နတ္စင္တစ္ရာဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲဦးပညာေတဇ
ရန္ကုန္-ေနျပည္ေတာ္-မႏၲေလးအျမန္လမ္းမေပၚရွိ ယာဥ္မေတာ္တဆမွုမ်ားေၾကာင့္ ထိခိုက္ေသဆုံးခဲ့ၿပီးေနာက္ မကၽြတ္မလြတ္ ဘဲ ရွိေနၾကသည့္ အပရေလာကသားမ်ားကို အကၽြတ္ အလြတ္ပြဲ ျပဳလုပ္ေပးရန္အတြက္ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီး သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ နတ္စင္တစ္ရာေက်ာင္းတိုက္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲပညာေတဇဦးေဆာင္၍ ဇြန္ ၇ ရက္ႏွင့္ ၈ရက္တို႔တြင္ အျမန္လမ္း တစ္ေလၽွာက္ အႏၲရာယ္ ကင္းပရိတ္တရားေတာ္မ်ားရြတ္ဖတ္ကာ အဆိုပါအပရေလာက သားမ်ားကို ဆရာေတာ္ေက်ာင္းတိုက္ အတြင္းသို႔ ေခၚေဆာင္ လာခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ယခုေခၚေဆာင္လာသည့္ အပရေလာက သားမ်ားကို ဇြန္ ၁၅ရက္တြင္ ဆရာေတာ္ေက်ာင္းတိုက္၌ အကၽြတ္အလြတ္ပြဲျပဳလုပ္ မည္ျဖစ္ရာ ယင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး နတ္စင္တစ္ရာ ေက်ာင္းတိုက္ ဆရာေတာ္ ကို ဒီမိုကေရစီတူေဒး သတင္းစာက သြားေရာက္ေမးျမန္း ထားခ်က္ကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
ေမး - ရန္ကုန္-ေနျပည္ေတာ္အျမန္လမ္းေပၚမွာ ယာဥ္ မေတာ္တဆမွုေတြေၾကာင့္ ေသဆုံးသြားခဲ့ၿပီးေနာက္ မကၽြတ္မလြတ္တဲ့ သူေတြ ကို အရွင္ဘုရားအေနနဲ႔ အျမန္ လမ္းအထိ ႂကြေရာက္ ၿပီးေတာ့ သန္လ်င္မွာရွိတဲ့ အရွင္ ဘုရားရဲ့ေက်ာင္း ဆီ ေခၚလာခဲ့ တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ အခုလိုေခၚေဆာင္ခဲ့ရတာပါလဲ။
ေၿဖ - သူတို႔က အစိမ္းေသတဲ့အခါက်ေတာ့ မ်က္စိတစ္ မွိတ္၊ လၽွပ္တစ္ျပက္အတြင္းေသဆုံးသြားေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ေကာင္းမွု ကုသိုလ္၊ ကုသိုလ္နဲ႔ အာ႐ုံျပဳေနတဲ့သူက်ေတာ့ ကၽြတ္တန္း ဝင္သြား တယ္။ အကုသိုလ္၊ ဒုစရိုက္ေတြနဲ႔၊ ေလာ ဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ မီးေတြ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့သူေတြ က်ေတာ့ ကၽြတ္မွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဘယ္ဆီကို သေႏၶတည္ ရမယ္ဆိုတာ သူတို႔မသိဘူး။ မသိတဲ့ အခါက်ေတာ့ သူတို႔ က မိစၧာဒိ႒ိျဖစ္ေကာင္းျဖစ္သြားနိုင္တယ္။ ကားေပၚမွာပါ လာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြက်ေတာ့ တခ်ိဳ႕ ဂုဏ္ေတာ္ေတြရြတ္ေန တယ္။ ပရိတ္ေတာ္တန္ခိုးေတြကို နာၾကားေန တဲ့သူ ေတြက် ေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ ကိုေမြးေနတဲ့သူေတြ က်ေတာ့ ေကာင္းရာသုဂတိ၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘုံကို ေရာက္မယ္။ အဲဒီ ေတာ့ ဘာျဖစ္မလဲဆိုေတာ့ သြားလာတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ ဥပမာ- လူတစ္ေယာက္ က ခႏၶာစဲလို႔ ေသပြဲဝင္ေတာ့မယ္၊ ခႏၶာငါးပါးခ်ဳပ္ၿငိမ္းေတာ့မယ္ဆိုရင္ အကုသိုလ္စိတ္ေတြ ပြားေနမယ္ဆိုရင္ အဲဒီလူက အကုသိုလ္ပဲျဖစ္ေနမယ္။ သီရိ ဓမၼာေသာကမင္းႀကီး ေရတြင္းေပါင္း ရွစ္ေသာင္း ေလး ေထာင္၊ ေရကန္ေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ လွူဒါန္းတဲ့ မင္းႀကီးဟာ သူေဇာငါးတန္ျပန္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရွစ္သၽွားသီးကို မစားရတဲ့အခါသူ ေဒါသျဖစ္ တယ္။ ဘာျဖစ္သြားလဲ။ နဂါး ႀကီးျဖစ္သြားတယ္။ နဂါးႀကီးျဖစ္သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ သူ အစာေရစာငတ္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဟိုဘက္မွာ သစ္ပင္တစ္ပင္ ကို သူ႔အၿမီးကိုခ်ိတ္၊ ဒီဘက္မွာလဲ အၿမီးကိုခ်ိတ္ ၿပီးေတာ့ အိုင္ပက္ၿပီးေတာ့ ရွိသမၽွငါးေတြကိုစားရတယ္။ စားတဲ့အ ခါက်ေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိတဲ့အခါက် ေတာ့ ဘုရားက အဲဒါကိုသြားေတြ႕တယ္။ သီရိဓမၼာ ေသာက မင္းႀကီး ေရတြင္းေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ ၊ ေရကန္ ေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ လွူဒါန္းတဲ့မင္းႀကီးဟာ အကု သိုလ္ဒုစရိုက္ေတြမ်ားၿပီးေတာ့ နဂါးမင္းႀကီး ျဖစ္တယ္။ ဒါကို အရွင္ေမာဂၢလာန္မွအပ က်န္တဲ့ကိုယ္ေတာ္ေတြမနိုင္နိုင္ ဘူး။ အရွင္ေမာဂၢလာန္သြားႏွိမ္ႏွင္းပါ။ က်န္တဲ့ရဟႏၲာေတြ သြားရင္လဲ သူ႔ထက္ တန္ခိုးရွိေတာ့ သူကတန္ခိုး ရွိတဲ့ သီရိ ဓမၼာေသာကမင္းႀကီးျဖစ္ေနေတာ့ မရဘူး။
မရတဲ့အခါက် ေတာ့ အရွင္ေမာဂၢလာန္ ကိုယ္တိုင္ သူ႔ထက္ႀကီးတဲ့နဂါးမင္း ႀကီးအသြင္ဖန္ဆင္းၿပီးေတာ့ သြားခၽြတ္ေတာ့ မွ သူကအရိယာ ျဖစ္ၿပီး ကၽြတ္တန္းဝင္သြားတယ္။ အခုလူသားေတြလဲ အဲဒီ တရားေတာ္နဲ႔အညီ သြားေတြ႕ေနတယ္။ သြားေတြ႕ေနတဲ့အ ခါမွာ အဲဒီလို သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီး ငါးေတြကို အိုင္ပက္ ၿပီး စားေသာက္ေနတဲ့အခါ သြားေတြ႕ေတာ့ အရွင္ေမာဂၢ လာန္ က ေထာပတ္ ထမင္းေတြကိုခ်က္ၿပီးေတာ့ နဂါးမင္း ႀကီးကို သူႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ႏြားနို႔ေတြနဲ႔ သြားေကၽြးတယ္။ အဲဒီက်မွ အရွင္ေမာဂၢလာန္ မွန္းသိၿပီးေတာ့ သူလွူခဲ့တဲ့အ ရာေတြကို သတိသံေဝဂရတယ္။ အဲဒီမွာ ေရစက္သြန္းခ်ခဲ့ တယ္။ အခုလဲ ဘဘုန္းလဲ မကၽြတ္ မလြတ္ေသးတဲ့ အပရ ေလာကသား ေတြ လူသားေတြကိုဒုကၡေပးေတာ့မယ္။ အစာ ေရစာငတ္လာရင္ ဒီေသြးစက္ေတြက် လာတယ္။ အဲဒီေသြး စက္ေပၚမွာ အညႇီဆိုတာေရာက္လာတယ္။ အဲဒီအညႇီေပၚ မွာ ေရာက္တဲ့ အတြက္ အာဟာရ ဒါနေလးေကၽြးၿပီးေတာ့ ဘဘုန္းကဖိတ္ေခၚတယ္။ အာဟာရဒါနေကၽြးတယ္ဆိုတာ က မင္းတို႔အတြက္ငါ အုန္းထမင္းေတြနဲ႔ အာဟာရဒါ နေကၽြး တယ္။ သူတို႔ကိုကၽြတ္ ေစခ်င္လို႔ အခုလို ပထမဦးဆုံးပရိတ္ ေတာ္ရြတ္တယ္၊ ေမတၱာပို႔တယ္။ ဒုတိယက ပ႒ာန္း၊ တတိယ က ကမၼဝါဖတ္တယ္။ မျမင္ရတဲ့ အပရေလာကသားေတြကို အကၽြတ္အလြတ္ လုပ္တယ္ဆို တာက သီရိဓမၼာေသာက မင္း ႀကီးလက္ထက္က အဲလိုအစိမ္းေသေတြေသေတာ့ ဘီလူးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။ အဲဒါေတြျဖစ္ မွာေၾကာက္လို႔ ေကာင္းရာ သုဂတိ၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘုံကိုေရာက္ေအာင္ သူတို႔ ကိုဖိတ္ေခၚ ၿပီးေတာ့ ဘဘုန္းက ေရစက္ သြန္ခ် အမၽွေပး ဖို႔အတြက္ အခု လိုေခၚလာခဲ့တာ။ အဲဒီအမၽွေပးေဝတာ ထူးျခားမွာ။ ယုံ ၾကည္တဲ့သူေတြေပါ့ ။ ေသဆုံးသူေတြ ရဲ့ေဆြမ်ိဳးမိ တ္သဂၤဟ ေတြအေနနဲ႔ ဘုန္းဘုန္းကို ဝတၳဳေငြလွူရန္မလိုပါ၊ ဝတၳဳေငြ ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး။ မိမိအိမ္ေျခရာကေနၿပီးေတာ့ အမၽွေပး ေဝ သာဓုေခၚေပးဖို႔ ဘဘုန္းက ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တယ္။ ဝတၳဳေငြေၾကးကို ဆရာေတာ္လိုခ်င္လို႔လုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ အဓိကေတာ့ ျပည္သူေတြ၊ ျမန္မာနိုင္ငံမွာသြားေနတဲ့ တိုင္း ရင္းသားေမာင္ႏွမေတြ ဒီလမ္းကိုသြားရင္ အႏၲရာယ္ကဒီ နားမွာ ပဲျဖစ္ျဖစ္ေန တယ္။ သူတို႔ကေတာ့ အစိုးရကိုအျပစ္ တင္တယ္။ ဘဘုန္းကေတာ့ အစိုးရကို အျပစ္မတင္ဘူး။ အရက္မူး လို႔ ေဒါသ စိတ္နဲ႔ေမာင္းၿပီးေတာ့ ေသဆုံးသြားတဲ့ သူေတြရွိတယ္။ အဲဒီလူ ေတြက မကၽြတ္ဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒါက တစ္ပိုင္း။ ေနာက္ တစ္ပိုင္းက ကားရဲ့ႀကံ့ခိုင္မွုအား နည္းလို႔ျဖစ္ရတာ။ နိုင္ငံျခားက သြင္းလာတယ္ဆိုေပ မယ့္ ကားေတြက အစုတ္ေတြ။ အစုတ္ေတြ လို႔ ဘာလို႔ ေျပာ တာလဲဆိုေတာ့ ဟိုမွာ ႏွစ္ေတြၾကာၿပီးမွ ဒီကိုဝင္လာ တာေလ။ ဒီက်ေတာ့ ႀကံ့ခိုင္ေရးမလုပ္ဘဲနဲ႔ အေရးေပၚ ဝုန္းဆို ဒိုင္းကနဲဆိုထြက္သြားတာမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ျဖစ္ ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခု မူးယစ္ေသာက္ စားမွုေၾကာင့္လည္း ျဖစ္တယ္။ မိသားစု အခ်င္းခ်င္း မသင့္ျမတ္လို႔ ေဒါသ စိတ္နဲ႔ေမာင္းၿပီးျဖစ္တာလည္း ရွိတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက လမ္းေပါ့။ လမ္းက ဘာလဲဆိုေတာ့ လမ္းက ကတၱရာ မဟုတ္ဘဲ ကြန္ကရစ္လမ္းျဖစ္ေနတယ္။ ဒီတာယာေတြ က ေဆြးျမည့္ေနတဲ့အခါ က်ေတာ့ ေမာင္း ရင္းေမာင္းရင္း နဲ႔ အပူခ်ိန္နဲ႔ ပါးၿပီးေပါက္ၿပီးေတာ့ အရွိန္မထိန္းနိုင္ဘဲ ျဖစ္ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခု က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မဆင္မျခင္ တာေတြပါတာေပါ့ေနာ္။ ဘီးေပါက္ဦးေတာ့။ သူ႔အရွိန္ ကိုထိန္းနိုင္ရမယ္။ ကားရဲ့အုံနာေတြေပါ့။ ဒီတစ္ေခါက္ ေတာ့ ရပါေသး တယ္။ ဒီတစ္ေခါ က္ေတာ့ ရပါေသး တယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြေၾကာင့္လည္း ပါတယ္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ေသေက် ပ်က္စီးလာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဘဘုန္း က စိတ္ထဲက မခ်မ္းသာဘူး။ မခ်မ္းသာေတာ့ ဘဘုန္း နဲ႔ ဦးေဌးဦးနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး ေတာ့ ဒကာႀကီး ျပည္သူေတြ အသက္ ကိုကယ္မယ္ဆိုရင္ ဒါေလးေတာ့ ဘုန္းဘုန္း ကို ကူညီေပးပါ။ ဘုန္းဘုန္းက ေတာင္းဆိုတာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဒါေလးေတာ့ ဘုန္းဘုန္းကိုကူညီေပးပါ။ လမ္းေၾကာင္း ေလးလုပ္ခ်င္တယ္။ ဦးေဌးဦးက သက္ဆိုင္ရာကိုေျပာ ေပးမယ္။
ဒါေကာင္းတဲ့အလုပ္ပဲဆိုၿပီးေတာ့ အဲဒါေၾကာင့္ အကုန္လုံး ပရိတ္ေတြရြတ္တာ။ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ဒီလမ္းႀကီးလည္း ကတၱရာ လမ္းျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္။ ေျခာက္လမ္း သြားျဖစ္မွာ လည္း ေသခ်ာ တယ္။ ေနာက္ တစ္ခုက ဘဘုန္းတို႔လုပ္တာ အဓိပၸာယ္မဲ့ တဲ့ဟာကို မလုပ္ ဘူး။ အဓိပၸာယ္ ရွိရွိနဲ႔လုပ္တာ။ သံဃာေတာ္ေတြဆိုရင္ မေန႔က အရမ္းပင္ပန္းတယ္။ မရပ္မနား။ ဘဘုန္း ကေကာ အိပ္လား။ တစ္ေမွးေတာင္ မေမွးစက္ဘူး။ အရမ္းႀကိဳးစား တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ျပည္သူ ေတြအတြက္ပါ။ အခုေန ေတာ့ ဘဘုန္းတို႔ကို သူတို႔တစ္မ်ိဳးထင္ခ်င္ထင္မယ္။ ထင္ခ်င္ တဲ့ျပည္သူ၊ ထင္ခ်င္တဲ့တိုင္းရင္းသားေတြ ထင္ပါေစ။ ဘဘုန္းတို႔ လုပ္တာ မွန္တယ္လို႔ထင္တယ္။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ တရားေတာ္ နိယာမအတိုင္းလုပ္တာ။ ဘဘုန္း ဘုန္းႀကီး ခ်င္လို႔ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ တန္ခိုးႀကီးခ်င္လို႔လုပ္တာ လည္း မဟုတ္ဘူး။ တကယ့္ ျပည္သူေတြေပၚမွာ ေသေက် ပ်က္စီးထား တဲ့ ျပည္သူ ေတြ မကၽြတ္တာရယ္၊ ေနာက္ တစ္ခုက ရဟန္းရွင္လူ၊ ျပည္သူအေပါင္း၊ ဒီကမၻာ က ေလးစားေလာက္ တဲ့ ေနျပည္ေတာ္ႀကီးျဖစ္လာဖို႔ ေနျပည္ ေတာ္လမ္းႀကီးတစ္ေလၽွာက္ဟာ သာသာ ယာယာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ရႊင္ရႊင္သြားလို႔ရ တဲ့လမ္းႀကီး တစ္ခုျဖစ္တယ္။ ေဖာက္ လုပ္ထားတဲ့သူေတြကိုလည္း ဘဘုန္းအျပစ္မေျပာဘူး။ ေက်းဇူးတင္တယ္။ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရနဲ႔ အစိုးရနဲ႔ျပည္သူ၊ ဘယ္မင္း ၊ ဘယ္အစိုးရ၊ ဘယ္ပါတီပဲတက္၊ ဘုရင္ပဲ ျဖစ္ ျဖစ္ ဒီလမ္းႀကီးေကာင္းသြား မယ္ဆိုရင္ ဖ်က္ပစ္လို႔လည္း မရေတာ့ဘူးေလ။ ဒီလမ္းႀကီးေကာင္းသြားမယ္ဆိုရင္ ရဟန္းရွင္လူျပည္ သူေတြဟာ အရမ္းေပ်ာ္ေမြ႕သြားမယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘဘုန္းက ဒီဥစၥာေလးေကာင္းသထက္ ေကာင္းေအာင္လုပ္တာ။ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ သံဃာေတြအ မ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ သံဃာေတြ ငါးသိန္း ေက်ာ္ရွိ ပါတယ္။ အဲဒီဆရာေတာ္ႀကီးေတြရဲ့ေမတၱာရိပ္ကိုလည္း ဘဘုန္းလို ခ်င္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြလည္း အေဝးကေနၿပီး ေတာ့ ေမတၱာပို႔ေနတယ္လို႔ ဆရာေတာ္ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဘဘုန္းေတာင္ မေနနိုင္လို႔ထလုပ္တာ။ ဘုန္းဘုန္းကို ဘယ္ပါတီ၊ ဘယ္အစိုးရကမွ ဒီလိုလာၿပီးခိုင္းတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဘုန္းဘုန္းနဲ ့တြဲေနတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးနဲ႔ဖြံ့ၿဖိဳးေရးပါတီရဲ့ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ဦးေဌးဦးနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီးေတာ့ ေကာင္းရာေကာင္း က်ိဳးကိုလုပ္တာ။ ျပည္သူေတြအတြက္ပါ။ ျပည္သူေတြေကာင္းေစခ်င္လို႔ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္တာပါ။
ေမး - သူတို႔ကို ကားႏွစ္စီးနဲ႔ေခၚေဆာင္လာတယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ အဲဒီကားေပၚမွာ လိုက္ပါလာတယ္၊ ပါမလာဘူးဆို တာေတာ့ သာမန္မ်က္စိေတြ၊ သာမန္လူေတြက မျမင္နိုင္ ဘူးေလ။ အရွင္ဘုရားတို႔အေနနဲ႔ေရာ သူတို႔ေတြလိုက္ပါ လာတယ္၊ ပါမလာဘူး ဆိုတာ သိနိုင္ပါသလား။ အဲဒါကို သိေအာင္သူတို႔ေတြက ဘယ္လိုထူးျခားတဲ့အမူအရာေတြ လုပ္ျပတာေတြရွိပါသလဲ။
ေၿဖ - ပါတယ္၊ မပါဘူးဆိုတာက ဘဘုန္းတို႔က ဒီလို ဟာမ်ိဳးေခၚတယ္ဆိုရင္ ဘဘုန္းတို႔က ကားကိုေလ့လာရ တယ္။ ဒီ ၁ဝေပကား တို႔၊ ကင္နာတို႔ဆိုတာ ဒီအတိုင္းေမာင္း ရင္ခုန္ေနတယ္ေပါ့ေလ။ သူတို႔ ပါလာရင္ သိသာတယ္။ သိသာတာ မွ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကို သိသာတယ္။ ကား ေတြက ေလးေတြစန႔္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ကေနလိုက္လာ တယ္။ သူတို႔စီးလာသလိုမ်ိဳး။ သူတို႔ ွူသတ ိသတည ေတြ ဆင္းခ်လိုက္ရင္ ဝိတ္ႀကီးနဲ႔မို႔ ဒီကေလးကလာေျပာတယ္။ အေဖသားတို႔မေမာင္းရဲဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ အေဖ ရယ္ သားတို႔ ခါတိုင္းသြားေနက်ေတာ့ ငါးေျခာက္ ပုံးေတြ၊ ေလးငါးဆယ္လုံးေလာက္နဲ႔သြားရင္ ကားက ၿငိမ္ေန တယ္ ေပါ့ေလ။ အခု အသြားတုန္းက ကားက ဝုန္းဒိုင္းဂြမ္းနဲ႔။ အျပန္က်ေတာ့ ၿငိမ္ေနတာပဲ။ ဒီမွာဘယ္ေလာက္ပါလာလဲ ဆိုေတာ့ ေက်ာင္း ထဲလည္းေရာက္ေတာ့ မင္းတို႔ေနရာ မင္းတို႔ေနေတာ့လို႔ ဘဘုန္းက ေမတၱာပို႔၊ အမိန႔္ေတာ္ လည္းေဝ လိုက္ေတာ့ အဲဒီကားက ဖက္ကေလးလိုပဲ ေပါ့သြားတယ္။ အဲဒါက ထူးျခားခ်က္ တစ္ခု ေပါ့ေလ။ ေနာက္တစ္ခုက အိပ္မက္ေတြ ဘာေတြထူးပါ တယ္။ ညက ဆို ဘဘုန္းေက်ာင္းမွာ ေခြးေတြအူၿပီး ေျဗာင္းဆန္ေန တာပဲ။ ဘယ္ခါမွ ေခြးမအူဘူး။ဒီေကာင္ေတြ မပါဘူး၊ ပါတယ္ ဆိုတာ ေခြးကသေဘာေပါက္တယ္။ ေခြးက ရိုးရိုးအူတာတစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက အူတာ ရွိတယ္။ အဲဒီႏွစ္ပိုင္းေပါ့။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ဘုန္းဘုန္းကေလး ေတြက ျမင္ေတာင္ ျမင္ေနရတယ္ လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေတြ က ဘဘုန္းေျပာ လို႔မေကာင္း ဘူး။
ေမး- ေနာက္တစ္ခုသိရတာက ဒီလိုအျမန္လမ္းေပၚက ေနေခၚေဆာင္ေပးဖို႔ အရွင္ဘုရားကို သူတို႔ေတြက အိပ္မက္ ေတြေပး တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒါေရာ ဟုတ္ပါသ လား။ ဟုတ္တယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုပုံစံမ်ိဳး အိပ္မက္လာေပး တာပါလဲ။
ေၿဖ - ဟုတ္တယ္။ ဘဘုန္းအိပ္မက္မက္တာက သူတို႔ ဒုကၡေရာက္ေနပါတယ္။ ဘဘုန္းေရ ကယ္ပါဘုရားလို႔ ဆိုၿပီးေတာ့ ေလးငါးဆယ္ရက္ေလာက္ အဲလိုအိပ္ မက္လာေပးလို႔ ထလုပ္တာ။
ေမး-အခုေခၚေဆာင္လာ တဲ့ အပရေလာကသားေတြကို ဘယ္မွာထိန္းသိမ္းထားၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုပုံစံမ်ိဳး ထိန္းသိမ္း ထားပါသလဲ။
ေၿဖ - အပင္ေတြမွာပဲထားရတယ္။ ဒီပိေတာက္ပင္ ႀကီးဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ၿပီ။ အဲဒီမွာပဲ ခဏထား ထားေပးတယ္ ။ ေနာက္တစ္ေနရာ လည္း ခြဲထားေသးတယ္။
ေမး - သူတို႔ေတြကို အစားအစာေတြေကၽြးထားတာ မ်ိဳးေကာရွိလား။
ေၿဖ - မရွိပါဘူး။ အကၽြတ္အလြတ္ပြဲလုပ္တဲ့ေန႔က်မွပဲ အဝေကၽြးမယ္။
ေမး - အျမန္လမ္းေပၚကေန ဒီအပရေလာကသားေတြကို မေခၚေဆာင္မီ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕ နယ္က အပရေလာက သားတစ္ခ်ိဳ႕ကိုလည္း အရွင္ဘုရား ရဲ့ေက်ာင္းမွာ ထိန္းသိမ္း ထား တယ္လို႔ ၾကားသိခဲ့ရတယ္။ အဲဒါေရာ ဟုတ္ပါသလား။
ေၿဖ - ဟုတ္ပါတယ္။ ေရႊျပည္သာတင္မကပါဘူး။ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဘဘုန္းေခၚထားတာ။ အကၽြတ္အလြတ္ပြဲ အတြက္ ေလး ရာေက်ာ္ေလာက္ရွိ တယ္။ တခ်ိဳ႕အိမ္ေတြမွာ ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ဆိုး ရြားတဲ့ အိမ္ေတြက အစေခၚထား တာ။ တစ္ခါတည္းေပါင္း ခ်မွာ။ တခ်ိဳ႕ဆို အေဆာင္ေတြထဲ မွာ ထည့္ထားရတယ္။ ကေလးေတြ ေၾကာက္မွာစိုးလို႔။
ေမး - အျမန္လမ္းကေရာ ဘယ္ေလာက္အင္အားအထိ ပါလာပါသလဲ။
ေၿဖ - ႏွစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ ေတာ့ရွိမယ္။ ညက အိပ္မက္ တာ ႏွစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ပဲမက္တယ္။ ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ လည္း မျပည့္ဘူး။
ေမး - အရွင္ဘုရားအေနနဲ႔ ဒီအပရေလာကသားေတြကို ဇြန္လ ၁၅ ရက္ေန႔က်ရင္ အကၽြတ္အလြတ္ပြဲလုပ္မွာဆို ေတာ့ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးအရင္ကေရာ လုပ္ခဲ့ဖူးတာ ရွိပါသလား။
ေၿဖ - အရင္တုန္းကေတာ့ သန္လ်င္ေဆး႐ုံႀကီးမွာ ျဖစ္တဲ့အခါကေတာ့ တစ္ခါလုပ္ဖူးတယ္။ ငါးႏွစ္ေလာက္ ေတာ့ရွိၿပီ။ အဲဒီတုန္း က လူကေသတယ္။ မနက္က်ရင္ ပါးေတြမရွိေတာ့ဘူး။ ညက်ရင္သြား ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစိမ္းေသတယ္ဆိုရင္ သြားၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ပါးတစ္ ျခမ္းကမရွိေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္လိုေလ့လာ လဲဆိုေတာ့ ေသာ့ပိတ္၊ ခ်ိတ္ပိတ္၊ CCTV ေတြ ထား ေပမယ့္ ေပါင္သားေရာ၊ ရင္သားေရာမရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ဘဘုန္းသြားၿပီးေတာ့ ေရႊ႕၊ ေရႊ႕ေတာ့လည္း အဲလိုပဲ ကားႀကီးက ကၽြီးဆိုၿပီးရပ္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္ေပါ့။ အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဟန္စိန္ ေပါ့။ သူလာေလၽွာက္တယ္။ ဘဘုန္းရဲ့ ဒကာေတြ ကို ေရစက္ခ်ေပးပါ။ အမၽွေဝေပးပါလို႔။ အဲဒါနဲ႔လုပ္ေပး လိုက္တယ္။
ေမး - ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ဘာမ်ားမိန႔္ၾကားခ်င္ပါေသးလဲဘုရား။
ေၿဖ - မမိန႔္ၾကားခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီအကၽြတ္အလြတ္ ပြဲက်မွ သူတို႔အိပ္မက္ေတြ ဘယ္လိုလာမလဲဆိုတာ ျပန္ ေျဖေပးမယ္။
အခုလို မိန႔္ၾကားေပးတဲ့အတြက္ အရွင္ဘုရားကို ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။
မာန္ယုေက်ာ္ (ေရႊဝေျမ) ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းသည္။
dailydemocracytoday.com
0 comments:
Post a Comment