(၁) သဒၶါ = ရတနာသုံးတန္ ကံ ကံ၏အက်ဳိးတရား စသည္တုိ႔၌ ယုံၾကည္ျခင္း,
(၂) ဟိရီ = ဒုစ႐ုိက္တရား, အကုသုိလ္တရားတုိ႔မွ ရွက္ျခင္း,
(၃) ၾသတၱပၸ = ဒုစရိုက္တရား, အကုသိုလ္တရားတို႔မွ ေၾကာကျ္ခင္း ,
(၄) ဗဟုႆ ုတ = အၾကား+အျမင္ = ဗဟုႆ ုတမ်ားျပားျခင္း,(၅) အာရဒၶ၀ီရိယ = အကုသုိလ္တရားတုိ႔ကုိ ပယ္ရွားရန္, ကုသုိလ္တရားတုိ႔ႏွင့္
ျပည့္စုံရန္ အျပင္းအထန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ျခင္း
(သမထ + ၀ိပႆ နာတို႔ကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ျခင္း),
(၆) သတိမာ = သတိအားေကာင္းျခင္း,
(၇) ပညာ = ဒုကၡသစၥာ, သမုဒယသစၥာအမည္ရသည့္ သခါၤရတရားတုိ႔၏ အနိစၥ,
ဒုကၡ, အနတၱအျခင္းအရာကုိ ထုိးထြင္းသိျမင္သည့္ ၀ိပႆ နာဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စုံ
ျခင္း,
ဤ (၇)ပါးတို႔ကား ေသခသုတၱန္ (မ၊၂၊၁၈-၁၉။)မွာ လာရွိသည့္ သူေတာ္ေကာင္း
တရား (၇)ပါးတုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။
◊ ဖားေအာက္ေတာရဓမၼစာစဥ္ ◊
◊ (သာသနာ့အေမြကို ခံယူျခင္း) ◊
Buddhavasa Tiloka
0 comments:
Post a Comment