(အီဘိုလာ ကူးစက္သည္ဟု သံသယျဖစ္ခံရသူ ကိုဇင္မင္းဦး၏မိခင္ ေဒၚစန္းစန္းေမာ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံျခင္း)

ကူးစက္ျမန္ အီဘိုလာဗိုင္းရပ္စ္ပိုး ကူးစက္ခံေနရေၾကာင္း သံသယ ရွိသည့္အတြက္ ေျမာက္ဥကၠလာပၿမဳိ႕နယ္ ေဝဘာဂီေဆး႐ုံတြင္ ေဆးကုသမႈ ခံယူေနရသူ အသက္ ၂၂ ႏွစ္အ႐ြယ္ ကိုဇင္မင္းဦး၏ မိခင္ ေဒၚစန္းစန္းေမာ္ႏွင့္ The Voice တို႔ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္း ထားသည္မ်ားကို ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။Voice : ကိုဇင္မင္းဦးဖ်ားတာကို မိဘေတြက ဘယ္အခ်ိန္က စသိတာလဲ။

DSSM : အာဖရိက ကေနျပန္လာၿပီး ဘန္ေကာက္ ေရာက္ေတာ့ ဖုန္းဆက္တယ္။ သူ႔အစ္ကိုက ဆက္တာ သူေနမေကာင္း ျဖစ္ေနေျပာတယ္။ အရမ္းဖ်ားေနတယ္လည္း ေျပာတယ္။ ဘန္ေကာက္ ေလဆိပ္မွာလည္း သုံးခါေလာက္ ေဆးစစ္ခံခဲ့ရတယ္ ေျပာတာပဲ။ ရန္ကုန္ ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ သူပိုဖ်ားလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဖ်ားႀကီးၿပီး ကေယာင္ကတမ္းေတြ ျဖစ္ေနလို႔ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္လို႔ ဆိုၿပီး ဝွီးခ်ဲနဲ႔ ေခၚတင္သြားတာ ေတြ႕လိုက္တယ္။ ပိုးသတ္ထားတဲ့ အက်ႌသုံးေလးထပ္ ဝတ္ထားတဲ့ ဆရာဝန္ သုံး၊ ေလးေယာက္နဲ႔ မွန္ခန္းထဲမွာ စစ္ေဆးေနတာ ႏွစ္နာရီခြဲေလာက္ ၾကာပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔ကလည္း ဒီဘက္ျခမ္းကေနပဲ လွမ္းျမင္ေနရတာ။ ဘာေျပာလဲ မၾကားရဘူး။ သူ႔ငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ လက္ဟန္ ေျခဟန္နဲ႔ ေျပာျပတယ္။ ျမင္သာျမင္ၿပီး မၾကင္ရဘူးေပါ့။ ေထြးေထြးေပြ႕ေပြ႕ မေနရဘူး။ တစ္ခါတည္း ေဝဘာဂီေဆး႐ုံကို ေခၚသြားတယ္။

Voice : သူရဲ႕ အလုပ္အကိုင္အေၾကာင္း ေျပာေပးပါဦး။

DSSM : သူသေဘၤာလိုက္ဖို႔ လုပ္ေနတာ မိသားစုေတြေတာင္ မသိဘူး။ သူအားလုံး စီစဥ္ၿပီးမွ သြားမယ္ဆိုၿပီး တစ္ႏွစ္ခြဲ စာခ်ဳပ္နဲ႔ မႏွစ္က ထြက္သြားတာ။ သူ႔ဖုန္းဆက္တိုင္း ျပန္လာဖို႔ ေျပာေနရတာ။ အခုက သက္တမ္း တစ္ႏွစ္တစ္လ ရွိသြားေတာ့ ျပန္လာလို႔ ရၿပီေလ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ျပန္လာတာ။ ျပန္မလာခင္ မိုးသည္းထဲမွာ အက်ႌမဝတ္ဘဲ အလုပ္လုပ္တာ ရွိတယ္လို႔ သူေျပာတာ ၾကားဖူးတယ္။ ေနာက္ၿပီး အိမ္ျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုၿပီး စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ပုံ ေပၚတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အျပင္းဖ်ားသြားတာပါ။ ရန္ကုန္မွာ ေနကတည္းက လိမၼာတဲ့ကေလး၊ အခု ေနမေကာင္းတာေတာင္ အေမ ေနေကာင္းေအာင္ေနလို႔ ျပန္ေျပာေနေသးတယ္။ အီဘိုလာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရာဂါျဖစ္ေနတဲ့ အာဖရိကႏိုင္ငံက လာတာဆိုေတာ့ သံသယ ရွိတာေပါ့။ သူ႔ဆီ ဖုန္းဆက္ရင္ အၿမဲပင္ပန္းတယ္ ေျပာတယ္။ Refer (ငါးဖမ္းသေဘၤာလိုင္း) လိုင္း ငါးဖမ္းတဲ့ သေဘၤာလိုင္းေလ ငါးဖမ္းဗုံးေတြကို မတင္ေပးရတာ ပင္လယ္ထဲမွာပဲ လုပ္ေနရတယ္လို႔ သူေျပာဖူးတယ္။ အေမ အရင္ကတည္း ျပန္ေခၚေနတာ သူေဌးက ျပန္မလႊတ္ဘူး။ အခုျပန္လာရေတာ့ ဖ်ားေနတယ္။ ပိုက္ဆံေတြလည္း တစ္ျပားမွေတာင္ သုံးမလာဘူး။ သားေလးက အရင္က ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ျဖဴျဖဴဝဝပါ အခုေတာ့ ပိန္ၿပီးမည္းသြားတယ္။ သူ႔ေရာဂါေတြကို အစားယူလိုက္ခ်င္တယ္။ အန္တီ့ရင္ထဲမွာ မီးေတာက္ေနတယ္ ဘာေရာဂါလဲ ေသခ်ာမွ ေတြ႕ခြင့္ရမွာ။ အရင္ကလည္း ဘာေရာဂါမွ မရွိပါဘူး။ ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔ ဆုေတာင္းေနတယ္။

Voice : ေဝဘာဂီေဆး႐ုံ ေရာက္ေတာ့ သူနဲ႔အဆက္အသြယ္ ရေသးလား မသိဘူး။

DSSM : ကြၽန္မ ေဆး႐ုံမသြားခင္ ဖုန္းဆက္ၿပီး သူ႔ကို ဘာစားမလဲေတာ့ ဆက္သြယ္ဖူးတယ္။ ဘာစားခ်င္လဲေမးၿပီး ၾကက္သားနဲ႔ ငါးပိေရ တို႔စရာမွာလို႔ ဒီမနက္ (ၾသဂုတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔) ပဲ ေဆး႐ုံ သြားေတြ႕လာတာ။ လူကို ေတြ႕ခြင့္မရဘူး။ အထူးၾကပ္မတ္ေဆာင္ထဲမွာ ကေလးနဲ႔ကို အခုထိ မေတြ႕ရေသးဘူး။ ျဖဴသလား၊ မည္းသလား မသိရဘူး။ အခုက မေတြ႕ရလို႔ ပိုစိတ္ပူေနရတယ္။ သားတစ္ေယာက္တည္း ရွိတာ၊ အခုထိဘာမွ မသိေသးဘူး။ အိႏၵိယကို ေဆးစစ္ဖို႔ ပို႔ထားတယ္ ေျပာတယ္။ အခုေတာ့ အဲ့အေျဖပဲ ေစာင့္ရမယ္။ ကေလးအတြက္ ေနျပည္ေတာ္က ဆရာဝန္ႀကီးေတြ ေရာက္လာတယ္။ မစိုးရိမ္ဖို႔လည္း ေျပာတယ္။ အဲဒီႏိုင္ငံက ျဖတ္လာလို႔ ေသခ်ာစစ္ေဆးရတာပါတဲ့။

Voice : မိဘနဲ႔ ေတြ႕ခြင့္မရဘူးဆိုေတာ့ သူ႔က်န္းမာေရးအတြက္ ဘယ္သူက ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနလဲ။

DSSM : သူ႔အစ္ကိုကို အေစာင့္ထားရတယ္။ ကိုဇင္မင္းဦးႏွင့္ အတူျပန္လာတဲ့ ေလးေယာက္မွာ သူ႔အစ္ကို တစ္ဝမ္းကြဲျဖစ္တဲ့ ကိုေဇာ္လတ္က ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနတယ္။ က်န္တဲ့ သုံးေယာက္ကို တစ္ခန္းစီထားတယ္လို႔ သူတို႔ေျပာတာ ၾကားမိတာပဲ။

(ဥမၼလြင္)
The Voice Weekly