ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္တစ္ေစာင္ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခု

ခံစားခ်က္ကိုယ္ဆီနဲ႕ တိတ္ဆိတ္ေနၾကသူ လူသားႏွစ္ဦး ။ တိတ္ဆိတ္ေနၾကေပမယ္႕ လူသားႏွစ္ဦး စလံုး ရင္ထဲမွာ နာက်င္ေၾကကြဲတာခ်င္းေတာ႕ ထပ္တူညီေနမယ္ထင္ပါတယ္ ။ ေငးၾကည္႔ေနၾကတဲ႕ သူေတြရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကို မသိက်ိဳးႏြံ႔ ျပဳကာ တရားရံုးထဲကထြက္လာတဲ႕ စံုတြဲတစ္တြဲ ။ ေက်ာခိုင္းထြက္လာရေပမယ္႔ ရင္ထဲကခံစားနာက်င္ရတာေတြကိုေတာ႕ ဥပကၡာျပဳလို႔မရႏိုင္ ပါလား ။ အျဖစ္ပ်က္တိုင္းမွာ အေျခခံအေၾကာင္းရင္း အခ်က္လက္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနတတ္ပါဧ။္ ။ အလားတူပါပဲ ။ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္တစ္ေစာင္ေပၚ လက္မွတ္ထိုးလိုက္ၾကတဲ႔ လူသားႏွစ္ဦးဆီတိုင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္တြင္လည္း အေၾကာင္းရာ အျဖစ္ပ်က္ေလးေတြ ရွိေနတတ္ၾကပါဧ။္ ။


ဘ၀တစ္ခုကို တူတူတည္ေဆာက္ခဲ႕ၾကၿပီးမွ ဘာလို႔ လမ္းခြဲျခင္းဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္
တစ္ခုေအာက္ ကို ေရာက္ခဲ႔ၾကရသလဲ ။
အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို အၿပီးတိုင္ အဆံုးသတ္လမ္းခြဲဖို႔
ဆံုးျဖတ္တဲ႔ေနရာမွာ မိန္းကေလးေတြက ေယာက်ာၤးေလးေတြထက္ ဘက္စံု ေထာင္႕စံုကေန ေသေသခ်ာခ်ာ ပိုျပီးေတြးေတာ ဆင္ျခင္ တတ္ၾကပါတယ္
* ကို *။ အိမ္ေထာင္ပ်က္မိန္းမ တစ္ေယာက္ရ႕ဲ ဘ၀ကို မေရာက္လိုၾကသည္႕ မိန္းမသားတို႔ရဲ႕ ေမြးရာပါဗီဇစိတ္တစ္ခုၾကာင္႕ ထိန္းခ်ဳပ္ သည္းခံ ဖို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး
ၾကိဳးစားတတ္ၾကပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ဘယ္လုိမွ သည္းခံႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ႕တဲ႔ အခ်ိန္ တစ္ခုကို ေရာက္လာတဲ႕ အခါမွာေတာ႕ နာက်င္ခံစားျခင္း ေ၀ဒနာေတြကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ သံမဏိႏွလံုးသားတစ္စံု ရင္၀ယ္မွာ ရွိသည္႔အလား ဟန္ေဆာင္လို႕ မာန္တင္းကာ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္တစ္ခုေပၚမွာ လက္မွတ္ထိုးလိုက္ရပါၿပီ *ကို * ။


* ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္တစ္ေစာင္ ရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခု *


ေၾကြ လက္ထပ္ခဲ႔စဥ္က ေၾကြအသက္ 18ႏွစ္ဘဲရွိပါေသးတယ္ ။ အခ်စ္ဆိုတာနဲ႔ ခင္မင္မွဳ သံေယာဇဥ္ဆိုတာကို ကြဲျပားစြာ နားမလည္ေသးတဲ႔ အခ်ိန္ဆို ပိုမွန္မယ္ ။ ေၾကြမိဘ ႏွစ္ပါးက ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမေတြ ျဖစ္တဲ႔ အတြက္ ေၾကြတို႔ကို အရမ္းကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခဲ႕ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းစေန အရြယ္သူငယ္တန္းကစလို႕ ဆယ္တန္းေရာက္တဲ႔ ထိေအာင္ ေၾကြဘ၀မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ အျပင္သို႕ လည္ပတ္ျခင္းမ်ိဳး မရွိခဲ႔ဘူးပါ ။ ေက်ာင္းတက္ရတဲ႕ခ်ိန္ေတြမွာ မနက္9နာရီ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းတီးတယ္ဆိုရင္ 8.45အတိမွ အိမ္ကကားနဲ႔လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္။ေက်ာင္းေရွ႕ကို ေရာက္တာနဲ႔ ေက်ာင္းတက္
ေခါင္းေလာင္းထိုး ကြက္တိပါပဲ ။

အိမ္ထဲမွာလိုအပ္ခ်က္မရွိေအာင္ ျဖည္႕ဆီးေပးတတ္ ေပမယ္႕ ေနထိုင္သြားလာမွဳေတြကိုေတာ႕ အလိုမလိုက္တတ္တဲ႕ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ ရဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္မွဳေအာက္မွာ လူလားေျမာက္ ၾကီးျပင္းခဲ႕ရသူပါ ။ ေၾကြ လိမ္းဖို႔ သနပ္ခါးေတာင္
ေၾကြကိုယ္တိုင္ ေသြးမလိမ္းရေအာင္ ျဖည္႔စီးေပးတတ္ေတဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးပါ ။ ဒီလိုနဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ျဖတ္သန္းလာလိုက္တာ ေၾကြ ကိုးတန္းႏွစ္ကို အေရာက္မွာ *ကို* နဲ႕စတင္ဆံုဆည္းခဲ႕ပါတယ္ ။ *ကို *က ေၾကြ နားကိုလိမ္မာပါးနပ္တဲ႕ ေျခလွမ္းေတြ နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ႔တယ္။ ေၾကြအတြက္ အျပင္ထြက္ခ်ိန္ဆိုတာ ေက်ာင္း၀န္းထိပ္ကေန စာသင္ခန္းထဲကို မေရာက္ခင္ ၾကားကာလေလးကို ဆိုလိုပါတယ္ ။ ဒီၾကားကာလေလးေတြဘဲ ကို ဆိုတဲ႕လူက အမိရ အသံုးခ်တတ္သူပါ ။ဒီအခ်ိန္ေလးေတြမွာဘဲ အမိအရ စာလိုက္ေပးတတ္တယ္ ။ ေၾကြ တို႔ေခတ္က လြယ္အိတ္ထဲကိုစာထည္႔ ေပးတဲ႔ ေခတ္ေပါ႔ ။ ေၾကြမသိေအာင္ေၾကြလြယ္အိတ္ထဲကို ကို စာခၽြန္လႊာေတြ တစ္ေန႔တစ္ေစာင္ ေရာက္ေရာက္လာတတ္ဧ။္ ။ ကို က ေၾကြထက္ ႏွစ္ႏွစ္တိတိ ႀကီးေပမယ္႔ အတန္းကေတာ႔ တူတူပါဘဲ ။ ခုခ်ိန္မွာ ေၾကြကိုယ္ ေၾကြ ျပန္ေတြးမိတယ္ ။ကို႕ကို ေၾကြ တကယ္မွ ခ်စ္ခဲ႔ရဲ႔လားလို႔ေလ။ ဟင္အင္ ! ငယ္လြန္းတဲ႔ အသက္ရြယ္မွာသာယာတဲ႔ စိတ္ ၊ တင္းက်ပ္လြန္းတဲ႕ ေဘာင္ေတြကေလ လြတ္ေျမာက္ခ်င္တဲ႕ စိတ္ခံစားမွဳက အားကိုးရာကို ဆုပ္ကိုင္ခဲ႔မိတာ ။ ဒီခံစားမွဳကို အခ်စ္လို႔ ေခါင္းစဥ္ မွားတပ္ခဲ႕မိတာပဲ ။ ေသခ်ာပါတယ္ ။
ေၾကြ ကို႕ကို မခ်စ္ခဲ႔ဘူး ။ 14 ၊ 15 ႏွစ္ဆိုတဲ႕အရြယ္ဟာ ေလတိုက္ရင္ေတာင္ လိုက္ရယ္ခ်င္တဲ႔ အရြယ္မ်ိဳးပါ။ ကို က ေက်ာင္းမွာလဲ စတား ေလ ။ သံုးႏိုင္ ၊ ျဖဳန္းႏိုင္သူ သူေဌးသားတစ္ဦး ။ ကိုယ္ပိုင္ကားကို ကိုယ္တိုင္ေမာင္းၿပီး ေက်ာင္းတက္သူ ။မိန္းကေလးအမ်ားစုရဲ႕ စိတ္၀င္စာျခင္းကို ခံရတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ေပါ႔ ။ ဒီလိုလူက ေၾကြကို ခ်စ္တယ္ဆိုေတာ႔ သာယာမိခဲ႔တယ္ ။ေၾကြတို႔ သူငယ္ခ်င္းအဖြဲ႕ေလးထဲကို* ကို* မသိမသာနဲ႔ ေနရာယူလာခဲ႔တယ္ ။ ေၾကြကလြဲရင္ သူငယ္ခ်င္းအားလံုး နဲ႕ ကိုက က်ဴရွင္တစ္၀ိုင္းထဲ တက္ၾကသူေတြ ။ ဒီလိုနဲ႔ ေၾကြ နဲ႔ ကို ရည္းစားေတြ ျဖစ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။

ရည္းစားဆိုတာလဲ စာထဲမွာတင္ ရည္းစားျဖစ္ေနတာမ်ိဳးပါ ။ သူမ်ား သမီးရည္းစားေတြလို အေအးဆိုင္တူတူ ထိုင္တာ ၊ ဟိုေနရာမွာ ဒီေနရာမွာ ခ်ိန္းေတြ႔တာမ်ိဳးလဲ မရွိခဲ႔ဘူး ဘူး။ ရည္းစား စျဖစ္တုန္းကေတာ႔ ကို႕ က တစ္ခါ ႏွစ္ခါ ခ်ိန္းခဲ႕ဖူးတယ္ ။သူခ်ိန္းေပမယ္႕ ေၾကြက ဘယ္ကိုမွ ဘယ္လိုမွ ထြက္ဖို႕ အဆင္မေျပတာေတြေၾကာင္႕ ေနာက္ဘယ္ေတာ႕မွ ေၾကြကို မခ်ိန္းေတာ႔ ပါဘူး ။

********************

ေၾကြတို႔ 10တန္းႏွစ္ေရာက္ေတာ႕ ေၾကြ အိမ္က စီးပြားေရးက တစ္ဟုန္ထိုးတက္ခ်ိန္ ကိုတို႕ အိမ္က စီးပြားအေျခေနက တအားကို ထိုးဆင္းသြားခဲ႔ပါတယ္ ။ ကိုနဲ႔ ေၾကြ ရည္းစားျဖစ္ေနတာကို သိသြားေတာ႔ ဆယ္တန္းမွာႏွစ္ခ်င္းေပါက္ မေအာင္ဆိုးတာေၾကာင္႕ 
ေၾကြမိဘေတြက ေၾကြကို ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းေျပာင္းထားလိုက္ၾကတယ္ ။ အဲဒီႏွစ္မွာ ေၾကြက ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ ေအာင္ခဲ႕ေပမယ္႕ ကို ကေတာ႕ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲကို
မေအာင္ခဲ႕ပါဘူး ။ေၾကြ ရန္ကုန္မွာ သြားေနတဲ႔ တႏွစ္လံုး အဆက္သြယ္ျပတ္ခဲ႕ၾကရတယ္။ ေၾကြ ရန္ကုန္ကေန ျပန္ေရာက္ၿပီး တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ႕ ညေနခင္းေလးတစ္ခုမွာ ေၾကြနဲ႔ ကို အေခြဆိုင္ မွာ အမွတ္မထင္ ျပန္ဆံုမိခဲ႕ၾကတယ္။ .ေၾကြ အေခြဆိုင္ထဲ ၀င္ေတာ႔ ကိုက အေခြဆိုင္ထဲမွာ ႀကိဳတင္ ေရာက္ႏွင္႔ေနခဲ႕တယ္ေနာ္ ။ ကို႕ ကို ေၾကြ လံုး၀မျမင္ဘူး ။.ေၾကြ ဆိုင္ထဲ ၀င္လိုက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ

*ေၾကြေလး*

ရင္းႏွီးတဲ႔ ေခၚသံေၾကာင္႔ အသံလာရာဆီကို လွည္႔ၾကည္႔လိုက္မိပါတယ္ ။

*ဟင္ ! ကိုသူ*

*ဘယ္လို ေခၚလိုက္တာလဲ ေၾကြေလး..........ကိုသူဟုတ္လား........ကို လို႔ဘဲ ေခၚပါကြာ.........ေနာ္*

*မေျပာတတ္ဘူးေလ...........ကိုသူမွာ ခ်စ္သူေတြဘာေတြ ရွိေနရင္ အားနာလို႔ပါ*

*ရွိစရာလားကြာ........ေၾကြေလး ရွိေနတာကို ေနာက္ထပ္ ခ်စ္သူရွိစရာလား*

*ေၾကြ သြားေတာ႔မယ္.........ေလးေလး လိုက္ပို႔တာ ။ ကို႕ကို ေတြ႔ရင္ ေၾကြ ဆူခံရမွာ

ေၾကြ သြားေတာ႔မယ္ေနာ္ ကို*

********************

ဒီလိုနဲ႔ဘဲ ေၾကြနဲ႔ကို အဆက္သြယ္ ျပန္ရခဲ႕ၾကတယ္ ။ ရည္းစားေတြ ျပန္ျဖစ္ခဲ႕ၾကတယ္ ။

တစ္ေနမွာ႔ ေဖေဖနဲ႔ေမေမက ေျပာဆိုေနသံကို ေၾကြ အမွတ္မထင္ၾကားခဲ႔ရပါတယ္ ။ ေဖေဖ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ သားနဲ႕ ေၾကြကို ေစ႕စပ္ေပးဖို႕ တိုင္ပင္ေနတာကို ေၾကြၾကားခဲ႕ရတယ္ ။ သူက ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ မို႕
ေၾကြလို ေမြးရာပါ ႏွလံုးေရာဂါသည္ကို စိတ္ခ်ရေအာင္ ေဖေဖ ေမေမတို႕က စီစဥ္ထားမယ္တဲ႕ေလ ။ ေၾကြကိုေတာ႕ တရား၀င္႔အသိမေပးၾကေသးေပးပါဘူး ။ ဒါေပမယ္႕ ေၾကြ စိတ္ထဲမွာ အရမ္းစိုးရိမ္မိသြားခဲ႔မိတယ္ ။ ေ၀ခြဲရခက္တဲ႕ စိတ္ေတြ နဲ႕ ရင္ထဲမွာ ဗေလာင္စူေနမိဧ။္ ။ တစ္ခါမွ မသိတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ကို ေၾကြ မလိုခ်င္ဘူး ။ ေနာက္တစ္ခုက ေၾကြ ခုလိုခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံဘ၀ႀကီးကိုလဲ မြန္းက်ပ္လြန္းလွၿပီ။ ေတြးရင္ ေၾကြ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။ ေၾကြ ကို႕ဆီဖုန္းေခၚၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းေတြကို ေျပာျပလိုက္မိတယ္ ။ ကို႕ ကလည္း ခ်က္ခ်င္းဘဲ ခိုးေျပးဖို႕ စီစဥ္ခဲ႕တယ္ ။ ေၾကြ အံ႔ၾသေနမိတယ္ ။ အိမ္မက္မ်ား မက္ေနသလားလို႕ ေပါ႔ ။ ဒီလို မေသခ်ာ မေရာရာမွဳေတြနဲ႔ အိမ္ေထာင္သည္ဆိုတဲ႔ ဘ၀ တစ္ခုကို ေၾကြ အသက္ 18ႏွစ္နဲ႔ 7ရက္ျပည္႔တဲ႔ေန႔မွာ ေရာက္ရွိခဲ႔ပါတယ္။

********************

ညားကာစအခ်ိန္ေတြကေတာ႔ အခ်ိဳမိန္ဆံုးအခ်ိန္ေတြေပါ႔ ။ သံုးလေလာက္ ၾကာျပီး ေနာက္ပိုင္းကစလို႕ ကၽြန္မေသာကေတြ နဲ႕ စတင္ရင္ဆိုင္ရေတာ႔တာပါဘဲ။ ေၾကြထင္ခဲ႔တာက ေၾကြ မရဘူးတဲ႔ ေပ်ာ္ရြင္ လြပ္လတ္ျခင္းေတြ ရလိမ္႔မယ္လို႕ တထစ္ခ် ယံုၾကည္မိခဲ႔တယ္ ။တစ္ကယ္တမ္း ေၾကြ ပိုင္ဆိုင္လိုက္ရတာက ကို႔ရဲ႕ ေနတတ္ျခင္း၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္း၊ တာ၀န္မယူတတ္ျခင္း ၊ ဥပကၡာျပဳရက္စက္ျခင္းဆိုတာေတြကို ဘဲ ေၾကြ အဲျပည္႔၀ ပိုင္ဆိုင္လိုက္ရတယ္ ။ ေၾကြ အိမ္ေထာင္သက္ တႏွစ္ေလာက္မွာေတာ႕ေၾကြ အေသခ်ာသိသြားခဲ႔တယ္ ။ ေၾကြ ကို႕ကို လံုး၀မခ်စ္ခဲ႔ဘူးဆိုတာကို ေပါ႔ ။ ဒါေပမယ္႕ ေၾကြ မွာ ျပင္ဆင္ဖို႕ အခြင္႔ေရးလံုး၀ကို မရွိခဲ႔ပါဘူး ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ ေၾကြ မိေကာင္းဖခင္သားသမီးပီတစြာ တစ္သက္မွာ တခါဘဲ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္တယ္ ။ အဲဒီအိမ္ေထာင္ကိုလဲ တည္ၿမဲဖို႕ ေၾကြ ႀကိဳးစားခ်င္တယ္။ ကို႕ ေၾကြအေပၚ တာ၀န္မေက်လဲ ေၾကြ ေပ်ာ္ေအာင္ႀကိဳးစားေနခဲ႔ပါတယ္ ။ တကယ္သူေဌးသား စစ္ေတြ ဆိုေတာ႔ ေငြတန္ဖိုးကို နာမလည္ဘူး ။ တေျဖးေျဖး ဆိုးရြားလာတဲ႔ ကို႕အေျခေနက ေၾကြ အကိုင္တြယ္မတတ္လို႔လား ကံၾကမၼာက ရက္စက္ခဲ႕ေစသလား ။ စီးပြားေရးကို ေသခ်ာ မလုပ္တတ္ေတာ႔ ဘာအလုပ္ကို လုပ္လုပ္ အရွံုးေတြ ေပၚ အေၾကြးေတြတင္ ။ဓိကေစ်းကြက္ကိုနာမလည္တာပါပဲ ။ လူမွဳေရးနဲ႔စီးပြားေရးကို
ေရာေထြးတတ္တဲ႕ ကိုအက်င္႕က ေတာ္ေတာ္ဆုိးေစပါတယ္ ။ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကို႕က သေဘာေကာင္းသူ တစ္ေယာက္ ။ အိမ္မွာေတာ႕ မိသားစုက မေျပလည္မွဳ ၊ စီးပြားေရး က်ပ္တည္းမွဳ ေသာက ပင္လယ္မွာ ေဘာေလာေမ်ာ ။ လိုအပ္တာထက္ ပိုသေဘာေကာင္းေနေတာ႕ အေပါင္းသင္းမက္တဲ႕သေဘာသက္ေရာက္ေစခဲ႕တယ္ ။ ဘာလုပ္လုပ္ အရွံုးေပးလြယ္တဲ႕ သူစိတ္က နားလည္ရခက္ေအာက္ မထံုတတ္ေတး ႏိုင္တတ္ပါေသးတယ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ မေျပလည္ျခင္းေတြက တစ္ေျဖးေျဖး ပိုလို႕ မ်ားျပား လာခဲ႕ရတယ္ ။ စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခု နဲ႕ အရက္ေလး တမွ်မွ် ျဖစ္လာရာကေန ေနာက္ဆံုးေတာ႕
အရက္သမားလံုးလံုး ျဖစ္သြားေတာ႕တာပါပဲ ။
စိတ္ညစ္လို႔ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုနဲ႔ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ အရက္ကို ေသာက္လာလိုက္တာ ေနာက္ဆံုး လမ္းေဘးမွာ လက္ဖက္သုတ္ အေအးေတြေတာင္ ေရာင္းရတဲ႕ ဘ၀ကို ေၾကြေရာက္ခဲ႕တယ္ ။ ေၾကြ အဲဒီအခ်ိန္ထိ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ဖို႔ မေတြးခဲ႔ပါဘူး ။ ေၾကြ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ႔ လမ္းတစ္ခုကို အဆံုးထိ ေလွ်ာက္ဖို႔ကိုဘဲ ေၾကြ ေတြးမိတယ္။ မိုးႀကီးေလႀကီး က်ေနတဲ႔အခ်ိန္ မီးေတြကပ်က္ ေျခာက္ျခားဖို႔ေကာင္းတဲ႔ညေတြမွာ အိမ္တံခါးကို အျပင္ကေန ေသာ႕ခတ္ၿပီး
တစ္ေယာက္ထဲ ျပစ္ထားခဲ႔တဲ႔ ရက္စက္မွုေတြကိုလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ရရွိပိုင္ဆိုင္ခဲ႕ဘူးတယ္ ။ ဒီလုိရက္စက္ျခင္းေတြကို ပိုင္ဆိုင္ရရွိခဲ႕ဘူးလည္း ေနာက္ဆုတ္ဖို႕ မေတြးခဲ႔ပါဘူး ။ ဘာေၾကာင္႕လဲ ဆိုေတာ႕ အိမ္ေထာင္ကြဲ မိန္းမတစ္ေယာက္အျဖစ္ကို မခံယူခ်င္လို႔ပါ။*ကို* မေပၚ သည္းခံႏိုင္မွဳေတြ ေၾကြရင္ထဲ ထြက္ေျပးမသြားပါေစနဲ႔လို႕ဘဲ ေၾကြ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဆုေတာင္းေနခဲ႔မိတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ ေၾကြဆုေတာင္းေတြ မျပည္႔ခဲ႔ပါဘူး ။

********************

ေၾကြ ကို႕ကို လမ္းခြဲဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတဲ႔ ရင္နာစရာ ျဖစ္ရပ္ေလး



တစ္ခုေသာ မနက္ခင္းေလးမွာ ေၾကြ ဆိုင္ခင္းေနတုန္းဧည္႔သည္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္ ။ အဲဒီဧည္႔သည္ကို ေတြ႔လိုက္ရေတာ ႔ေၾကြ အရမ္းကို အံ႔ၾသသြားမိတယ္ ။ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႔ ေၾကြဆီကို လာလည္တဲ႔ သူက ေၾကြ ကို ငယ္ငယ္က စိတ္၀င္စားခဲ႕ဖူးတဲ႔ အကိုႀကီး တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႕ပါပဲ ။ အဲဒီအကိုက ေၾကြ ဆီကိုလာလည္တာတဲ႕ေလ ။ ေၾကြ အတြက္ဆိုၿပီး အရုပ္အႀကီးႀကီးတစ္ခုပါ လက္ေဆာင္ေပးသြားခဲ႕တယ္ ။ .ေၾကြ အတင္းျငင္းေနတဲ႕ၾကားက အဲဒီအကိုက အတင္းကို ေပးသြားခဲ႕တယ္။ ဒီအခ်ိန္ *ကို* လဲ ေၾကြအနားမွာ ရွိေနခဲ႕ပါတယ္ ။ ကို ကလည္း ယူလိုက္ပါဆိုတာနဲ႔ ေၾကြ လက္ခံထားလိုက္မိတယ္ ။ အဲဒီအကို ျပန္သြားၿပီး5ရက္ေလာက္အၾကာမွာ အရုပ္ႀကီးက ထိတာနဲ႔ သီခ်င္းသံေတြ ထြက္ေနလို႕ဓာတ္ခဲေတြ ထုတ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ ဓာတ္ခဲထည္႔တဲ႔ေနရာမွာ ေငြ တစ္သိန္းတစ္အုပ္နဲ႔စာတစ္ေစာင္ကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္ ။စာကိုဖတ္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႕

ညီမေလး

အကို လာလည္တယ္ဆိုတာ ညီမေလးအေပၚ ဘာစိတ္မွ မရွိပါဘူးေနာ္.........ညီမေလးတစ္ေယာက္လို ခင္လို႔ပါ။ ခုေပးတဲ႔ ပိုက္ဆံကလဲ အကိုတစ္ေယာက္က ညီမေလးတစ္ေယာက္ကို မုန္႔ဖိုးေပးတာပါပဲ ။ ဒီတိုင္းေပရင္ ေၾကြ လံုး၀လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကို သိေနလို႔ ဒီလိုထည္႔ေပးလိုက္ရတာပါ ။ ေၾကြ ကို ခုလိုဘ၀နဲ႔ ျမင္ေနရတာလဲ ကိုႀကီးတကယ္ကို စိတ္မေကာင္းဘူး ။ ေၾကြ အျမန္ဆံုး ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ ဘ၀ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစေနာ္............။

ကိုၾကီး

ေၾကြ ေလ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ ။ ေၾကြ ဘယ္သူဆီကမွလဲ ဒီလုိ မယူခဲ႕ ဘူးဘူး ။ ကိုႀကီးေပးတဲ႕ ေငြကိုလဲေၾကြ ဘယ္လိုမွ လက္မခံႏိုင္ဘူး။ စိတ္လဲတအားဆိုးမိခဲ႕တယ္ ။ ခ်က္ခ်င္း ကိုႀကီးဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီး ေငြကို ျပန္ပို႔မဲ႔အေၾကာင္းေျပာျပလိုက္တယ္။ ေၾကြသိတဲ႔ ေန႔က ေသာၾကာေန႔ ညေနျဖစ္ေနတာမို႕ ပိုက္ဆံ ခ်က္ခ်င္း လြဲဖို႕ အဆင္မေျပဘူး ။ တနလာၤေန႔ ေရာက္မွ လႊဲေပးမယ္႔ အေၾကာင္း ေျပာျပျပီး ပိုက္ဆံေတြကို ဒီတိုင္းဘဲ သိမ္းထားခဲ႕တယ္ ။ တနလာၤေန႔ ေရာက္လို႔ ေငြလႊဲဖို႕ ပိုက္ဆံကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ႕ပိုက္ဆံအုပ္ထဲက ေငြ 5ေသာင္းေလ်ာ႕ေနခဲ႕တယ္ ။ ေၾကြ ကို႕ကို ေအာ္ေခၚတာေပါ႔................

*ကို႕ .......ကို..........*

*ဟာ.....ဘာလို႔ ေအာ္ေနတာလဲကြာ...........ဆူညံေနတာဘဲ*

*ကိုေရ ပိုက္ဆံ 5ေသာင္းေပ်ာက္သြားလို႕ လုပ္ပါအံုး ဒီေန႔ လြဲေပးမယ္ေျပာထားတာ*

*ကို သံုးလုိက္တယ္...ကိစၥရွိလို႕*

*ဘာ! ကို သံုးလိုက္တယ္ ဟုတ္လား........ေအာင္မေလး ရက္စက္လိုက္တာ ကိုရယ္.........ေၾကြ ဘာနဲ႔ ျပန္ထည္႔ရမွာလဲ *

*ေၾကြကိုက ရွည္တာ ဟိုက မုန္႕ဖိုးေပးတာဘဲ ယူလိုက္ေပါ႔..............*

*ကို ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ...........သူေပးတာကို ေၾကြက ယူရင္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမလဲကို ေသခ်ာေတြးပါအံုး။

ကို ခုလိုသံုးလိုက္ေတာ႕ ကို ေၾကြကို ေရာင္းစားလိုက္တာနဲ႔ မတူဘူးလား ကို......ကိုရယ္ ရက္စက္လိုက္တာ *

ကိုကေတာ႔ သူမဟုတ္သလိုဘဲ ေျပာျပီး ထြက္သြားပါျပီ ။ ေၾကြမွာတာ ေနာက္ဆံုး လက္နက္ ေၾကြနားက အျဖစ္ပန္ထားတဲ႔ နားကပ္ေလးကို ခၽႊတ္ေရာင္းကာ ကိုႀကီးဆီ ေငြ တစ္သိန္းျပည္႔ေအာင္ ျပန္လႊဲေပးခဲ႕တယ္ ။ ေၾကြ ရင္ထဲမွာ စူးနစ္ေနေအာင္ နာက်င္ခံစားလိုက္ရတဲ႔ေ၀ဒနာက ေၾကြ ဘ၀ထဲကေန ကို႕ကို အၿပီးပိုင္ေမာင္းထုတ္လိုက္ပါေတာ႔တယ္ ။သည္းခံျခင္း၊ နားလည္ျခင္း၊ခြင္႔လြတ္ျခင္း ဆိုတဲ႔ ျခင္းမ်ားစြာကို *ကို *အေပၚမွာ ေၾကြ ထားေပးခဲ႔ၿပီးပါၿပီ။အခ်စ္ဆိုတာ မရွိခဲ႔ေပမယ္႕ ေၾကြ အေကာင္းဆံုး နဲ႔ တာ၀န္အေက်ဆံုး ျဖစ္ေအာင္ကိုအေပၚမွာ ေပးဆပ္ေပးခဲ႔ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ္
ေၾကြ ျပန္ရလိုက္တာေတြက ရက္စက္ျခင္း၊ စာနာမွဳကင္းျခင္း ၊ ရက္စက္တဲ႔ ဥပကၡာျပဳျခင္း ဆိုတာေတြဘဲ ကိုက ေၾကြကို လက္ေဆာင္ျပန္ေပးခဲ႕တယ္ ။ ကို အေပၚမွာ အရြံ႔ႀကီးရြံ႔ ၊ စိတ္အနာႀကီးနာခဲ႔ၿပီဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္လိုက္ရတဲ႔ခ်ိန္မွာ ကို ၀ဋ္ေၾကြးေတြကို ဆပ္လို႔ကုန္ၿပီလို႔ သတ္မွတ္လိုက္ပါေတာ႔တယ္ ။ ကာလၾကာရွည္စြာ ကိုနဲ႔ ပတ္သတ္သမွ်ကို ခံစားေၾကြကြဲ ခဲ႔သည္႕ ေၾကြ ရင္ထဲမွာ ကိုနဲ႔ ပတ္သတ္သမွ် ဆံုးခန္းတိုင္ခဲ႕ပါၿပီ ။ အဆံုးသတ္ဇာတ္သိမ္းကေတာ႕ နာက်င္ျခင္းေတြအျပည္႔နဲ႕ တဆက္ဆက္တုန္ရီ ေနတဲ႕ လက္အစံုက ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္တစ္ေစာင္ေပၚမွာ လက္မွတ္ေရးထိုးလိုက္ျခင္းပါပဲ ။

ခိုင္ ( ေရႊေတာင္ )