သူတို႔ေျပာေသာ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈေပတံႏွင့္ ျမန္မာမယ္မ်ား

တစ္ပါတီအာဏာရွင္ႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္ႏွစ္ရပ္ေအာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၅ဝ ေက်ာ္ ေနခဲ့ရေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ အရာရာ မ်က္စိပိတ္၊ နားပိတ္။ တစ္ဖန္ စာေပစိစစ္ေရး ဆိုေသာ အာဏာရွင္လက္ကိုင္တုတ္ကလည္း စာေပအႏုပညာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပိတ္။ အႏုပညာရွင္အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဒူးေပၚေပါင္ေပၚပိတ္။ အရာရာ အပိတ္ခံခဲ့ရေသာသူတို႕ အပြင့္ေခတ္ေရာက္လာေသာအခါ ႐ိုင္းသည္ဟု ျမင္ေနၾကသူမ်ားလည္းရွိသည္။ နန္းခင္ေဇယ်ာ၊ ခင္ဝင့္ဝါ၊ ခင္လျပည့္ေဇာ္၊ မိုးစက္ဝိုင္ စသည့္ ျမန္မာေမာ္ဒယ္လ္ မေလး မ်ားသည္ သက္ဆိုင္ရာ မယ္ၿပိဳင္ပြဲမ်ား၌ ေအာင္ျမင္မႈမ်ား ရရွိေသာ္ လည္း ဝတ္စားဆင္ယင္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဝဖန္သူမ်ားလည္း မနည္းခဲ့ေပ။ သက္ဆိုင္ရာ နယ္ပယ္ရွိ သူမ်ား၏ အျမင္သည္ စာဖတ္ပရိသတ္ႏွင့္ တူ၊ မတူ တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။

ေဆြဇင္ထိုက္

Miss  ၿပိဳင္ပဲြေတြမ်ားလာတာနဲ႔အမွ် ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအတြက္ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္လို႔ ျမင္ရင္ေတာ့ လံုးဝကုိ ျမန္မာေတြဝင္မၿပိဳင္ပါနဲ႔။ စၿပီးၿပိဳင္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး လူေရြးက တည္းက အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အမွတ္ေပးစည္းမ်ဥ္းေတြကို နားမလည္မသိရင္ေဝဖန္ၾကမွာပဲ။ ညေနခင္းဝတ္စံုမွာ အမွတ္ေပးသလို ဒီဘီကီနီ ဝတ္စံုမွာလည္း အမွတ္ေပးပါ တယ္။ ဒါကို ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအေနနဲ႔ မတုိင္းတာသင့္ပါဘူး။ တစ္ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ အားကစားနည္းတစ္ခုပဲ။ လံုးဝကိုယ့္ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈ ကုိ ျမတ္ႏုိးတယ္ဆုိရင္ ဝင္ကို မၿပိဳင္နဲ႔။  ျမန္မာလံုးဝမပါနဲ႔။ Miss  တစ္ေယာက္ကလည္း ၿပီးစလြယ္ ေရြးလို႔မရပါဘူး။  အလွအပ၊ ဗဟုသုတ၊ ေဖာ္ေရြမႈ အမ်ားႀကီးၾကည့္ၿပီး ေရြးရတယ္။ လူမႈေရး၊ ပရဟိတစိတ္လည္းရိွရမယ္။ တခ်ဳိ႕မယ္ေတြက ပရဟိတကုိ စာခ်ဳပ္အတုိင္းမလုပ္ႏိုင္လို႔ ႐ိုက္ကူးေရးဘက္မ်ားတာတုိ႔ ဒီအလွမယ္ေတြ သရဖူ ျပန္အပ္ရတာလည္း ရိွတယ္။

မီဒီယာေတြ မထြန္းကားေသးခင္ကနဲ႔ အခုထြန္းကားလာတဲ့အခ်ိန္ ႏွစ္ခုစလံုး နဲ႔ ဒီၿပိဳင္ပဲြေတြ ေဖာ္ျပလို႔ အတုယူတာနဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ မယ္ၿပိဳင္ပဲြဝင္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ ရင္ ဘီ ကီနီေရာ၊ ညေနခင္းဝတ္စံုေရာ ဝတ္သာဝတ္။ က်န္တဲ့လူငယ္ေတြလည္း ဒီၿပိဳင္ပဲြေတြကိုၾကည့္မွ ဝတ္တာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္တုိင္းျပည္၊ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈကို ၾကည့္ ရင္ လံုလံုၿခံဳၿခံဳ ဝတ္ၿပီးေနပါ။  Miss  တစ္ေယာက္က ဘီကီနီကိုပဲဝတ္ၿပီး တစ္ခ်ိန္လံုးမေနပါဘူး။ ၿပိဳင္ပဲြယွဥ္ၿပိဳင္မႈ ခဏေလးဝတ္တာပါ။ ယေန႔ ေခတ္လူငယ္ေတြ ဒါကို အတုယူ မွာ စိုးရိမ္ရင္ေတာ့ လံုးဝမွားတယ္။ သူက သူ႕ႏုိင္ငံကို ဂုဏ္ေဆာင္တာ က်န္တဲ့အတိုအျပတ္လံုလံုၿခံဳၿခံဳမဝတ္တဲ့ လူငယ္ေတြတစ္ပံုႀကီးပါ။ Miss  ၿပိဳင္ ပဲြကုိ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်း မႈနဲ႔ မတုိင္းတာသင့္ပါဘူး။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈက ဘယ္လုိလဲဆုိတာ သူၿပိဳင္ပဲြဝင္တုန္းကလည္း ျပကိုျပတာပါ။

ျမေရႊဝါ (Myanmar Model Management)

အခု Miss ၿပိဳင္ပဲြေတြမ်ားလာတယ္။ အဝတ္အစားပိုင္းမွာလည္း ေခတ္စားလာတယ္။ ဒါကို ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအတြက္ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္လို႔ဆုိတာထက္ အစ္မ ကေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ၿပိဳင္ပဲြကို ခဲြျခားခ်င္ တယ္။ Miss ၿပိဳင္ပဲြေတြမွာ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဘီကီနီဝတ္တာကို ဒါ အားကစားၿပိဳင္ပဲြတစ္ခု မွာပါတဲ့ စည္း ကမ္းလို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးမွာ Miss ကို ႏုိင္ငံကိုယ္ စားဝင္ၿပိဳင္ၿပီဆုိရင္ ဒီႏိုင္ငံက Miss ဟာ အသားအေရ ဘယ္ေလာက္လွလဲ။ ခႏၶာကိုယ္ ဘယ္ေ လာက္ အခ်ဳိးေျပျပစ္လဲ ဒါ ကို ၿပိဳင္ၾကတဲ့သေဘာလို႔ပဲ ျမင္ေစခ်င္ တယ္။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံ ယဥ္ေက်းမႈအတုိင္းမျမင္ဘဲ အားကစားၿပိဳင္ပဲြလို႔ ျမင္ရင္ ပိုၿပီး သင့္ေတာ္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ ငံက Miss တစ္ဦးတည္းဝတ္ၿပီးၿပိဳင္တာ မဟုတ္ဘူး။း တစ္ကမၻာလံုးက ဝတ္တာေလ။ ဒါေပမဲ့ မီဒီယာေတြမ်ားလာတဲ့အခါမွာ အလြယ္တကူၾကည့္ ႐ႈႏုိင္ တဲ့အခါ မွာ အတု ယူမွာစိုးရိမ္တယ္။ ဒါေတြက အျပင္မွာေတာ့ ဝတ္လို႔အဆင္မေျပပါဘူး။ ေဖ်ာ္ေျဖေရး၊ ႐ုပ္ရွင္ေတြမွာလည္း ျမင္ေတြ႕ၾကတာပဲ။ ဒါက ကိုယ့္ႏုိင္ငံကုိယ္ စားျပဳတာ မဟုတ္ဘူး။ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အားကစားၿပိဳင္ ပဲြလို႔ ခဲြျခားျမင္ေစခ်င္တယ္။

အာကာေက်ာ္ (ဂရပ္ဖစ္တီပညာရွင္)

Miss ၿပိဳင္ပဲြေတြမွာ ဘီကီနီဝတ္ၿပီး ၿပိဳင္ရတယ္။ ဒါကို လူငယ္တစ္ဦး ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း အျမင္ကိုေျပာရင္ ယဥ္ေက်းမႈလည္း ပါရမယ္။ ႏုိင္ငံ တကာလည္း ျဖစ္ ရမယ္။ ဒီဝတ္စားမႈပိုင္းနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈအတြက္ စိန္ေခၚမႈေတြမ်ားလာၿပီလားဆုိတာ Miss ေတြကလည္း ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းရမယ္။ အခု Miss သြားၿပိဳင္ ၿပီး ျပန္ လာၾကတဲ့ ႏုိင္ငံကိုယ္စား ျပဳေတြကလည္း ပရဟိတေတြ လုပ္ၾက တယ္။ ဒါက သူတုိ႔ စိတ္နဲ႔သက္ဆုိင္တယ္။ ပရဟိတလည္း ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ပဲ။ ဘီကီနီဝ တ္ၿပိဳင္တာက ယွဥ္ၿပိဳင္မႈတစ္ခုပါ။ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမွာ အခ်ိန္နဲ႔တစ္ေျပးညီ မီဒီယာေတြကေနလႊင့္လာၿပီး အလြယ္တ ကူျမင္ေတြ႕ၾက တယ္။ ဒါေပမဲ့ Miss ေတြက ဒီလိုဝတ္လို႔လိုက္ၿပီး အတုယူမယ့္ အစားေတာ္တဲ့အပိုင္းကုိ အတုယူေစခ်င္တယ္။ ဆုိးတာေတြကိုေတာ့ ပစ္ပယ္ေစခ်င္တယ္။ Miss ေတြက ဒီလိုဝတ္တာ ခဏေလး ၿပိဳင္ပဲြအခ်ိန္တုိေလးပဲ။ ၿပီးေတာ့ဒါက ယွဥ္ၿပိဳင္မႈသက္သက္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ လူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာက ေကာင္းတဲ့အတုကိုပဲ ယူေစခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္ တုိင္ခံယူထား တဲ့ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈကေတာ့ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ ကေတာ့ ေရွးအစဥ္အလာတစ္ရပ္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ရင္ထဲမွာ တကယ့္ယဥ္ေက်း မႈေတြကုိ ကိန္းေအာင္းေနရင္ အလိုလို ယဥ္ေက်းၾကမွာပဲ။ အခုေနာက္ပိုင္း ဝတ္ စားတာေတြက ေခတ္စားလာတယ္။ ရင္ထဲမွာ ယဥ္ေက်းမႈရိွရင္ အလုိလုိပဲ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈက ေပၚလြင္ေနမွာပဲ။

ကိုေအာင္ေက်ာ္ဆန္း – ႏိုင္ငံတကာပညာေရးအတုိင္ပင္ခံ
(Crown Education)

ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာ လူတစ္စုရဲ႕ လကၡဏာသြင္ျပင္ေတြလို႔ နားလည္ထား ပါတယ္။ ေနထုိင္မႈပံုစံလို႔ ေျပာလည္းရပါ တယ္။ ဥပမာ ဘာသာစကား၊ တန္ဖိုး၊ အစားအေသာက္၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ၊ အႏုပညာ၊ ဂီတ၊ အမူအက်င့္စသျဖင့္ေပါ့ ဗ်ာ။ ပန္းဆယ္မ်ိဳးဆိုတာလည္း ထင္ရွား တဲ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈပါ။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်း မႈလို႔ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ဘာသာေရး၊ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္မႈေတြကလည္း ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ပါ။ ေနာက္ ျမန္မာေတြမွာ ယဥ္ေက်းတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ဟန္၊ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈေတြ ျမန္ မာ့အႏုပညာ၊ ဂီတေတြ ရွိေနပါတယ္။ ေနာက္စိတ္ဝင္စားစရာတစ္ခုက ”အား နာတတ္တာ”မ်ိဳးကလည္း ျမန္မာကိုယ္ပိုင္ ဟန္ ယဥ္ေက်းမႈအသြင္ပါ။ အားနာတယ္ ဆိုတဲ့ စကားလံုး အတိအက် အဓိပၸာယ္က သိသေလာက္ အဂၤလိပ္လိုမွာ မရွိပါဘူး။ အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈ (National Culture) ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့ ယေန႔ထိ ျငင္းခုံေ နၾက ဆဲလို႔ ျမင္ ပါတယ္။

ယဥ္ေက်းမႈေတြ ကြဲျပားလာတဲ့ အ ေလ်ာက္မွာ ေတြးေခၚပံု၊ အယူအဆ၊ တန္ ဖိုးေတြလည္း ကြဲလာတယ္။ အဲဒါေတာ့ ဒီ ဘီကီနီနဲ႔ ၿပိဳင္ရတယ္ဆိုတာလည္း တကယ္ ေတာ့ အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ Miss Universe မွာလည္း Miss Congeniality ဆုရခဲ့တဲ့ ေဒၚျမင့္ ျမင့္ဝင္းတို႔လည္း သူတို႔ယွဥ္ၿပိဳင္တုန္းက ဝတ္ခဲ့ရတာပါ။ တ႐ုတ္တံခါးဖြင့္ဝါဒ က်င့္ သံုးစတုန္းကလည္း ဒီလိုျပႆနာနဲ႔ ဆင္ တူတာေလးေတြ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျပတင္း ေပါက္ဖြင့္လိုက္ရင္ ဖုန္ေတြ၊ အမိႈက္ေတြ ဝင္တာေလာက္ေတာ့ရွိမယ္ ဆိုတာမ်ိဳး ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ဆက္ဆံ ေရးအလုပ္လုပ္မယ့္တိုင္းျပည္တိုင္း၊ တံ ခါးဖြင့္ဝါဒက်င့္သံုးတဲ့ တုိင္းျပည္တိုင္း သူ တို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈေတြက ၿခိမ္း ေျခာက္ခံရေလ့ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တုန္း က ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ၿခိမ္းေျခာက္တာ အေနာက္တုိင္းယဥ္ေက်းမႈလို႔ ဆိုရင္ရ ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ အေနာက္တိုင္းယဥ္ ေက်းမႈ။ ကိုယ့္အာရွအခ်င္းခ်င္း ၿခိမ္း ေျခာက္တာ ခံေနရပါတယ္။ တကယ္ ေတာ့ ဘီကီနီဝတ္မွ Culture ကို ဆန္႔ က်င္ခ်ိဳးေဖာက္ တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဟိုး တစ္ေလာက ႐ုပ္ရွင္ဆုေပးပြဲေတြမွာ တခ်ိဳ႕ ဝတ္လာတဲ့တိုက္ပံုအက်ႌ ဒီဇိုင္းဆန္းဆန္း ေတြကလည္း အျငင္းပြားဖြယ္ ရာေတြလို႔ ျမင္ တယ္။ ေနာက္ Culture အဆင့္မွာ ေတာ့ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ကိုယ္ဆိုေတာ့ ျပႆနာသိပ္မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြက အစုအဖြဲ႕အျဖစ္ေနာက္စုဖဲြ႕ၿပီး ယဥ္ေက်းမႈ (Civilization) ျဖစ္ လာၿပီ ဆိုရင္ ေတာ့ အဲဒီၾကားမွာ ျပႆနာေတြ ရွိလာ ႏုိင္ပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈထိန္းသိမ္းျခင္းနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ျခင္းၾကားမွာ စည္းတစ္ခုရွိ ပါတယ္။

တစ္ဖက္ကို က်ယ္က်ယ္လိုခ်င္ ရင္ေတာ့ တစ္ဖက္က က်ဥ္းေပးရလိမ့္ မယ္။ အဲဒီလို မလုပ္ခ်င္ရင္  နယ္ပယ္ကို ခ်ဲ႕ပစ္ရမယ္။ ကိုရီးယားလုပ္သလိုေပါ့။ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို လုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ ေအာင္လုပ္တဲ့အထဲမွာ စင္ကာပူက စံနမူ ယူစရာပါ။ သူတို႔ေတြက ဟိုးငယ္ငယ္က တည္းက ပညာေရးထဲမွာ ထည့္ထားပါ တယ္။ တစ္ေယာက္ခ်င္း၊ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို တန္ဖိုးထားတတ္ တဲ့ အက်င့္ကိုလည္း စနစ္တက်ေလ့လာ သင္ၾကားေပးဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ဆိုလို တာကေတာ့ဗ်ာ ပညာေရးပါ လာၿပီလို႔ဆို တာနဲ႔ ဘီကီနီဝတ္တဲ့ကိစၥဟာ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ ခုရဲ႕ Culture လို႔ျမင္ရင္ ျပႆနာသိပ္မႀကီးႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒါကိုမွ ကိုယ့္ယဥ္ေက်း မႈထဲ ဆြဲသြင္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့ စဥ္းစား စရာတစ္ခုျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ သူမ်ားယဥ္ ေက်းမႈ မလႊမ္းမိုးေအာင္ေဆာင္ရြက္ဖို႔ဆို ရင္ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈ ကိုယ္ခံအားေကာင္း ေအာင္ အရင္လုပ္ထားရမယ္။ သူမ်ား ယဥ္ေက်းမႈကို ျပစ္တင္ေဝဖန္႐ံုနဲ႔ ကိုယ့္ ယဥ္ေက်းမႈကို ကာကြယ္ရာမေရာက္ဘူး။

မဇြန္ဝတ္မႈံ (ကုမၸဏီဝန္ထမ္း)

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာကို ဘယ္လို လက္ခံထားသလဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတြက ျမန္မာဆိုတာ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုတာ ရွိသင့္တယ္။ ရွိသင့္တယ္ဆိုတာထက္ ရွိ ကို ရွိရမ ယ္လို႔ ျမင္တယ္။ ယဥ္ေက်းမႈရွိမွ လည္း လူမ်ိဳးဆိုတာက်န္မယ္။ တျခားယဥ္ ေက်းမႈေတြေရာကုန္ၿပီဆုိရင္ ေနာက္ပိုင္း ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ ျမန္မာဆိုတာ က်န္ ေတာ့ မွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာေတြရဲ႕ ထုိင္မသိမ္းတို႔ဘာတို႔ ေနာက္ပ်ဴေခတ္၊ ပုဂံ ေခတ္စတဲ့ယဥ္ေက်းမႈေတြကလည္း ရွိကို ရွိခဲ့တဲ့ယဥ္ေက်းမႈေတြဆိုေတာ့ သူတို႔က လည္း ရွိေတာ့ ရွိေနသင့္တယ္။ ရွိကိုရွိရမယ္။

ဘီကီနီဝတ္ၿပီး ၿပိဳင္တာေၾကာင့္ ျမန္ မာ့ယဥ္ေက်းမႈႀကီးကို စိန္ေခၚၿခိမ္းေျခာက္ မယ္။ အဲလိုမ်ိဳးေတာ့ မျမင္မိဘူး။ သူတို႔က လည္း ႏိုင္ငံတကာပြဲေတြမို႔ ဘီကီနီဝတ္ ၿပီးၿပိဳင္ရ တာေတြ။ ဒီအတုိင္း အေပ်ာ္တမ္း ေရြးတဲ့ မယ္ၿပိဳင္ပြဲေမာ္ဒယ္ေလွ်ာက္တာ ေတြမွာဆို ဘီကီနီကို မဝတ္ၾကဘူးေလ။ ေနာက္ အင္တာေနရွင္နယ္ ပြဲေတြမွာ လည္း အလွည့္ေ တြရွိတာပါပဲ။ သူတို႔ေတြ ႐ုိးရာဝတ္စံု ျမန္မာဝတ္စံုေတြဝတ္ၿပီး ၿပိဳင္ ရတာေတြလည္းရွိတာပဲ။ Evening Dress  ေတြဝတ္ၿပိဳင္ရတာလည္းရွိတာပဲ။ ေနာက္ တစ္ခ်က္က ဘုရားေပၚမွာ ဝတ္ၿပီးၿပိဳင္ရ တာလည္း မဟုတ္ဘူးေလ။ ဘုရားသြားရင္ ေတာ့ ဘယ္သူကမွ ဘီကီနီဝတ္ၿပီး သြား မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအင္တာေန ရွင္နယ္ၿပိဳင္ပြဲေတြ ဘီကီနီဝတ္ၿပိဳင္ရတာ ေတြက မထိခိုက္ႏုိင္ဘူးလို႔ေတာ့ ထင္တာ ပဲ။ ႏိုင္ငံျခားသြားတယ္။ ႏိုင္ငံျခားၿပိဳင္ပြဲ ေတြေရာက္ၿပီဆို သူတို႔ စည္းကမ္းအရ ၿပိဳင္ရ မွာေလ။ အရင္တုန္း က မၿပိဳင္တာ ေတာ့ ဒါမ်ိဳးေတြဝတ္ရမွာ ေၾကာက္လို႔ လား။ မပြင့္လင္းလို႔ မၿပိဳင္တာလား၊ အဲဒါ ေတာ့မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ မၿပိဳင္ႏုိင္ခဲ့တဲ့အ တြက္ ‘ျမန္မာ’ဆို တာမသိၾကဘူး။ ခုဆု ေတြ ဘာေတြရၿပီဆိုရင္ ျမန္မာဆိုတာ ပိုသိသာသြားတယ္။ တျခားဘက္ေတြက ျမန္မာကို သိေအာင္လုပ္တာလည္း ရွိ မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

မိုးစက္ဝိုင္ (စာေရးဆရာ)

ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္အျမင္ပါ။ ျမန္မာဝတ္စံု ဝတ္တာမ်ိဳး လံုလံုၿခံဳၿခံဳဝတ္တာမ်ိဳး ပိုၿပီး ေတာ့ သေဘာက်တယ္။ ကိုယ့္အေနအ ထားနဲ႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ ခုဟာက ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ရတဲ့အခါမွာ သူ႕ရဲ႕ ဥပေဒအတိုင္းေတာ့ ဝတ္ျပရတာေပါ့။ အဲဒီအေပၚမွာ မယ္ေတြကလည္း အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ ေဖ့စ္ ဘြတ္ေတြေပၚမွာ စာ မ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ေရးၾကပါတယ္။ သူ တို႔က ႏိုင္ငံတကာ စည္းအရ ဝတ္ရတာ ေပါ့။ သူတို႔က အဲလိုေျပာၾကတယ္။ ေရး ၾကတယ္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ခန္႔မွန္းမိသ ေလာက္ကေတာ့ အဲလိုမဝတ္ခ်င္ရင္ အစ ကတည္းက မၿပိဳင္႐ံုပဲရွိတာေပါ့။ ႏိုင္ငံ တကာနဲ႔ ၿပိဳင္ရင္ေတာ့ဝတ္ရမွာပဲေပါ့။ ဒါ ေပမဲ့ အဲလိုမ်ိဳး ဝတ္ရတာက ပရိသတ္ကို တမင္ေဖာ္ခြၽတ္ျပတာမဟုတ္ဘဲ ၿပိဳင္ပြဲအ ေနနဲ႔ ဝတ္ရတာမို႔ ကြၽန္ေတာ့္အေနန႔ဲ အရမ္းႀကီး ေဝဖန္တာမ်ိဳးလည္း အဆင္မ ေျပဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာ ကို သိၾကမယ္ဆိုရင္ ပိုၿပီးေကာင္းတာေပါ့။

ဒီမွာလာၿပိဳင္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳး မွာေတာ့ ဘီကီနီဆိုတာႀကီးနဲ႔ မၿပိဳင္သင့္ ဘူးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံ မွာသြားၿပိဳင္ရင္ေတာ့ သူမ်ားအတိုင္း လုပ္ ရတာေပါ့။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကဖိတ္ေခၚၿပီး ၿပိဳင္ ပြဲတစ္ခု လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ မထည့္သင့္ ဘူး။ မထည့္ရင္ပိုေကာင္းတာေပါ့။ ျပည္ တြင္းမွာ လုပ္တယ္။ ျပည္တြင္းက လူေတြ ၾကည့္ တယ္။ ျပည္တြင္းက ႐ုပ္သံေတြမွာ လႊင့္တယ္။ အဲဒီအေပၚမွာေတာ့ ဒီလိုပံုစံ မ်ိဳးေတြနဲ႔မၿပိဳင္တာပိုေကာင္းပါတယ္။ ႏိုင္ငံ ျခားမွာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ပြဲစဥ္ေတြအရ ၿပိဳင္ ရတာဆိုေတာ့ မတတ္သာဘူးေလ။

မဥမၼာအိ (ကုမၸဏီဝန္ထမ္း)

ျမန္မာလ႔ိုေျပာလိုက္တာနဲ႔ ကြၽန္မ ျမင္မိတာကေတာ့ ထဘီေလးနဲ႔ရင္ဖံုး အက်ႌေလးနဲ႔ေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ ေနရာေဒသ နဲ႔အေျခအေန အခ်ိန္အခါကို လုိက္ၿပီး ေျပာင္း လဲရပါ တယ္။ ကြၽန္မလည္း ေခတ္ လူငယ္တစ္ေယာက္ပါ။ ကြၽန္မကိုယ္တုိင္ လည္း ဂ်င္းပင္န္ေတြစကပ္ေတြကို ဝတ္ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနရာတကာ မဝတ္သင့္ ဘူးဆိုတာကိုေျပာခ်င္လုိ႔ပါ။ ကြၽန္မဘုရား ေတြဘာေတြလည္း သိပ္မသြားျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မသြားလုိက္တုိင္း တခ်ဳိ႕တ ခ်ဳိ႕ေသာ ေကာင္မေလးေတြေပါ့ေနာ္ ဂ်င္း ပင္န္ေတြ စကပ္ေတြဝတ္တာေတြ႕ရပါ တယ္။ တကယ္ဆို ဒါေတြက မျဖစ္သင့္ ဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားေပၚ မတက္ခင္ေလာက္မွာ ေရးထားတာေတြ ရွိပါတယ္။

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ မသင့္ ေလ်ာ္ေသာ ေဘာင္းဘီတို၊ ရွည္၊ စကတ္ တို၊ ရွည္၊ အကြဲမ်ား ဝတ္ဆင္ျခင္းမျပဳ ရဆိုတဲ့ သတိေပးစာေလးေတြကို လူတုိင္း လည္း ေတြ႕ၾကမွာပါ။ အဲဒါေတြက မျဖစ္ သင့္တာေတြပါ။ လူတိုင္းသာ(မိန္းကေလး အမ်ားစု)ငါဟာ ျမန္မာမိန္းကေလးပါလား ဆိုတဲ့အသိ မိန္းကေလးတုိင္းမွာသာ ရွိ မယ္ဆိုရင္ အဲဒီသတိေပးေၾကညာခ်က္ ေတြက ထားစရာကိုမလုိေတာ့ပါဘူး။ ႏုိင္ငံ ျခားသားေတြေတာင္ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈကို တန္ဖိုးထားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ  ကိုယ္ကတိုင္းတစ္ပါးယဥ္ေက်း မႈနဲ႔ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈကို ေနရာတကာ မသံုးသင့္ဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အေျခအ ေန၊အခ်ိန္အခါနဲ႔ ေနရာေဒသကိုလုိက္ၿပီး ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈျပဳမယ္ဆို ရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါ ကေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕အျမင္နဲ႔ ကြၽန္မလက္ခံ ထားတဲ့ ပံုစံပါ။

ဒါကေတာ့ အရာအားလံုးကို မ ေကာင္းတဲ့အျမင္နဲ႔ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ထိပ္တုိက္ေတြ႕ေစ မွာပါ။ ဒါ ေပမဲ့ အေကာင္းဘက္ကပဲ ေတြးေပးပါလို႔ ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အလုပ္တစ္ခုလုပ္ တယ္လုိ႔ပဲ သေဘာထားေပးပါ။ အလုပ္သ ေဘာမို႔လို႔ မျဖစ္မေနဝတ္ရမွာမုိ႔လို႔ ဝတ္ တယ္လုိ႔ပဲ ျမင္ေပးပါ။ အကယ္၍ တျခား ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးႏုိင္ေပ မယ့္ ကိုယ့္လူမ်ဳိးကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ၾကည့္ မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါေတြက ရွက္စရာေပါ့ ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ Missၿပိဳင္တဲ့သူေတြမွာ သူတုိ႔သာ ေလ့က်င့္မႈေတြ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈေတြ လုပ္မသြားဘူးဆုိရင္ သူတို႔အေနနဲ႔တကယ့္ ကိုႏုိင္ငံ့ဂုဏ္ေဆာင္တဲ့ပြဲေတြမွာ သူတို႔ အတြက္ အခက္အခဲေတြရွိႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ႀကိဳၿပီး ဏမေခအငခန လုပ္တဲ့ သေဘာမ်ဳိးပဲ ျမင္ေပးပါလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါ တယ္။ ဒီဘက္ေခတ္လူငယ္ေတြလည္း ကြၽန္မလုိပဲ ျမင္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အဲ ဒါက ကြၽန္မအျမင္သက္သက္ပါ။

သုတလင္း၊ ထူးထူး

popularmyanmar