ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားႏွင့္ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္အတြက္ သတိေပးေခါင္းေလာင္းသံ၊ ေမွ်ာ့ႀကိဳးသဖြယ္ ျဖစ္ေနေသာ ဥပေဒမ်ားက ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားအား ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ အေရးယူႏိုင္သည္အထိ သက္ေရာက္မႈ ရွိေနဆဲ

သတင္းေထာက္မခိုင္ (ပံုေသး) ႏွင့္ ၎ေနထုိင္ခဲ့သည့္ အေဆာင္ခန္းအား ေတြ႔ရစဥ္

၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁၇ ရက္တြင္ Eleven Media Group ၏ နယ္သတင္းေထာက္ မခိုင္အား လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕နယ္တရား႐ံုးက ျပစ္မႈဆိုင္ရာပုဒ္မ ၄၅၁၊ ျပစ္မႈဆိုင္ရာပုဒ္မ ၅၀၀၊ ျပစ္မႈဆိုင္ရာပုဒ္မ ၂၉၄ (ခ) တို႔ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္သံုးလ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

သတင္းေထာက္ မခိုင္သည္ သတင္းရယူေနစဥ္ ကာလအတြင္း အိမ္ေက်ာ္နင္းမႈ၊ အေသေရဖ်က္မႈ၊ ညစ္ညမ္းစြာေျပာဆိုမႈ အစရွိသည္တို႔ျဖင့္ တရားစြဲဆိုခံခဲ့ရၿပီး ယင္းကဲ့သို႔ ျပစ္ဒဏ္က်ခံခဲ့ရသည္။

ထုိကဲ့သို႔ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္ျခင္းသည္ သမၼတဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ သတင္းေထာက္တစ္ဦးအား ပထမဆံုး ေထာင္ခ်လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ မခိုင္၏ အမႈျဖစ္စဥ္တြင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ေသာ တရားသူႀကီးသည္ ၎အားအပ္ႏွင္းထားသည့္ အာဏာကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေသာ္လည္း သတင္းရယူခဲ့သည့္ သတင္းေထာက္တစ္ဦးအား အိမ္ေက်ာ္နင္းမႈျဖင့္ တရားစြဲဆိုခဲ့ျခင္းကို လက္ခံစဥ္းစားခဲ့ျခင္း၊ အေသေရဖ်က္မႈ၊ ညစ္ညမ္းစြာေျပာဆိုမႈကဲ့သို႔ အစဥ္အလာအားျဖင့္ ေငြဒဏ္သာ ခ်မွတ္ေလ့ရွိသည့္ ပုဒ္မမ်ားျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ခ်လိုက္ျခင္းမွာ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားႏွင့္ အသြင္ကူးေျပာင္းစ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္အေပၚ သတိေပး ေခါင္းေလာင္းသံမ်ား ထြက္ေပၚေစခဲ့သည္။

အမႈျဖစ္စဥ္ အက်ဥ္း   

သတင္းေထာက္ မခုိင္သည္ ေအာက္တုိဘာ ၂၇ ရက္ ည ၇ နာရီခြဲတြင္ သတင္းေမးျမန္းရန္ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ ေလာဓမၼရပ္ကြက္၌ ေနထုိင္သူ အထက္တန္းေရွ႕ေန ေဒၚေအးေအးၿဖိဳး၏ ေနအိမ္သုိ႔ သြားေရာက္ၿပီး ထုိသုိ႔သြားေရာက္ရာတြင္ ၎ႏွင့္အတူ ဦးသန္းေဇာ္၀င္း၏ဇနီး၊ ေယာက္ဖတုိ႔ႏွင့္အတူ သြားခဲ့သည္။

သတင္းေထာက္ မခုိင္ႏွင့္အတူပါသည့္ ဦးသန္းေဇာ္၀င္းသည္ ဆင္ဆာမဲ့ေခြမ်ား ငွားရမ္းမႈျဖင့္ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕ နယ္ တရား႐ုံးက ဒဏ္ေငြတစ္သိန္း (ေငြဒဏ္) ခ်မွတ္ခံထားရသူ ျဖစ္သည္။

ယင္းေငြဒဏ္ ခ်မွတ္ခံရသည့္ အမႈတြင္ သိမ္းဆည္းခံရေသာ ဆင္ဆာမဲ့အေခြမ်ား၌ ဦးေသာ္တာသိန္း ဆုိသူ၏ မူပုိင္ျမန္မာဇာတ္ကား ၁၃ ကား ပါ၀င္ေၾကာင္းႏွင့္ ယင္းအမႈတြင္ ဦးေသာ္တာသိန္း က တရားလုိအျဖစ္ ထြက္ဆုိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ဦးေသာ္တာသိန္းသည္ ေရွ႕ေနေဒၚေအးေအးၿဖိဳး၏ တရားလုိျဖစ္ၿပီး ဦးေသာ္တာသိန္းက ေရွ႕ေနငွားရမ္းခႏွစ္သိန္း ေဒၚေအးေအးၿဖိဳးသုိ႔ သြားေပးရန္ ဦးသန္းေဇာ္၀င္းကုိ ေတာင္းဆုိထားျခင္းေၾကာင့္ ဦးသန္းေဇာ္၀င္းက ယင္းကိစၥကို ညိႇႏႈိင္းရန္ ေဒၚေအးေအးၿဖိဳးထံသုိ႔ သြားေရာက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ယင္းကိစၥကုိ သတင္းရယူရန္ သတင္းေထာက္ မခုိင္က လုိက္ပါသြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

အမႈစစ္ေဆးစဥ္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ စစ္ေဆးမႈ ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ျပည္နယ္တရားလႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပခဲ့ျခင္း မရွိဟု ဦးျမမင္းဟန္က ျငင္းဆိုေသာ္လည္း အမႈစစ္ေဆးသည့္ ေန႔ရက္တိုင္း ျပည္နယ္တရားလႊတ္ေတာ္သို႔ အစီရင္ခံရေၾကာင္း . . . . .

ထိုသို႔ လိုက္ပါသြားရာတြင္  ဦးသန္းေဇာ္၀င္းႏွင့္ မခိုင္တို႔ကို အိမ္ရွင္ျဖစ္သူက တံခါးဖြင့္ေပးခဲ့ၿပီး ဦးသန္းေဇာ္၀င္းက ေရွ႕ေနေဒၚေအးေအးၿဖိဳးကို ေရွ႕ေနခ မေပးႏိုင္ေသးျခင္းအား ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ေေတာင္းပန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေရွ႕ေနေဒၚေအးေအးၿဖိဳးက မခိုင္အား ေမးျမန္းခြင့္ ျပဳခဲ့သည္။ ေမးျမန္းျခင္းမျပဳမီ အခ်ိန္မွာပင္ ၎သည္ သတင္းေထာက္တစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္ေျပာဆိုခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ေမးျမန္းရာတြင္ “ေရွ႕ေနခ ဘယ္ေလာက္ေပးသလဲ” ဟု ေမးျမန္းခ်ိန္၌ ေဒၚေအးေအးၿဖိဳးက စိတ္ဆိုးၿပီး ၎၏ဖခင္ ဦးေအာင္ရွိန္ကိုေခၚ၍ ေနအိမ္အတြင္းမွ ေမာင္းထုတ္ခဲ့သျဖင့္ ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ေဒၚေအးေအးၿဖိဳး၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးေအာင္ရွိန္သည္ NLD ပါတီ၏ ခ႐ိုင္ဥကၠ႒ျဖစ္ၿပီး ေရွ႕ေနအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္သည့္အျပင္ မႈခင္းသတင္းေထာက္ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ေနသူျဖစ္သည္။ ေဒၚေအးေအးၿဖိဳး၏ ခင္ပြန္းမွာ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာလံုျခံဳေရးအဖြဲ႕ (စရဖ) မွ ဗိုလ္ႀကီးခ်မ္းေျမ့ေအာင္ျဖစ္ၿပီး အမႈစစ္ေဆးစဥ္က တရားခြင္သို႔ မၾကာခဏ လာေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ေအာက္တုိဘာ ၂၇ ရက္က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ထိုကိစၥရပ္ႏွင့္ စပ္ဆက္ၿပီး ေအာက္တုိဘာ ၂၉ ရက္တြင္ မခုိင္ႏွင့္ ဦးသန္းေဇာ္၀င္းတုိ႔အား တရား႐ုံးက ဆင့္ေခၚသျဖင့္ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး ထုိသုိ႔ဆင့္ေခၚရ ျခင္းမွာ ေရွ႕ေနေဒၚေအးေအးၿဖိဳးက တရားလုိျပဳလုပ္၍ တရားစြဲဆုိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ထို႔ေနာက္ ယင္းအမႈကို ပုဒ္မ ၄၅၁၊ ပုဒ္မ ၅၀၀၊ ပုဒ္မ ၂၄၉ (ခ) တို႔ျဖင့္ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕နယ္ ဒုတိယၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီး ဦးျမမင္းဟန္က စစ္ေဆးခဲ့ၿပီး အခ်ိန္တစ္လခြဲအတြင္း သတင္းေထာက္ မခိုင္ႏွင့္ ဦးသန္းေဇာ္၀င္းတို႔ကို ေထာင္ဒဏ္သံုးလစီ ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

တရားသူႀကီး၏ ေျပာၾကားခ်က္    

မခိုင္ကို ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ ကိစၥရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး Eleven Media Group ၏ သတင္းအဖြဲ႕သည္ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္စံုစမ္းခဲ့ရာ ဒုတိယၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီး ဦးျမမင္းဟန္ တစ္ဦးတည္းကသာ တရား၀င္ေျဖၾကားမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး တရားခံေရွ႕ေန အပါအ၀င္ အျခားသူမ်ားမွာ တရား၀င္ေျဖဆိုရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။  

ထိုအေျခအေနက နယ္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းႏွင့္ တရားစီရင္ေရးပိုင္းမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေၾကာက္လန္႔ေလ့ရွိျခင္းကို ျပဆိုလ်က္ရွိသည္။

ဒုတိယၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီး ဦးျမမင္းဟန္ကို Eleven Media Group က သီးသန္႔ေတြ႕ဆံုခဲ့ၿပီး ေမးျမန္းခဲ့ေသာ ေမးခြန္းမ်ားကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ပင္ ေျဖၾကားခဲ့ၿပီး အမႈကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ စနစ္တက် ျပင္ဆင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ထားသည္ဟု သတင္းေပးပို႔ခ်က္မ်ားအရ သိရသည္။

“တရားလုိနဲ႔ တရားလုိျပ သက္ေသေတြကို စစ္ေဆးေမးျမန္းခ်က္ေတြ တရားခံရဲ႕ေရွ႕ေန ဦးေစာဖၾကာရဲ႕ အျပန္အလွန္ စစ္ေမးခ်က္ေတြအရ တရားခံေတြအေပၚကို ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၄၅၁ ပထမပိုင္း၊ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၄ (ခ) ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၀ အရ စြဲခ်က္တင္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ပုဒ္မသုံးခုလုံးနဲ႔ စြဲခ်က္တင္တာကေတာ့ ေဒၚခုိင္ခုိင္ေအးခ်ဳိ (မခိုင္) ကိုပါ။ ကုိသန္းေဇာ္၀င္း အေပၚကို စြဲခ်က္တင္တာကေတာ့ ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၄၅၁ ပထမပိုင္း ျပစ္မႈဆုိင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၄ (ခ) အရ စြဲခ်က္တင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တရားခံနဲ႔ တရာခံျပသက္ေသ ငါးေယာက္ကို စစ္ေဆးပါတယ္။ စစ္ေဆးၿပီးတဲ့အခါမွာ အခုလ ၁၇ ရက္ ၁၂ လ ၂၀၁၃ ရက္မွာ အၿပီးသတ္ အမိန္႔ခ်မွတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု Eleven Media Group ၏ေမးခြန္းေမးျမန္းမႈကို ဦးျမမင္းဟန္က ျပန္လည္ေျဖၾကားရာ၌ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

“အမႈတြဲတစ္ခုလံုးရဲ႕ စစ္ေဆးေတြ႕ရွိခ်က္ေတြအရ တရားခံ မခိုင္အေပၚကို ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ပထမပိုင္းအရ ေထာင္ဒဏ္သံုးလ၊ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၄ (ခ) အရ ေထာင္ဒဏ္တစ္လ၊ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၅၀၀ အရ အလုပ္လက္မဲ့ ေထာင္ဒဏ္တစ္လ စုစုေပါင္း တစ္ေပါင္းတည္း က်ခံေစရန္ အမိန္႔ခ်မွတ္ေပးတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မခိုင္က်ခံရမယ့္ ေထာင္ဒဏ္က သံုးလပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္တရားခံျဖစ္တဲ့ ကိုသန္းေဇာ္၀င္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့  ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၄၅၁အရ ေထာင္ဒဏ္သံုးလ၊ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၉၄ (ခ) အရ ေထာင္ ဒဏ္တစ္လ တစ္ေပါင္းတည္းက်ခံ ေစတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုသန္းေဇာ္၀င္းလည္း ေထာင္ဒဏ္သံုးလ က်ခံခဲ့ရတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ဦးျမမင္းဟန္က ဆိုပါသည္။

ထို႔ျပင္ အမႈကို စစ္ေဆးရာ၌ ႏွစ္ကုန္လက္က်န္ က်ဆင္းေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး အခ်ိန္တစ္လေက်ာ္ အတြင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

“အခုအမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တစ္လခြဲပဲ ၾကန္႔ၾကာတယ္ဆိုတာက တရားလိုျပသက္ေသ အားလံုးေပါင္းငါးေယာက္ စစ္ေဆးခဲ့ပါတယ္။ တရားခံနဲ႔ တရားခံျပသက္ေသ သံုးေယာက္ဆိုေတာ့ စုစုေပါင္း ငါးေယာက္ႏွစ္ဖက္ကိုမွ ၁၀ ေယာက္ပဲ စစ္ရတာပါ။ ၿပီးေတာ့ စၿပီးေတာ့ ႐ံုးခ်ိန္းျဖစ္တဲ့ တရားခံမခုိင္တို႔၊ ကိုသန္းေဇာ္၀င္းတို႔ အေပၚကို အာမခံေပးတဲ့ေန႔မွာပဲ မခုိင္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကို တင္ျပထားတာ ရွိပါတယ္။ သူက သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ တျခားတစ္ၿမိဳ႕တစ္ရြာကေန လာၿပီးေတာ့ ျပႆနာျဖစ္ခဲ့ရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အမႈကို အတတ္ႏုိင္ဆံုးနဲ႔ အျမန္ဆံုး စစ္ေဆးေပးဖို႔ သူကိုယ္တုိင္ ႐ံုးေရွ႕မွာေလွ်ာက္ထားထားတာ ရွိသလုိ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အမႈလက္က်န္ က်ဆင္းေရး စီမံခ်က္လည္း ရွိတဲ့အတြက္ အမႈကို မွန္မွန္နဲ႔ျမန္ျမန္ စီရင္ေပးရတာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ဦးျမမင္းဟန္က ဆိုသည္။

အမႈကို စစ္ေဆးရာတြင္ မခိုင္ကို သတင္းေထာက္အျဖစ္ စဥ္းစားျခင္း မရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ အမႈကို စတင္တိုင္ၾကားစဥ္က မခိုင္သည္ Eleven Media Group ၏ သတင္းေထာက္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ယခုကဲ့သို႔ တရားစြဲဆိုျခင္းသည္ ထူးျခားသည့္ ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္နယ္တရားလႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပခဲ့သည္ဟု ဦးျမမင္းဟန္က ဆိုသည္။

“ကြၽန္ေတာ္က မခိုင္ကို သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ မျမင္ခဲ့ဘူး။ သူသတင္းေထာက္ဆိုတာကိုမွ ကြၽန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးျမန္းခဲ့တာ မရွိဘူး။ သူ႔ရဲ႕တင္ျပခ်က္အရ ကြၽန္ေတာ္ သတင္းေထာက္ဆိုတာ သိတယ္” ဟု ဦးျမမင္းဟန္က ေျပာပါသည္။

တရားစီရင္ေရး နယ္ပယ္မွ တရားသူႀကီးမ်ား လာဘ္စားျခင္း၊ တရားဥပေဒမ်ားက လိုရာဆြဲ အသံုးခ်ႏိုင္သည့္ ေမွ်ာ့ႀကိဳးျဖစ္ေနျခင္း၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ားကို အစိုးရက ထိေရာက္စြာ မကိုင္တြယ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ တရားမွ်တမႈ မရွိေသာ အမႈမ်ား ေပၚေပါက္ေနျခင္းျဖစ္ကာ . . . . .

“ျပည္နယ္တရားလႊတ္ေတာ္ကို ထူးျခားျဖစ္စဥ္ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ တင္ျပတာကလြဲရင္ က်န္တာဘာမွ တင္ျပရတာမ်ိဳး မရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အမႈတုိင္ၾကားလာတဲ့ အခါမွာ မခုိင္ဟာ သတင္းေထာက္ျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဒီလို တရားစြဲဆိုတာဟာ ထူးျခားတဲ့ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ ျဖစ္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေရးၿပီးေတာ့ Report တင္ခဲ့တာကလြဲရင္ ကြၽန္ေတာ့္ လူႀကီးေတြက ဒီကိစၥနဲ႔ ေခၚၿပီးေတာ့ ေမးေတာင္မေမးဖူးေသးဘူး။ အခုမွသာ အမိန္႔ခ်မွတ္ၿပီးေတာ့မွသာ ေခၚေမးတာေပါ့။ စီရင္ခ်က္ ခ်ၿပီးၿပီးခ်င္း Report မလုပ္ရပါဘူး။ စီရင္ခ်က္ခ်ၿပီးေနာက္ ေန႔ ၉ နာရီေလာက္မွာ ဒီတရားခံ မခုိင္တို႔ကို သန္းေဇာ္၀င္းတို႔ကို အမိန္႔ခ်တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္အထက္လူႀကီးေတြ သိပါတယ္။ သိတဲ့အခ်ိန္မွာ မင္းဘာအမိန္႔ခ်လဲလို႔ ေမးတဲ့အခါမွာ ကြၽန္ေတာ္သြားေရာက္ၿပီးေတာ့ တင္ျပခဲ့တာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမိန္႔ခ်ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔မွ သူတို႔သိတာပါ” ဟု ဦးျမမင္းဟန္က ေျပာၾကားသည္။

အမႈစစ္ေဆးစဥ္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ စစ္ေဆးမႈ ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ျပည္နယ္တရားလႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပခဲ့ျခင္း မရွိဟု ဦးျမမင္းဟန္က ျငင္းဆိုေသာ္လည္း အမႈစစ္ေဆးသည့္ ေန႔ရက္တိုင္း ျပည္နယ္တရားလႊတ္ေတာ္သို႔ အစီရင္ခံရေၾကာင္း Eleven Media Group မွ စံုစမ္းသိရွိရသည္။ ထို႔အျပင္ ဦးျမမင္းဟန္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕တြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ အခ်ိန္က ၎၏အထက္အရာရွိျဖစ္ေသာ ေဒၚသန္းသန္းေအးမွာလည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ ကယားျပည္နယ္ တရားလႊတ္ေတာ္ တရားသူႀကီး ျဖစ္သည္။

ဦးျမမင္းဟန္ႏွင့္ တရားစီရင္ေရး၏ ေနာက္ကြယ္     

လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕နယ္ တရားစီရင္ေရး နယ္ပယ္၌ ေရွ႕ေနသံုးဦးသာရွိေသာ အေျခအေနတြင္ မခိုင္အမႈ၌ တရားလိုျဖစ္ေသာ ေဒၚေအးေအးၿဖိဳးမွာ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးတြင္ အထက္တန္းေရွ႕ေနအျဖစ္ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေနေသာ အမႈမ်ားစြာ ရွိေနသည့္အျပင္ ဒုတိယၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီး ဦးျမမင္းဟန္ အလုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ၾကံဳဆံုမႈမ်ား ရွိေနသည့္အျပင္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ စရဖဗိုလ္ႀကီး ခ်မ္းေျမ့ေအာင္ တရားခြင္သို႔ လာေရာက္ျခင္းမွာလည္း ဖိအားေပးရာေရာက္ေၾကာင္း လိြဳင္ေကာ္ေဒသခံမ်ားက ေျပာပါသည္။

“ဒီအမႈ စစ္ေနဆဲမွာေရာ ဒီအမႈ အမိန္႔ခ်ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေရာ ေနာက္ထပ္စစ္ေဆးေနဆဲ အမႈမွာေရာ သူက အထက္တန္းေရွ႕ေနအျဖစ္ လိုက္ပါေဆာင္ရြက္တာ၊ ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာ စစ္ေဆးေနတဲ့အမႈ ေလးငါးမႈ ရွိပါတယ္။ ပိုၿပီးရင္းႏွီးမႈရွိတယ္ ဆိုတာထက္ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မခိုင္ထက္စာရင္ ပိုေတြ႕ဖူးတာေပါ့” ဟု ဦးျမမင္းဟန္က ေျပာၾကားသည္။

ျမန္မာ့ တရားစီရင္ေရး စနစ္၏ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ပံုစံအရ နယ္ၿမိဳ႕မ်ားရွိ ေရွ႕ေနအမ်ားစုသည္ “အမႈပြဲစား” ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ တရားသူႀကီးမ်ားကို လာဘ္ေငြေပးရာတြင္ ေရွ႕ေနမ်ားလည္း ပါ၀င္ပတ္သက္မႈရွိေၾကာင္း ဒီဇင္ဘာ လဆန္းပိုင္းက ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒပညာရွင္မ်ား အဖြဲ႕ (ICJ) ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုအခ်က္ကလည္း ဦးျမမင္းဟန္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို သံသယျဖစ္ဖြယ္ အေၾကာင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။     

ဦးျမမင္းဟန္က ၎အေနျဖင့္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ အမႈမ်ားကို အမိန္႔ခ်မွတ္ရာတြင္ အဂတိ ကင္းရွင္းသည္ဟု ‘လက္မေထာင္ႏိုင္ေၾကာင္း’ ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ မည္သည့္စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈမွ မခံရေၾကာင္းႏွင့္ မည္သည့္ျပစ္ဒဏ္မွ မရွိဘဲ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။

တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ ကာလအတြင္း အဂတိလိုက္စားမႈ ကင္းရွင္းေၾကာင္းႏွင့္ မည္သည့္စံုစမ္း စစ္ေဆးမႈမွ် မခံရေၾကာင္း ဦးျမမင္းဟန္က ျငင္းဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ႏွင့္ ဘိုကေလးၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ဦးျမမင္းဟန္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ အခ်ိန္က တိုင္ၾကားခံရေသာ အမႈေပါင္း ဒါဇင္ထက္မနည္း ရွိခဲ့ၿပီး စစ္ေဆးေရးအဖြဲ႕က ခံု႐ံုးဖြဲ႕ စစ္ေဆးမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္ဟု ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ခံမ်ား၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ Eleven Media Group က စံုစမ္းသိရွိရသည္။

ထိုကိစၥရပ္မ်ားအနက္ “ဒုတိယၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီး၏ ရာထူးကို ေထာက္ထားျခင္းမျပဳဘဲ မိန္းမႏွင့္ကေလး ရွိပါလ်က္ ေနာက္မိန္းမႏွင့္ ခ်ိန္းေတြ႕ၿပီး ျပည္သူတစ္ဦးအား ဥပေဒမဲ့ ရန္ျပဳ၊ ၿခိမ္းေျခာက္ ႀကိမ္းေမာင္းသူ ဒုတိယတရားသူႀကီး ဦးျမမင္းဟန္အား ဥပေဒအရ တရားစြဲဆို အေရးယူႏိုင္ေရးအတြက္ ခြင့္ျပဳမိန္႔ေပးရန္” ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၂ ရက္ ရက္စြဲျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ထံ လိပ္မူၿပီး  ဦးသက္ပိုင္ၿဖိဳးက တိုင္ၾကားသည့္ တိုင္ၾကားစာ၊ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ေခြးကိုက္ခံရသည့္ အမႈတြင္ တရားခံဟု စြပ္စြဲခံရသူ ဦးဆန္းဦးက လာဘ္ေငြက်ပ္ႏွစ္သိန္း ေပးေဆာင္သည့္အမႈ၌ တရားလိုက လာဘ္ေငြပိုေပးေသာေၾကာင့္ တရားခံကို ျပစ္မႈဆိုင္ရာပုဒ္မ ၂၈၉ ျဖင့္ အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္တစ္လ ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္း စသည္တို႔အျပင္ ဦးျမမင္းဟန္ကို ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ လာဘ္ေငြေပးရသည္ဟု ၀န္ခံေျပာၾကားထားသည့္ ကိုေနာင္ေနာင္ႏွင့္ အျခားသူမ်ား၊ တရားလႊတ္ေတာ္ ေရွ႕ေနမ်ား ေျပာၾကားခ်က္ မ်ားစြာကိုလည္း Eleven Media Group က ရရွိထားသည္။

ထို႔အျပင္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕တြင္ ဦးျမမင္းဟန္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္က ၎အားတိုင္ၾကားသူ မ်ားျပားေသာေၾကာင့္ စစ္ေဆးေရးအဖြဲ႕ဖြဲ႕ကာ စစ္ေဆးခဲ့ရသည့္ ျဖစ္စဥ္လည္းရွိေၾကာင္း ဦးျမမင္းဟန္အား စစ္ေဆးရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး ေျမာင္းျမတရား႐ံုးတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ တရားေရး ၀န္ထမ္းတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

“သူ႔ကိုစစ္တုန္းက ဆရာပါတယ္။ သူ႔ကို တိုင္ထားတာက မ်ားတယ္ေလ။ လာဘ္စားတာေရာ၊ အမႈကို မတရား ဆံုးျဖတ္တာေရာ၊ အရင္အခ်ိန္ကဆိုေတာ့ အေရးယူတာေတာ့ မလုပ္ဘူး။ နယ္ေျပာင္းေပး လိုက္တယ္” ဟု ေျမာင္းျမတရား႐ံုးတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ တရားေရး ၀န္ထမ္းကဆိုသည္။

“ေျမာင္းျမမွာ သူတာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ အခ်ိန္က သူဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲဆိုတဲ့ အေထာက္အထားေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရထားတယ္။ လိုအပ္မယ္ဆိုရင္ ဒါကိုထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားသြားမွာပါ။ ဒီလိုထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားတာက သူတစ္ေယာက္တည္းကို အျပစ္က်ေစခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ တရားစီရင္ေရး စနစ္ႀကီးတစ္ခုလံုး ပ်က္ေနတာကို ေျပာခ်င္တာပါ” ဟု Weekly Eleven News ဂ်ာနယ္၏ သတင္းေထာက္ခ်ဳပ္ ကိုမာန္သူရွိန္က ေျပာၾကားသည္။

ျမန္မာ့တရားစီရင္ေရး စနစ္တြင္ တရားသူႀကီးမ်ား မေလ်ာ္မကန္ ျပဳလုပ္မႈမ်ား ရွိပါက ျပစ္ဒဏ္ေပးမႈ နည္းပါးၿပီး နယ္ေျပာင္းေရႊ႕ေပးျခင္းသာ ရွိပါသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ နယ္ေျပာင္းခံရသူ တရားသူႀကီးမ်ားသည္ ၎တို႔ေျပာင္းေရႊ႕ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္သည့္ နယ္မွာပင္ ယခင္ကျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ျပႆနာမ်ားနည္းတူ အလားတူ ျပႆနာမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေလ့ ရွိၾကသည္။

ယခုအမႈ ျဖစ္စဥ္တြင္လည္း အမႈျဖစ္စဥ္၏ အမွား၊ အမွန္ကို တရားသူႀကီး ဦးျမမင္းဟန္ တစ္ဦးတည္းကသာ သိရွိႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး တရားစီရင္ေရး၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္က ပါ၀င္ပတ္သက္မႈ မည္မွ်ရွိသည္ ဆိုျခင္းကို မွန္ကန္မွ်တသည့္ စံုစမ္းေရးအဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းၿပီး လုပ္ေဆာင္မွသာ သိရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

အမႈျဖစ္စဥ္သည္ သာမန္ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ မဟုတ္ဘဲ ဥပေဒႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေနသူ တစ္ဦး၏ Bribery (လာဘ္ေငြေပးမႈ)ႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္အျပင္ တရားလိုမ်ားမွ ဥပေဒ ကြၽမ္းက်င္သူမ်ား ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ဥပေဒေထာင္ေခ်ာက္ အတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု . . . . .

ယခုအခ်ိန္တြင္မူ တရားစီရင္ေရးဘက္တြင္ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနၿပီး အသေရဖ်က္မႈခ်င္းတူသည့္ အမႈမွာပင္ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းႏွင့္ ေငြဒဏ္သာခ်မွတ္ျခင္းတို႔၌ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ရသည္၊ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ေငြဒဏ္ခ်မွတ္ရသည္ အစရွိသျဖင့္ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ား ရွိေနေၾကာင္း စံုစမ္းသိရွိရသည္။

အဓိက အေျခခံျပႆနာမ်ား အေနျဖင့္ တရားစီရင္ေရး နယ္ပယ္မွ တရားသူႀကီးမ်ား လာဘ္စားျခင္း၊ တရားဥပေဒမ်ားက လိုရာဆြဲ အသံုးခ်ႏိုင္သည့္ ေမွ်ာ့ႀကိဳးျဖစ္ေနျခင္း၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ားကို အစိုးရက ထိေရာက္စြာ မကိုင္တြယ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ တရားမွ်တမႈ မရွိေသာ အမႈမ်ား ေပၚေပါက္ေနျခင္းျဖစ္ ကာ မခိုင္၏အမႈ ျဖစ္ေပၚျခင္းမွာလည္း ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ား၏ ေနာက္ခံျဖစ္ေနသည္။

ထို႔အျပင္ အမႈစစ္ေဆးစဥ္ ကာလမွာပင္ မခိုင္ကို Eleven Media Group ၏ နယ္သတင္းေထာက္အျဖစ္ သိရွိထားေသာ ဦးျမမင္းဟန္၏ အၿပီးသတ္ အမိန္႔ခ်မွတ္ျခင္းသည္ Weekly Eleven သတင္းဂ်ာနယ္တြင္ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ ျခစားမႈမ်ားကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ အေထာက္အထားမ်ားျဖင့္ ေရးသားခဲ့ေသာ “တရားခြင္မွာ တရားသူႀကီးအစား ေငြထုပ္ပဲ ရွိလာတဲ့အခါ” သတင္းေဆာင္းပါး ေဖာ္ျပအၿပီး ႏွစ္ပတ္ခန္႔အၾကာ၌ ထြက္ေပၚခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုအခ်က္ကလည္း မီဒီယာကို တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္က ခ်ဳပ္ကိုင္ရန္ ျပင္ဆင္လာေသာ ေျခလွမ္းတစ္ရပ္ျဖစ္ၿပီး မခိုင္အမႈ ျဖစ္စဥ္၏ ေနာက္ကြယ္တြင္လည္း ထိုသို႔ေရးသား ထုတ္ေဖာ္မႈမ်ားက အေၾကာင္းတစ္ရပ္ အေနျဖင့္ ရွိေနႏိုင္သည္။

Eleven Media Group အေနျဖင့္ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္စံုစမ္းခဲ့ရာတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရးအေပၚ အေၾကာက္တရား လႊမ္းမိုးေနၿပီး တရား၀င္ေျဖၾကားရန္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနသူမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ရၿပီး တရားခံမခိုင္၏ ေရွ႕ေနကိုယ္တိုင္က အမွန္တရားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားရန္ အခက္အခဲ ရွိေနေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ သို႔ေသာ္ တရား၀င္ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားလိုျခင္း မရွိေသာ အမ်ားျပည္သူထံမွ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားစြာ ရရွိခဲ့ၿပီး မီဒီယာကို သတိေပးသည့္ အေနျဖင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိျဖင့္ Eleven Media Group ၏ နယ္သတင္းေထာက္ကို ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း စံုစမ္းသိရွိရသည္။

တရားစီရင္ေရး နယ္ပယ္၌ တရားသူႀကီး၊ ေရွ႕ေနႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ အုပ္စုဖြဲ႕ လႈပ္ရွားမႈမ်ားက နယ္ၿမိဳ႕တိုင္းတြင္ ရွိေနၿပီး ထိုသို႔အုပ္စုဖြဲ႕ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို နယ္ခံမ်ားက ေၾကာက္ရြံ႕ေနသည္မွာ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အမႈမ်ားကို အေရးယူႏိုင္မႈ မရွိေသးျခင္းက သက္ေသခံေနေၾကာင္း စစ္ကိုင္းတုိင္းမွ တရားေရး၀န္ထမ္း တစ္ဦးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ပုဒ္မ ၄၅၁ ႏွင့္ အိမ္ေက်ာ္နင္းမႈ

လိြဳင္ေကာ္သတင္းေထာက္မခိုင္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ပုဒ္မသံုးခုအနက္ ပုဒ္မတစ္ခုမွာ ပုဒ္မ ၄၅၁ အိမ္ေက်ာ္နင္းမႈပုဒ္မ ျဖစ္သည္။ အိမ္ေက်ာ္နင္းမႈဆိုင္ရာ ပုဒ္မမ်ားမွာ ပုဒ္မ ၄၅၁၊ ပုဒ္မ ၄၄၇ ႏွင့္ ပုဒ္မ ၄၄၈ အစရွိသျဖင့္ ပုဒ္မသံုးမ်ိဳးရွိသည္။ ပုဒ္မ ၄၄၇ ႏွင့္ ၄၄၈ အရ ဆံုးျဖတ္မည္ဆိုပါက ေငြဒဏ္ကို ခ်မွတ္ႏိုင္ေသာ္လည္းပုဒ္မ ၄၅၁ ျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ပါက အနိမ့္ဆံုး ေထာင္ဒဏ္တစ္ရက္မွ ႏွစ္ႏွစ္အထိ ေထာင္ဒဏ္က်ခံမည္ျဖစ္ၿပီး တရားသူႀကီးက ျပစ္မႈထင္ရွားသည္ဟု ဆံုးျဖတ္ပါက မလြဲမေသြ ေထာင္ဒဏ္က်ခံရမည့္ပုဒ္မ ျဖစ္သည္။

“တရားလိုဘက္က ေရွ႕ေနကိုး။ ေရွ႕ေနဆိုေတာ့ ၄၄၇ ပိုင္နက္က်ဴးေက်ာ္တယ္ဆိုရင္ ဒဏ္ေငြနဲ႔တင္ ၿပီးသြားမယ့္ ကိစၥပဲ။ ၄၄၇ ဆိုတာလည္း ေထာင္ခ်ေလ့ မရွိဘူး။ ၄၅၁ က်ေတာ့ ႀကီးက်ယ္တာေပါ့။ ပိုင္နက္အတြင္းကို က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္တာ။ ပိုင္ရွင္ကို စိတ္အၿငိဳအျငင္ျဖစ္ေအာင္ ေစာ္ကားတာ၊ ဘာလုပ္တာ၊ ညာလုပ္တာဆိုေတာ့ ပိုႀကီးတာေပါ့” ဟု တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန ဦးသိန္းသန္းဦးက ေျပာၾကားသည္။

ဥပေဒ ျပ႒ာန္းခ်က္တြင္မူ “ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၄၅၁- မည္သူမဆို ျပစ္မႈကိုက်ဴးလြန္ရ န္အလို႔ငွာ အိမ္ေက်ာ္နင္းမႈကို က်ဴးလြန္ရန္ ထိုသူကို ႏွစ္ႏွစ္အထိ ေထာင္ဒဏ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်မွတ္ရမည့္အျပင္ ေငြဒဏ္လည္း ခ်မွတ္ႏိုင္သည္။ အကယ္၍ က်ဴးလြန္ရန္ ၾကံရြယ္သည့္ ျပစ္မႈသည္ ခိုးမႈျဖစ္ခဲ့ေသာ္ ေထာင္ဒဏ္ကို ၇ ႏွစ္အထိ တိုး၍ခ်မွတ္ႏိုင္သည္” ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။

အိမ္ေက်ာ္နင္းမႈမ်ားတြင္ အသံုးျပဳေလ့ရွိေသာ ပုဒ္မ ၄၄၇ ျဖင့္ စြဲဆိုခံရၿပီး ျပစ္မႈထင္ရွားသည္ဟု တရားသူႀကီးက ဆံုးျဖတ္သည္ဆိုပါက ေထာင္ဒဏ္သံုးလျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္က်ပ္ ၅၀၀ ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ က်ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ပုဒ္မ ၄၄၈ ျဖင့္ စြဲဆိုခံခဲ့ရၿပီး ျပစ္မႈထင္ရွားသည္ဟု စီရင္ျခင္း ခံရသည္ဆိုပါက တစ္ႏွစ္အထိ ေထာင္ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေစ၊ က်ပ္ေငြတစ္ေထာင္အထိ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

“အမႈတစ္ခု ျဖစ္တယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဥပေဒ၀န္ထမ္းတို႔၊ ရဲတို႔တပ္ေပးတဲ့ ပုဒ္မနဲ႔စစ္တာေပါ့။ သေဘာကေတာ့ ျပစ္ဒဏ္ျပစ္မႈကို ရဲကတည္ေဆာက္တယ္။ တည္ေဆာက္ၿပီးေတာ့ ဥပေဒ႐ံုးကိုပို႔တယ္။ ဥပေဒ႐ံုးက အဲဒီပုဒ္မ၊ အဲဒီပုဒ္မဆိုၿပီး လုပ္တယ္။ ေျပာၾကမယ္ဆိုရင္ ဥပေဒ႐ံုးဘက္ကလည္း တာ၀န္ေတာ့ရွိတယ္။ ဥပေဒ႐ံုးက တပ္ေပးတဲ့ပုဒ္မကို တရားသူႀကီးက မေလွ်ာ့မျပဳရဲဘူးလို႔ပဲ ေျပာရမလား။ မေလွ်ာ့မျပဳရဘူးလို႔ အေပၚကညႊန္ၾကားခ်က္ လာသလားေတာ့ မသိဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကို အာမခံခ်က္ မေပးခ်င္ရင္ အာမခံေပးလို႔ မရတဲ့ ပုဒ္မစြဲတပ္လိုက္တယ္။ အခုလည္း ေထာင္ခ်လို႔ရတဲ့ ပုဒ္မတစ္ခုကို စြဲတယ္။ ပုဒ္မ ၅၀၀ ေလာက္နဲ႔ဆို ေထာင္ခ်လို႔ မေကာင္းဘူးဆိုၿပီး အဲဒါမ်ိဳးေတြလုပ္တယ္” ဟု တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန ဦးသန္းေမာင္က ဆိုသည္။

မခိုင္၏ အမႈျဖစ္စဥ္သည္ သာမန္ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ မဟုတ္ဘဲ ဥပေဒႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေနသူ တစ္ဦး၏ Bribery (လာဘ္ေငြေပးမႈ)ႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္အျပင္ တရားလိုမ်ားမွ ဥပေဒ ကြၽမ္းက်င္သူမ်ား ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ဥပေဒေထာင္ေခ်ာက္ အတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ယူဆေၾကာင္း ဦးသိန္းသန္းဦးက ေျပာၾကားသည္။

“ဘာေတြေဖာ္ျပသလဲဆိုေတာ့ ဥပေဒ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြကို မသိၾကဘူး။ ဒီကိစၥမ်ိဳးဆိုရင္ ျဖစ္တဲ့အမႈက Bribery နဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ေနတာ။ ငါ့ေရွ႕ေနနဲ႔ သြားေတြ႕ခ်ည္ဆိုတဲ့အခါ၊ လိုက္သြားတဲ့အခါ ဒီကိစၥမွာ သတင္းေထာက္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေျပာပါ့မလဲ။ ၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္က လူေတြက ေရွ႕ေနေတြ။ ေရွ႕ေနဆိုေတာ့ သိၿပီေလ။ ဒီဘက္ကလူေတြက သာမန္လူ။ ဥပေဒနဲ႔ နားမလည္တဲ့သူေတြ သေဘာ႐ိုး လိုက္သြားတဲ့အခါမွာ ပံုႀကီးခ်ဲ႕ၿပီးေတာ့ အမႈကို ဖန္တီးလိုက္တာပဲ” ဟု ဦးသိန္းသန္းဦးက ဆိုသည္။

မခိုင္ကို စတင္အမႈတင္စဥ္ အခ်ိန္က ပုဒ္မ ၄၅၁၊ ပုဒ္မ ၅၀၆၊ ပုဒ္မ ၂၉၅ (ခ) တို႔ျဖင့္ စြဲဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပုဒ္မ ၅၀၆ ကို ပုဒ္မ ၅၀၀ အျဖစ္သို႔ ဒုတိယၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီး ဦးျမမင္းဟန္က ေျပာင္းလဲေပးခဲ့သည္မွအပ က်န္ရွိသည္မ်ားကို မူလစြဲခ်က္တင္သည့္ အတိုင္းပင္ လက္ခံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုသို႔ ပုဒ္မတစ္ခုကိုသာ ေျပာင္းလဲေပးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ မခိုင္သည္ အမႈစတင္ ရင္ဆိုင္စဥ္ အခ်ိန္ကပင္ တရားသူႀကီး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ ျပစ္မႈထင္ရွားသည္ ဆိုပါက အနိမ့္ဆံုး ေထာင္ဒဏ္တစ္ရက္ က်ခံရမည္ ျဖစ္သည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ မခိုင္ကို ေထာင္ဒဏ္အမိန္႔ ခ်မွတ္ႏိုင္ေသာ ပုဒ္မျဖင့္ စြဲခ်က္တင္လာျခင္းကို တရားသူႀကီးက သိလ်က္ႏွင့္ပင္ စစ္ေဆးၿပီး ေထာင္ဒဏ္အမိန္႔ ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။  

ပုဒ္မ ၅၀၀ ႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္    

ဒုတိယၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီး ဦးျမမင္းဟန္သည္ မခိုင္အား ကနဦး စြဲခ်က္တင္ခဲ့ေသာ ပုဒ္မ ၅၀၆ အစား ပုဒ္မ ၅၀၀ ျဖင့္ ေျပာင္းလဲစစ္ေဆးေပးခဲ့သည့္နည္းတူ ထိုေျပာင္းလဲေပးခဲ့ေသာ ပုဒ္မျဖင့္ပင္ ေထာင္ဒဏ္ တစ္လ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

နယ္ၿမိဳ႕အသီးသီးတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားေရးနယ္ပယ္ကို ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ အုပ္စုဖြဲ႕မႈမ်ားကို ေၾကာက္ရြံ႕ေနမႈမ်ား ဆက္ရွိေနျခင္းက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ မည္မွ်အထိ တရားမွ်တမႈ ရွိမည္၊ မရွိမည္ ဆိုသည့္အေပၚ သံသယ ရွိေန . . . . .

အေသေရဖ်က္မႈဟု သိရွိထားသည့္ ပုဒ္မ ၅၀၀ ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ ျဖစ္စဥ္မွာ ျမန္မာ့တရားစီရင္ေရး နယ္ပယ္၌ မရွိသေလာက္ ရွားပါးၿပီး ေငြဒဏ္ျဖင့္သာ ၿပီးဆံုးေလ့ရွိသည္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္အတြင္းက ျမန္မာ့သတင္းမီဒီယာ ေလာကအတြင္း အထင္ကရ ျဖစ္ရပ္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့သည့္ အမႈျဖစ္ေသာ “ထက္ထက္မိုးဦးက သတင္းေထာက္ကို ပါး႐ိုက္သည့္အမႈ” တြင္ အေသေရဖ်က္ ပုဒ္မျဖင့္ တရားစြဲဆိုခံခဲ့ရေသာ ထက္ထက္မိုးဦးသည္ အၿပီးသတ္ အမိန္႔ခ်မွတ္ခ်ိန္တြင္ ဒဏ္ေငြတစ္ေထာင္ ေပးေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖင့္သာ အဆံုးသတ္ခဲ့သည္။

သို႔ရာတြင္ ေနအိမ္အတြင္း ပိုင္ရွင္ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ၀င္ေရာက္ေမးျမန္းခဲ့သည့္ မခိုင္ကို အေသေရဖ်က္မႈ ပုဒ္မျဖင့္ပင္ ေထာင္ဒဏ္တစ္လ ခ်မွတ္လိုက္ျခင္းမွာ တရားသူႀကီး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။

“ဒါကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ နာမည္ႀကီး ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အမႈမွာ ဒဏ္ေငြပဲ တပ္႐ုိက္ၿပီးေတာ့ အခု ဒီပုဒ္မမွာက်မွ ေထာင္ဒဏ္ပဲ သတ္မွတ္တယ္ဆိုေတာ့ ဒါကေတာ့ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ေျပာရင္ေတာ့ ေထာင္ဒဏ္၊ ေငြဒဏ္ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္စလံုး ခ်မွတ္ႏိုင္ခြင့္ကေတာ့ တရားသူႀကီး လက္ထဲမွာ ရွိတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ အခုလို ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈ ကာလမွာ ေထာင္ဒဏ္ကို သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္ကို ေပးတဲ့ကိစၥကေတာ့ ဒီ့ထက္ထူးျခားတဲ့ ေနာက္ခံအေၾကာင္းေလးေတြ ရွိမယ္လို႔ထင္တယ္” ဟု ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးသိန္းညြန္႔က ေျပာၾကားသည္။

“ဥပေဒအရ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ႐ံုးကခ်တာကေတာ့ ဥပေဒအရ ခ်တာပဲ။ အမွန္အမွားက သပ္သပ္၊ ျပစ္ဒဏ္ေတြကေတာ့ သူစီရင္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေတြကို ခ်တာပဲ။ ဒါကတစ္အခ်က္။ နံပါတ္ႏွစ္အခ်က္က ဒါေပမဲ့ ပုဒ္မ ၅၀၀ လို အမႈမ်ိဳးက ဘယ္ေတာ့မွ ေထာင္မခ်ဖူးဘူး။ ေထာင္ႏွစ္ႏွစ္အထိ ခ်လို႔ရတယ္။ ဒဏ္ေငြေတြပါတယ္။ ဒဏ္ေငြပဲ ေဆာင္ခိုင္းေလ့ရွိတယ္။ ေထာင္ဒဏ္ခ်ေလ့ မရွိဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ႀကီးမားတဲ့ကိစၥလည္း မဟုတ္ဘူး”ဟု ဦးသိန္းသန္းဦးက ဆိုသည္။

“႐ံုးကေတာ့ အမႈကို ဆံုးျဖတ္တာပဲ။ သူေပးတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ဆို ပုဒ္မ ၅၀၀ ဆို ေထာင္ႏွစ္ႏွစ္အထိ ခ်လို႔ရတယ္။ သူတစ္လခ်တယ္။ သူကေဘာင္နဲ႔ပဲ။ အမ်ားႀကီးေတာင္ သက္သာတယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး။ သို႔ေသာ္ ပုဒ္မ ၅၀၀ နဲ႔ ေထာင္ခ်တာ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးေသးဘူး။  ဥပေဒအရေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့။ သူ႔ကို အပ္ႏွင္းမထားတဲ့ အခြင့္အာဏာကို သံုးတာမဟုတ္ဘူး။ သူက ေဘာင္အတြင္းက လုပ္တာျဖစ္လို႔ သူ႔အမႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ျပင္းထန္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္” ဟု ဦးသိန္းသန္းဦးက ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။

ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္ေနသည္မ်ား    

ဒုတိယၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီး ဦးျမမင္းဟန္က မခိုင္၏အမႈကို စစ္ေဆးဆံုးျဖတ္ရာတြင္ သက္ညႇာစြာျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ေပးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားေသာ္လည္း ၎၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အမိန္႔သည္ ေမးခြန္းထုတ္စရာ အမ်ားအျပား ရွိေနသည္ဟု ၀ါရင့္ဥပေဒ ပညာရွင္မ်ားက ေျပာၾကားသည္။

“အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္က ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ မိမိတို႔ခ်မွတ္တဲ့ အမိန္႔မ်ားသည္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ႔ ညီညြတ္သလား၊ မညီညြတ္ဘူးလား။ အဲေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၄၆ မွာ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ပယ္ဖ်က္ျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္း မျပဳေသးမီ ဤဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ မဆန္႔က်င္သမွ် အတည္ျဖစ္သည္ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ပုဒ္မ ၃၅၄ သတင္းမီဒီယာသမားေတြ အေနနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ မိမိရဲ႕သတင္းကို ေရးသားျဖန္႔ေ၀ခြင့္ရဖို႔ သတင္းသြားယူတယ္။ သတင္းသြားယူတဲ့ အေပၚမွာ အင္တာဗ်ဴး လုပ္တဲ့သူက ခြင့္မျပဳတဲ့အခါမွာ ျငင္းဆန္တဲ့ အခ်က္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလို ျငင္းဆန္႐ံုေလာက္နဲ႔ အခုလို ေထာင္ဒဏ္သံုးလ ခ်မွတ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကေတာ့ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ေပၚမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အမ်ားႀကီး တရားစီရင္ေရး အေပၚမွာ ေမးခြန္းထုတ္စရာရွိတယ္” ဟု တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန တစ္ဦးျဖစ္သည့္အျပင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးသိန္းညြန္႔က ေထာက္ျပသည္။

“ဥပေဒရဲ႕ သေဘာတရားက အမ်ိဳးသမီးေတြဆိုရင္ ေသဒဏ္ေတာင္မေပးဘူး။ ေတာ္ေတာ္တန္တန္ အာမခံ မေပးရဘူးဆိုတဲ့ ပုဒ္မကိုေတာင္မွ အမ်ိဳးသမီးဆို ေပးလို႔ရတယ္။ ဒီကိစၥမွာလည္း သတင္းေထာက္ျဖစ္ေနတာ တစ္ခု၊ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေနတာ တစ္ခု၊ ျပစ္ခ်က္ေဟာင္းေတြ အရင္က မရွိခဲ့တာ တစ္ခု၊ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းခါစ၊ မီဒီယာဥပေဒေတြနဲ႔ လူေတြအကုန္လံုး စိတ္၀င္စားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သတင္းေထာက္မေလးကို လုပ္တာက လြန္က်ဴးသြားတယ္ေပါ့” ဟု ဦးသန္းေမာင္က ေျပာၾကားသည္။

သို႔ေသာ္ မခိုင္၏ အမႈကို စဥ္းစားရာတြင္ သတင္းေထာက္ဟူ၍ မစဥ္းစားခဲ့သည့္အျပင္ သတင္းယူစဥ္ ျဖစ္ပြားသည္ဟုလည္း မယူဆေၾကာင္း ဦးျမမင္းဟန္က ေျပာပါသည္။

“သတင္းေထာက္ဆိုတာ ထည့္စဥ္းစားဖို႔လိုတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို အျပစ္ရွိတယ္၊ မရွိတယ္ ဆံုးျဖတ္ရတာလည္း တစ္ပိုင္း၊ အဲဒီလူတစ္ေယာက္ကို ျပစ္ဒဏ္ဘယ္ေလာက္ခ်ရမယ္ ဆိုတာကလည္း တစ္ပိုင္း၊ စဥ္းစားရတာ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ အျပစ္ရွိတယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီလူကို ျပစ္ဒဏ္ဘယ္ေလာက္ ေပးသင့္လဲဆိုတဲ့ အခါက်ရင္ အဲဒီလူရဲ႕ အလုပ္အကိုင္၊ သေဘာသဘာ၀၊ လိင္၊ အသက္အရြယ္၊ ျပစ္ဒဏ္က်ဴးလြန္ခဲ့ဖူးျခင္း ရွိမရွိ၊ ေနာက္ဒီျပစ္ဒဏ္ကို ခံစားလိုက္ရင္ တရားခံမွာ ဘာေတြထိခိုက္ နစ္နာမလဲဆိုတာ စဥ္းစားတာက ပိုၿပီးေတာ့ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ့္ ကိစၥျဖစ္တယ္။ တရားစီရင္တယ္ဆိုတာ စက္႐ံုက ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔တြက္တဲ့ ေထာင္ဒဏ္ခ်တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ တရားသူႀကီးရဲ႕ ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ႔ခ်တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ျဖစ္တယ္။ အခ်က္အလက္ေတြျပၿပီး ေထာင္ဘယ္ေလာက္ခ်တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ” ဟု ဦးသန္းေမာင္က ေျပာၾကားသည္။

မခိုင္ကို စြဲခ်က္တင္ခဲ့သည့္ အိမ္ေက်ာ္နင္းမႈမွာလည္း ေမးခြန္းထုတ္စရာမ်ား ရွိခဲ့သည္ဟု တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန ကိုဖိုးျဖဴက ဆိုသည္။

“လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဥပစာ၊ အိမ္ထဲထိေအာင္ကို သြားခြင့္၊ သတင္းယူခြင့္ ရခဲ့တယ္ ဆိုတာကိုက ကာယကံရွင္ မိသားစုကိုယ္တုိင္က သေဘာတူညီမႈ ရွိခဲ့လို႔သာလွ်င္ သတင္းရယူခြင့္ ရခဲ့တာ ျဖစ္ႏုိင္မယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ အိမ္ထဲထိသြားတယ္၊ က်ဴးေက်ာ္မႈေတြ၊ ေက်ာ္နင္းမႈေတြ ျဖစ္တယ္ဆုိကတည္းက သတင္းသမား တစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီမိသားစုအိမ္က လက္မခံဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ဒါဟာအိမ္ထဲထိေရာက္ေအာင္ ယူႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ တစ္စံုတစ္ရာ လက္ခံမႈ ရွိခဲ့လို႔သာ သူ႔အေနနဲ႔ အိမ္ထဲကို ေရာက္ခဲ့ရတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္” ဟု ကိုဖိုးျဖဴက ဆိုသည္။

ႏိုင္ငံတကာ၏ တံု႔ျပန္မႈ

သတင္းေထာက္ မခိုင္ကို ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာ ဂ်ာနယ္လစ္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ကန္႔ကြက္မႈမ်ားကို လ်င္ျမန္စြာ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ထိုသို႔ ကန္႔ကြက္မႈမ်ား ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွာ ကမၻာ့သတင္းစာမ်ားႏွင့္ သတင္းစာ ထုတ္ေ၀သူမ်ား အစည္း႐ံုး (WAN-IFRA) ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ေကာ္မတီ (CPJ) တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။

WAN-IFRA သည္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္မွ မီဒီယာမ်ား အသင္း၀င္ထားသည့္ အဖြဲ႕ျဖစ္ျပီး CPJ သည္ ႏိုင္ငံတကာ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားအားလံုး အေလးထားသည့္ အဖြဲ႕တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ အေတြ႕အၾကံဳအရ ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ဦးကို ေနအိမ္ေက်ာ္နင္းမႈ၊ အေသေရဖ်က္မႈ၊ ညစ္ညမ္းစြာေျပာဆိုမႈမ်ားျဖင့္ တရားစြဲဆိုၿပီး ေထာင္ခ်လိုက္ျခင္းသည္ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ကို ထိပါးမည့္ အရိပ္လကၡဏာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ လ်င္ျမန္စြာ ကန္႔ကြက္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္ထံသို႔ တိုက္႐ိုက္ေရးသားခဲ့ေသာ WAN-IFRA ၏ ေမတၲာရပ္ခံစာတြင္ “ကြၽႏ္ုပ္တို႔အေနျဖင့္ အဆုိပါ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္မႈကို အလ်င္အျမန္ စံုစမ္းစစ္ေဆး၍ အဆိုပါအမႈတြင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္မႈမ်ားႏွင့္ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ား ရွိမရွိ ျပန္လည္စိစစ္ေပးရန္ သမၼတႀကီးအား ေလးစားစြာ ေတာင္းဆိုအပ္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ျပစ္ဒဏ္ေပးမႈသည္ ျမန္မာမီဒီယာမ်ားၾကား ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ဖြယ္ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈႏွင့္ အထူးသျဖင့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြ မတိုင္မီ ကာလတြင္ စိုးရိမ္ဖြယ္ အေျခအေနတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚေစမည္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔အေနျဖင့္ စိုးရိမ္မကင္း ျဖစ္မိပါသည္” ဟု ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

CPJ မွ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ယခုခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ျပစ္ဒဏ္ကို ျပင္းထန္စြာ ကန္႔ကြက္ေၾကာင္းႏွင့္ အမႈ၏ ျပစ္ဒဏ္အတြက္ ထပ္မံအယူခံ၀င္ရာတြင္ အမႈကို အေရးမယူဘဲ ပလပ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။

“ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္တဲ့ တရားစြဲဆိုမႈေတြနဲ႔ သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္ကို ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့တာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ဘယ္ေလာက္အထိ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လိုေနေသးလဲဆိုတာနဲ႔ မီဒီယာကို ဖိႏွိပ္တဲ့ ဥပေဒေတြကို ပယ္ဖ်က္ဖို႔ လိုေနတယ္ဆိုတာကို ျပသေနပါတယ္” ဟု CPJ က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနည္းတူ ျပည္တြင္းရွိ မီဒီယာအဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးကလည္း သတင္းေထာက္ မခိုင္ကို ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းအား ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္ခဲ့ၾကၿပီး “လြတ္လပ္စြာ ေရးသားထုတ္ေဖာ္ခြင့္” ကို ထိပါးေနသည့္အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာမွ ေမးခြန္းထုတ္ေနခ်ိန္တြင္ သတင္းေထာက္တစ္ဦးကို ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္ျခင္းသည္ သတင္းမီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ကို တိုက္႐ိုက္ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ သတင္းေထာက္မ်ား၏ အေျခခံအခြင့္အေရးျဖစ္ေသာ လြတ္လပ္စြာ သတင္းရယူပိုင္ခြင့္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ယူဆေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ား၌ ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။

သတိေပးေခါင္းေလာင္းသံ

မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလက္ထက္တြင္ သတင္းေထာက္တစ္ဦးကို အျငင္းပြားဖြယ္၊ ေမးခြန္းထုတ္ဖြယ္ စြဲဆိုခ်က္မ်ားျဖင့္ ပထမဆံုး ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္ျခင္းသည္ အျခားေသာ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားႏွင့္ အသြင္ကူးေျပာင္းစ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္အတြက္ သတိေပးေခါင္းေလာင္းသံ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ဥပေဒေဘာင္ အတြင္းမွပင္ လြတ္လပ္စြာ လႈပ္ရွားေနေသာ သတင္းေထာက္မ်ားအား တရားစီရင္ေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ေမွ်ာ့ႀကိဳးသဖြယ္ ျဖစ္ေနေသာ ဥပေဒမ်ားျဖင့္ အခ်ိန္မေရြး အေရးယူႏိုင္သည့္ အေျခအေနက ျမန္မာ့သတင္းမီဒီယာ ေလာကအား တုန္လႈပ္မႈ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

“အထူးသျဖင့္ လူငယ္သတင္းသမားေတြအေပၚ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။ ဒါလန္႔သြားေစႏိုင္တာေပါ့။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ သူကေထာင္ေခ်ာက္ဆင္လို႔ ရတာကိုး” ဟု ဦးသိန္းသန္းဦးက ေျပာၾကားသည္။

လိြဳင္ေကာ္အက်ဥ္းေထာင္အား ဒီဇင္ဘာ ၂၀ ရက္က ေတြ႔ရစဥ္

ေမွ်ာ့ႀကိဳးသဖြယ္ ျဖစ္ေနေသာ ဥပေဒမ်ားက လြတ္လပ္စြာ သတင္းရယူခြင့္ အပါအ၀င္ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားကိုပါ ခ်ိဳးေဖာက္ေနသည္ဟု ကိုဖိုးျဖဴက ဆိုသည္။

“႐ုိး႐ိုးေလးနဲ႔ ရွင္းရွင္းေလးပါပဲ။ လြတ္လပ္စြာ သတင္းယူပိုင္ခြင့္ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ တစ္ကမၻာလံုးမွာ စံအျဖစ္ထားရွိတဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းကို ဆန္႔က်င္ခံလုိက္ရတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုလို႔ ျမင္မိပါတယ္” ဟု ကိုဖိုးျဖဴက ေျပာၾကားသည္။

ထို႔အျပင္ သတင္းမီဒီယာ သမားမ်ားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္သည့္ လြတ္လပ္ၿပီး မွန္ကန္မွ်တေသာ သတင္းမီဒီယာ ဥပေဒမွာလည္း အျမန္ဆံုးေပၚထြက္ရန္ လိုအပ္ေနပါသည္။

လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ သတင္းမီဒီယာ ဥပေဒၾကမ္းမွာ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးသည့္ အဆင့္၌သာ ရွိေနေသးၿပီး လႊတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးစဥ္အခ်ိန္က ပါ၀င္ခဲ့ေသာ “ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း တည္ေထာင္ထားေသာ သတင္းမီဒီယာ လုပ္ငန္းအားလံုးရွိ သတင္းမီဒီယာသမား အားလံုး၏ တာ၀န္၊ က်င့္၀တ္၊ သိကၡာေဖာက္ဖ်က္မႈႏွင့္ တားျမစ္ခ်က္မ်ား ခ်ိဳးေဖာက္သည့္ အမႈမ်ားကို ဤဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအရသာ အေရးယူရမည္” ဆိုေသာ အခ်က္ကို အျခားတည္ဆဲ ဥပေဒမ်ား ရွိေနသည္ဆိုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ပယ္ဖ်က္ခဲ့ျခင္းသည္ သတင္းေထာက္မ်ား၏ အနာဂတ္ကို ပိုမိုစိုးရိမ္ဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။

လက္ရွိ ျပ႒ာန္းထားေသာ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားသည္ ေမွ်ာ့ႀကိဳးသဖြယ္ ျဖစ္ေနၿပီး လိုသလို ဆြဲဆန္႔ႏိုင္သည့္ ဥပေဒမ်ား ျဖစ္ေနျခင္းမွာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္ေနၿပီး တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ အပါအ၀င္ မ႑ိဳင္အသီးသီး၏ ျခစားမႈ၊ မသမာမႈမ်ားကို သတင္းေထာက္မ်ားက ေဖာ္ထုတ္ေရးသား လာခ်ိန္တြင္ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္၏ လက္စားေခ်မႈကို စတင္ရင္ဆိုင္လာရၿပီဟု သတင္းေထာက္မ်ားက ေျပာၾကားသည္။

ထို႔အျပင္ မခိုင္၏ အမႈျဖစ္စဥ္တြင္ အမႈမွန္ျခင္း၊ မမွန္ျခင္းထက္ စြဲခ်က္တင္ခဲ့ေသာ ပုဒ္မမ်ားအရ မူလကပင္ ေထာင္က်ေစရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ျခင္း၊ ေငြဒဏ္ျဖင့္သာ ၿပီးေလ့ရွိေသာ ပုဒ္မမ်ားကို ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္း အစရွိေသာ စီရင္ခ်က္ခ်မႈ ဆိုးရြားျခင္းက အထက္ပါအခ်က္ကို ေပၚလြင္ေစေၾကာင္း သိရွိရသည္။

ထို႔အတူ နယ္ၿမိဳ႕အသီးသီးတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရားေရးနယ္ပယ္ကို ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ အုပ္စုဖြဲ႕မႈမ်ားကို ေၾကာက္ရြံ႕ေနမႈမ်ား ဆက္ရွိေနျခင္းက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ မည္မွ်အထိ တရားမွ်တမႈ ရွိမည္၊ မရွိမည္ ဆိုသည့္အေပၚ သံသယ ရွိေနၾကပါသည္။

လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနေသာ တရားမမွ်တမႈမ်ား၏ အေျခခံ ျပႆနာမ်ားျဖစ္ေသာ တရားစီရင္ေရး နယ္ပယ္မွ တရားသူႀကီးမ်ား လာဘ္စားျခင္း၊ အဂတိလိုက္စားၿပီး တရားဥပေဒမ်ားက လိုရာဆြဲ အသံုးခ်ႏိုင္သည့္ ေမွ်ာ့ႀကိဳးျဖစ္ေနျခင္းႏွင့္ ထိုကိစၥရပ္မ်ားကို အစိုးရက ထိေရာက္စြာ အေရးယူမႈ မရွိပါက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သိကၡာမရွိေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ ဆက္ရွိေနမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားမႈမ်ား ရွိေနသည္။ 

Eleven