“ေရာင္းအေကာင္းဆံုး အမ်ိဳးအစားကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္”

စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳ စာအုပ္တိုက္ပိုင္ရွင္ ဦးစန္းဦး (ဓာတ္ပံု – စတိဗ္တကၠနာ / ဧရာဝတီ)


မီဒီယာေလာက အခင္းအက်င္း အေျပာင္းအလဲျဖစ္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ စာအုပ္ထုတ္ေဝသူ မ်ားကလည္း အေျခအေနႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေစဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာျဖင့္ စာအုပ္အေရာင္း က်ဆင္းခဲ့ေသာ္လည္း စာဖတ္ျခင္းကို ႏွစ္ၿခိဳက္မႈက အားေကာင္းေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳ စာအုပ္တိုက္ပိုင္ရွင္ ဦးစန္းဦးက ဧရာဝတီမွသတင္းေထာက္ ေက်ာ္ဆုမြန္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုသည့္အခ်ိန္တြင္ အေရာင္းသြက္ စာအုပ္မ်ားမွသည္ ဘာသာျပန္စာေပ မ်ားအထိ စာအုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည္အားလံုးႏွင့္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ e-book မ်ားကို တိုးတက္မႈတခု အေနျဖင့္ လက္ခံရ သည္ဆိုသည့္အေၾကာင္းမ်ားကို ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ဧရာဝတီ ။ ။ စာအုပ္တိုက္ကို ဘယ္အခ်ိန္ မွာ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ပါသလဲ။ အဲဒီအခ်ိန္က ဘယ္စာအုပ္ေတြ ထုတ္ေဝျဖန္႔ခ်ိခဲ့ပါသလဲ။

ဦးစန္းဦး ။ ။ က်ေနာ္တို႔ ပထမဆံုးစာအုပ္ကို ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွာ စတင္ျဖန္႔ခ်ိခဲ့ပါတယ္။ အရင္က က်ေနာ့္ရဲ႕ ဇာတိၿမိဳ႕မွာ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ၿပီးေတာ့ အဲဒီမတိုင္မီ တႏွစ္အလိုမွာ က်ေနာ္ ရန္ကုန္ကို ေရာက္လာပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕က ရန္ကုန္မွာ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြ ထုတ္ေဝေနၾက ပါတယ္။ က်ေနာ္သူတို႔နဲ႔ ဆက္သြယ္ခဲ့ ပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမဆံုးအလုပ္က တက္လမ္းအားကစား ဂ်ာနယ္မွာ ဒီဇိုင္းနာအလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ဒီဇိုင္းလုပ္တဲ့စနစ္ မရွိေသးတဲ့အတြက္ ကြန္ပ်ဴတာဒီဇိုင္းနာေတြ မရွိေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္လက္နဲ႔ပဲလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ္က အယ္ဒီတာ အဖြဲ႕ဝင္တေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံ နည္းနည္း စုေဆာင္းမိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ စာအုပ္ထုတ္ေဝေရး စလုပ္ဖို႔ က်ေနာ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ ပထမဆံုးထုတ္တဲ့ စာအုပ္က စီးပြားေရး ပညာရွင္ ဦးခင္ေမာင္ညိဳရဲ႕ စာအုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အဆိုအမိန္႔ေတြ ပါဝင္တဲ့ စာအုပ္ေလးတအုပ္ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ဝင္ေငြေကာင္းတဲ့ လူႀကိဳက္ မ်ားတဲ့ စာအုပ္ေတြလည္း က်ေနာ္ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ စာေပေရးရာေတြလည္း ပါပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ရဲ႕စာအုပ္တိုက္က တိုးတက္လာၿပီးေတာ့ ေဈးကြက္ထဲမွာလည္း ေနရာတခု ရရွိေနပါၿပီ။

ဧရာဝတီ ။ ။ ဂႏၴဝင္ စာအုပ္ေတြနဲ႔ စာေရးဆရာႀကီးေတြ အတြက္ ေဈးကြက္ရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါသလား။

ဦးစန္းဦး ။ ။ ႐ိုး႐ိုးသားသား ေျပာရရင္ အေစာပိုင္းတုန္းက စာအုပ္ေဈးကြက္ကို က်ေနာ္ တကယ္ကို နားမလည္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဂႏၴဝင္စာအုပ္ေတြကို ထုတ္ေဝဖို႔ က်ေနာ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ စီးပြားေရး အက်ိဳးအျမတ္ရွိလို႔ မဟုတ္ပါ ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီစာအုပ္ေတြ ေဈးကြက္ထဲမွာ ရွိေနတာကို က်ေနာ္ျမင္ခ်င္ခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြက အက်ိဳးအျမတ္ ရရွိခဲ့ေပမယ့္ တခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြကေတာ့ မရပါဘူး။ တခါတေလ စာအုပ္ေတြ ဂိုေထာင္ထဲမွာ က်န္ေနပါတယ္။

၂၀ဝ၀ ခုႏွစ္မွာ Forever Media Group က က်ေနာ့္ကို ဆက္သြယ္လာၿပီးေတာ့ သူတို႔နဲ႔အတူ စာအုပ္ဆိုင္ေတြ ဖြင့္ဖို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ဆိုင္ ေတြကေန တဆင့္ e-book ေဈးကြက္အသစ္တခု ဖန္တီးဖို႔ သူတို႔က ရည္ရြယ္ ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္က စာအုပ္ထုတ္ေဝသူအျဖစ္နဲ႔ေရာ စာအုပ္ ဆိုင္ တဆိုင္မွာပါ တၿပိဳင္တည္း အလုပ္လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ လူေတြ ဘယ္လိုစာအုပ္ေတြကိုႀကိဳက္တယ္။ သူတို႔အတြက္ ဘာစာအုပ္ေတြ ထုတ္ေဝ ေပးရမယ္ ဆိုတာကို က်ေနာ္သိႏိုင္ဖို႔ အခြင့္အေရးရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ လူေတြႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ စာအုပ္ေတြ ထုတ္ေဝႏိုင္လာၿပီးေတာ့ စီးပြားေရးလည္း ေကာင္းလာခဲ့ပါတယ္။

ဧရာဝတီ ။ ။ အခုအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုစာအုပ္မ်ိဳးေတြ ေရာင္း ေကာင္းပါသလဲ။ စိတ္ကူးယဥ္လား၊ ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္ ေတြလား။

ဦးစန္းဦး ။ ။ က်ေနာ္တို႔ ထုတ္ေဝတဲ့ စာအုပ္ေတြက ေဈး ကြက္ထဲမွာ ခ်က္ခ်င္း လူႀကိဳက္မမ်ားပါဘူး။ ဒါေပ မယ့္ က်ေနာ္က စာဖတ္သူေတြကို အက်ိဳးရွိေစမယ့္ ေခါင္းစဥ္ကို အၿမဲတမ္းေရြးပါတယ္။ လတ္တေလာမွာ ေရာင္းအေကာင္းဆံုး အမ်ိဳးအစားကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေဟာင္းေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳေတြနဲ႔ ပံုရိပ္ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္ထဲက လူသိမ်ားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕အေၾကာင္းေရးတဲ့ စာအုပ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ျမန္မာစာေပမွာဆိုရင္ ဥပမာ စာေရးဆရာမ ဂ်ဴးေပါ့။ သူ႕စာအုပ္ေတြက အခုအခ်ိန္အထိ ေရာင္းအားေကာင္းေနတုန္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုစာအုပ္မ်ိဳးေတြထဲက အမ်ားစုက ကိုယ္တိုင္ထုတ္ေဝၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဧရာဝတီ ။ ။ လတ္တေလာ ထုတ္ေဝေနတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးစာေပက ရာခိုင္ႏႈန္း ဘယ္ေလာက္ပါဝင္ပါ သလဲ။

ဦးစန္းဦး ။ ။ က်ေနာ္တို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္တမ္းေကာက္ယူ ထားတာ မရွိတဲ့အတြက္ တိတိက်က်ေျပာဖို႔ေတာ့ ခက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ရွိထုတ္ေနတဲ့ စာအုပ္ေတြ အားလံုးရဲ႕ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက ႏိုင္ငံေရးစာေပ ေတြျဖစ္မယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။

ဧရာဝတီ ။ ။ ခုခ်ိန္မွာ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ အေနအထားကေရာ ဘယ္လိုရွိပါသလဲ။

ဦးစန္းဦး ။ ။ က်ေနာ့္မွာ တျခားထုတ္ေဝသူေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ ၿပီး ေဈးကြက္စစ္တမ္း ေကာက္ယူထားတာ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ဟာ ေဈးကြက္ထဲမွာ ေနရာေကာင္းတခုရရွိထားၿပီးေတာ့ စာအုပ္ အမ်ားအျပား ဆက္လက္ထုတ္ေဝ ေနပါတယ္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ တလကို စာအုပ္ ၂၀ ေလာက္ က်ေနာ္တို႔ ထုတ္ေဝပါတယ္။

ဧရာဝတီ ။ ။ ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြရဲ႕ လက္ရွိအေနအထား က ဘယ္လိုရွိပါသလဲ။

ဦးစန္းဦး ။ ။ ဘာသာျပန္ေတြအတြက္ ေဈးကြက္ေကာင္း တခု ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာသာျပန္စာေရးဆရာ အသစ္က တိုးမလာဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္သူေတြကို ဘာသာျပန္စာေပ အသစ္ေတြ မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ ခက္ခဲခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ေဟာင္း စာေရး ဆရာႀကီးေတြ ေရးသားခဲ့တဲ့ ဘာသာျပန္စာအုပ္ေဟာင္းေတြက အေရာင္းသြက္ တဲ့အထဲမွာ ပါဝင္ေနတုန္းပါပဲ။ ဒါက က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာပဲျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ တျခားတိုင္းျပည္ ေတြမွာလည္း ရွိပါတယ္။ ဂႏၳဝင္စာအုပ္ေတြက စာအုပ္စင္ေပၚမွာ အၿမဲတမ္းရွိပါတယ္။ အၿမဲတမ္း ေရာင္းလို႔ ေကာင္းပါတယ္။ စာေရးဆရာအသင္းက ဘာသာျပန္စာေရး ဆရာအသစ္ နည္းပါးလာတဲ့ကိစၥကို စဥ္းစားေနပါ တယ္။ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ ပါရမီရွိတဲ့ ဘာသာျပန္စာေရးဆရာ အသစ္ေတြကို ေျမေတာင္ ေျမႇာက္ေပး ဖို႔ပါပဲ။

ဧရာဝတီ ။ ။ ဂႏၴဝင္စာအုပ္ေတြထဲမွာ ဘယ္သူေတြက ေရာင္း အေကာင္းဆံုးလဲ။

ဦးစန္းဦး ။ ။ ထိပ္တန္း ဂႏၴဝင္စာအုပ္ေတြကေတာ့ ျမသန္း တင့္၊ ေမာင္ထြန္းသူ၊ ဒဂုန္ေရႊမွ်ား၊ ေရႊဥေဒါင္း၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေမာင္မိုးသူ၊ တင္ႏြယ္ေမာင္နဲ႔ စိုးသိဏ္းတို႔ ေရးတဲ့စာအုပ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ လက္ရာေတြက ခုခ်ိန္အထိ ပရိသတ္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရွိေနတုန္းပါပဲ။

ဧရာဝတီ ။ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ အတြင္း စာအုပ္ထုတ္ေဝေရး ေဈးကြက္ကို ဘယ္လိုအကဲျဖတ္ေပးႏိုင္မလဲ။

ဦးစန္းဦး ။ ။ ေဈးကြက္ကို ေလ့လာဆန္းစစ္ဖို႔ နည္းလမ္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ လတ္တေလာမွာ အေရာင္းက် ေနတယ္။ အရင္တုန္းက ထုတ္ေဝသူဟာ စာေပတခု ဒါမွမဟုတ္ တျခားစာအုပ္ေတြကို ပထမအႀကိမ္ ထုတ္ေဝတဲ့ ေနရာမွာ အနည္းဆံုး အုပ္ေရ ၃၀ဝ၀ ကေန ၅၀ဝ၀ အထိ ထုတ္ေဝႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ တလအတြင္းမွာပဲ ကုန္ေအာင္ ေရာင္းခ်ႏိုင္ၿပီးေတာ့ ဂိုေထာင္ထဲမွာ တအုပ္မွ မက်န္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔က စာအုပ္အသစ္ေတြ ကို ပထမအႀကိမ္ ထုတ္ေဝတဲ့အခါမွာ အုပ္ေရ ၅၀ဝ ကေန ၁၀ဝ၀ အတြင္းပဲ ထုတ္ေဝႏိုင္တယ္။ တကယ္ လို႔ အဲဒီစာအုပ္ေတြ အကုန္ေရာင္းလိုက္ႏိုင္ရင္ ေတာင္မွ ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္ထုတ္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ မစဥ္းစားရဲဘူး။ ဘယ္လို စာအုပ္ေတြကို ထုတ္ေဝရ မလဲဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ အေလးအနက္ စဥ္းစားရ ပါတယ္။ ဒီလိုအေနအထားက ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ စာအုပ္ေဈးကြက္က က်ဆင္းေန ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တျခားဘက္ကၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အရင္တုန္းက စာအုပ္အမ်ိဳးအစား မ်ားမ်ားစားစား မရွိခဲ့ပါဘူး။ ခုခ်ိန္မွာ နည္းပညာဆိုင္ရာစာအုပ္ေတြ အပါအဝင္ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါၿပီ။ ဒီလိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေျခအေနက တိုးတက္လာတယ္ ဆိုရမွာေပါ့။

ဧရာဝတီ ။ ။ စာအုပ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာဖံုးဒီဇိုင္းက အေရာင္းအေပၚ မွာ ဘယ္လိုသက္ေရာက္မႈရွိသလဲ။

ဦးစန္းဦး ။ ။ ေရာင္းခ်ရမႈ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က မ်က္ႏွာဖံုး ဒီဇိုင္း ေကာင္းမြန္မႈေၾကာင့္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ငံတကာ စာအုပ္ေဈးကြက္မွာ မ်က္ႏွာဖံုးဒီဇိုင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စာအုပ္ေတြကို ေတြ႕ရပါလိမ့္ မယ္။ သူတို႔က စာအုပ္တအုပ္လံုးရဲ႕ ဒီဇိုင္းကို လည္း အေလးအနက္ထားၿပီး လုပ္တယ္။ ေဈးကြက္က လိုခ်င္ တာလည္း အဲဒါပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္း မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ထုတ္ေဝသူေတြဟာ အခက္အခဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရတုန္းပဲ။ အရည္အေသြး အေကာင္းဆံုးစကၠဴကိုမရႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အရည္အေသြး အေကာင္းဆံုး စာအုပ္ေတြကို က်ေနာ္တို႔ ထုတ္ေဝ ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အရည္အေသြးရွိတဲ့ စာအုပ္ေတြ အမ်ား အျပား မထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

ဧရာဝတီ ။ ။ e-book ေတြက စကၠဴစာအုပ္ေဈးကြက္ကို ဘယ္လိုသက္ေရာက္ႏိုင္ပါသလဲ။

ဦးစန္းဦး ။ ။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ e-book ဖတ္တဲ့သူ အေရအတြက္ တိုးလာပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူငယ္ေတြက စမတ္ဖုန္းေတြ၊ Tablet ေတြနဲ႔ တျခား အီလက္ထေရာနစ္ပစၥည္းေတြကို ပိုၿပီးသံုးစြဲ လာလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက စကၠဴစာအုပ္ ထုတ္ေဝတဲ့ သူေတြအတြက္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ စာအုပ္ေတြ ပိုဖတ္ဖို႔လိုတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ တေန႔မွာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အဓိကၿခိမ္းေျခာက္မႈ ျဖစ္လာေကာင္း ျဖစ္လာႏိုင္ေပမယ့္ လူေတြ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ျဖစ္ေစ စာဖတ္လာတာကို က်ေနာ္တို႔ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ တျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာ လူေတြက သူတို႔ အလုပ္သြား အလုပ္ျပန္ လမ္းမွာ အီလက္ထေရာနစ္ ပစၥည္းေတြကေနတဆင့္ စာဖတ္ေနၾကတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြကလည္း e-devices ေပၚမွာ စာဖတ္ေနၾကပါၿပီ။ ဒါ တိုးတက္လာတာတခုပါ။

ဧရာဝတီ ။ ။ လာမယ့္ ႏွစ္ ၂၀ အတြင္းမွာ စာအုပ္ထုတ္ေဝေရး လုပ္ငန္းရဲ႕ အနာဂတ္ကို ဘယ္လိုျမင္ထားပါ သလဲ။

ဦးစန္းဦး ။ ။ ထုတ္ေဝသူ တေယာက္အေနနဲ႔ အနာဂတ္မွာ ဘာပဲ ျဖစ္လာျဖစ္လာ က်ေနာ္ လက္ခံႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာအုပ္ခ်စ္သူတဦးအေနနဲ႔ေတာ့ စာအုပ္ ေဈးကြက္က ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ရတဲ့ အရသာကို လူေတြက ခံစားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔က ဒါကို ေပ်ာက္ကြယ္ခံၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဧရာဝတီ