အကြၽတ္အလြတ္
ပြဲေတာ္သည္ ၿပိတၱာမ်ားအေပၚ ေမတၱာေရွ႕ထား၍ ၿပိတၱာတို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္၊
မရွက္မေၾကာက္ လာေရာက္ စားသုံးႏိုင္ရန္၊ အစြဲအလမ္းမ်ားေၾကာင့္ မကြၽတ္မလြတ္ဘဲ
ၿပိတၱာဘဝသို႔ ေရာက္ရွိေနျခင္းမွ ကြၽတ္လြတ္ သြားေစရန္ ရည္႐ြယ္ျခင္း
ျဖစ္သည္ဟု အကြၽတ္အလြတ္ပြဲေတာ္ ဦးေဆာင္က်င္းပသူ သံဃာေတာ္မ်ားက မိန္႔ဆိုသည္။
အခ်ိန္ကား ည ၁၁ နာရီ ရွိေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာင္းကင္တြင္ ဝိုင္းစက္
ျပည့္ဝန္းေသာ ေသာ္တာလမင္းထံမွ လေရာင္ႏွင့္ ထြန္းထားေသာ မီးလုံးတို႔ေၾကာင့္
ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလုံး လင္းထိန္လ်က္ ရွိသည္။
“အခုေကြၽးေမြးတဲ့ အစားအစာေတြ ကို မကြၽတ္မလြတ္ေသးေသာသူ အားလုံး
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လာေရာက္စားေသာက္ ႏိုင္ပါတယ္” ဟူ၍ ဆရာေတာ္တစ္ပါး၏ မိုက္ျဖင့္
ေျပာလိုက္သံ ဟိန္းထြက္လာသည္။
ထိုသို႔ေျပာၿပီး ခဏအၾကာတြင္ စကၠဴႏွင့္ ထုပ္ထားေသာ အထုပ္မ်ားကို အေရာင္စုံ
အုတ္ဂူမ်ားအေပၚ တင္လိုက္ၾကကာ ေကြၽးေမြးမႈ စတင္ရန္ ျပင္ဆင္လိုက္ၾကသည္။
ယေန႔သည္ သီတင္းကြၽတ္ လျပည့္ေန႔ ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္စဥ္ အစဥ္အလာမပ်က္ က်င္းပခဲ့ေသာ
အကြၽတ္အလြတ္ ပြဲေတာ္ကို (၃၆) ႏွစ္ေျမာက္ က်င္းပသည့္ေန႔လည္း ျဖစ္သည္။
မႏၲေလးၿမဳိ႕၊ ေအးရိပ္ၿငိမ္ ဘာသာေပါင္းစုံ သုသာန္ (ယခင္ၾကာနီကန္သုသာန္)
အတြင္းရွိ မီးသၿဂဳႋဟ္စက္ အေရွ႕ဇရပ္ေပၚတြင္ ေရခြက္ငယ္မ်ားကို ခ်ထားသည္ကို
ေတြ႕ရွိရၿပီး ‘ေဆြမ်ဳိး ၿပိတၱာမ်ား ေရစက္ခ်ရန္ေနရာ’၊ ‘လူပုဂၢဳိလ္မ်ား
ျဖတ္သန္း သြားလာျခင္းမျပဳရ’ ဟူေသာ ဆိုင္းဘုတ္ အခ်ဳိ႕ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။
ေရခြက္ငယ္ေလးမ်ား အနီးတြင္ အေရာင္အေသြး စုံေသာပန္းမ်ား ျဖန္႔ခင္းထားသည္။
သုသာန္အတြင္းတြင္ မီးေခ်ာင္းမ်ား ထြန္းညႇိထားၿပီး အုတ္ဂူမ်ားေပၚတြင္ လူအခ်ဳိ႕က လဲေလ်ာင္းေနၿပီး အခ်ဳိ႕က ဂူမ်ားေပၚတြင္ ထိုင္ေနၾကသည္။
ည ၁၁ နာရီခြဲ အခ်ိန္ခန္႔တြင္ ၿပိတၱာမ်ားကို အမဲသားထမင္း၊ သက္သတ္လြတ္
ထမင္းႏွင့္ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ား ေကြၽးေမြးျခင္း အစီအစဥ္ကို စတင္ၿပီး
အကြၽတ္အလြတ္ ပြဲေတာ္ကို ယုံၾကည္သူ မ်ားကလည္း ေသဆုံးသြားခဲ့ၿပီးေသာ
ေဆြမ်ဳိးမ်ား၏ အုတ္ဂူေပၚတြင္ ထမင္းထုပ္မ်ားတင္ကာ ေကြၽးေမြးမႈမ်ား
လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ မကြၽတ္ မလြတ္ဘဲ ရွိေနၾကသည့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ားႏွင့္
ၿပိတၱာ မ်ားကို အစားအစာ ေကြၽးေမြးေနခ်ိန္တြင္ သုသာန္အတြင္းရွိ
မီးေခ်ာင္းမ်ားအားလုံး ပိတ္လိုက္ၿပီး အေမွာင္ခ်လိုက္သည္။
ယင္းေနာက္
အုတ္ဂူမ်ား အၾကားတြင္ ၿပိတၱာမ်ား သြားလာႏိုင္ေစရန္ လူမ်ားက ေဘးတစ္ဖက္
တစ္ခ်က္စီတြင္ စီတန္းကာ အလယ္ေလွ်ာက္လမ္းတစ္ခု အသြင္သဏၭာန္ ဖန္တီးေပးထားသည္။
အခ်ဳိ႕လူမ်ားက အလယ္ေလွ်ာက္လမ္းေပၚတြင္ ၎တို႔၏ လက္မ်ားကို
ျဖန္႔ခင္းထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
“ဒီလို ေလွ်ာက္လမ္းေလး လုပ္ေပးရတာက ထုံးစံလို ျဖစ္ေနၿပီ။ မကြၽတ္မလြတ္ေသးတဲ့
နာနာဘာဝေတြ၊ ၿပိတၱာေတြက သူတို႔ကို အစာေကြၽးေမြးတဲ့ အခ်ိန္ဆို
ဒီသုသာန္ထဲမွာ သြားလာေနၾကတယ္လို႔ ယုံၾကည္ရတယ္။ သူတို႔ကလည္း လူသားဆိုရင္
အလိုလို ေၾကာက္ရြံ႕ၾကတာကိုး၊ လူနားမွ ကပ္လို႔မရတာ၊ ဒါ့ေၾကာင့္
သူတို႔သြားလာေနတဲ့အခ်ိန္ မတိုက္မိေအာင္လို႔ ဒီမွာ အခုရွိတဲ့ လူေတြက
သူတို႔သြားဖို႔ လမ္းေလး လုပ္ေပးၾကတာပါ။ လက္ေတြ ခင္းထားတာကလည္း ယုံၾကည္မႈ
တစ္ခုေပါ့။ တခ်ဳိ႕လူေတြက ေျပာၾကတယ္ေလ။ ဒီလိုအခ်ိန္ လက္ေတြ ခင္းထားလို႔
သူတို႔ တကယ္ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္ သူတို႔လက္ေတြဟာ ေအးသြားတာတို႔၊ ၾကက္သီး
ထသြားတာတို႔၊ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ လက္ေပၚက ျဖတ္သြားတာတို႔ကို
ခံစားလိုက္ရတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္ေလ၊ ဒါေၾကာင့္ပဲ အခုဆိုဒါမ်ဳိး
အေတြ႕အႀကံဳေလးကို လိုခ်င္လို႔ မႀကံဳဖူးတဲ့ လူေတြက ႀကံဳဖူးခ်င္လို႔၊
ယုံၾကည္မႈတစ္ခု ရခ်င္လို႔ ဒါမ်ဳိးလက္ေတြ ခင္းထားၾကတာ” ဟု အကြၽတ္အလြတ္
ဒါနျပဳပြဲသို႔ လာေရာက္သူ ေတာင္ျပဳန္းေက်း႐ြာမွ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ေက်ာ္ အ႐ြယ္ရွိ
ဦးေသာင္းက ေျပာၾကားသည္။
ယုံၾကည္သူမ်ားက အလယ္ေလွ်ာက္လမ္းေပၚတြင္ စီတန္း၍ လက္မ်ား ခင္းထားေသာ္လည္း
မယုံၾကည္ၾကသူ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ အလယ္ေလွ်ာက္လမ္းေပၚကေန ျဖတ္သန္း သြားလာၾကၿပီး
ႏႈတ္မွလည္း “ၿပိတၱာေတြ မင္းတို႔ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္လည္း ငါတို႔ကို
ဝင္တိုက္သြားျပပါဦး” ဟု ေျပာဆိုမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၾကသည္။
“အခ်ဳိ႕လူမ်ားက ၿပိတၱာမ်ားကို ေကြၽးေမြးထားေသာ ထမင္းထုပ္မ်ားကို၊ အသင္တို႔
မစားေသာက္လွ်င္ေန ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ စားတယ္” ဟု ဆိုကာ စားေသာက္ေနမႈ မ်ားလည္း
ရွိသည္။
မယုံၾကည္သူမ်ား၏ စမ္းသပ္မႈေၾကာင့္ တိုက္ဆိုင္မႈ ကဲ့သို႔ေသာ
ကံဆိုးမိုးေမွာင္ ဒုကၡေတြ႕ရသည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ားလည္း ရွိျပန္သည္ဟု ေဒသခံတို႔က
ဆိုၾကသည္။
“မႏွစ္က အကြၽတ္အလြတ္ပြဲ သြားေတာ့ အုတ္ဂူတစ္ခုေပၚမွာ လာေရာက္
ေကြၽးေမြးထားတဲ့ အရက္ပုလင္းတစ္လုံးနဲ႔ ထမင္းေတြကို ေရလည္းဆာတာရယ္၊
ဗိုက္လည္း ဆာတာရယ္ေၾကာင့္ ယူစားၿပီး အရက္လည္း ေသာက္လိုက္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔က အယုံအၾကည္ မရွိတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး ထမင္းထုပ္ထဲက ၾကက္သားနဲ႔
အရက္ျမည္းလိုက္တယ္။ အဲဒီပြဲကေနျပန္ေတာ့ လမ္းမွာ ၿမဳိ႕ထဲေရာက္တဲ့အထိ
ဆိုင္ကယ္ ေမွာက္ေတာ့တာပဲ။ မူးေနတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ တစ္ေယာက္ေယာက္က
အားနဲ႔တြန္းလိုက္သလိုမ်ဳိး ဆိုင္ကယ္က ေမွာက္တာ။ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ေသြးေတြ
ရႊဲေနၿပီ၊ ဆိုင္ကယ္ကလည္း တစ္လမ္းလုံး ေမွာက္တာကိုး၊ ဒီလိုနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ
မသကၤာေတာ့တာနဲ႔ ၿမဳိ႕ထဲေရာက္ေတာ့ မဟာျမတ္မုနိဘုရားထဲဝင္ ဘုရားကို ရွိခိုး
ဦးခ်ၿပီးေတာ့ ဘုရားစာေတြ႐ြတ္၊ ေတာင္းပန္လိုက္ေတာ့ အျပန္မွာ
ဘာမွမျဖစ္ေတာ့တာ” ဟု ယမန္ႏွစ္တြင္ အကြၽတ္ အလြတ္ပြဲသို႔ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး
ၿပိတၱာမ်ားကို ေကြၽးေမြးခဲ့ေသာ အစားအေသာက္မ်ားကို စားေသာက္မိေသာ
မႏၲေလးၿမဳိ႕ခံ အသက္ ၃၀ အ႐ြယ္ရွိ ကိုေက်ာ္ဝင္းက ေျပာၾကားသည္။
မႏၲေလးၿမဳိ႕တြင္ အကြၽတ္အလြတ္ ဒါနျပဳ အမွ်ေဝ ေက်းဇူးဆပ္ပြဲကို ၁၉၇၇
ခုႏွစ္မွ စတင္က်င္းပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ မတၱရာၿမဳိ႕နယ္ႏွင့္
စစ္ကိုင္းၿမဳိ႕တို႔တြင္ က်င္းပၾကသည္။ မကြၽတ္မလြတ္ဘဲ ရွိေနၾကသည့္
ပုဂၢဳိလ္မ်ားႏွင့္ ၿပိတၱာဘဝ ေရာက္ရွိေနေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားကို သီတင္းကြၽတ္
လျပည့္ေန႔ ေရာက္တိုင္း အစာေကြၽးျခင္း ျပဳလုပ္ၾကသည္။
ယခုႏွစ္တြင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ေျမဖုတ္ဘီလူးမ်ားကိုပါ အစာေကြၽးခဲ့သည္။
မႏၲေလးၿမဳိ႕မွ အကြၽတ္အလြတ္ ဒါနျပဳပြဲေတာ္ကို ဦးေဆာင္ က်င္းပသူ ဆရာေတာ္
ဘဒၵႏၲတိကၡက ၿပိတၱာ ျဖစ္ရျခင္းမွာ ေသဆုံးသြားသူသည္ သားသမီးစြဲ၊
ဇနီးလင္သားစြဲ၊ ပစၥည္းဥစၥာစြဲ၊ အလုပ္အကိုင္စြဲႏွင့္ ေနာက္ဆုံး
ကြယ္လြန္ခါနီးတြင္ စြဲမိစြဲရာစြဲၿပီး ေသဆုံးသြားရရွာသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု
မိန္႔ၾကားသည္။
“ၿပိတၱာေတြက တကယ္ေတာ့ ေၾကာက္စရာ အရာတစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
အကြၽတ္အလြတ္ပြဲမွာ အစာေကြၽးေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ဆိုရင္ သုသာန္အတြင္းမွာ
အပုပ္နံ႔ေတြ ရတာမ်ဳိးေတြ အၿမဲတမ္းလိုလို ႀကံဳရတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္
အမွ်ေဝတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အေမႊးနံ႔ေတြ ရတာမ်ဳိး အၿမဲတမ္း ႀကံဳရတယ္” ဟု
ဆရာေတာ္က မိန္႔ဆိုသည္။
၁၉၈၇ ခုႏွစ္ (၂၆) ႀကိမ္ေျမာက္ အကြၽတ္အလြတ္ ဒါနျပဳ အမွ်ေဝပြဲေတာ္
ျဖစ္ေျမာက္ေရး အႀကဳိညႇိႏိႈင္း အစည္းအေဝးပြဲတြင္ ဆရာေတာ္ ဦးနႏၵိယက
“မႏၲေလးတိုင္းေဒသႀကီး ခ်မ္းျမသာစည္ ၿမဳိ႕နယ္ထဲက ကိုခ်စ္ဦးဆိုတဲ့သူ
႐ုတ္တရက္ ေသဆုံးသြားခဲ့တယ္။ ေသဆုံးခဲ့ၿပီး ေနာက္ေျခာက္လေလာက္ေနေတာ့၊
ဒီကိုခ်စ္ဦးက အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္တဲ့ မခင္ဝင္းဆိုတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို
ဝင္စီးခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္က ပူးကပ္ေနသူကို ေက်ာင္းေပၚေခၚၿပီး
ေမးျမန္းေတာ့ ပူးကပ္သူဟာ ခ်စ္ဦး ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာလို႔လုိခ်င္လို႔လဲေမးေတာ့
သူအစားအစာ မစားရတာဟာ သုံးလေလာက္ ရွိပါၿပီ၊ ထမင္းစားခ်င္လို႔ပါလို႔
ေျပာခဲ့ေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားတို႔လည္း ဒီပူးကပ္သူကို ထမင္းေကြၽး၊ သူကေနစရာေနရာ
မရွိဘူးလို႔လည္း ေျပာေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ ေနစရာေနရာပါ စီစဥ္ေပးမယ္
ေျပာျပန္ေတာ့လည္း တပည့္အတြက္ မလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး ဘုရား။ တပည့္ေတာ္
ညီမေလးကိုသာ စိတ္မခ် ျဖစ္ရပါတယ္လို႔ ေလွ်ာက္ထားေတာ့တယ္။ ဒီလို ပူးကပ္ၿပီး
ေျပာႏိုင္တာကလည္း သူ႔မွာ ဒီလိုပူးကပ္ၿပီး ေတာင္းဆိုႏိုင္တဲ့
အဆင့္ရွိလို႔ရယ္၊ သူပူးကပ္ႏိုင္မည့္ လူရွိေနလို႔ ျဖစ္တယ္။ ဒီလို
မပူးမကပ္ႏိုင္ဘဲ အစာေရစာ မစားမေသာက္ရပဲ ရွိေနတဲ့ ၿပိတၱာေတြဟာ ဘယ္ေလာက္
မ်ားလိမ့္မလဲ” ဟု မိန္႔ဆိုခဲ့ေၾကာင္း အကြၽတ္အလြတ္ ပြဲေတာ္ႏွင့္ ဆက္စပ္
ေရးသားထားသည့္ စာအုပ္ စာတမ္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
အကြၽတ္အလြတ္ပြဲေတာ္တြင္ မယုံၾကည္မႈမ်ားႏွင့္ အရက္ေသစာေသာက္စား
မူးယစ္ၿပီး ၿပိတၱာမ်ားကို ေကြၽးေမြးထားသည့္ အစာမ်ားကို ၾကည့္ကာ “ေလ်ာ့လည္း
မသြားဘူး၊ တကယ္ လာစားေနတယ္ ဆိုလည္း အရိပ္လိုက္၊ အေကာင္လိုက္ ျပၾကကြာ”
ဆိုသည့္ ေဝဖန္ ေျပာဆိုမႈမ်ားလည္း ၾကားေနရဆဲ ျဖစ္သည္။
ညသန္းေခါင္ယံေက်ာ္ခ်ိန္ ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း မႏၲေလး ေအးရိပ္ၿငိမ္
သုသာန္အတြင္း အကြၽတ္အလြတ္ပြဲ လာေရာက္ ဆင္ႏႊဲသူမ်ားႏွင့္ စည္ကားေနဆဲ
ျဖစ္ၿပီး လူတခ်ဳိ႕က အုတ္ဂူမ်ားေပၚ ျဖတ္သန္းသြားလာ ေနၾကဆဲပင္။
ေနလင္း
0 comments:
Post a Comment