ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ဂငယ္ေကြ႕ ေကြ႕ေတာ့မွာလား

ထိုင္းနမူနာ ထိုင္းသင္ခန္းစာ

ထိုင္းႏုိင္ငံမွာ ထိုင္းဘုရင့္တပ္မေတာ္က ႏိုင္ငံေရးမွာ ၾကား၀င္စြက္ဖက္ျပီး Peace Keeping Command Council ကို ဖြဲ႕စည္းလိုက္ပါတယ္။ ထိုင္းစစ္ဘက္ကေတာ့ ဒါဟာ အာဏာသိမ္းတာ မဟုတ္ဘူး ဆိုျပီး ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားေပမယ့္လည္း စစ္တပ္အာဏာသိမ္းတာက သိမ္းတာပါပဲ။ ထိုင္းျပႆနာ က စစ္တပ္ အာဏာသိမ္းလိုက္တာနဲ႔ ေျပလည္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဓိကျပႆနာက ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ထုိင္းႏိုင္ငံဟာ နယ္ေျမခ်င္းထိစပ္ေနသလို အခ်ဳိ႕ေသာ ယဥ္ေက်းမႈေတြမွာလည္း တူညီ တာေတြ ရွိေနပါတယ္။ တိုက္ရိုက္ခ်ိတ္ဆက္ စီးဆင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ သမိုင္းမ်ဳိး မရွိေပမယ့္ တစ္ႏိုင္ငံ ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဟာ အျခားတစ္ႏုိင္ငံကို ရိုက္ခတ္တာမ်ဳိးေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ထိုင္းႏုိင္ငံအတြက္ ပထမဆုံး ဆိုးက်ဳိးကေတာ့ မတည္ျငိမ္တဲ့ စီးပြားေရးပတ္၀န္းက်င္ကို ျဖစ္ေပၚေစျပီး ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြအေပၚ သက္ေရာက္မႈ ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ သက္ဆင္ေနာက္ပိုင္း ေနာက္ဆုံး ယင္းလတ္ အပါအ၀င္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္(၃)ေယာက္ကို ျဖဳတ္ခ်ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးတင္းမာမႈကို ျပန္ျပီး ၾကည့္လိုက္ရင္ အာဏာရရွိေရးကို အေျခခံျပီး ျဖစ္ေပၚခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံထက္ ဒီမိုကေရစီ ေရခ်ိန္ ပိုျပီး ရင့္က်က္တာ၊ စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းေတြပိုေကာင္းတာ၊ တစ္ဦးခ်င္းပညာေရးနဲ႔ တစ္ဦးခ်င္း ၀င္ေငြ ပိုျမင့္ တာ ဒီဟာေတြေၾကာင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံဟာ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြၾကားမွာ အေျခမပ်က္ ဟန္မပ်က္ ေနႏိုင္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရရွည္ျပႆနာေတြ မေထြးႏုိင္မအံႏုိင္ ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ဟန္ခ်က္ပ်က္ စီးပြားပ်က္ လာေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းျပည္သူေတြက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ ဆြဲေဆာင္ စည္းရုံးမႈေတြ မွာ မိန္းေမာလိုက္ပါျပီး သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြ ၾကီးၾကီးမားမား ျဖစ္ခဲ့ျပီး အနီေတြ၊ အ၀ါေတြ ေသေၾက ဒဏ္ရာရ၊ ေထာင္တန္းက်တဲ့အေျခအေနကို ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။

အနီေတြ အုံနဲ႔က်င္းနဲ႔ ဆႏၵျပကာနီးဆဲဆဲ အခ်ိန္မွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလိုက္တာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အနီနဲ႔အ၀ါ ထိပ္တိုက္တိုးမိျပီး ျပည္သူေတြ ေသေၾကမယ့္အေရးကို ၾကဳိတင္ကာကြယ္လိုက္ႏုိင္တယ္ လို႔လည္း ယူဆႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အနီေတြ ဖိအားမေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကဳိတင္တားဆီးလိုက္ႏုိင္တယ္ လို႔လည္း ေျပာၾကပါတယ္။ တစ္ကယ္တမ္းမွာေတာ့ ထုိင္းဒီမိုကေရစီဟာ (၁၉)ၾကိမ္ေျမာက္ စစ္တပ္ အာဏာသိမ္းမႈအထိ ေရာက္ခဲ့ျပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စစ္တပ္သာမက အျခားအင္စတီက်ဴးရွင္းေတြ၊ ျပည္သူ ေတြကပါ ဒီမိုကေရစီကို ဘယ္လိုပုံေဖာ္ရမယ္ဆိုတာကို သိေနပါျပီ။ အခုေနာက္ဆုံး ၾကား၀င္သလိုမ်ဳိး ေသြးထြက္သံယိုမရွိတဲ့ အာဏာသိမ္းမႈေတြကို လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေျခအေန ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ စိုးရိမ္စရာေကာင္းတဲ့၊ အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ အေျခအေန တစ္ခုကို အခ်ိန္မေရြး ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိသြားႏုိင္တဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ရွိေနပါျပီ။ ဒီလိုမ်ဳိး မေရ မရာ၊ မိုးေကာင္းကင္တစ္ခြင္လုံး အုံ႕မႈိင္းေနတဲ့အခ်ိန္အခါမ်ဳိးဟာ အစိုးရိမ္ရဆုံး အခ်ိန္အခါ ျဖစ္ေနပါ တယ္။

Rule of Law လား၊ Out of Law လား

ဒီမိုကေရစီေရာင္နီဦး ဆိုျပီး အားလုံး၀မ္းပမ္းတသာ ၾကဳိဆိုခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ Rule of Law ဆိုတာ လည္း နားမဆံ့ေအာင္ ၾကားခဲ့ၾကျပီးပါျပီ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ သပိတ္ေမွာက္ခဲ့တဲ့ NLD ပါတီနဲ႕ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို လက္ခံရမယ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပုံ တင္ျခင္း ဆိုင္ရာ ဥပေဒနဲ႔အညီ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြး ေကာက္ပြဲကို ၀င္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ျပည္သူေတြလည္း ၀မ္းသာ၊ ႏုိင္ငံလည္း အေျခအေနေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေနာက္မွာေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ က်မ္းက်ိန္ ရေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ျပႆနာၾကဳံခဲ့ပါတယ္။ က်မ္းက်ိန္ တဲ့အခါမွာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မယ္ ဆိုျပီး က်ိန္ဆိုရမယ့္ အေန အထားျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ မယ္ ဆိုျပီး လႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေမွာက္မွာ၊ ရုပ္သံကတစ္ဆင့္ ျပည္သူေတြအားလုံး ေရွ႔မွာ က်ိန္ ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူေတြလည္း ၀မ္းသာ၊ ႏိုင္ငံလည္းအေျခအေနေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးနဲ႕ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေရးေကာ္မတီ ဥကၠဌအျဖစ္ တာ၀န္ယူလာခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအထိ အားလုံးဟာ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔နဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ေတြ သမ္း ခဲ့ၾကပါတယ္။

အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး စည္းရုံးမႈေတြကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္ျပီး NLD ပါတီက ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္းမွာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမပိုင္းမွာေတာ့ ပုဒ္မ ၅၉ ျပင္ဆင္ ေရးကို ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ေပမယ့္ အမ်ဳိးသားေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြရဲ႕ ဆန္႔က်င္မႈေတြကို ျပင္းျပင္းထန္ ထန္ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရျပီး NLD ပါတီက ဦးမင္းသူ၊ ဦးကိုနီ အစရွိသည္ျဖင့္ အထိနာခဲ့ရပါတယ္။ အက်ဥ္း အက်ပ္ တစ္ရပ္ကို ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရျပီးေနာက္မွာေတာ့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕နဲ႔ ပူးေပါင္းျပီး မဟာဗ်ဴဟာ ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးမွာလည္း ပုဒ္မ ၄၃၆ ကို ဦးတည္ျပီး ၾကဳိး ပမ္းလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးကို အစျပဳေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာက ၈၈ အဖြဲ႕ မဟုတ္ပါဘူး။ ဦး၀င္းခ်ဳိနဲ႔ ဦးေနမ်ဳိးဇင္တို႔ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခဲ့ျပီး အစျပဳခဲ့တဲ့ လႈပ္ရွားမႈပါ။

ေနာက္ဆုံးျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးေဟာေျပာပြဲေတြမွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ကိုမင္းကိုႏုိင္တို႔ဟာ တည္ဆဲအစိုးရနဲ႔ တပ္မေတာ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ စိန္ေခၚေျပာၾကားတာေတြ လုပ္ေဆာင္လာခဲ့ပါတယ္။ “သိကၡာရွိရွိ ထြက္သြား” ဆိုတာမ်ဳိး၊ “အသုဘအိမ္မီးကြင္းပစ္” ဆိုတာမ်ဳိး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ခိုက္ေျပာၾကားတာေတြ ပါ၀င္လာခဲ့့ပါတယ္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကိုလည္း ရစရာ မရွိေအာင္ ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကတာေတြလည္း ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒဟာ အျပစ္အနာ အဆာ ရွိေနတယ္၊ ျပင္ဖို႔လိုတယ္ ဆိုတာကို လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ နားလည္ထားဖို႔က ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒဆိုတာ ႏိုင္ငံတိုင္းရဲ႕အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ျပဌာန္းထားတဲ့ အထြဋ္အထိပ္ ပဋိဥာဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၅၀ ေက်ာ္ကာလေတြမွာဆိုရင္ အေျခခံ ဥပေဒကို ကာကြယ္ထားတဲ့ သီးျခားဥပေဒေတြေတာင္ ထြက္ေပၚခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံသားတုိင္း ေလးစားလိုက္ နာရပါတယ္။ ႏုိင္ငံသားတိုင္း ေလးစားလိုက္နာရမယ္ လို႔လည္း ျပဌာန္းထားပါတယ္။ ဒါဟာ အလကား မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ဒီစာအုပ္ၾကီးက ခြဲေ၀ေပးထားတာပါ။ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႔ အခြင့္ အေရးကို ဒီစာအုပ္ၾကီးက အာမခံေပးထားတာပါ။

၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေၾကာင့္လည္း ဒီလို ေဟာေျပာပြဲေတြ လုပ္ျပီး ေျပာခြင့္ ရလာခဲ့တာပါ။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ တစ္အုပ္စုလုံး ႏိုင္ငံေရးေလာကကို ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ့တာပါ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ဟာ ဒီအေျခခံဥပေဒနဲ႔ပဲ က်မ္းက်ိန္ထားသူတစ္ေယာက္ပါ။ ပါတီဥကၠဌတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပုံတင္ျခင္းဆိုင္ရာဥပေဒမွာ ေလးစားလိုက္နာဖို႔ ကတိျပဳထားသူ ျဖစ္တဲ့အျပင္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔လည္း ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒစာအုပ္ၾကီးကို ကိုင္ျပီး က်မ္း က်ိန္ဆိုထားသူပါ။ “ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔ရဲ႕ ကတိဆိုတာ အလိမ္အညာမုသား ျဖစ္သည္” ဆိုတဲ့ ေရာမ စကားပုံတစ္ရပ္ ရွိေပမယ့္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ ဒီလိုႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ဳိး ျဖစ္လို႔ မရပါဘူး။ ေနာက္ Rule of Law ကို ဦးေဆာင္မယ့္ ေကာ္မတီဥကၠဌတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ Out of Law မျဖစ္ေအာင္ ပညာရွိ သတိျဖစ္ခဲ အေနအထားမ်ဳိး ေရာက္ရွိလာေနပါျပီ။

လက္၀ဲသူငယ္နာ

ဒီကေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံလိုမ်ဳိး အင္စတီက်ဴးရွင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိေနျပီလဲ ျပန္ၾကည့္ ဖို႔ လိုပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာေတြ ဘယ္ေလာက္ျပင္းထန္ျပင္းထန္ စီးပြားေရးယုိုင္လဲမသြားေအာင္ ထိန္းမတ္ေပးႏိုင္တဲ့ အင္စတီက်ဴးရွင္းေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ရွိေနပါျပီ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာေတြ ျဖစ္လာရင္ လူထုလမ္းေပၚထြက္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ အရာအားလုံး ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႕ လမ္းမျမင္ႏိုင္ပါဘူး။ NLD ပါတီနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရးလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေတာ့မွာလား ဆိုတာကိုလည္း စိုးရိမ္တၾကီး ေစာင့္ၾကည့္ေနၾက ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးမင္းကိုႏိုင္တို႕က အစိုးရနဲ႔ တပ္မေတာ္ကို စိန္ေခၚလိုက္ျပီ ဆိုတာမ်ဳိး မီဒီယာေတြမွာ ျပဴးတူးျပဲတဲ ေဖာ္ျပေနၾကတာ ကလည္း ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈကို တြန္းပို႔ေနသလိုမ်ဳိး ခံစားမိပါတယ္။ ေျပာသင့္ေျပာထိုက္တဲ့စကားကို ဒီကေန႔ ေျပာ ဖို႔ လိုပါတယ္။ ရွစ္ေလးလုံးအေရးအခင္းမွာ အုံၾကြလာျပီး ေသြးဆူလာတဲ့ လူထုကို ဘယ္သူေတြ ထိန္းႏိုင္ ခဲ့ပါသလဲ။ ယေန႔အခ်ိန္အထိ ေဘာလုံးပြဲ အရႈံးဒဏ္ေၾကာင့္ ခံစားမႈကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဘဲ အၾကမ္းဖက္တာ ေတြ လုပ္ေဆာင္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ ျမန္မာလူထုၾကီးဟာ စနစ္တက် စည္းကမ္းရွိရွိ လမ္းေပၚထြက္ၾကမယ္ လို႔ ယူဆထားရင္ေတာ့ အမွားၾကီးမွားပါလိမ့္မယ္။ မၾကာေသးခင္ကပဲ ကြန္ရက္ေတြရဲ႕ အသုံးခ်ခံျပည္သူေတြ က ႏုိင္ငံျခားသား(၂)ေယာက္ကို သူပုန္ဆန္ဆန္ ျပန္ေပးဆြဲသလိုမ်ဳိး လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့သတင္းေတြကို လည္း ၾကားမိပါလိမ့္မယ္။

တစ္ခ်ိန္က အလုံးစုံဆန္႔က်င္ေရးလမ္းေၾကာင္းမွာ NLD ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတဲ့ တက္ၾကြ လႈပ္ရွားသူေတြဟာ ဒီမိုကေရစီေရခ်ိန္ မသိပါဘဲ ေဘးကို ေရာက္ေနခဲ့ၾကပါျပီ။ ဒီလိုမ်ဳိး တက္ၾကြ လႈပ္ရွားသူေတြဟာ NLD ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဆန္႔က်င္ေရးကန္ပိန္းေတြကိုပဲ အားသန္ေနၾကတာ ကိုယ္တိုင္ ၾကဳံေတြ႕ဘူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးဆရာၾကီးေတြရဲ႕ စကားနဲ႔ေျပာရရင္ လက္၀ဲသူငယ္နာ မကင္း စင္ေသးတဲ့ အေျခအေနပါ။ “လမ္းေတြေပၚမွာ လူေတြအျပည့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျပႏိုင္တယ္၊ လုပ္လည္းလုပ္ ျပခဲ့ျပီးျပီ” ဆိုတာမ်ဳိးက ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားတဲ့ ျပည္သူေတြကို တုန္လႈပ္သြားေစခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ ပိုင္းမွာ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ “အဲဒီလမ္းေပၚမွာ လူေတြတစ္ေယာက္မွ မရွိေအာင္ လုပ္ျပႏုိင္ တယ္၊ လုပ္လည္းလုပ္ျပခဲ့ျပီးျပီ” ဆိုတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈေတြ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အေတာ္မ်ား မ်ားရဲ႕ စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ ထြက္ေပၚလာျပီးေတာ့ NLD နဲ႔ ၈၈ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေတာ့မွာလား ေမးလာေန ပါျပီ။

ယခုအခ်ိန္အထိ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈေတြကို ၾကည့္ရင္ အားလုံးဟာ အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္ ေနတယ္ ဆိုတာ အမ်ားစုက သေဘာတူ လက္ခံထားျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ NLD မပါတဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေတြကေန ဒီေလာက္အထိ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္ ဆိုရင္ NLD ပါတဲ့ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲက ဒီ့ထက္ပိုျပီး ေကာင္းလာ ေစမယ္ ဆိုတာကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ရွစ္ေလးလုံးအေရးအခင္းကာလမွာ ျပည္သူ ေတြ က်ီးလန္႕စာစား အေျခအေနတစ္ခုကို ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရျပီးေတာ့ အစြန္အဖ်ားေဒသေတြမွာ တိုက္ပြဲေတြ ျပင္းထန္ခဲ့တာကိုလည္း ျပန္ျပီးသတိရဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီကေန႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရး မရေသးတဲ့နယ္ေျမ ေဒသ ေတြမွာ ဒီလိုမ်ဳိး တိုက္ပြဲေတြ ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြ ျမင္ေတြ႕ေနရပါ ျပီ။ တပ္မေတာ္အစိုးရရဲ႕ လမ္းျပေျမပုံ(၇)ခ်က္ေၾကာင့္ ဒီကေန႔ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးလူထုေဟာေျပာပြဲ လိုမ်ဳိး လုပ္လာႏုိင္တာကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔ လိုပါတယ္။

စစ္တပ္ကို တစ္ကယ္ ေမာင္းထုတ္ႏုိင္ျပီလား

စစ္တပ္ကို ခ်က္ခ်င္းထြက္သြား ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ေျပာေနတာဟာ လက္ေတြ႔က်ရဲ႕လား စဥ္းစား ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ စစ္တပ္ကို အျပဳတ္တိုက္လို႔ ရႏိုင္မလား စဥ္းစားေစလိုပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္တပ္ ဟာ ႏုိင္ငံေရးမွာ ဘယ္လိုအခန္းက႑ ရွိခဲ့တယ္ ဆိုတာကိုလည္း အသိေခါက္ခက္ အ၀င္မနက္ေစလိုပါ။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကစလို႔ စစ္တပ္သေဘာမတူရင္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္။ ေနာက္အေရး ၾကီးတဲ့တစ္ခ်က္က အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးဟာ လႊတ္ေတာ္မွာပဲ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ ယုံၾကည္မႈကို ဦးစြာ ရယူႏုိင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ယုံ ၾကည္မႈကတစ္ဆင့္ တပ္မေတာ္ကို စိတ္ခ်ရတဲ့ အာမခံခ်က္တစ္ရပ္ ေပးႏုိင္တဲ့ သတင္းစကားကို တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဆီ ေပးပို႕ဖို႔ လိုပါတယ္။ အခုအခ်ိန္အထိ တပ္မေတာ္နဲ႔ အတိုက္အခံေတြ ဟာ ယုံၾကည္မႈတည္ေဆာက္ႏုိင္ျခင္း မရွိေသးပါဘူး။ တပ္မေတာ္ဟာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ လုံျခဳံမႈကို ရယူထားတာဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ ဒါဟာလည္း ကလဲ့စားေခ် ႏိုင္ငံေရးအျငဳိးအာဃာတေတြ ၾကီးမားျပင္း ထန္လွတဲ့ ႏုိင္ငံေရး သမိုင္းေၾကာင္းေတြအရ ေရးဆြဲထားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို တပ္မေတာ္ကို ရစရာ မရွိေအာင္ ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ျခင္းရဲ႕ အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႕ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈကို ရယူႏုိင္ဖို႔ အလွမ္းကြာ ေ၀းသြားျပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုမင္းကိုႏိုင္ ေျပာသလို လူေတြ လမ္းေပၚျပည့္သြားေအာင္ လုပ္ႏုိင္ရင္ လိုခ်င္တာ အားလုံး ရလာမယ္ ဆိုတာ မွန္ပါရဲ႕လား။ ျပည္သူေတြကေရာ အကုန္လုံး NLD နဲ႔ ၈၈ ေခၚေဆာင္ရာ လမ္းေတြေပၚ ကို လိုက္ၾကမွာ ေသခ်ာပါျပီလား။ အကုန္လုံးလမ္းေပၚထြက္သည့္တိုင္ေအာင္ လိုခ်င္တာအားလုံးရလာမယ္ လို႔ အာမခံႏိုင္ပါသလား။ ရရွိထားတဲ့ အေျခအေနေကာင္းေတြ အကုန္လုံး ဆုံးရႈံးရေတာ့မယ့္ အေျခ အေနကို ျပည္သူေတြဆီ ေပးပို႕ဖို႔ သင့္ေလ်ာ္ပါသလား။ ေမးခြန္းေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ ေနာက္ တစ္ခ်က္ေျပာရရင္ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္တစ္ဆင့္ဟာ ပုဒ္မ ၅၉(စ)ပဲ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ႏိုင္ငံေရးစိတ္၀င္စားသူေတြ သိရွိထားၾကပါတယ္။ ပုဒ္ ၅၉(စ)ဆိုတဲ့ ဒီဘူတာကို တိုက္ရိုက္ မသြားဘဲ ၾကားဘူတာျဖစ္တဲ့ ပုဒ္မ ၄၃၆ တစ္ဆင့္ခံျပီး သြားတာဟာလည္း ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အမ်ဳိး သားေရးႏိုးၾကားသူေတြနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔လာဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ဆုံးအခ်က္ကေတာ့ စစ္တပ္ကို ေမာင္းထုတ္ျပီး ေလွ်ာက္လွမ္းမယ့္ လမ္းေၾကာင္းဟာ ေကာင္းမြန္ တဲ့လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ကို ျပည္သူလူထုနဲ႔ ရန္တိုက္ ေပးေနတာဟာ မတည္ျငိမ္ေသးတဲ့ ဒီလိုႏုိင္ငံမ်ဳိးအတြက္ အရမ္းကို အႏၱရာယ္မ်ားတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ ပါတယ္။ ရခုိင္ျပည္နယ္နဲ႔ ဆက္စပ္ပဋိပကၡေတြမွာ စစ္တပ္ရဲ႕ ကူညီပံ့ပိုးမႈ မရွိရင္ ဘာေတြ ျဖစ္လာမလဲ ေတြးၾကည့္ၾကေစလိုပါတယ္။ အခ်ိန္မေရြး ေသြးေခ်ာင္းစီးမယ့္ အေျခအေနေတြမွာ ရွိေနတုန္းပါပဲ။ အခု ေနာက္ဆုံး ရခုိင္ျပည္နယ္ နယ္စပ္ေဒသမွာ RSO ေတြ ၀င္ေရာက္လာလို႔ လုံျခဳံေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြ ေသဆုံးခဲ့ရတဲ့ျဖစ္စဥ္ဟာ တစ္ႏိုင္ငံလုံးအတြက္ ျခိမ္းေျခာက္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ NLD နဲ႔ ၈၈ ေတြရဲ႕ လူထု အင္အားနဲ႔ ဒီအႏၱရာယ္ကို တားဆီးကာကြယ္ႏုိင္မွာတဲ့လား။ ျပည္တြင္း ေနရာအႏွံ႕အျပားမွာ လူမ်ဳိးေရး ပဋိပကၡေတြ ျပန္ျပီး ျဖစ္ေပၚလာမယ္ဆိုရင္လည္း NLD နဲ႔ ၈၈ ေတြ ၾကား၀င္ဖ်န္ေျဖဖို႔၊ ၾကား၀င္ထိန္း သိမ္းဖို႔ ရႏိုင္မယ္ လို႔ ယုံၾကည္ထားပါသလား။ စစ္တပ္ဟာ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္ သုံး ေနရဦးမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ကို ေမာင္းထုတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ဒီလိုမ်ဳိး ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္လာခဲ့မယ္ ဆိုရင္ စစ္တပ္ရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ၊ ကူညီမႈ မရွိဘဲ ထိန္းသိမ္းေျဖရွင္းႏုိင္ မယ္ လို႔ ယူဆပါသလား။

ထိုင္းႏုိင္ငံမွာ ရင္းလတ္ ျပဳတ္က်သြားခဲ့တာ စစ္တပ္ရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ မရခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အ၀ါေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ မဖယ္ရွားခဲ့တာ စစ္တပ္ရဲ႕ ပံ့ပိုးကူညီမႈ မရခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကေန႔ ယူကရိန္း စစ္တပ္ ေသြးကြဲသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာေတြ ျဖစ္လာသလဲ ဆိုတာကို သတိျပဳေစလိုပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ အျပည့္အ၀ ရရွိေရး အေရးၾကီးသလို တုိင္းျပည္ မျပဳိကြဲဖို႔၊ ျပည္သူေတြ ဒုကၡမေရာက္ဖို႔ကလည္း အေရးၾကီးတယ္ ဆိုတာကို သတိျပဳေစလိုပါတယ္။ ေခ်ာက္ထဲက်ဖို႔ လက္တစ္လုံးအလို ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ ကယ္တင္ဖို႔ ေစာင့္ေနတယ္ ဆိုတဲ့စကားကို ကိုမင္းကိုႏိုင္ မိတၳီလာမွာ ေျပာခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဒီကေန႔ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေနျပီ ျဖစ္တဲ့ ပညာေရးစနစ္ကို ခံစားရေတာ့မယ့္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ေတာေရာက္ ေတာင္ေရာက္ မျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီကေန႕ ရရွိေနတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ အကုန္လုံး ျပန္ျပီး ဆုံးရႈံး သြားတာေတြကို မျမင္ေတြ႕လိုေတာ့ပါဘူး။ တစ္ကယ္တမ္းက်ေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ သနားစရာ သိပ္ကိုေကာင္းပါတယ္။ ျပည္သူအမ်ားစုဟာ ပုဒ္ ၄၃၆ ျပင္ရင္ ေကာင္းသြားမယ္ ဆိုတာပဲ နား၀င္ ေနျပီးေတာ့ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ အက်ဳိးဆက္ေတြကို မစဥ္းစားမိၾကပါဘူး။ မျပင္ရင္ ဘာေတြ ပိုျပီး ဆိုးလာမလဲ ဆိုတာကိုလည္း တိတိက်က် သိၾကတဲ့သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံေရးစိတ္၀င္စားသူေတြ၊ ပညာတတ္ေတြ၊ ျမဳိ႔ေနလူတန္းစားေတြ ဒီလိုလူေတြကသာ စိတ္၀င္စားေနၾကတာပါ။ အခုလို ေကာင္းလာ ေတာ့မလိုလို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေပၚလာျပီးမွ ႏိုင္ငံေရး တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ အနာဂတ္ေပ်ာက္ဆုံးသြား မွာကိုလည္း မလိုလားပါဘူး။ လက္ရွိျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး "ဂ ငယ္ေကြ႕" ျပန္ျပီး ေကြ႕သြားမယ္ ဆိုရင္ ဘယ္သူမွ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံတကာက ဖယ္ၾကဥ္ခံရမယ့္ ႏုိင္ငံသားေတြ အျဖစ္ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ႔ ေနခဲ့ရတဲ့ အတိတ္ကာလက အေျခအေနမ်ဳိးကို ျပန္မေရာက္ခ်င္ၾကေတာ့ ပါဘူး။

NLD ေရာ ၈၈ ပါ အခ်ိန္မီ သတိတရား ၀င္ေစခ်င္ပါတယ္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ ျပီးရင္ ဘယ္လို အေျခအေန ေရာက္လာမလဲ ဆိုတာ အားလုံး သိျပီး ျဖစ္မွာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔ အခုလို အတင္းအက်ပ္ လုပ္ ေနၾကပါသလဲ။ မတည္ျငိမ္ဘူး၊ ျပႆနာေတြ ျဖစ္ေနျပီ ဆိုတဲ့ သတင္းစကားဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ စီးပြား ေရးကို ထိခိုက္ေစမွာ အမွန္ပါပဲ။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကလည္း စစ္တပ္ကို အျပဳတ္ဖယ္ရွားေရးနဲ႔ လႈပ္ရွားခဲ့ၾက တာပါပဲ။ ဘယ္လိုျဖစ္ခဲ့သလဲ အားလုံး သိပါတယ္။ စစ္တပ္နဲ႔ ျပည္သူ ေသြးခြဲေနတာေၾကာင့္ စစ္တပ္ကို ျပည္သူက ရန္သူလို ျမင္သြားရင္၊ စစ္တပ္ကလည္း ျပည္သူကို ရန္သူလို ျမင္သြားရင္ ဒီႏိုင္ငံ ဒုကၡတြင္းထဲ ေရာက္ျပီ လို႔သာ ေအာက္ေမ့ပါေတာ့။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ NLD နဲ႔ ၈၈ ေတြဟာ မျဖစ္မေန လိုအပ္ေနတဲ့ စစ္တပ္ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈကို ရရွိဖို႔ အခက္ခဲဆုံးအေနအထားကို ေရာက္ ရွိသြားျပီ ဆိုတာပါပဲ။

ဘုန္းေအာင္
The Messenger ဂ်ာနယ္ အတြဲ(၄) အမွတ္(၅၂) မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးမ်ား