ေခတ္ိမီတိုးတက္ျခင္းေနာက္ကြယ္က အႏၱရာယ္တခ်ိဳ႕

လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္စုႏွစ္ေတြနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ရင္ အခုေခတ္မိဘေတြအတြက္ သားသမီးေတြကို ထိန္းေက်ာင္း ပ်ဳိးေထာင္ရတာ အရင္ေလာက္ မလြယ္ကူေတာ့ပါဘူး။ အရင္ေခတ္ကထက္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ဖို႔ရာ ပိုမိုခက္ခဲၿပီး ပိုမို႐ႈပ္ေထြးလွတဲ့ အႏၲရာယ္ေတြကေန ကိုယ့္ရင္ေသြးငယ္ေတြကို ကာကြယ္ေပးဖို႔ လိုအပ္လာပါတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ကေလးေတြကို အျပင္ထြက္ကစားခိုင္းလိုက္ရင္ သူတို႔ဘာသာ ကစားၾကေပ်ာ္ၾကနဲ႔ ညေနခင္းတစ္ခ်ိန္ေလာက္ေတာ့ ထိန္းရသက္သာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေခတ္မွာ အျပင္ထြက္ ကစားခိုင္းရင္ မ်ားျပားလွတဲ့ ကား၊ စက္ဘီး၊ ဆိုက္ကားေတြေၾကာင့္ ရင္တမမ ျဖစ္ေနရမွာပါ။ ဒီေတာ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ ကစားႏိုင္မယ့္ ဂိမ္းဆိုင္သြား၊ အင္တာနက္ဆိုင္သြားဆိုၿပီး ျဖစ္လာပါတယ္။ ေခတ္သစ္ ကေလးထိန္းနည္းေပါ့။ အဲဒီမွာ ဇာတ္လမ္းက စလာပါျပီ။

ေခတ္မီတိုးတက္တဲ့ ကမၻာမွာ အင္တာနက္ကို အေကာင္းဆံုး တီထြင္ဖန္တီးမႈအျဖစ္ တင္စားခ်င္ရင္ တင္စားလို႔ရပါတယ္။ ေမာက္စ္တစ္ခ်က္ႏွိပ္လိုက္တာနဲ႔ လိုခ်င္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္၊ ဆက္သြယ္မႈေပါင္းမ်ားစြာ ကိုယ့္မ်က္စိေရွ႕ေမွာက္ေရာက္ေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္တဲ့ အရာပါ။ ဒီလုိ အံ့မခန္းအစြမ္းထက္တဲ့ အရာကို ကၽြန္မတို႔ သားသမီးေတြ ဘယ္လို အသံုးျပဳေနၾကသလဲဆိုတာ သတိမထားလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ အခုအခ်ိန္လို အင္တာနက္ကို ဖုန္းနဲ႔ အလြယ္တကူ သံုးလို႔ရႏုိင္လာတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ဒီကိစၥဟာ အေရးေပးစဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာပါၿပီ။ ငယ္ရြယ္တဲ့ကေလး ေတြ အင္တာနက္ကို ဂိမ္းကစား႐ံုသက္သက္သာ အသံုးခ်မယ္ဆိုရင္ေတာင္ အျပစ္မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဂိမ္းကစားျခင္းက ျဖတ္ထိုးၪဏ္၊ အကြက္ျမင္မႈနဲ႔ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ႏုိင္စြမ္းကို ေလ့က်င့္ေပးႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ... ဒါေပမဲ့ေပါ့။

အင္တာနက္မွာ ကေလးေတြ (သူငယ္တန္းက တကၠသိုလ္၀င္တန္းအထိ) နဲ႔ မအပ္စပ္မဆက္စပ္တဲ့ မေတာ္တေရာ္ပံုေတြ၊ အေဖာ္အခၽြတ္၀က္ဆိုက္ေတြနဲ႔ ညစ္ညမ္း၀က္ဆိုက္ေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ေက်ာင္းေနအရြယ္ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ အႏၱရာယ္မ်ားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သားေယာက္်ားေလးေမြးထားတဲ့ မိဘမ်ား အထူး ဂ႐ုစိုက္သင့္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ အင္တာနက္အသံုးျပဳတဲ့ အသက္အရြယ္ကလည္း ငယ္သထက္ ငယ္လာပါတယ္။ ႏွစ္တန္း သုံးတန္းအရြယ္ဆို အင္တာနက္ကို ေကာင္းေကာင္း အသံုးျပဳတတ္ေနပါျပီ။ အဲလို ငယ္ရြယ္တဲ့ ေယာက်္ားေလးေတြ အင္တာနက္ေၾကာင့္ အရြယ္မတိုင္ခင္ မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ရေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။



နာမည္ႀကီးပုဂၢလိကေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးေျပာျပတဲ့ အျဖစ္အပ်က္က စိတ္မသက္သာစရာပါ။ သူ႕ေက်ာင္းမွာ ခုနစ္တန္း ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ စာသင္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ဂနာမျငိမ္ပါဘူး။ စာကို လံုး၀အာ႐ံုမစိုက္ႏိုင္ဘဲ ေက်ာင္းဆင္းၿပီဆိုတာနဲ႔ ဟိုမိန္းကေလး လက္လွမ္းဆြဲ၊ ဒီမိန္းကေလးလြယ္အိတ္ လွမ္းဆြဲ၊ ပခံုး လွမ္းဖက္နဲ႔ အစအေနာက္သန္ေနပါတယ္။ စာသင္တာ လံုး၀စိတ္မ၀င္စားတဲ့အတြက္ သုညရတဲ့ ဘာသာေတြလည္း မ်ားပါတယ္။သူ႕မိဘေတြကေတာ့ သားကို အရမ္းခ်စ္တဲ့သူေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ တစ္ရက္မပ်က္ ေက်ာင္းကို လိုက္ပို႔ လိုက္ႀကိဳေပးတဲ့အထိ ဂ႐ုစိုက္ပါတယ္။ စာသင္တဲ့ ဆရာမေတြက သူ႔ေၾကာင့္ က်န္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြ စာသင္တာ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတယ္လို႔ တိုင္ၾကားၾကေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္က ေခၚယူစစ္ေဆးရပါတယ္။အဲဒီေတာ့မွ ဆရာမေတြ မျမင္ေအာင္ ဖြက္ထားတဲ့ ဖုန္းအေကာင္းစားကို သြားေတြ႔ပါတယ္။ ဖုန္းကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ အင္တာနက္က ညစ္ညမ္းေခြ ၂၀ ေက်ာ္ ထည့္သြင္းထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ပိုးစိုးပက္စက္ ႐ိုက္ထားတဲ့ ညစ္ညမ္းေခြေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္ ခုနစ္တန္းအရြယ္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ စာကို အာ႐ံုမစိုက္ႏိုင္ဘဲ ဂနာမျငိမ္ ျဖစ္ေနတာပါ။ ခုနစ္တန္းအရြယ္ေလာက္မွာ ဒီကိစၥေတြကို အရမ္းစိတ္၀င္စားေနတာဟာ သူ႔အတြက္ေရာ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္က သူေတြအတြက္ေရာ အႏၱရာယ္မ်ားလွပါတယ္။ သူနဲ႔ ေပါင္းသင္းေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ဒီလို အသစ္အဆန္း အာ႐ံုေတြကို စိတ္၀င္စားသြားႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ ပတ္၀န္းက်င္က မိန္းကေလးေတြဆိုရင္လည္း အခန္႔မသင့္ရင္ သူတို႔ စမ္းသပ္စရာ သားေကာင္ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ တရားခံရွာရင္ေတာ့ အင္တာနက္ပါပဲ။ မိဘေတြက အင္တာနက္သံုးျပီး ဂိမ္းကစားတာပဲဆိုၿပီး လႊတ္ထားရာက ဒီလို ျဖစ္လာရတာပါ။ သံုးတတ္ရင္ေတာ့ အင္တာနက္က တကယ့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာပါပဲ။ မသံုးတတ္ရင္ေတာ့ ကေလးေတြအတြက္ က်ိန္စာ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို မိဘေတြ သိထားဖို႔ လိုပါတယ္။

ကၽြန္မမိတ္ေဆြ သူနာျပဳဆရာမ တစ္ေယာက္ေျပာျပတဲ့ သူ႔အေတြအၾကံဳကလည္း ၾကက္သီးထစရာပါ။ ငါးတန္းအရြယ္ ေယာက်္ားေလးနဲ႔ ႏွစ္တန္းအရြယ္ မိန္းကေလးႏွစ္ဦးတို႔ အရြယ္မတိုင္ခင္ လိင္ကိစၥ မဖြယ္မရာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အေၾကာင္းရင္း စစ္ၾကည္ေတာ့ ငါးတန္းကေလးက အင္တာနက္ဆိုင္မွာ ဂိမ္းကစားရင္း အျခားလူငယ္ေတြ ၾကည့္ၾကတဲ့ ညစ္ညမ္း၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြကို ျမင္ေတြ႔ၿပီး အိမ္နီးခ်င္းကစားေဖာ္ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ စမ္းသပ္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလိုကိစၥေတြကို သူမ်ားသားသမီးေတြမွာ ျဖစ္တာပဲလို႔ ခပ္ေပါ့ေပါ့ မေတြးေစခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ့္အိမ္မွာ အင္တာနက္သံုးတတ္တဲ့ ကေလးရွိရင္ ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ပါ။ မိဘေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကေလးေတြရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈ၊ အေနအထိုင္ေတြကို မသိမသာ ေစာင့္ၾကည့္ေပးသင့္ပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး သမီးမိန္းကေလး ေက်ာင္းသူအရြယ္ရွိတဲ့ မိဘေတြ ပူပင္ရမွာကေတာ့ အင္တာနက္ခ်က္တင္ (chatting) ကိစၥ ပါပဲ။ ငါးတန္း၊ ေျခာက္တန္းအရြယ္ ေက်ာင္းသူေလးေတြဆို ခ်က္တင္စၿပီး သံုးၾကပါျပီ။ ကိုကိုေတြ၊ ညီမေလးေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကပါၿပီ။ ေက်ာင္းေနအရြယ္မွာ ခ်က္တင္ကေနတစ္ဆင့္ ရည္းစားထားတတ္လာျပီး စာဘက္မွာ အာ႐ံုနည္းလာၾကျပန္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေက်ာင္းစာသပ္သပ္ အခ်စ္ေရးသပ္သပ္ ခြဲျခားႏိုင္တယ္ေျပာေျပာ တစ္ခုခုမွာ အခ်ိန္ေပးအာ႐ံုစိုက္ရင္ ေနာက္တစ္ခုမွာ အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ ထိခိုက္တာပါပဲ။ သက္တမ္းရင့္ ဆရာဆရာမေတြရဲ႕ မွတ္ခ်က္အရ တကၠသိုလ္၀င္တန္းမွာဆိုရင္ ရည္းစားသနာကိစၥေၾကာင့္ ဂုဏ္ထူး သံုးေလးခု ထြက္မယ့္ကေလးက သာမန္ပဲ ေအာင္ၾကၿပီး သာမန္ ေအာင္႐ံုေအာင္ႏိုင္မယ့္ ကေလးမ်ဳိးဆိုရင္ က်ဖို႔ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေလာက္ ေသခ်ာသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြက ကိုယ့္သားသမီး ေျခလွမ္းဘယ္ကို ေရာက္ေနသလဲဆိုတာ သတိျပဳရမွာပါ။

ဘာပဲေျပာေျပာ သားသမီးအတြက္ တာ၀န္အရွိဆံုးက မိဘျဖစ္တာေၾကာင့္ အလုပ္ေတြ ပိေနလို႔ အခ်ိန္မရွိလို႔ဆိုၿပီး လ်စ္လ်ဴ႐ႈေနရင္ ကိုယ့္သားသမီးေတြရဲ႕ ဘ၀ေလးေတြ တလြဲတေခ်ာ္ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ အင္တာနက္ကိစၥမ်ဳိးဆိုရင္ ကေလးေတြ မွန္မွန္ကန္ကန္ အသံုးခ်တတ္ေအာင္ မိဘေတြက တည့္မတ္လမ္းျပေပးဖို႔ လိုပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ မိဘေတြသာမကပါဘူး။ ႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရးစနစ္ကလည္း ဒီလိုကိစၥရပ္ေတြမွာ မွန္မွန္ကန္ကန္ ထိန္းေက်ာင္း ပဲ့ကိုင္ေပးႏုိင္တဲ့ စနစ္မ်ဳိး ရွိသင့္ပါတယ္။ ဥပမာ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာဆိုရင္ အရြယ္ေရာက္ ၿမီးေကာင္ေပါက္ကေလးေတြကို လိင္မႈကိစၥနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္၊ ေဘးဥပါဒ္မေရာက္ေအာင္ (sex education) သြန္သင္ျပတာမ်ဳိးေတြ၊ ကေလးေတြ အင္တာနက္ အသံုးျပဳမႈကို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ နည္းပညာေတြ၊ ေဆာ့၀ဲလ္ေတြ ရွိပါတယ္။ ဘယ္လိုအရာေတြက သူတို႔အတြက္ အေထာက္အပံ့ေပးၿပီး ဘယ္အရာေတြက အဆိပ္အေတာက္ဆိုတာ ရွင္းျပေပးထားၾကပါတယ္။

တစ္ကမၻာလံုးမွာ အင္တာနက္ကို သံုးၿပီး ပညာရွာမွီးေနတဲ့ ကေလးေတြ ဒုနဲ႔ ေဒးရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေခတ္မီတဲ့ နည္းပညာေတြ ေပၚထြက္လာမႈကို ကၽြန္မတို႔ ၾကိဳဆိုရမွာျဖစ္ေပမယ့္ အင္တာနက္ အရင္းအျမစ္ေတြလို ကြန္ရက္နည္းပညာေတြဟာ ကေလးေတြရဲ႕ အသံုးခ်မႈေပၚ မူတည္ၿပီး အေကာင္းအဆိုး ရလဒ္ ကြဲျပားသြားႏိုင္တာေၾကာင့္ မိဘေတြအေနနဲ႔ အေလးအနက္ ထားၾကဖို႔ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

Written by လႈိင္သင္းသစ္

Mizzima