လူႀကီးသူမမ်ားကို ေညာင္ပင္မွ ေညာင္ကိုင္း၊ ေညာင္ခက္၊ ေညာင္သားတို႔အား မီးမဆိုက္ရန္ တားျမစ္ေလ့ ရွိၾကပါသည္။
ေညာင္ပင္သည္ ႀကီးမားေသာ အပင္မ်ဳိး၌ ပါဝင္၏။
သစ္ပင္မ်ား ႀကီးမားလွ်င္ ႐ုကၡစိုး(ေခၚ) သစ္ပင္ေစာင့္နတ္ ရွိသည္ဟူ၍ စြဲမွတ္တတ္ၾကေလရာ ေညာင္ပင္မွာ အႀကီးမ်ဳိးျဖစ္၍ ေညာင္ပင္တိုင္းတြင္ ႐ုကၡစိုးမုခ်ရွိသည္ဟူေသာ အစြဲသည္ အခိုင္အမာ ျဖစ္ေနေလၿပီ။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း အခ်ဳိ႕အခ်ဳိ႕ေသာေညာင္ပင္ႀကီးမ်ား၌ နတ္စင္မ်ား ေဆာက္လုပ္ထားျခင္း၊ ဆီမီးပူေဇာ္ျခင္းမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ၾကရျခင္း ျဖစ္၏။
ေညာင္ပင္ေအာင္၌ အေလးအေပါ့မစြန္႔ျခင္း၊ ေညာင္ကိုင္းကို မခုတ္ျဖတ္ျခင္းတို႔မွာ ႐ုကၡစိုးစိတ္ဆိုးမွာ နတ္
စိတ္ဆိုးမွာစိုး၍ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
တစ္ဖန္ ေဂါတျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေညာင္ဗုဒၶေဟကို အမွီျပဳ၍ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဗုဒၶ
ဘာသာဝင္မ်ားသည္ ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္၌ ေညာင္ပင္မ်ားကို အေလးအနက္ထားၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ပိဋိကတ္သံုးပံုက တားျမစ္ျခင္း မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း ႐ိုေသ ကိုင္း႐ႈိင္းမႈ အားျဖင့္ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းလည္း
ျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းပါသည္။ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းအားျဖင့္ အေလးအျမတ္ထား၍လည္း ကဆုန္လျပည့္ေန႔၌ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းေလ့ရွိပါသည္။
အဂၤဝိဇၨာ ဓာတ္႐ိုက္ဓာတ္ဆင္ ပညာရပ္တြင္ ေနထုိင္မေကာင္းပါက ဗုဒၶယၾတာအျဖစ္ ေညာင္ေထာက္
ျခင္းကို ျပဳရ၏။ ကက္ကင္း ဓာတ္ဆင္နည္းဆိုသည္လည္း ရွိပါေသးသည္။
လက္ပံႏွင့္ျမင္းလား၊ ကင္ပြန္းႏွင့္မီးခိုးတို႔သည္ ကက္ကင္းသေဘာအရ ဓာတ္ဝင္ေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္ပံပင္ကို ျမင္းလားအစြယ္ျဖင့္႐ိုက္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကင္ပြန္းပင္ကို မီးခိုးျဖင့္ မႈိင္းတိုက္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း အပင္မ်ား ေသတတ္ပါသည္။
ဤသို႔နည္းတူ “ေညာင္ပင္” ဟူသည္ “ပညာ” ၏ ကက္ကင္း ျဖစ္ေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဓာတ္႐ိုက္ဓာတ္ဆင္ ပညာရွင္မ်ားသည္ ပညာကို လိုလားသျဖင့္ ေညာင္ပင္ကို အေလးအျမတ္ျပဳၾကေလရာ ေညာင္ပင္၏အစိတ္အပိုင္းကို မီးၿမိဳက္ျခင္းျဖင့္ ပညာကို ထိခိုက္ေစတတ္သည္ဟု ယူဆလ်က္ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ ေၾကာင္းေလ့လာတင္ျပလိုက္ရပါသည္။
နႏၵမိုးၾကယ္.
0 comments:
Post a Comment