နာရီပိုင္းအ တြင္းမွာပင္ ေ၀ဖန္မႈမ်ားဆူေ၀ သြားခဲ့သည္။ အမ်ားစုေ၀ဖန္ၾက သည္က သတင္းျဖစ္ရပ္ကို မ ဟုတ္၊ ႏွိပ္စက္သူမ်ားကိုမဟုတ္ ေလ်ာ္ေၾကးေပး႐ံုျဖင့္ ေက်ေအး ခြင့္ျပဳခဲ့သည့္ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္မွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့သူမ်ားကိုျဖစ္သည္။

‘‘ရာဇဝတ္မႈက ႀကီးမားလြန္း အားႀကီးတယ္။ ကေလးေတြကို  ကၽြန္ျပဳထားတယ္။ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ႏွိပ္စက္ၿပီးေတာ့မွ ကၽြန္ ျပဳထားတယ္။ ကေလးေတြ ကိုယ္ တုိင္ကေရာ၊ ကေလး မိဘေတြ ကိုယ္တုိင္ကေရာ ေျဖရွင္းဖို႔အ တြက္ အစစအရာရာ နိမ့္က်ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ဒါကို ဥပေဒအတိုင္း ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္’’

ျဖစ္ရပ္တစ္ခုလံုးတြင္ ႏွိပ္စက္ခံရ သည့္ မိန္းကေလးငယ္မ်ားကို ယင္းအိမ္မွကယ္တင္ရန္ ဦး ေဆာင္ တိုင္ၾကားေပးမည့္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်မရွိသည့္ အေျခအေနတြင္ သတင္းေထာက္ ကိုေဆြ၀င္းက ၎၏ သတင္း ေထာက္တာ၀န္ အျပင္ဘက္မွ အမႈဖြင့္သည့္ အလုပ္ကိုပါ ၀င္ပါ ခဲ့ရသည္။

ႏွိပ္စက္ခံရသည့္ မိန္းကေလးမ်ားကို ကြမ္းၿခံကုန္းရွိ ၎တို႔၏ ေနအိမ္တြင္ ေတြ႕ရစဥ္ (ဓာတ္ပံု − နစ္ကီ)

‘‘ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဒီ အမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖ ရွင္းဖို႔အတြက္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ မွမရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အၾကံ ဉာဏ္ေပးမယ့္သူ၊ ကာကြယ္ေပး မယ့္သူ မရွိဘူး။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဘယ္ အမႈကိစၥကိုမွ သတင္းသမားက ပါဝင္ပတ္သက္တာ မျဖစ္ခ်င္ ဘူး။ သတင္းေရးတဲ့အခါမွာေတာ့ တိတိက်က် ဘက္မလုိက္ဘဲနဲ႔ေရး သားမယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံသားတစ္ ေယာက္အေနနဲ႔ ဒီလုိအေျခအေန မ်ိဳးမွာ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ဝိုင္းဝန္းကူ ညီေပးမယ္’’ဟု ၄င္း၏ ဆႏၵကုိ ေျပာၾကားသည္။

လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တြင္ နစ္နာေၾကး အျဖစ္ လက္ေခ်ာင္း ဆယ္ေခ်ာင္း စလံုးႏွင့္ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္က်ိဳး ေနၿပီး အေရျပားမ်ား မီး႐ိႈ႕ခံထား ရသည့္ အသက္ (၁၆) ႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလးအတြက္ ငါးႏွစ္စာ လုပ္ခ အပါအဝင္ ေငြ က်ပ္သိန္း ေလးဆယ္၊ ကတ္ေၾကးျဖင့္ အ ထိုးခံရၿပီး ႏွာေခါင္းတြင္ ဓားျဖင့္ အခုတ္ခံရသည္ဟုဆိုသည့္ (၁၇) ႏွစ္ အရြယ္ မိန္းကေလးအတြက္ ငါးႏွစ္စာ လုပ္ခအပါအဝင္ ေငြ က်ပ္ ၁၀ သိန္းကို အိမ္ရွင္မ်ားက ေပးမည္ဟူေသာညိႇႏိႈင္းမႈျဖင့္ ႏွစ္ ဖက္ေျပလည္သြားခဲ့သည္။

ယင္းသို႔ ႏွစ္ဖက္ညိႇႏိႈင္းသည့္ ေန႔တြင္ သတင္းေထာက္ ကိုေဆြ ၀င္းကိုပါ က်ဴးလြန္သူမိသားစုေရွ႕ ၌ မ်က္ႏွာစံုညီရွိေစခဲ့ၿပီး တိုင္ ၾကား သတင္းေပးပို႔သူအတြက္ လံုၿခံဳမႈမရွိေသာ အေၿခအေနကိုပါ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

ယင္းျဖစ္ရပ္အတြက္ သတင္းေပးပို႔ တိုင္ၾကားမႈတစ္ခုျပဳလုပ္ လွ်င္ သက္ဆိုင္ရာၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္း ႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္တို႔ ၏ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားက အားနည္းခ်က္အမ်ား အျပားျဖစ္ ေပၚခဲ့သည္။

‘‘ဒါက ေန႔တုိင္းကို ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ေနတာဆုိေတာ့ ခ်က္ခ်င္း အေရးယူမယ္ ထင္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေန႔မွာ ရဲစခန္းကိုဖုန္းဆက္ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘာမွမထူး ျခားေသးပါဘူးဆုိၿပီး အေၾကာင္း ျပန္တယ္။ အဲဒီအမႈကို ကိုင္တြယ္ တဲ့သူက ေနာက္ေတာ့ ေပ်ာက္ သြားတယ္။ ဆက္သြယ္လုိ႔ မရဘူး ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ လူ႔အခြင့္ အေရးေကာ္မရွင္ကုိ အီးေမးလ္နဲ႔ လွမ္းၿပီး အေၾကာင္းၾကားလုိက္ တယ္။ ဓာတ္ပံုပါ လွမ္းပို႔လုိက္ တယ္။ ဇြန္လ အကုန္ေလာက္ ေပါ့။ သြားပို႔ၿပီး တစ္လေလာက္အ ၾကာမွာ ေက်ာက္တံတား ရဲစခန္း က ထပ္ဆင့္ေခၚတယ္။ ေကာ္မ ရွင္က ဆင့္ေခၚတယ္ ေျပာတယ္။ မဟုုတ္ဘူး။ ေကာ္မရွင္က မပို႔ခင္ ကတည္းက ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ေတြ ပို႔ၿပီး သား။ ျပန္ေတာင္းလည္း အခ်က္ အလက္ေတြ အတူတူပဲ ျဖစ္မွာပဲ ဆုိတာ မသိဘူး။ ပထမတုိင္ထား တာ မသိဘူးဆုိေတာ့ အဲဒါေၾကာင့္ ေနာက္တစ္လၾကာမွ တုိင္ၾကား ခ်က္ကို အသစ္ ထပ္လုပ္ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တည္းက ဘာမွမၾကား ရေတာ့ဘူး။ ဖုန္းထပ္ဆက္လည္း အေျဖမရဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ရက္ ေန႔က်မွ ေကာ္မရွင္က ဆင့္ေခၚ တာေပါ့။ က်ဴးလြန္တဲ့သူေတြ လည္း ပါတယ္။ ကာယကံရွင္ရဲ႕ မိဘေတြလည္း ပါတယ္ဆုိေတာ့ ရန္ၿငိဳးရန္စထားမွာစိုးလုိ႔ မသြား ဘဲ ေနမလုိ႔။ ေနာက္ေတာ့ ဒီကိစၥ ႀကီး တစ္ခုလံုးကို သူတုိ႔ ဘယ္လုိ ကိုင္တြယ္မလဲ။ ကေလးမိဘေတြ ကလည္း ေတာကေန တက္လာ တာဆုိေတာ့ ဘယ္လုိ ေျဖရွင္းၾက မလဲ။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္လည္း ဝင္ စားတာနဲ႔ သြားလုိက္တယ္။ ေရာက္လုိက္တာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ႀကီးကို စိုးရိမ္သြားၿပီ။ ဟုိေရာက္ ေတာ့ ရဲရဲ႕ အစီရင္ခံစာကို ဖတ္ ျပတယ္။ ကၽြန္ျပဳတာေတြပါတယ္။ ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္တာေတြပါ တယ္။ ဥပေဒအတုိင္း အေရးယူဖုိ႔ ရန္ကုန္တုိင္း ရဲတပ္ဖြဲ႕က အႀကံ ေပးတယ္။ အဲဒီ အၾကံျပဳလႊာဆံုး တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ အဲဒီေကာ္မ ရွင္အဖြဲ႕ဝင္ ဦးေဇာ္ဝင္းကေနၿပီး ညိႇႏႈိင္းဖုိ႔ဆိုတာကုိ စၿပီးေတာ့ ေျပာလုိက္တယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း တအားတုန္လႈပ္သြား တယ္။ ရဲတပ္ ဖြဲ႕က ဥပေဒအတုိင္း လုပ္ပါဆုိတာကို ဘာညိႇႏႈိင္းစရာ ရွိလဲ။ ညိႇႏိႈင္းမယ့္ ကေလးမိဘ ေတြလည္း ၾကည့္လိုက္ေရာ မ ေယာင္မလည္ ျဖစ္ေနတယ္။ သူ တုိ႔ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာေလး ဆန္း စစ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူတုိ႔က စာေတာင္ မဖတ္တတ္ဘူး။ ကၽြန္ ေတာ္က ထၿပီး ေျပာတယ္။ သိန္း တစ္ေထာင္ပဲေပးေပး၊ တစ္ ေသာင္းပဲေပးေပး ေက်ေအးဖို႔ ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ဥပေဒလမ္း ေၾကာင္းအတုိင္းသာ လုပ္ပါလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္က ထေျပာတယ္။ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ ဦးေဇာ္ဝင္းက ေန ခင္ဗ်ား ကာယကံရွင္မဟုတ္ ဘူး။ ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ဆက္ ေျပာခြင့္မရခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကာယကံရွင္ေတြကလည္း ဘာမွ မေျပာႏိုင္ဘူး။ ဘယ္လုိေျဖရွင္းရ မွန္းလည္း မသိဘူး။ ဆုိင္ရွင္ေတြ ကဘာလိုခ်င္လဲ ေငြေၾကးနဲ႔စၿပီး စကားကမ္းလွမ္းလာတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕ကလည္း ဆုိင္ ရွင္ေတြက လမ္းေၾကာင္းေပး လုိက္ၿပီ။ ေနာက္ျပန္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ စဥ္ေတြ အေသးစိတ္ ေျပာမေနနဲ႔ ေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္က ေဆးဆရာ ဝန္ေတြ ေခၚဖုိ႔ ထပ္ေျပာပါေသး တယ္။ ဒါနဲ႔ မရေတာ့ဘူး။ ေနာက္ ပိတ္ဆံုး ေငြေၾကးနဲ႔ ညိႇႏိႈင္းၿပီး ေတာ့မွ ၿပီးသြားတယ္။ အခုေတာ့ ရန္ကုန္တုိင္းရဲတပ္ဖြဲ႕ကလည္း အမႈဖြင့္ အေရးယူေနတယ္ဆုိေတာ့ သတင္းေထာက္ တစ္ ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ပဲ ေစာင့္ၾကည့္ ေနပါတယ္’’ဟု ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလံုး ႏွင္ပတ္သတ္၍ ကိုေဆြ၀င္းက ရွင္းျပသည္။

ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလံုးႏွင့္ ပတ္ သက္၍ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္သူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ လူ႔အခြင့္အေရး ဆိုင္ရာ တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန ဦးေရာဘတ္စန္းေအာင္က ရဲ စခန္း၏ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈ အမွားအယြင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍ ယခုကဲ့သို႔သံုးသပ္သည္။

‘‘ရဲအေရးပို္င္တဲ့ အမႈခင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ပြားေၾကာင္းကို တယ္လီ ဖုန္းျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စာ ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ ဆင့္ၾကားေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္တုိင္ျမင္ေတြ႕၍ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ ရွိခဲ့လွ်င္ခ်က္ခ်င္း ပထမ သတင္းေပးတုိင္ခ်က္ကို ေရးဖြင့္ရ မည္။ တကယ္လုိ႔ မေရးဖြင့္ဘူးဆုိ တာက တရားခံကို သက္သာေစမႈ ျဖစ္ေစ၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို နစ္နာေစမႈ ျဖစ္တယ္ဆုိရင္ ရာဇ သတ္ ပုဒ္မ ၁၇၇/ ၂၁၈ နဲ႔ ၿငိစြန္း တယ္လို႔ ရဲလက္စြဲက ဆုိထား တယ္။ အေရးယူျခင္းခံရမယ္’’ဟု ဆိုသည္။

ဆက္လက္၍ လူ႔အခြင့္အ ေရးေကာ္မရွင္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အမွားအယြင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယခုကဲ့သို႔ ဆိုသည္။‘‘ဒီကိစၥက လူ ေတြၾကားမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေျပာလာတယ္။ အဲဒီေတာ့ သက္ ဆုိင္ရာ တာဝန္ရွိသူက မိမိရဲ႕ တာ ဝန္လြဲမွားမႈ အတြက္ကို ႏုတ္ထြက္ ေစခ်င္တယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ လူ႕အ ခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္က တာဝန္ ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ႏုတ္ထြက္ေပးပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသား လူ႔အခြင့္ အေရး ေဆာင္ရြက္တဲ့သူေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးကို အားမလုိအား မရ ျဖစ္ရတယ္။ ဒီဥစၥာ မႈခင္းကို ထိမ္ခ်န္သလို ျဖစ္ေနတယ္ဗ်။ ဒါက ႀကီးမားတဲ့ ရာဇဝတ္မႈႀကီးပဲ။ လတ္တေလာအဆင့္မွာေတာ့ ႏုတ္ထြက္႐ုံေလာက္နဲ႔တင္ ထား လုိက္ပါေတာ့။ သူတို႔လည္း ေတာ္ ေတာ္ အသက္ႀကီးေနၾကၿပီ။ တ ကယ္တမ္းေျပာရင္ေတာ့ ဥပေဒ အရ သူတို႔ကိုလည္း အေရးယူရ မယ္’’။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ၿမိဳ႕ၾကီးမ်ား တြင္ ယင္းသို႔ေသာ အႏိုင္က်င့္ ကြ်န္ျပဳမႈမ်ားသည္ ျဖစ္ပြားေလ့ရွိ ေသာ အမႈအခင္းမ်ားျဖစ္ေသာ္ လည္း ယခု ျဖစ္ပြားသည့္အမႈ၌မူ ကာကြယ္ေပးသည့္ အဖြဲ႕အစည္း မ်ား၏ လုပ္ကိုင္ပံုအမွားအယြင္း မ်ားက လူထု၏ ယံုၾကည္မႈကို ေလ်ာ့က်ေစသည္။

ထို႔ျပင္ ယင္းသို႔ေသာ မတ ရားမႈမ်ားတြင္ နစ္နာသူမ်ားဘက္ က ထဲထဲ၀င္၀င္ေဆာင္ရြက္ေပး မည့္အဖြဲ႕အစည္းလူပုဂၢိဳလ္လည္းမ်ားမ်ားစားစားမရွိသည့္ အေျခ အေနမ်ိဴးျဖစ္ေပၚေနသည္။ အမႈ ႏွင့္ပတ္သတ္သည့္ သတင္းေရး သား ေဖာ္ထုတ္မႈမ်ား အၿပီးတြင္တာ၀န္ယူခဲ့သည့္ရဲ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္တို႔ ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားထင္ထင္ရွားရွားေပၚလြင္ခဲ့သည္။ လူမႈကြန္ ရက္မ်ားတြင္ လူအမ်ားေ၀ဖန္ ေထာက္ျပေနသည့္ အေျခအေန ၌ အျခားေသာ အမ်ိဴးသမီးအခြင့္ အေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ ကေလး သူငယ္ႏွင့္ အလုပ္သမားဆိုင္ရာ မတရားမႈမ်ားအတြက္ ရပ္တည္ ေပးေနသည့္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ယခုျဖစ္ရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၀ိုင္း ၀န္းကူညီေပးမည့္ အေျခအေနကုိ ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္းမွ်ပင္ ထြက္ေပၚ လာျခင္း မရွိခဲ့ေပ။

7Day Daily က အထက္ပါ ကဲ့သို႔ နာမည္ႀကီးအဖြဲ႕အစည္း အခ်ိဳ႕သုိ႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာ ယခုျဖစ္ရပ္အတြက္ ၄င္းတို႔၏ မည္သည့္ ပါ၀င္ကူညီေဆာင္ ရြက္မႈမ်ိဴးမွ မရွိသည္ကိုေတြ႕ရၿပီး အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကမူ ၄င္းတို႔အ ဖြဲ႕၏ အမည္ကိုပင္ ေဆာင္းပါး တြင္ မသံုးရန္ တားျမစ္ခဲ့သည္။

ယခုျဖစ္ရပ္က သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းအဆင့္ဆင့္၏ ဟာ ကြက္မ်ားကိုပါ ေထာက္ျပခဲ့႐ုံမက

အမႈအခင္းမ်ား၏ေနာက္ကြယ္ တြင္ အဓိကကိုင္တြယ္ေနသည့္ တာ၀န္ရွိသူမ်ား၏ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ပံုအတြက္ပါေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္ခဲ့သည္။

ကနဦး သတင္းေပးတိုင္ ၾကားခဲ့သည့္ သတင္းေထာက္ ကိုေဆြ၀င္းသည္ က်ဴးလြန္သူ မိသားစုက ၄င္းကို အသက္အႏၲ ရယ္ၿခိမ္းေျခာက္မႈျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။

(ယခုေဆာင္းပါးေရးသားသည့္ ေန႔မွာပင္ လူကုန္ကူးမႈတားဆီးႏွိမ္ နင္းေရးရဲတပ္ဖြဲ႕က ညႇဥ္းပန္းမႈျပဳ ခဲ့သည့္သူမ်ားကို လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးကာကြယ္ေရးဥပေဒပုဒ္မ ျဖင့္ အမႈဖြင့္ထားသည္)

7Day