ရင္ထဲက ဆရာမ်ားေန႔

ဆရာဟူသည္ “ဆာယာ” ဟူေသာ ပါဠိသက္ေဝါဟာရမွလာျခင္းျဖစ္သည္။ ဆာယာသည္ ေအးရိပ္ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ တပည့္မ်ား နားခိုေစရန္ ေအးျမေသာ အရိပ္ ကို ေပးစြမ္းႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဆရာဟု ေခၚသည္။ ဆရာသည္ “ဆ” ႏွင့္ “ရာ” ဟူေသာစကားလံုးႏွစ္လံုး ေပါင္းစပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ “ဆ” သည္ ႏႈိင္းဆျခင္း၊ ခ်ိန္ ဆျခင္းျဖစ္ၿပီး “ရာ” မွာ ရာျဖတ္ျခင္း၊ အကဲျဖတ္ျခင္း၊ တန္ဖိုးျဖတ္ျခင္း သေဘာေဆာင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာဟူသည္တပည့္တို႔အား ႏႈိင္းဆအကဲျဖတ္ ေပးတတ္သူဟု အဓိပၸာယ္ရ ေၾကာင္းေရွးပညာရွင္မ်ားက ဆိုၾကသည္။ ေလာကနီတိပ်ဳိ႕တြင္ ဆရာတို႔၏ အရိပ္သည္ ေအးခ်မ္းသာမႈကို ေပးစြမ္းေၾကာင္း ေဖာ္က်ဴးခဲ့သည္။အလြန္တရာ၊ သစ္ရိပ္မွာလွ်င္
ခ်မ္းသာသည္ထက္၊စုံမက္ျမတ္ႏိုး
ေဆြမ်ဳိးမိဘ၊ အရိပ္ရေသာ္
ေအးျမသည္ပင္၊ထိုထက္လွ်င္ လည္း
ပဲ့ျပင္ဆရာ၊ အရိပ္မွာကား ခ်မ္းသာပြားဧက

ျမန္မာ့အဘိဓာန္တြင္ ပညာ သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးသူ၊ သြန္သင္ဆုံးမ နည္းျပသူ၊ အတတ္ပညာအရပ္ရပ္တြင္ ကြၽမ္းက်င္သူပုဂၢိဳလ္ကို ဆရာဟူ၍ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုထားသည္။ ဆရာသည္ ႏႈိင္းဆခ်င့္ခ်ိန္၍ ဆုံးျဖတ္တတ္ေသာ ပညာရွိပင္ျဖစ္သည္ဟုလည္း ဆုိသည္။ မိလိႏၵပညာက်မ္းတြင္ ဆရာ့ဂုဏ္အဂၤါ၂၅ ပါး ျပဆိုထားရာတြင္ မုတာစရိယ- သင္ ဆရာ၊ ဒိ႒ာစရိယ- ျမင္ဆရာ၊ သုတ စရိယ- ၾကားဆရာဟူ၍ ဆရာ သုံးပါးရွိ ေၾကာင္း၊ သင္ၾကားျပသ ေပးသူသည္ အာစရိယဆရာျဖစ္ၿပီး ပဲ့ျပင္ဆုံးမေပး သူသည္ ဥပဇၩာယ္ ဆရာဟု မွတ္ယူရ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပပါရွိေပသည္။

မာဃေဒဝလကၤာသစ္တြင္ မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားက ” ေရွး႐ႈေမတၱာ၊ က႐ု ဏာျဖင့္၊ နာနာက်င္ က်င္၊ အျပစ္ျမင္ တိုင္းဝမ္းတြင္မလို၊ဟုတ္တိုင္းဆို၍ က်ဳိး လိုစိတ္က ဆုံး မတတ္သူ၊ ဆရာဟူေလာ့” ဟူ၍ ခ်ဥ္းကပ္သင္ယူရမည့္ ဆရာစစ္ကို ျပထားခဲ့သည္။ ဆရာ၊ တပည့္ ဆက္ဆံေရးအတြက္ ဆရာ့က်င့္ဝတ္ျဖစ္သည့္ ” အတတ္လည္းသင္၊ ပဲ့ျပင္ဆံုးမ၊ သိပၸ မခ်န္၊ ေဘးရန္ဆီးကာ၊ သင့္ရာအပ္ဖို႔ ဆရာတို႔၊ က်င့္ဖို႔ဝတ္ငါးျဖာ” ႏွင့္အတူ “ညီညာ ထၾကြ၊ ဆံုးမနာယူ၊ လာမူႀကဳိဆီး၊ ထံနီးလုပ္ေကြၽး၊ သင္ေတြးအံရြတ္ တပည့္ဝတ္၊ မခြၽတ္ငါးခုသာ” ဟူ၍ တပည့္ဝတ္ငါးပါးတို႔ကို သဂၤဇာ ဆရာေတာ္၏ ဆုံးမစာသည္ ဆရာတပည့္တိုင္း၏ အသည္းတြင္စြဲ ေအာင္ က်က္မွတ္ ခဲ့ သည္ မွာ ႏွစ္ပရိေစၧဒမ်ားစြာကပင္ တည္ရွိေနခဲ့သည္။

ဆရာတို႔၏ အနစ္နာခံမႈ၊ အေရးပါေသာ အခန္းက႑ကို ဂုဏ္ယူလို၊ အေလးထားၾကလိုသည္ေၾကာင့္ ဆရာမ်ားကို ဥယ်ာဥ္မွဴး၊ ပန္းပုဆရာ၊ အုိးဖုတ္သ မား၊ ေက်ာက္ေသြး သူ၊ ေျခနင္းတုံးစသည္ျဖင့္ ေရွးအခါကစၿပီး ယေန႔ ေခတ္တိုင္ေအာင္ တင္စားခဲ့ၾကသည္။ တင္စားဆိုေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာတို႔က ဤသို႔ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ဆရာ့ဂုဏ္၊ဆရာ့ေက်းဇူးအထူး အေလးထားခဲ့ၾကသည္။

ဆရာတို႔က႑ အဓိကက် အေရးပါလွပုံကို ကမၻာတစ္လႊားကလည္း သတိျပဳ အသိအမွတ္ျပဳလာၾကသည္။ ေအးခ်မ္းသာယာသည့္ ကမၻာ႔ရြာႀကီးတည္ ေဆာက္ေရးတြင္ ပညာအလင္းတံခါးဖြင့္ေပးၾကသည့္ ဆရာမ်ားအဓိကက်မႈကို သတိျပဳအသိအမွတ္ျပဳလာၾကသည္။ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ခြဲျဖစ္ေသာ ကုလသမဂၢ ပညာေရး၊ သိပၸံႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ႕ (UNESCO)၊ကုလသမဂၢဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အစီအစဥ္ (UNDP)၊ႏိုင္ငံတကာအလုပ္သမားအဖြဲ႕ (ILO)၊ ကုလသမဂၢကေလး မ်ားရန္ပုံေငြ (UNICEF) တို႔သည္ ၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၅ ရက္ေန႔ကို ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔ (World Teacher’s Day) အျဖစ္ သတ္မွတ္ ဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကသည္။ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ဆရာတို႔၏ အခန္း က႑သည္ အဓိကက် အေရးပါလွသည္ကို မီးေမာင္းထိုးဂုဏ္ ျပဳလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ကမၻာ႔ႏုိင္ငံအသီးအသီးအဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးက ဆရာမ်ားေန႔ကို က်င္းပ ရန္ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

ေရွးပေဝသဏီကပင္ ဆရာမ်ား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ သိတတ္ခဲ့ၾကေသာ ျမန္မာမ်ားသည္ ႏွစ္စဥ္လိုပင္ ေက်ာင္းအလိုက္အာစရိယပူေဇာ္ပြဲျဖင့္ ဆရာမ်ား ပူေဇာ္ပြဲက်င္း ပ ဂုဏ္ျပဳၾကသည့္ အေလ်ာက္ ကမၻာ့ဆရာမ်ားေန႔တြင္လည္း ဝမ္းေျမာက္ စြာပင္ ႏိုင္ငံအသီးသီးတို႔ထက္ နိမ့္က်မႈ မရွိေသာကမၻာ႔ဆရာမ်ားေန႔ကိုပါဝင္ ဆင္ ႏႊဲက်င္းပၾက သည္။ေဟာေျပာပြဲမ်ား၊ ေတး သ႐ုပ္ေဖာ္ျပပြဲ၊ စာစီစာကုံး၊ ကဗ်ာ၊ ေဆာင္းပါးၿပိဳင္ပြဲမ်ားကို ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပ ၾကသည္။ ေရဒီယို ဇာတ္လမ္း၊ ႐ုပ္ျမင္သံ ၾကားဇာတ္လမ္း မ်ားျဖင့္ ဆရာတို႔အခန္း က႑ တန္ဖိုးႀကီးမားပုံ၊ဆရာ့ဂုဏ္ေက်း ဇူးႀကီးမားပုံ၊ဆရာေကာင္း၊ ဆရာျမတ္တို႔ ၏ အႏွစ္သာရကို ေဖာ္ထုတ္ဂုဏ္ျပဳအေလး ဂ႐ုျပဳၾက သည္။ အနေႏၲာ၊အနႏၲငါးပါးဂုိဏ္းဝင္ ဆရာ တို႔၏ ေက်းဇူးအား တစ္ႏွစ္လွ်င္ တစ္ရက္ သာမဟုတ္၊ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ေအာက္ေမ့ ေနၾကမည့္ ျမန္မာလူ မ်ဳိးမ်ားအဖို႔ ဆရာ မ်ားေန႔ကို ရင္ထဲက ေန႔စဥ္က်င္းပေနၾကမည္ျဖစ္ေပသည္။

ျမတ္မင္းလႈိင္

Popular Myanmar