ဒ႑ာရီကို ျပန္အသက္သြင္းရန္ ႀကိဳးပမ္းျခင္း

ဦးစံလင္းဦးေဆာင္ေသာအဖြဲ႕ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကုိမေတြ႕ပါက ထပ္မံရွာေဖြမည့္အဖြဲ႕ သုံးဖြဲ႕ခန္႔ရွိေနေသးၿပီး အစုိးရက လူထုကုိ ႏုိင္ငံေရးတြင္ စိတ္မ၀င္စားရန္ အာ႐ုံေျပာင္းျခင္းဟု ေ၀ဖန္မႈမ်ားလည္း ေပၚထြက္ေနသည္

ဦးစံလင္းဦးေဆာင္သည့္အဖြဲ႕က လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း(၄၀၀)ေက်ာ္က နစ္ျမဳပ္ခဲ့သည္ဆုိေသာ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းကုိ ဆယ္ယူရန္ ႀကိဳးပမ္းလ်က္ရွိရာ ေရငုပ္သမားတစ္ဦးေရငုပ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္ [ဓာတ္ပုံ−ေဂ်ေမာင္ေမာင္(အမရပူရ)]

သမၺန္ႏွင့္ စက္ေလွအခ်ဳိ႕ အလုပ္႐ႈပ္ေနေသာ ျမစ္လယ္သို႔ စိတ္လႈပ္ရွားကာၾကည့္ရင္း လက္အုပ္ခ်ီေနသူမ်ား၊ လက္ညႇိဳးထုိးကာ တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိး စကားေျပာဆိုသံမ်ားႏွင့္ သာေကတ႐ႈခင္းသာ ကမ္းနားတစ္ဝုိက္တြင္ စည္ကားေနသည္။

ဓမၼေစတီမင္းေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွာေဖြမႈလုပ္ငန္းခြင္သုိ႔ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈေနၾကသူမ်ား[ဓာတ္ပုံ- ေဂ်ေမာင္ေမာင္ (အမရပူရ)]

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းေလးရာေက်ာ္က ရန္ကုန္ျမစ္၊ ပဲခူးျမစ္ႏွင့္ ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းဆံုရာေနရာတြင္ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့သည္ဆိုေသာ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းရွာေဖြမႈကို ယံုၾကည္သက္ဝင္သူမ်ား၊ စူးစမ္းေလ့လာလိုသူမ်ား လာေရာက္ၾကည့္႐ႈျခင္းျဖစ္သည္။

‘‘ဦးကေတာ့ အိမ္ကလည္းနီးေတာ့ ေန႔တိုင္းလာၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ကုန္းေပၚျပန္တင္တဲ့အခ်ိန္ မဖူးလိုက္ရမွာစိုးလို႔။ ေခါင္းေလာင္းႀကီးက တန္ခိုးႀကီးတယ္။ ဦးကေတာ့ ဖူးခ်င္တယ္’’ဟု သာေကတတြင္ ေနထိုင္သူ ဦးဘေရႊက လက္အုပ္ခ်ီေနရင္းမွေျပာသည္။

ယံုၾကည္သူႏွင့္ မယံုၾကည္သူမ်ားၾကား အျငင္းပြားမႈမ်ားရွိေနေသာ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ၾသဂုတ္ ၉ ရက္မွစ၍ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရအဖြဲ႕၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ဦးစံလင္းေခါင္းေဆာင္ေသာအဖြဲ႕က ျမန္မာ့နည္း၊ ျမန္မာ့ဟန္ျဖင့္ ရွာေဖြေနသည္။

ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီးကို အစိုးရသစ္လက္ထက္တြင္ ျပန္လည္ဆယ္ယူမႈ၏ ေနာက္ကြယ္၌ ႏိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္မ်ားရွိသည္ဟု ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို အမွန္တကယ္ဆယ္ယူလိုသည့္ ပုဂၢိဳလ္အခ်ဳိ႕က စြပ္စြဲေျပာဆိုမႈမ်ားလည္းရွိသည္။

ဓမၼေစတီမင္းေခါင္းေလာင္းႀကီးကုိ ေရငုပ္ရွာေဖြၿပီး ျပန္တက္လာသူတစ္ဦး [ဓာတ္ပုံ−ေဂ်ေမာင္ေမာင္(အမရပူရ)]

ရန္ကုန္တုိင္းအစိုးရအဖြဲ႕သည္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးဆယ္ယူမႈအတြက္ က်ဳိက္ထီးေဆာင္းဆရာေတာ္အား ပထမဆံုးခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီး လုပ္ငန္းမ်ား ေခတၱရပ္နားထားစဥ္ ဒုတိယအဖြဲ႕ျဖစ္သည့္ ဦးစံလင္းအဖြဲ႕ကို ထပ္မံခြင့္ျပဳလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

‘‘အစိုးရအဖြဲ႕မွာ တာဝန္ရွိတယ္။ ပေရာဂ်က္ႏွစ္ခုကို အၿပိဳင္မေပးသင့္ဘူး။ ျပႆနာရွိႏိုင္တယ္။ လူေတြစိတ္ဝင္စားေအာင္ လုပ္သလိုျဖစ္ေနတယ္။ ခုဇာတ္ပြဲခင္းသလိုျဖစ္ေနတယ္။ လူစည္႐ံုလုပ္ေနတာ’’ဟု ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး(ၿငိမ္း) ေဇာ္မိုးကဆိုသည္။

‘‘ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ေခါင္းေလာင္းႀကီး မေရာေထြးသင့္ဘူး။ ေနာက္ဆို နစ္ျမဳပ္ေနတဲ့ သဲသမၺန္ငုပ္ရွာသလို ရွာတဲ့လူေတြ မ်ားလာလိမ့္မယ္’’ဟု က်ဳိက္ထီးေဆာင္းဆရာေတာ္၏တပည့္တစ္ဦးက ရင္ဖြင့္ေျပာဆိုသည္။

သို႔ေသာ္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး အမွန္တကယ္သြန္းလုပ္ခဲ့ၿပီး ငဇင္ကာ ယူေဆာင္သြားခဲ့ျခင္း ရွိ၊ မရွိဆိုသည့္အခ်က္သည္ သမိုင္းသုေတသနပညာရွင္မ်ားအၾကား အျငင္းပြားဖြယ္ရွိေနေသာ္လည္း ဒ႑ာရီဆန္ဆန္ ေခါင္းေလာင္းသမိုင္းအေပၚ လူစိတ္ဝင္စားမႈမ်ားေနသည္။

ဆယ္ယူရန္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မည္မွ်ႀကိဳးစားေစကာမူ မေတြ႕ရွိျခင္းႏွင့္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး၏အေလးခ်ိန္၊ ငဇင္ကာျဖဳတ္ယူသြားျခင္း ရွိ၊ မရွိ သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားသည္ သမိုင္းသုေတသနပညာရွင္မ်ားအၾကား အျငင္းပြားဖြယ္ရာ အခ်က္မ်ားရွိေနသည္ဟု သမိုင္းသုေတသနပညာရွင္မ်ားကေျပာသည္။

‘‘ေပၚတူဂီငဇင္ကာသေဘၤာ ပ်က္တယ္။ ေခါင္းေလာင္းေတြ ယူသြားတယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထားရွိတယ္။ ေခါင္းေလာင္းက်တယ္၊ မက်ဘူးဆိုတာေတာ့ ခုိင္မာတဲ့အေထာက္အထား မေတြ႕ေသးဘူး။

‘‘အဲဒီအခ်က္ကို သမိုင္းပညာရွင္ေတြအၾကား အျငင္းပြားေနဆဲပဲ’’ဟု သမိုင္းသုေတသနပညာရွင္ ေဒါက္တာထြန္းထြန္းဦးကေျပာသည္။

ေခါင္းေလာင္းႀကီးကိုရွာေဖြမႈမွာ ယခုအႀကိမ္မွာ (၁၂)ႀကိမ္ေျမာက္ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၇ မွစ၍ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ၂၇ ႏွစ္အတြင္း ရွာေဖြေရးအဖြဲ႕မ်ားက (၁၂)ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ရွာေဖြခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အႀကိမ္ေရအမ်ားဆံုး ရွာေဖြဆယ္ယူသူမွာ ဦးစံလင္းက ေလးႀကိမ္ေျမာက္ျဖင့္ အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး ဦးခ်စ္စံဝင္းကလည္း ႏွစ္ႀကိမ္ျဖင့္ ဒုတိယလိုက္သည္။

ရာမာဓိပတိအေရးေတာ္ပံု (ေခၚ) ဓမၼေစတီအေရးေတာ္ပံု ေပမူက်မ္းတြင္ မြန္ဘုရင္ ဓမၼေစတီမင္းႀကီးက ေခါင္းေလာင္းသြန္းလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးသြန္းလုပ္ခဲ့သည္မွာ မွန္ကန္ေၾကာင္း ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီးဌာန သမိုင္းသုေတသနဌာနက အတည္ျပဳခဲ့သည္။

‘‘မွန္နန္းရာဇဝင္နဲ႔ ဦးကုလားတို႔မွတ္တမ္းမွာေတာ့ ပါသြားတယ္လို႔ မေရးထားဘူး။ ယူဆရလို႔ရတဲ့ သေဘာေလာက္ပဲ ေရးထားတယ္။ အဓိက ေခါင္းေလာင္းႀကီးရဲ႕ အေလးခ်ိန္ေပါ့။ တခ်ဳိ႕က ပိႆာခ်ိန္ တစ္သိန္းရွစ္ေသာင္းရွိတယ္ေျပာေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရားကေန ခ်ရတာ လြယ္ပါ့မလား ေမးခြန္းထုတ္ၾကတယ္။ တစ္ေသာင္းရွစ္ေထာင္ပဲရွိတယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္။ ဘယ္ဟာအမွန္လို႔ ယူဆလို႔မရဘူး။ အျငင္းပြားေနတုန္းပဲ’’ဟု ျမန္မာ့သမိုင္းအဖြဲ႕မွ သမိုင္းပညာရွင္ ေဒါက္တာေက်ာ္ဝင္းကေျပာသည္။

သန္လ်င္ရာဇဝင္တြင္ ဓမၼေစတီမင္းႀကီးသည္ အဝရွစ္ေတာင္၊ ေဇာက္ ၁၂ ေတာင္၊ အေလးခ်ိန္ ပိႆာတစ္သိန္းရွစ္ေသာင္းရွိေသာ ေခါင္းေလာင္းႀကီးတစ္လံုးကို ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္တြင္ လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ခရစ္ႏွစ္ ၁၆၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ေပၚတူဂီလူမ်ဳိး ဒီဘရစ္တို (ေခၚ) ငဇင္ကာက ေခါင္းေလာင္းကိုက်ဳိခ်က္၍ လက္နက္လုပ္ရန္ ေရႊဆံေတာ္ဘုရား (ေခၚ) ေရႊတိဂံုဘုရားမွ သန္လ်င္သို႔သယ္ယူရာတြင္ ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းဝ ရန္ကုန္ျမစ္ထဲသို႔ နစ္ျမဳပ္ခဲ့သည္ဟု ေဖာ္ျပထားေၾကာင္း သမိုင္းပညာရွင္ဦးေဌးေဝ၏ ပန္းအလႊဲျမစ္(ရန္ကုန္ျမစ္)အတြင္းမွ ေခါင္းေလာင္းႀကီးႏွင့္ တည္ေနရာ ေလ့လာခ်က္စာတမ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ ဂ်င္(မ္)ဘလန္႔ဆုိသူက ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တြင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို သံုးလအတြင္း ေရငုပ္စူးစမ္းမႈ (၁၁၅)ႀကိမ္ ျပဳလုပ္ရွာေဖြခဲ့ၿပီး ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းဝတြင္ နစ္ျမဳပ္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရၿပီး အနီးတြင္ သေဘၤာပ်က္တစ္စီးရွိေၾကာင္း ပံုၾကမ္းေရးဆဲြခဲ့သည္ဟု စာေရးဆရာခ်စ္စံဝင္းေရးသားေသာ ‘ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး၏ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္’ စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

‘‘က်မ္းေတြမွာေတာ့ ေခါင္းေလာင္းရွိတယ္လို႔မပါဘူး။ ဒီအခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးရွိခဲ့တယ္လို႔ သမိုင္းဆရာတစ္ဝက္ေလာက္က မယံုၾကည္ၾကဘူး။ ၿပီးေတာ့ အေလးခ်ိန္က ဒီေလာက္ရွိပါ့မလား။ အဲဒါကိုလည္းမယံုဘူး။ အီတလီလူမ်ဳိး ဂတ္စ္ပ႐ိုဘယ္လ္ဘီဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္က ၁၆ ရာစုအေစာပိုင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေရာက္လာခဲ့ၿပီး ဒီေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ေတြ႕ဖူးတယ္လို႔ ေရးသားခဲ့ဖူးတယ္။ အျမင့္ေပ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္လို႔ ေရးသားဖူးေတာ့ ဒီေခါင္းေလာင္းႀကီးကိုရွာၾကတာ။ ေလ့လာတဲ့အခါ ပန္းလႊဲျမစ္ဝမွာ ရွိတယ္လို႔ဆုိတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာ ေခါင္းေလာင္းႀကီးနစ္ျမဳပ္သြားတယ္ဆုိတာေတာ့ မေသခ်ာဘူး’’ဟု ဆရာခ်စ္စံဝင္းကေျပာသည္။

ဆရာခ်စ္စံဝင္းကိုယ္တိုင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ သမိုင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို ကာလရွည္ သုေတသနျပဳေလ့လာခဲ့ၿပီး ၎ကိုယ္တိုင္ဦးစီး၍ ေခါင္းေလာင္းကိုဆယ္ယူရန္ ႏွစ္ႀကိမ္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ရွာေဖြမေတြ႕ခဲ့ပါ။

ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီးႏွင့္ ပတ္သက္၍ သမိုင္းဆိုင္ရာအေထာက္အထားမ်ား တကြဲတျပားစီျဖင့္ ေဖာ္ျပထားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ သမိုင္းသုေတသနပညာရွင္မ်ားအၾကား အျငင္းပြားမႈရွိေနဆဲျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးဆယ္ယူရန္ ႀကိဳးစားသူမ်ားႏွင့္ စာတမ္းျပဳစုသူမ်ား ေဘးအႏၲရာယ္ရွိခဲ့သည္ဟူေသာ ေကာလာဟလမ်ားေၾကာင့္ ခိုက္တတ္သည္ဟု အယူအဆရွိေနျခင္း၊ ေခါင္းေလာင္းႀကီးႏွင့္ပတ္သက္၍ ေအာက္မွာနဂါး၊ အထက္မွာသိၾကား၊ အလယ္မွာ လူ႔ျပည္တစ္လွည့္စီဆိုသည့္ တေဘာင္ရွိေနျခင္း၊ ဓမၼဟူေသာအဓိပၸာယ္သည္ တရားမွ်တျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးဆယ္ယူၿပီးပါက အဓမၼတရားမမွ်တျခင္းမ်ား ခ်ဳပ္ၿငိမ္းမည္ဟု အယူအဆမ်ားရွိသျဖင့္ လူအမ်ားၾကား စိတ္ဝင္စားမႈပိုမ်ားခဲ့သည္။ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေနေသာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ၾသဂုတ္ ၉ ရက္မွစ၍ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကုိ သံုးႀကိမ္တိုင္ ရွာေဖြခဲ့ဖူးၿပီး မေအာင္ျမင္ေသးေသာ ဦးစံလင္းက ေလးႀကိမ္ေျမာက္ ရွာေဖြဆယ္ယူရန္ ႀကိဳးစားရာ မီဒီယာမ်ားကလည္း အခ်ိန္ႏွင့္တစ္ေျပးညီ ေဖာ္ျပမႈမ်ားေၾကာင့္ လူစိတ္ဝင္စားမႈ အလြန္မ်ားျပားခဲ့သည္။

ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ျမန္မာ့နည္း၊ ျမန္မာ့ဟန္ျဖင့္ ဆယ္ယူမည္ဟုဆိုေသာေၾကာင့္ ရွာေဖြေရးလုပ္ေဆာင္ေနေသာ ဦးစံလင္းကို လူမႈကြန္ရက္တြင္ ေဝဖန္မႈမ်ားရွိသလုိ ရွာေဖြေတြ႕လိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ေနသူမ်ားလည္း ရွိသည္။

‘‘ဘယ္သူေတြ႕ေတြ႕ ေတြ႕ရင္ၿပီးတာပဲ။ နတ္ေမး၊ ဘာေမးနဲ႔ဆိုရင္ ေတြ႕မွာေတာင္မဟုတ္ဘူး။ သမိုင္းအေထာက္အထားေတာင္ တစ္မ်ဳိးစီျဖစ္ေနေတာ့ ေသခ်ာေလ့လာရဦးမွာ၊ သုေတသနလုပ္ရဦးမွာ’’ဟု ဆရာခ်စ္စံဝင္းက ေျပာသည္။

ေသာင္တူးယာဥ္တစ္ရက္ ငွားရမ္းခ က်ပ္ ၁၅ သိန္း၊ အေျချပဳေနထိုင္ရန္ တစ္ရက္ငွားရမ္းခ တစ္သိန္းခြဲ၊ သဲစုပ္စက္၊ ပိုက္ႏွင့္ပစၥည္းမ်ား ငွားရမ္းခ ၁၅ သိန္း၊ ေရငုပ္ရန္သေဘၤာငယ္ႏွစ္စီး တစ္ရက္တစ္သိန္း၊ ဆယ္ယူေရးတြင္ ပါဝင္ေသာ အဖြဲ႕ဝင္ ၈၀ ဦး၏ စားေသာက္စရိတ္၊ ေခါင္းေလာင္းဆယ္ယူမည့္ စတီးႀကိဳး၊ ေလာင္စာဆီစရိတ္ စေသာအေထြေထြကုန္က်စရိတ္မ်ားမွာ ရက္ေပါင္း ၂၀ အတြက္ သိန္းေပါင္းတစ္ေထာင့္ရွစ္ရာေက်ာ္ ကုန္က်မည္ဟု ဦးစံလင္းတို႔က တြက္ခ်က္ထားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကုန္က်စရိတ္မ်ားအတြက္ တစ္ရက္လွ်င္ အၾကမ္းဖ်င္း သိန္း ၉၀ ေက်ာ္ ကုန္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေရႊအုန္းပင္စားေသာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္က က်ပ္သိန္း ၅၀ မတည္လွဴဒါန္းမည္ျဖစ္ၿပီး အျခားေငြေၾကးမ်ားကို ျပည္တြင္းတြင္ အလွဴခံသြားမည္ဟု ဇူလိုင္လကုန္ေနာက္ဆံုးပတ္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ၌ ဦးစံလင္းကဆိုသည္။

ျမန္မာ့နည္း၊ ျမန္မာ့ဟန္ျဖင့္ ရွာေဖြသည့္ပံုစံကို ေဝဖန္မႈမ်ားရွိခဲ့သည့္အျပင္ ေခတ္အဆက္ဆက္က ေခါင္းေလာင္းရွာေဖြခဲ့သူ သမုိင္းပညာရွင္မ်ားက ျပည္သူလူထု၏လွဴဒါန္းေငြျဖင့္ ရွာေဖြျခင္းမရွိဘဲ အျခားအကူအညီမ်ားျဖင့္သာ ရွာေဖြသည္ဟုဆိုကာ ဦးစံလင္းကို ေမးခြန္းထုတ္ေဝဖန္သူမ်ားလည္းရွိသည္။

အလွဴေငြႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ယခင္က ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ စိတ္ဝင္စားသူတစ္ဦးက ေငြေၾကးကူညီမည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ေခါင္းေလာင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အေမြအႏွစ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ မည္သည့္အကူအညီမွမယူဘဲ ရွာေဖြမွ ေတြ႕ရွိမည္ဟုယံုၾကည္ေၾကာင္း သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ဦးစံလင္းက ေျပာသည္။

ယခုအခါ ပဲခူးျမစ္၊ ရန္ကုန္ျမစ္ႏွင့္ ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းဆံုရာေနရာတြင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးျပဳတ္က်ခဲ့သည္ဟု သန္လ်င္ရာဇဝင္ႏွင့္ အခ်ဳိ႕ေသာမွတ္တမ္းမ်ား၊ သမိုင္းပညာရွင္အခ်ဳိ႕ကဆိုသျဖင့္ စည္းမ်ဥ္းသားကာ ေရငုပ္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ေတြ႕ရွိျခင္း၊ မေတြ႕ရွိျခင္းကို ဆယ္ယူသူမ်ားအဖြဲ႕က ေန႔စဥ္ထုတ္ျပန္ေပးေလ့မရွိေပ။

‘‘သမိုင္းတန္ဖုိးအရၾကည့္ရင္ တန္ဖိုးရွိတယ္။ ရန္ကုန္တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႕အေနနဲ႔ အခုလို လက္လြတ္စပယ္ ခြင့္မျပဳသင့္ဘူး။ ျမန္မာ့နည္း၊ ျမန္မာ့ဟန္ထက္ ဆယ္ယူေရးမွာ သမိုင္းပညာရွင္၊ ေထာက္လွမ္းေရး၊ ရွာေဖြေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေခတ္မီစက္ပစၥည္းအေထာက္အပံ့ေတြ၊ လံုၿခံဳေရးေတြနဲ႔ ေသခ်ာလုပ္သင့္တယ္။ ျပည္သူလူထု ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္မျဖစ္ရေအာင္ ေန႔စဥ္အစီရင္ခံစာေတြလုပ္ၿပီး ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် စာနယ္ဇင္းကလူေတြ ဘယ္အပိုင္းေတာ့ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဘယ္အေျခအေနေတာ့ ရွိေနပါၿပီ။ အဲဒီလို ထုတ္ျပန္သင့္တယ္’’ဟု ဦးခ်စ္စံဝင္းကေျပာသည္။

သမိုင္းပညာရွင္မ်ားကို ဓမၶေစတီေခါင္းေလာင္းေတြ႕ရွိပါက တိုင္းျပည္အတြက္ မည္သို႔အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေစမည္နည္းဟု ေမးခြန္းထုတ္ရာတြင္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး၏ အရြယ္အစားအရ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ေခါင္းေလာင္းႀကီးအျဖစ္ မွတ္တမ္းဝင္ႏိုင္ၿပီး သမိုင္းတန္ဖိုးအရ ျမင့္မားမည္ဟု ေျပာၾကားသည္။

ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီးဌာန ဒုတိယဝန္ႀကီး ေဒၚစႏၵာခင္ကလည္း ေခါင္းေလာင္းႀကီးသည္ ကမၻာ့အႀကီးဆံုးေခါင္းေလာင္းႀကီးျဖစ္ၿပီး ေရွးအက်ဆံုး လက္ရာေျမာက္သည့္ ေခါင္းေလာင္းျဖစ္သျဖင့္ သမိုင္းဆိုင္ရာတန္ဖိုးအရ ျမင့္မားသည္ဟု ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပေသာ ပထမအႀကိမ္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ တတိယပံုမွန္အစည္းအေဝးတြင္ ေျဖၾကားခဲ့ဖူးသည္။

ေခါင္းေလာင္းႀကီးရွာပံုေတာ္ဖြင့္ျခင္းမွာ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္မွ ယေန႔တိုင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၇ ႏွစ္အတြင္း (၁၂)ႀကိမ္ေျမာက္ ႀကိဳးပမ္းမႈျဖစ္ၿပီး မေအာင္ျမင္ပါကလည္း လူစိတ္ဝင္စားမႈ နည္းသြားဖြယ္မရွိေသးပါ။ အေၾကာင္းမွာ ေခါင္းေလာင္းဆယ္ယူရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ အျခားအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ျဖစ္သည့္ က်ဳိက္ထီးေဆာင္းဆရာေတာ္ႏွင့္ ေဇကမၻာဦးခင္ေရႊတို႔ဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ႕က လာမည့္ပြင့္လင္းရာသီတြင္ ဆယ္ယူရန္ရွိပါေသးသည္။ အဆိုပါအဖြဲ႕ကလည္း စင္ကာပူမွ ပညာရွင္မ်ားျဖင့္ ေနာက္ဆံုးေပၚနည္းပညာမ်ား အသံုးျပဳရွာေဖြထားရာ ေခါင္းေလာင္းႀကီးတည္ေနရာကို သိရွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး လာမည့္ပြင့္လင္းရာသီတြင္ ရွာေဖြမည္ျဖစ္သည္။

သက္ေတာ္(၈၆)ႏွစ္ရွိ က်ဳိက္ထီးေဆာင္းဆရာေတာ္သည္ ဘီးလင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ဇုတ္သုတ္စံျပေက်းရြာရွိ စံေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသံုးေနၿပီး ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးရွာေဖြမႈကို လာမည့္ပြင့္လင္းရာသီတြင္ ထပ္မံရွာေဖြမည္ျဖစ္သည္။

က်ဳိက္ထီးေဆာင္းဆရာေတာ္၏ တပည့္သာဝကတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္ဝင္းကလည္း ‘‘ပြင့္လင္းရာသီျဖစ္တဲ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ေလာက္ ရက္ေရြးၿပီး မျဖစ္မေနလုပ္မယ္’’ဟုဆိုသည္။

၂၀၁၃ ေအာက္တိုဘာအတြင္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္လည္းျဖစ္၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္လည္းျဖစ္သည့္ ဦးခင္ေရႊက ေခါင္းေလာင္းႀကီးရွာေဖြရန္ႏွင့္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ျပန္လည္ေတြ႕ရွိပါက ေရႊတိဂံုေစတီသို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၀ သန္းေက်ာ္ သံုးစြဲမည္ဟု ေျပာဆုိခဲ့သည္။

‘‘အရင္က ကုန္းမွာဆင္းရွာခဲ့တယ္။ ဥကၠ႒က လွဴတာပဲရွိတယ္။ စက္ယႏၲရားနဲ႔ေငြနဲ႔လွဴတယ္။ ဆရာေတာ္ၾသဝါဒအတိုင္း လုပ္တယ္။ ေႏြရာသီျပန္လုပ္မယ္။ ေဒၚလာ ၁၀ သန္းေလာက္ကုန္မယ္’’ဟု ေဇကမၻာဦးခင္ေရႊ၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးႏိုင္ဝင္းကဆိုသည္။

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္က ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး နစ္ျမဳပ္မႈမွာ ျဖစ္ႏုိင္ေသာ္လည္း ဉာဏ္ေတာ္ခုနစ္ေတာင္ရွိ ေရႊသားစစ္ရပ္ေတာ္မူဘုရားႏွစ္ဆူႏွင့္ အျခားတန္ဖိုးႀကီး ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား ပါဝင္နစ္ျမဳပ္ျခင္းမွာ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း မြန္သမိုင္းသုေတသနအသင္း တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴးႏိုင္ရဲေဇာ္ကဆိုသည္။

သိပၸံနည္းျဖင့္သာ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ဆယ္ယူႏိုင္မည္ဟု ယံုၾကည္ၿပီး မြန္လူမ်ဳိးမ်ားစုေပါင္း၍ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ဆယ္ယူရန္ အစီအစဥ္ရွိေၾကာင္း မြန္တိုင္းရင္းသား ဗိုလ္မွဴးႀကီး(ၿငိမ္း)ေဇာ္မိုးကလည္း ေျပာသည္။

‘‘မြန္ေခါင္းေလာင္းမို႔ ဆယ္ခ်င္တာ။ ကိုယ့္အေမြအႏွစ္မို႔၊ မြန္ေတြအေမြအႏွစ္မို႔ ဆယ္ခ်င္တာ’’ဟု ၎ကဆိုသည္။

မြန္သမိုင္းသုေတသနအသင္း တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴးႏိုင္ရဲေဇာ္က‘‘ခိုက္တာျဖစ္ႏိုင္ေျခနည္းတယ္။ စိတ္ထားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေခါင္းေလာင္းဆယ္ရင္ ဘယ္သူမွ မခိုက္ေလာက္ဘူး။ စိတ္ေစတနာမပါဘဲ ဥစၥာလိုခ်င္လို႔ဆယ္ရင္ ရတနာေသတၱာထည့္စဥ္းစားရင္ေတာ့ ေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး’’ဟုဆိုသည္။

ဦးစံလင္းဦးေဆာင္ေသာအဖြဲ႕၏ ရွာပံုေတာ္ခရီးမွာ ၾသဂုတ္ ၁၈ တြင္ ခရီးတစ္ဝက္က်ဳိးၿပီျဖစ္သည္။ ထံုးစံအတိုင္း ေခါင္းေလာင္းကိုမူ မေတြ႕ေသးပါ။ မည္သို႔ဆိုေစ စိတ္ဝင္စားသူမ်ားကို တစ္ဦးတစ္ေထာင္၊ ငါးရာက်ပ္ျဖင့္ ပို႔ေဆာင္ေပးေနေသာ စက္ေလွမ်ား၊ စင္းလံုးငွားသမၺန္မ်ား အလုပ္ျဖစ္ကာ လက္ဖ်ားတြင္ ေငြသီးေနေတာ့သည္။

ပထမေန႔တြင္ တဖြဲဖြဲလာေရာက္ၾကေသာ ဧည့္သည္မ်ား၏ အားေပးမႈေၾကာင့္ တစ္ရက္တည္း ေငြသံုးေသာင္းက်ပ္ ဝင္ေငြရရွိခဲ့ေသာ သမၺန္ေမာင္းသူ ကိုေက်ာ္စြာက ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းသည္ သူ႔အတြက္ ယခုလတ္တေလာတြင္ ေက်းဇူးရွင္ဟုေျပာသည္။

က်ဳိက္ထီးေဆာင္းဆရာေတာ္ႀကီး ဦးေဆာင္၍ ဆယ္ယူမည့္အစီအစဥ္ကို ပန္းအလႊဲျမစ္အတြင္း နစ္ျမဳပ္ေနေသာ ေခါင္းေလာင္းဆယ္မည့္အစီအစဥ္အျဖစ္ ရန္ကုန္တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႕က ၂၀၁၃ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာက ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။

စာေရးဆရာခ်စ္စံဝင္းကို စင္ကာပူႏိုင္ငံက ေဒၚလာ ၁၀ သန္း ေထာက္ပံ့မည့္အဖြဲ႕ႏွင့္ မြန္တုိင္းရင္းသားမ်ား စုေပါင္းဆယ္ယူမည့္အဖြဲ႕မ်ားကလည္း ေခါင္းေလာင္းႀကီးဆယ္ယူရန္ စီစဥ္ေနသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေႏွးေကြးေနစဥ္ လူထုက ေျပာင္းလဲမႈကို ေတာင္းဆိုခ်ိန္တြင္ ျပည္သူမ်ား ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းဆယ္ယူမႈဘက္ အာ႐ံုစိုက္ရန္ ဆယ္ယူေရးအဖြဲ႕မ်ား တစ္ဖြဲ႕မၿပီးမီ ေနာက္တစ္ဖြဲ႕ တိုင္းအစိုးရက ထပ္မံခ်ေပးျခင္းသည္ ႐ႈပ္ေထြးေစေၾကာင္း ေခါင္းေလာင္းဆယ္ယူေရးအဖြဲ႕မ်ားမွ ပုဂၢိဳလ္အခ်ဳိ႕က မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

7Day Daily