ျမန္မာျပည္ဖြား အိႏၵိယမင္းသမီး လိုင္လာခမ္းႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သူ႔ရဲ့ တိုက္ဆိုင္မႈရိွလွ်င္ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား အထူးပြဲျပသမႈ အတြက္ ေရာက္ရိွေနတဲ့ လိုင္လာခမ္းက ျမန္မာႏိုင္ငံက ႐ုပ္ရွင္မ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ားကို သူ႔ရဲ့အျမင္မ်ားနဲ႔ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ေဘာလိဝုဒ္ ႐ုပ္ရွင္ေလာကရဲ့ တိုးတက္ေနမႈမ်ားကို သံုးသပ္လို႔ မဇိၥ်မကို ေျပာျပခဲ့ ပါတယ္။




ေမး။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႐ုပ္ရွင္ေလာကနဲ႔ ေဘာလိဝုဒ္ရဲ႕ ႐ုိက္ကူးမႈကအစ ကြာျခားခ်က္က

ေျဖ။ ။ ဟိုမွာ က VCD ၊ DVD ဆုိတာမရွိဘူး။ ႐ုပ္ရွင္တကား႐ုိက္ကူးေတာ့မယ္ဆုိရင္ မင္းသမီး ၊ မင္းသားေတြက ဘာမွ ယူစရာမလိုဘူး။ မိတ္ကပ္ ၊ အဝတ္အစား ၊ ဆံပင္အစအကုန္လံုး သူတုိ႔ ေတြဘဲ လုပ္ေပးသြားတာ။ ဆံပင္ကအစ ေျခသည္းနီအထိ ၊ လက္ဝတ္လက္စား အကုန္သူတို႔ဘဲ ဆင္ေပးတာ။ အဲဒါကို ပရီပ႐ိုဒက္ရွင္းလို႔ ေခၚပါတယ္။ ႐ုပ္ရွင္မစခင္ေပါ့။ ႐ုိက္ကြင္းတစ္ကြင္းမွာလည္း အလုပ္လုပ္တဲ့ လူႏွစ္ရာေက်ာ္၊ သံုးရာေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျပည္ပႏုိင္ငံမွာ သြား႐ုိက္ရင္လည္း မီးကိုင္တဲ့လူ ၊ မုိက္ကိုင္တဲ့လူေတြက အစေခၚ သြားတယ္။ ဟိုကလူေတြကို မေခၚပါဘူး။ အက ကတဲ့ လူေတြဆိုရင္ ဟုိႏုိင္ငံကလူေတြကို ေခၚတယ္။ တစ္ကား႐ုိက္ ကူးၿပီဆုိရင္ အနည္းဆံုး ၆ လကေန ၈ လအထိၾကာတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာတယ္။ ကြ်န္မ အခု႐ုိက္ကူးေနတဲ့ ကားဆုိရင္ တစ္ႏွစ္ရွိၿပီ။ အခုမွ ၅ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းဘဲ ၿပီးေသးတယ္။ ပရီပ႐ိုဒက္ရွင္းက သံုးလေလာက္ၾကာတယ္။ ရူတင္ကာလက တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာတယ္။ Post Production ပို႔စ္ပ႐ိုဒက္ရွင္းကေတာ့ ျမန္သြားၿပီ။ တည္းျဖတ္တာ ၊ အသံေဖ်ာက္တာ ၊ စာတမ္းထုိးတာတုိ႔ သူတုိ႔ေတြက ႐ုံတင္ရက္ၾကေတာ့ ခ်က္ျခင္းရတယ္။ အိႏၵိယမွာ ႐ုံတင္ၿပီဆုိတာနဲ႔ တစ္ကမာၻလံုးမွာ တန္းၿပီးေတာ့ ႐ုံတင္တယ္။ တစ္ကား႐ုိက္ကူးၿပီဆုိရင္ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ အခ်ိန္ယူတယ္။ တခ်ိဳ႕မင္းသား ၊ မင္းသမီးဆုိရင္ တစ္ခါတည္း ေလးငါးကား႐ုိက္ကူး ႏုိင္ၾကတယ္ တခ်ိဳ႕ နာမည္ၾကီး မင္းသားေတြဆုိရင္ ပိုက္ဆံကို မၾကည့္ေတာ့ဘူး။ တစ္ကားဆုိရင္ တစ္ကားဘဲ ႐ုိက္တယ္။ အရူးအခန္း႐ုိက္ကူးေတာ့မယ္ဆုိရင္ အရင္ဆံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကို အခန္းတစ္ေယာက္နဲ႔ တူေအာင္ ေလ့က်င့္တယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္မတူပါဘူး သိပ္အမ်ားၾကီး မကြာဘူး။ နည္းပညာအပိုင္းေလးဘဲ ကြာတာပါ။ ပိုက္ဆံေငြသံုးႏုိင္တာရယ္ ၊ နည္းပညာအပိုင္းရယ္ ၊ အဲ့ေလာက္ဘဲကြာျခားတာပါ။

ေမး။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံက အႏုပညာရွင္ေတြအေပၚ ျမင္မိတာက။

ေျဖ။ ။ ကြ်န္မတုိ႔ျမန္မာက လည္းမညံ့ပါဘူး။ ဒီေလာက္ေငြေလးနဲ႔ ဒီေလာက္လုပ္ႏုိင္တာ မညံ့ပါဘူး။ ဒီမွာ႐ုိက္ လိုက္တဲ့ ႐ုံတင္ကားတစ္ကားရဲ႕ေငြက ဟိုမွာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေတာင္ မၿပီးဘူး။ ဒီေငြေလးနဲ႔ ဘယ္သူမွလည္း မ႐ုိက္ကူးႏုိင္ဘူး။ ပင္ကိုယ္အရည္အေသြးက ကို မညံ့ပါဘူး။ ဟိုမွာက ပင္ကိုယ္အရည္အေသြး ၊ ပိုက္ဆံ ၊ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ အစစအရာရာ အကုန္ရွိ ေတာ့နံပါတ္ တစ္ ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒီမွာက ပင္ကိုယ္အရည္အေသြးရွိတယ္။ နည္းပညာပိုင္း ၾကေတာ့ နည္းနည္းကြာတာေပါ့ေနာ္။ ဒီက ႐ုပ္ရွင္ေတြက ႏုိင္ငံတကာ မသြားေတာ့ ပိုက္ဆံလည္း သိပ္သံုးစရာမလိုဘူး။ သံုးရင္လည္း ပိုက္ဆံျပန္မရဘူးေလ။ စီးပြားေရး သမားတစ္ေယာက္က ပိုက္ဆံအဝင္အထြက္ ၾကည့္မယ္ေလ။ အထြက္ဘဲရွိၿပီး အဝင္မၾကည့္ဘူးဆုိရင္ ပိုက္ဆံဘယ္ထည့္ ေတာ့မလဲ။ဟိုႏုိင္ငံမွာက တစ္က်ပ္ထည့္ရင္ တစ္သိန္းရတယ္ဆုိေတာ့ အၿပိဳင္အဆုိင္ ေငြထည့္ၾကတယ္။ ဒီမွာၾကေတာ့ အဲဒါကြာတာေပါ့။ ကိုယ္ပိုင္ အရည္အေသြးအပိုင္းၾကေတာ့ ဒီမွာက ေတာ္ၾကပါတယ္။ ဦးမ်ိဳးန႔ဲလည္း အလုပ္လုပ္ၾကည့္ေတာ့ ဦးမ်ိဳးလည္း အရမ္းေတာ္ပါတယ္။ အိႏၵိယမွာ ႐ုိက္လာၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႐ုိက္ရတာဆုိေတာ့ စကားေျပာရတာ နည္းနည္းေတာ့ ကသိကေအာက္ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာစကားနဲ႔ အထိအေတြ႔က ကြာတာအရမ္းၾကာေနၿပီေလ။ ဟိုမွာက စကားေျပာတာ အဂၤလိပ္လိုပိုမ်ားတယ္။

ေမး။ ။ဒီကဒါ႐ိုက္တာေတြ ရဲ့ ႐ိုက္ကူးေနတာကို ဘယ္လို ျမင္လဲ

ေျဖ။ ။ ဦးမ်ိဳးတုိ႔ကို ဝါရင့္ ဒါ႐ုိက္တာနဲ႔ လူငယ္ပိုင္း ဒါရိုက္တာ ဝုိင္းတုိ႔လိုေတာ္တဲ့ လူေတြ ေတြ႔ေနရ တယ္။ ကိုဝိုင္း႐ုိက္ကူးတဲ့ ကားေတြကို လူေတြ ေတာ္ေတာ္ ႀကိဳက္တယ္လို႔ၾကားပါတယ္။ က်န္တဲ့ဒါ႐ုိက္တာ ေတြကိုတုိ႔ ကြ်န္မမသိဘူး။ ကန္ေတာ့ပြဲမွာမွာ တုိက္ဆုိင္မႈရွိလွ်င္နဲ႔ နင္ေစရင္ ဇာတ္ကား ႏွစ္ကားကို တစ္ၿပိဳင္တည္း ကန္ေတာ့ပြဲ လုပ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက စိုးျမတ္သူဇာနဲ႔ ေဖြးေဖြးတုိ႔ေတြ ႐ုိက္ကူးထားတဲ့ "လက္ပံ"႐ုပ္ရွင္က ကိုဝိုင္းရဲ့ ႐ုိက္ကူးခ်က္လို႔ သိရတယ္ တစ္ခန္းၾကည့္ရင္ ဒီဒါ႐ုိက္တာ ဘယ္အဆင့္လည္းဆုိတာကို သိပါတယ္။ ကိုဝိုင္း ရဲ႕ကားကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရမ္းသေဘာက်သြားတယ္။ မဆုိးဘူး ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ေပါ့။ ေဖြးေဖြးက ေတာ့ အခုလက္ရွိ တက္သစ္စ အႏုပညာရွင္ေတြ ၊ၿပီးေတာ့ ကြ်န္မအၾကိဳက္ဆံုး မစိုးျမတ္သူဇာတုိ႔ ေဒြးတုိ႔ေပါ့။ ေဖြးေဖြးတုိ႔လို အသစ္ဆီကေတာင္ ဒီလိုအရည္အေသြးမ်ိဳးထုတ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာ ကိုဝိုင္း ေတာ္ပါ တယ္။

ဒီလိုမ်ိဳးဒါ႐ုိက္တာေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ရရင္ေကာင္းတာေပါ့ေနာ္။

ေမး။ ။ ထပ္ၿပီးျမန္မာႏိုင္ငံက ဒါ႐ိုက္တာေတြကမ္းလွမ္းလာတာရိွလား ။

ေျဖ။ ။ ဗီဒီယို ႐ိုက္ဖို႔ အမ်ားၾကီးကမ္း လွမ္းတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြ်န္မအေျခအေနနဲ႔ လုပ္ရတာ အရမ္း ကသိကေအာက္ျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဗီဒီယိုေတြ ကြ်န္မၾကည့္ ျဖစ္တယ္။ သိပ္အဆင္မေျပဘူူး။ ဆုိဖာ တစ္ခုတည္းမွာေတာင္ ႐ုပ္ရွင္အစအဆံုးၿပီးတဲ့ ကားေတာင္ရွိတယ္ အဲဒီလိုမ်ိဳးဆုိရင္ မလုပ္ခ်င္ဘူးဆုိတဲ့ စိတ္က ဝင္သြားတယ္။ ႐ုပ္ရွင္တစ္ကားကို သံုးရက္နဲ႔ၿပီးေအာင္ ႐ုိက္သြားတာလည္း ၾကားဖူးတယ္။ ကြ်န္မစဥ္းစားမိလိုက္တဲ့ အခ်က္က ဘာလဲဆုိေတာ့ ျမန္မာျပည္ အေျခအေနနဲ႔ ႐ုံကားဘဲ ႐ုိက္ကူးမယ္ဆုိရင္ မင္းသားမင္းသမီးေတြ ထမင္းငတ္သြားမယ္။ အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့ ဗီဒီယိုဆိုရင္ ေတာ့ ကြ်န္မ စဥ္းစားမယ္ေပါ့ေနာ္။

ေမး။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕႐ုပ္ရွင္စနစ္ကိုဘယ္လိုျမင္လဲ

ေျဖ။ ။ ၂ဝ၁၁ခုႏွစ္ မွာ ႐ုိက္ထားတဲ့ ကားက အခု ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္စက္တင္ဘာမွ ႐ုံတင္မယ္ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေလးကိုၾကာသြားၿပီ။ ဒီကားကို ဦးမ်ိဳး ကရက္ေပါင္း ၂ဝ တည္းနဲ႔ ၿပီးေအာင္ ႐ုိက္သြားတာေတာ္တယ္။ ဒီက ရက္၂ဝ ကဟုိမွာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ မၿပီးဘူး ရက္ေပါင္း ၂ဝ တည္းနဲ႔ အားလံုး အဆင္ေျပေအာင္ ႐ုိက္ကူး သြားႏုိင္ၿပီး ႐ုံရက္ၾကေတာ့ မရဘူးဆုိေတာ့ အရမ္းဝမ္းနည္းဖို႔ ေကာင္းတယ္။ ဟိုမွာလိုဘဲ ထင္ၿပီးေတာ့ ၂ဝ၁၁ မွာ ႐ုိက္တယ္။ ၂ဝ၁၂ ဆုိရင္ေတာ့ တင္ၿပီးေပါ့လို႔ ထင္ထားတာ။ အခုေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး။ ထားလိုက္၊ စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ေပါ့။ ဦးမ်ိဳးက သမီးဒီမွာက ႐ုံရက္ရဖုိ႔ ႏွစ္ႏွစ္ ၊ သံုးႏွစ္ ေစာင့္ရတယ္လို႔ေျပာတယ္။ မင္းသား ၊ မင္းသမီးအက်ီၤေတြ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ။ အကုန္ေဟာင္းကုန္ၿပီ။ ေခတ္ေတြလည္း ေနာက္က်ကုန္ၿပီ။ ဒီမွာက ႐ုပ္ရွင္ စနစ္ကိုေျပာင္းဖုိ႔ အရမ္းလိုေနၿပီ ဒီႏွစ္မွာ႐ုိက္ကူးၿပီး ေနာက္သံုးေလးႏွစ္ၾကာမွ အကယ္ဒမီရမယ္ ဆုိရင္ လူေတြက ဘာလုပ္ထားလဲ ၊ ဘယ္လိုငိုလဲ ၊ ဘယ္လိုရယ္လဲ ဘာမွမမွတ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႐ုပ္ရွင္ေလာကၾကီးက ေနာက္ကိုေရာက္ေနတာ။up to date မျဖစ္ေတာ့ဘူး။

ေမး။ ။ အကယ္ဒမီေပးတာကိုေကာ ဘယ္လိုျမင္လဲ

ေျဖ။ ။ ေနာက္တစ္ခု စနစ္မက်တာက အကယ္ဒမီ ဘယ္လိုရလဲ၊ ဘာလဲ စနစ္မရွိဘူး။ ဘယ္သူက ဘယ္လိုလုပ္လဲ ။ဘာလဲေပါ့ ။ ရုပ္ရွင္ကလည္း ႐ုံမတင္ေသးဘူး။ ဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး။ သူအကယ္ဒမီရမယ္ ဆုိေတာ့ အံ့ၾသၿပီးေတာ့ ဘယ္သူက ၾကည့္ၿပီးလို႔လဲ ဘယ္တုန္းက ႐ုံတင္သြားလို႔လဲေပါ့ဆုိၿပီး ေမးလိုက္ေတာ့ ႐ုံတင္တဲ့ကားက ႏွစ္ခုဘဲရွိတယ္။ မင္းသမီးကလည္း ႏွစ္ေယာက္ဘဲရွိတယ္။ တစ္ေယာက္က ရၿပီးသြားၿပီ။ တစ္ေယာက္က မရေသးဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီတစ္ေယာက္ကရမွာတဲ့။ အရမ္းအ့ံၾသတယ္ ကိုယ့္ႏုိင္ငံက စနစ္ကို မေကာင္းဘူးေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ေျပာင္းလဲသင့္ေနၿပီ။ ကြ်န္မတုိ႔အိမ္မွာတင္ပစၥည္းတစ္ခုက ေဟာင္းေနၿပီဆုိရင္ ၊သိေနတယ္ဆုိရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ လိုေနၿပီ။ျပည္ပက ႐ုပ္ရွင္ကားၾကီးေတြ အကယ္ဒမီေပးၿပီဆုိရင္ ဒီဇင္ဘာမွာ ႐ုံတင္တဲ့ကားဆုိရင္ ဒီဇင္ဘာမွ အကယ္ဒမီရွိရင္ အဲဒီအကယ္ဒမီမွာ အဲဒီကားပါတယ္။ ဟိုမွာ ဘယ္ award မဆုိ ပရိသတ္သာ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္တာ ပရိတ္သတ္ဘဲ ၾကည့္တယ္။ ႀကိဳက္တယ္ မၾကိဳက္ဘူးဆုိတာလည္း ပရိတ္သတ္ဘဲ ဆံုးျဖတ္တယ္။ ဒီအႏုပညာရွင္ ကိုၾကိဳက္တယ္ မၾကိဳက္ဘူးဆုိတာကလည္း ဒီပရိတ္သတ္ဘဲဆံုး ျဖတ္တယ္။ ဒါကို ဒီမုိကေရစီလို ေခၚတာေလ။ မင္းသား ၊မင္းသမီးၾကီးေတြ ၊ ဒါ႐ုိက္တာ အၾကီးေတြၾကေတာ့ ႏုိင္ငံပုိင္းဆုိင္ရာ ႐ုပ္ရွင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ လူၾကီးေတြက ဆံုးျဖတ္တယ္။ ဟိုႏုိင္ငံမွာ ရွာရြတ္ခမ္း အကယ္ဒမီ ၁၇ ႏွစ္ဆက္တိုက္ယူခဲ့တယ္။ သူ႔အိမ္မွာထား စရာေနရာေတာင္မရွိေတာ့ဘူး။ သူ ေလာက္ေတာ္တဲ့သူလည္းမရွိေသးဘူးေလ။ ဒါကိုလည္း ပရိသတ္ေတြ ဘဲေပးေနတာေလ။ တရားမွ်တဘူးတုိ႔ ၊ ဘာတုိ႔ ၊ ခင္မင္ရင္းနီးတာတုိ႔ ၊ ပိုက္ဆံနဲ႔ဝယ္တာတုိ႔ ဘာမွမရွိဘူး။

ေမး။ ။ ဘာေတြကို ျပဳျပင္သင့္တယ္လို႔ ထင္လဲ။

ေျဖ။ ။ ပရိတ္သတ္ေတြ အျမင္ကိုေတာ့ ကြ်န္မ အျမင္ေလး ေျပာျပခ်င္တယ္။ အိႏၵိယမွာဆုိရင္ ကြ်န္မသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံက လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ပါ။ ႏုိင္ငံျခားတုိင္းကေနၿပီးေတာ့ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ မိန္းကေလးေတြ အမ်ားၾကီးပါဘဲ။ အိႏၵိယ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို ကြ်န္မ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တာက ခြဲျခားမႈ လံုးဝမရွိဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း ေျပာသြားပါေသးတယ္။ ျမန္မာေတြ ေနာက္က်ေနတာ စိတ္ဓာတ္ နည္းနည္းေလး ျပဳျပင္ရမယ္လု႔ိေျပာသြားပါတယ္။ ကြ်န္မလည္း ႏုိင္ငံေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သြားဖူးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာသြားတဲ့ စကားကမွန္ပါလား ဆုိတာ ကြ်န္မသေဘာေပါက္လာတယ္။ ေအာ္ဟုတ္တယ္။ ငါတုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံက စိတ္ဓာတ္ျပဳျပင္ဖုိ႔ အရမ္းလို ေနတယ္ စိတ္ဓာတ္ေလးသာျပဳျပင္လိုက္ ကြ်န္မတုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံက ဒုန္းကနဲဆုိ တက္သြားမွာ။ ကြ်န္မ သူမ်ားႏုိင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္တယ္။ ဘယ္သူနာမည္ရလဲ ျမန္မာႏုိင္ငံဘဲ နာမည္ရတယ္။ ကြ်န္မကို ဟိုမွာဆုိရင္ လိုင္လာခမ္း လို႔ေနာက္မွေျပာတယ္။ ဒါျမန္မာႏုိင္ငံက ဆုိၿပီးေတာ့ အရင္ေျပာတယ္ အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ျမန္မာျပည္ ဂုဏ္တက္တာေပါ့။ ကြ်န္မၾကားလိုက္တယ္ မယ္တစ္ေယာက္ဝိုင္းေျပာၾကတာ။ သူက တ႐ုတ္မလို႔ ဘာလို႔ေျပာတာလဲ။ သူဟာျမန္မာျပည္ကို သိကၡာက်ေအာင္ လုပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူသည္ျမန္မာျပည္ကို ဂုဏ္တက္ေအာင္သြား လုပ္မွာေလ။ ဘာျဖစ္လို႔ တ႐ုတ္မလို႔ ေျပာေနၾကတာလဲ။ သူ႔ကိုအားေပးၾကပါ။ ကိုယ့္ရဲ႔လူကို ကိုယ္ေတြက ႏွိပ္ကြပ္မယ္ဆုိရင္ တစ္ျခားလူကလည္း ႏွိပ္ကြပ္မွာဘဲ။သူက အဲဒီလိုသြားၿပိဳင္တဲ့ အခါၾကေတာ့ ကိုယ့္ႏုိင္ငံဘဲ နာမည္ရမွာေလ။ အဲဒီလိုအမူအက်င့္က အိႏၵိယ ႏုိင္ငံမွာ လံုးဝမရွိဘူူး စိတ္ဓာတ္ေလးေတြေျပာင္းလဲဖုိ႔ လိုပါတယ္။

ေမး။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံက ဗီဒီယိုဇာတ္လမ္းေတြက

ေျဖ။ ။ ဒီမွာ ႐ုံကား႐ုိက္ေတာ့ ဗီဒီယို႐ုိက္တဲ့ မင္းသမီးေတြဆုိရင္ ဘာလို႔႐ုိက္တာလဲ။ Level ကလည္း အရမ္းနိမ့္တယ္။ မင္းသား ၊မင္းသမီးေတြလည္း မ႐ုိက္သင့္ဘူး။ ဒါ႐ုိက္တာေတြလည္း မ႐ုိက္သင့္ဘူး။ ပိုက္ဆံတစ္ခုအတြက္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ Level အဲဒီေလာက္အထိ မႏွိမ့္သင့္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ျပန္မွ အေတြးေတြ ေျပာင္းလိုက္တယ္။ ႐ုံကားက ေလးႏွစ္ၾကာသြားေတာ့ အေတြးေတြ ေျပာင္းလဲလုိက္တယ္။ မင္းသား ၊ မင္းသမီးေတြ ထမင္း ဘယ္ငတ္ခ်င္ေတာ့မလဲ လူတစ္ေယာက္က တစ္ခ်ိန္လံုး မျမင္ေနရင္ ေမ့သြားတယ္ေလ။ ဝတ္မႈန္ေရႊရည္ဆုိရင္ တီဗီမွာ အျမဲတမ္း ျမင္ေနရတယ္။ သူ႔ထက္ေတာ္တဲ့လူလည္း ရွိရင္ရွိမယ္။ လွတဲ့လူလည္း ရွိခ်င္ရွိမယ္။ သူ႔ကို အျမဲျမင္ေနရတယ္။ အလုပ္က အျမဲရွိေနတာ အရမ္းအေရးၾကီးတယ္ ဒီလိုမ်ိဳး ႐ုိက္ကူးတာဟာ မင္းသား၊ မင္းသမီး ၊ ဒါ႐ုိက္တာေတြက စီးပြားေရး က႑ကတစ္ခု ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ပညာ သံေခ်းမတက္သြားေအာင္က တစ္ခု၊ လူေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ မျပတ္သြားေအာင္က တစ္ခု။ မလုပ္ခ်င္ေပမယ့္လည္း ဒီဗီစီဒီတုိ႔ ဒီဗီဒီတုိ႔ကို လုပ္ရေတာ့မယ္။ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိေတာ့ဘူးေလ။ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ စနစ္က မင္းသား၊ မင္းသမီး ၊ ဒါ႐ုိက္တာေတြကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မေပးေတာ့ဘူးေလ။ ဒီ႐ုံကား ေလးႏွစ္တစ္ခါ ၊ ေလးႏွစ္တစ္ခါ ဘယ္ထိုင္ေစာင့္ေတာ့မလဲ။

ေမး။ ။ အႏုပညာေၾကးကိုေကာ အစ္မဘယ္လိုယူလဲ။

ေျဖ။ ။ ကြ်န္မ အႏုပညာေၾကး ယူကေတာ့ အတိအက်ေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္။ ဦးစိန္ေဌးကေတာ့ ငိုတယ္ေပါ့။ ဟိုႏုိင္ငံမွာ ယူသလိုေတာ့ လုံးဝမရဘူးေလ။

ေမး။ ။ အစ္မရဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တာလား။

ေျဖ။ ။ ကြ်န္မ မင္းသမီးလုပ္မယ္လို႔ဘဲ မေတြးထားမိဘူး။ အိႏၵိယကိုသြားတာလည္း မင္းသမီးလုပ္ဖုိ႔ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကို ကံတရားက ေခၚသြားလိုက္တာဘဲ။ ကြ်န္မ ဒူဘုိင္းမွာ အလုပ္လုပ္တယ္။ GM အေနနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေတာ့ အဲဒီကိုလာတဲ့ ဒါ႐ုိက္တာေတြက နင္ဘာလို႔ ဒီမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာဘဲ။ ဒီေလာက္လွတာ အိႏၵိယ မွာလာၿပီးေတာ့ အလုပ္လာလုပ္ပါလားလို႔ ေျပာတယ္။ ကိုယ္လည္း တစ္ခါမွ မစဥ္းစားဖူးေတာ့ ဒီလိုဘဲေနလိုက္ တယ္။ ဒါေပမယ့္လာတဲ့ ဒါ႐ုိက္တာတုိင္းကေျပာေနေတာ့ ဟုတ္လားဆုိၿပီးေတာ့ ထလုပ္လုိက္တာပါ။ ဓာတ္ပံုေတြ ဘာေတြ႐ုိက္ေတာ့ ပို႔စ္ေတြက သူ႔ဟာသူထြက္လာတယ္။ ကိုယ္လည္း တစ္ခါမွမသင္ဖူးဘူး။ တစ္ခုသိလာတာက ငါလုပ္ႏိုင္ပါလားလို႔သိလာခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ လည္း သ႐ုပ္ေဆာင္မႈအပိုင္း ၊ အကအပုိင္းတုိ႔က သူ႔ဟာသူ ျဖစ္လာ တာဘဲ။ ဘဝမွာက ကိုယ္စီစဥ္ထားတဲ့ အတုိင္းလည္း ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မွာေလ။

ေမး။ ။ ျပည္ပက နည္းပညာပိုင္းကိုေကာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျပန္လည္ခ်ျပေပးဖုိ႔ အစီအစဥ္ရွိလား။

ေျဖ။ ။ ဟိုမွာတတ္လာခဲ့တဲ့ နည္းပညာပုိင္းေတြေကာ တစ္ျခားဟာေတြကိုဒီမွာ လုပ္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္မကို လက္တြဲေခၚမယ္ဆုိရင္ ကြ်န္မကေတာ့ အျမဲတမ္း ႀကိဳဆုိပါတယ္။ ကူညီေပးဖုိ႔လည္း အသင့္ပါဘဲ။ ကြ်န္မက ဒါလုပ္ေပးခ်င္တယ္ ဟိုဟာလုပ္ေပးမယ္ သြားေျပာလုိ႔ မရဘူးေလ။ အစိုးရ အပိုင္းဘဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ေကာင္စီ ကဘဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ေမာ္ဒယ္ေအဂ်င္စီကဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ သင္ေပးပါလို႔ အကူအညီေတာင္းရင္ လုပ္ေပးဖုိ႔အ ဆင္သင့္ပါဘဲ။

ေမး။ ။ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ ခံယူခ်က္က

ေျဖ။ ။ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ခံယူခ်က္နဲ႔ စိတ္ထားကေတာ့ ပထမဆံုးက ေအာက္ေျခမ လြတ္ဖုိ႔ဘဲ အေ၇းၾကီးတယ္။လူတစ္ေယာက္က ဘယ္ေတာ့မွ ေအာက္ေျခမလြတ္ရဘူး။ ေအာက္ေျခလြတ္သြားတဲ့ေန႔ လူေတြကစမုန္းၿပီ လူေတြရဲဲ႕ အမုန္းတရားကို ရသြားရင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေအာင္ျမင္ေတာ့ဘူး။ ငါသည္မင္းသမီး ၊ မင္းသားဆုိၿပီး ဘဝင္ျမင့္လို႔ မရဘူး။ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ နင္မင္းသမိး ၊မင္းသားျဖစ္တာ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္လဲ ။ပရိသတ္ေတြေၾကာင့္။ ပရိတ္သတ္ လက္မခံရင္ မင္းသမီး ၊ မင္းသားျဖစ္လာစရာအေၾကာင္း လံုးဝမရွိဘူး။ မင္းသား ၊ မင္းသမီးေတြ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကို ကြ်န္မ ဒီမွာ သတိထားမိတဲ့ အရာတစ္ခု ရွိတယ္။ နာမည္ေတာ့ မေျပာျပခ်င္ဘူး။တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ ေထာင္ေထာင္ေထာင္နဲ႔ ဆရာၾကီးစတုိင္နဲ႔ မီဒီယာကိုလည္း လူမထင္၊ ပရိတ္သတ္ေတြကိုလည္း ရပါတယ္ဆုိတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးေတြေတြ႔ရတယ္။ ကြ်န္မကလည္း ေမြးကတည္းက တတ္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အင္ဂ်လီနာဂ်ိဳလီတုိ႔ တစ္ျခားမင္းသား ၊ မင္းသမီးေတြ အမ်ားၾကီး လာတယ္။ သူတို႔ကို ကြ်န္မေလ့လာတာက သူတုိ႔က ကိုယ့္ထက္ျမင့္တဲ့ လူေတြေလ အျမဲတမ္း ကိုယ့္ထက္ျမင့္တဲ့ လူဆီက သင္ရတယ္ေလ။ ကိုယ္ကဆရာၾကီး ဆုိၿပီးေတာ့ ထုိင္ေနလို႔မရဘူး။ ကိုယ့္ထက္ ဆရာၾကီးေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ေလ။ နင္ဆရာၾကီးဆုိရင္ နင့္ထက္ဆရာၾကီး အေယာက္ တစ္ရာေလာက္ရွိတယ္ သေဘာကိုေျပာျပတာပါ အင္ဂ်လီနာဂ်ိဳလီေတာင္ လူေတြအားလံုးကို ဆက္ဆံတာတစ္ပံုစံတည္းဘဲ သြားတယ္။ ငါ့ကဆရာၾကီး ဆုိၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာထား တင္းမာတာတုိ႔ မရွိဘူး။ သူဆရာၾကီး ဆုိတာ တစ္ကမာၻလံုးသိတယ္။ ဘာကိုထပ္ျပရမွာလဲဆုိတဲ့ စိတ္ထားမ်ိဳး သူ႔မွာရွိတယ္။ အဲဒီစိတ္ဓာတ္သည္ လူ တစ္ေယာက္ကို အျမင့္ဆံုး သယ္ေဆာင္သြားတဲ့ စိတ္ဓာတ္ဘဲ။ ကို္ယ့္ဘယ္ေလာက္ဘဲ အျမင့္ေရာက္ေနေန အဲဒီ စိတ္ဓာတ္မရွိရင္ ေအာက္ကို ျပန္ျပဳတ္က်မွာဘဲ။ စိတ္ေကာင္းထားရမယ္။ လူတုိင္းအေပၚကို စိတ္ေကာင္းထားရပါမယ္ အျမင္မွန္ရမယ္ အဲဒါကေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ နံပါတ္၁ အခ်က္ေပါ့။ ေနာက္ႏွစ္အခ်က္က လုပ္မယ္ဆုိရင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ေပါ့။ ေနာက္သံုးအခ်က္က ကိုယ္လုပ္မယ့္အရာ တစ္ခုကို ၁ဝဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ယံုၾကည္ခ်က္ထားပါ။

ေမး။ ။ အစ္မရဲ႕အခ်စ္ေရးကိုေျပာျပေပးပါဦး

ေျဖ။ ။ ကြ်န္မရဲ႕အခ်စ္ေရးကေတာ့ ျမန္မာကလည္းမဟုတ္ဘူး။ အိႏၵိယႏုိင္ငံကလည္း မဟုတ္ဘူး။ ေျပာထားတဲ့လူေတြကို စဥ္းစားေတာ့မွာပါ။ ႏုိင္ငံျခားမွာေနလာလို႔လား မသိဘူး။ ျမန္မာမွလို႔ဘာမွလို႔မရွိဘူး။ ကြ်န္မခ်စ္ရင္ေတာ့ကြ်န္မေရြးခ်ယ္မွာပါ။

mizzimaburmese