႐ႈံးမယ္မွန္းသိသိနဲ႔ တိုက္ရတဲ့ တိုက္ပြဲ

ေလာ္ခီးလာႏွင့္ NCA

NCA ကို လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္က အသင့္ရွိေနတယ္ဆိုၿပီး ေျပာၾကားခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေလာ္ခီးလာ ညီလာခံက သေဘာတူညီခ်က္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးကို ဆြဲဆန္႔လိုက္သလို ေတြ႔ျမင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ “ခိုင္မာတဲ့ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္” ဟာ NLD နဲ႔ ၈၈ ၿငိမ္းပြင့္တို႔ရဲ႕ ပူးတြဲႏိုင္ငံေရး ေၾကညာစာတမ္းပါ “ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္” နဲ႔ တူညီေနတာကေတာ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး တိုက္ဆိုင္မႈ ဟုတ္ဟန္မတူပါဘူး။

ဒီအခ်ိန္မွာပဲ မူလသေဘာတူၿပီး NCA ကို ျပင္ဆင္ဖို႔ မရွိေတာ့ဘူး၊ ကိုးကန္႔၊ တအာင္း၊ ေအေအ သုံးဖြဲ႔ကို လက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာထား ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ကိုးကန္႔ကေတာ့ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ေလာက္ကိုင္ကို ဝင္တိုက္ခိုက္ခဲ့လို႔ “အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးျခင္း” ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကေရာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ကေရာ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာထားတဲ့အဖြဲ႔ ျဖစ္တဲ့အျပင္ ႏိုင္ငံေရးမဟာမိတ္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ အဖုအထစ္ေတြ ျဖစ္ရတဲ့အထိ ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့အဖြဲ႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေအေအတပ္ဖြဲ႔ကေတာ့ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ နယ္ေျမမရွိ၊ ေနာက္ခံလူထုမရွိ၊ ခိုင္မာတဲ့ ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္မႈ မရွိပါဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာမွ ေပၚထြက္လာခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တအာင္းအဖြဲ႔ကေတာ့ လား႐ိႈး-မူဆယ္၊ လား႐ိႈး-ေလာက္ကိုင္ ကားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အပ်င္းေျပ ေငြရွာထြက္သလိုမ်ိဳး ဆက္ေၾကးေကာက္ခံၿပီး လူသစ္စုေနတဲ့ အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။NCCT နဲ႔ သေဘာတူလက္မွတ္ ေရးထိုးထားတာေတြကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္လိုက္တဲ့ အေပၚမွာ လက္ရွိ အသစ္ဖြဲ႔စည္းလိုက္တဲ့ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္ အဖြဲ႔ကေရာ ဘယ္ေလာက္အထိ တာဝန္ခံႏိုင္မလဲဆိုတာ အစိုးရနဲ႔ တပ္မေတာ္က စဥ္းစားလာတဲ့ သေဘာလို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ ဒီေတာ့ တပ္မေတာ္ဘက္က ယူဆခ်က္တစ္ခု ျဖစ္တဲ့ “အခ်ိန္ဆြဲဗ်ဴဟာ” ကို က်င့္သုံးလာတယ္ ဆိုတာကို စဥ္းစားရပါေတာ့မယ္။ ေနာက္လာမယ့္အစိုးရ ဘယ္သူပဲတက္တက္၊ ဘယ္ပါတီပဲႏိုင္ႏိုင္ တကယ္တမ္း စကားေျပာရမွာက တပ္မေတာ္နဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ လက္ရွိ တပ္မေတာ္အေပၚ ၾသဇာအသင့္အတင့္ ရွိေနတယ္ ဆိုတာကို ေလးႏွစ္ေက်ာ္ကာလအထိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ ခရီးေရာက္ခဲ့တာကို ၾကည့္ၿပီး ခန္႔မွန္းႏိုင္ပါတယ္။ လက္ရွိအခ်ိန္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ တပ္မေတာ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္တိုးေနတဲ့ သူရဦးေရႊမန္းပဲ လာလာ၊ NLD ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေထာက္ခံသူ ဘယ္သူပဲလာလာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စကားေျပာမယ္ဆိုရင္ တပ္မေတာ္နဲ႔ပဲ ေနာက္ဆုံးေျပာရပါလိမ့္မယ္။

တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ေျပာေျပာေနတဲ့ စကားတစ္ခြန္း ရွိပါတယ္။ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြ အေနနဲ႔ “႐ိုးသားရမယ္၊ အမွန္တကယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုခ်င္စိတ္ ရွိရမယ္” ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလက္ရွိ NCA ကို အခ်ိန္ဆြဲလိုက္တဲ့ ေလာ္ခီးလာ ညီလာခံရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ဟာ သံသယႀကီးမားတဲ့ တပ္မေတာ္ကို ေနာက္အစိုးရ လက္ထက္မွာ ပိုမိုၿပီး တင္းမာလာေစပါလိမ့္မယ္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြ အေနနဲ႔ “စုေပါင္းအေရးဆိုခြင့္” ကို ေလာ္ခီးလာ ညီလာခံမွာ တညီတညြတ္တည္း ရယူႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေႏွာင့္ေႏွးသြားတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေၾကာင့္ အက်ိဳး-အျမတ္ ဘယ္ေလာက္အထိ ရႏိုင္မလဲ တြက္ခ်က္ၾကဖို႔ ေကာင္းပါၿပီ။ ဘယ္သူေတြ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းလာမလဲ စဥ္းစားဖို႔ လိုပါတယ္။ နားေထာင္လို႔ ေကာင္းသေလာက္၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းသေလာက္ “အားလုံးပါဝင္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာတူညီခ်က္” လက္ေတြ႔က်ပါ့မလား သုံးသပ္ၾကဖို႔ လိုပါၿပီ။ တစ္ဖြဲ႔ခ်င္း သြားၾကမလား၊ “အနည္းဆုံး ညႇိႏိႈင္းေရး” လမ္းေၾကာင္းကို သြားၾကမလား စဥ္းစားဖို႔ လိုပါၿပီ။

“လက္နက္ကိုင္ ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာသာ ျဖစ္တယ္” ဆိုၿပီး တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ NCA လမ္းေၾကာင္းကို ၾကည့္ရင္ NCA ၿပီးတာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲမူေဘာင္၊ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြကို ဘယ္ႏွရက္အတြင္း သြားမယ္ဆိုၿပီး သေဘာတူေလွ်ာက္လွမ္းမယ့္ လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲကို သြားမယ့္ အဆင့္တစ္ဆင့္ ျဖစ္တဲ့ NCA ကို ဒီလိုမ်ိဳး ေစ်းဆစ္ေနျခင္းဟာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲကို သြားဖို႔ စိတ္ဆႏၵ ရွိပါရဲ႕လား သုံးသပ္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဓိကအခ်က္ကေတာ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ “အမွန္တကယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုခ်င္ရဲ႕လား” အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ေမးခြန္းထုတ္ၿပီး မိမိဘာသာ ေျဖဆိုရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္အစိုးရသစ္ တက္လာလည္း ဒီတပ္မေတာ္နဲ႔ပဲ ဒိုင္ယာေလာ့ လုပ္ရမွာဆိုတာ သိထားေစခ်င္ပါတယ္။

အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး

“အေျခခံဥပေဒ ျပႆနာမဟုတ္၊ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာသာ ျဖစ္တယ္” ဆိုၿပီး အားလုံးက ေျပာခဲ့ၾကတဲ့ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို ၾကည့္ရင္လည္း စိတ္ပူစရာ၊ စိုးရိမ္စရာအဆင့္ကို တက္လွမ္းေနပါၿပီ။ ပထမဆုံး အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ေကာ္မတီမွ ထုတ္ပယ္ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အႏၲရာယ္ သိပ္ကိုမ်ားတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ ေနာက္ဆုံးလႊတ္ေတာ္မွာ ေရကူးအသံလႊင့္႐ုံ စီမံကိန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဒီဘိတ္မွာ ဦးရဲထြဋ္ေျပာရင္ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ေတြ လက္ခုပ္တီးတယ္၊ အရပ္သားကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေျပာရင္ အရပ္သားကိုယ္စားလွယ္ေတြ လက္ခုပ္တီးတယ္။ တပ္မေတာ္နဲ႔ ႀကံ့ခိုင္ေရး ရပ္တည္ခ်က္ေတြဟာ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။

ပိုၿပီးထင္ရွားေစတာက The Voice မွာ ပါရွိခဲ့တဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္းရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးမွာ တပ္ကေနၿပီး ပါတီကိုလာမယ့္ တပ္မေတာ္အရာရွိႀကီးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လက္ရွိ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ ပါတီတြင္း မဲပုံးေထာင္ၿပီး ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေ႐ြးမယ္ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ တပ္မေတာ္ကေန အသင္းအျဖစ္ သေႏၶတည္၊ ပါတီေျပာင္းဆိုၿပီး ေပၚေပါက္လာခဲ့တဲ့ ပါတီက တပ္မေတာ္အရာရွိႀကီးေတြကို လက္ခံေရး အခက္အခဲ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ျမင္ၾကရပါတယ္။

ေနာက္ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးကို သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဦးရဲထြဋ္ရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္အရ မူေဘာင္ဆြဲမယ္၊ ဆက္ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုၿပီး အၾကမ္းဖ်င္းသိရပါတယ္။ ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးပြဲရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္က (၁) အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ညႇိႏိႈင္းဖို႔၊ (၂) အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္ အတြက္ လမ္းေၾကာင္းေ႐ြးခ်ယ္ဖို႔ ဆိုၿပီး ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီက ဦးျမင့္ထြန္းရဲ႕ အေရးႀကီးအဆိုမွာ ပါရွိခဲ့ပါတယ္။ ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ေတြ႔ဆုံေရးမွာ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို ေျပလည္ေအာင္ ညႇိၾကႏိႈင္းၾကမယ္ ဆိုၿပီး နားလည္ထားခဲ့ၾကတာပါ။ အခု လႊတ္ေတာ္မွာ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္တဲ့ ဥပေဒမူၾကမ္း တင္သြင္းလိုက္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္တိုးပါတယ္။

ညႇိႏိႈင္းျပင္ဆင္ေရး မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အဓိကျပႆနာက ႏိုင္ငံေရးျပႆနာသာ ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ႏႈတ္ဆိတ္ေနၾကပါတယ္။ တပ္မေတာ္နဲ႔ နားလည္မႈ၊ ယုံၾကည္မႈ မတည္ေဆာက္ႏိုင္ေသးတဲ့ အျပင္ ထိပ္တိုက္တိုးတဲ့အခ်ိန္မွာ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို တြန္းၿပီးလုပ္လိုက္တဲ့ အတြက္ ရလဒ္ေကာင္းမွာ မဟုတ္တာကေတာ့ ေသခ်ာေနပါတယ္။ တပ္မေတာ္ကေတာ့ မီဒီယာေတြမွာ၊ ေဝဖန္ေျပာၾကားမႈေတြမွာ ပက္လက္ေမ်ာပါေတာ့မယ္။ ဒါေပမဲ့ အားလုံးက အျပဳသေဘာ ႐ႈျမင္ထားတဲ့ အားနည္းခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ အတြက္ကေတာ့ ထူးၿပီးေတာ့ ယုတ္ေလ်ာ့သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တပ္မေတာ္ကို ဖိအားေပးလို႔ မရဘူး ဆိုတာကို တပ္မေတာ္က အၿငိမ္းစားယူခဲ့ၾကတဲ့ ႀကံ့ခိုင္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ သိသိနဲ႔ ဖိအားေပးခဲ့တာကေတာ့ စဥ္းစားစရာ သိပ္ၿပီးေကာင္းေနပါၿပီ။

ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈေတြ ေျပလည္မႈမရခင္မွာ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို ဖိအားေပးၿပီး တြန္းလုပ္လာတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဦးေရႊမန္း သမၼတအိပ္မက္

ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီကေန တက္လွမ္းလာမယ့္ ဦးေရႊမန္း သမၼတျဖစ္ေရး အတြက္ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း လိုအပ္ပါတယ္။ ဦးေရႊမန္းေနာက္မွာ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း မရွိဘူးဆိုရင္ ဦးေရႊမန္း သမၼတျဖစ္ေရး အတြက္ NLD ပါတီက ေထာက္ခံမွသာ ရႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ NLD က ဦးေရႊမန္းကို လိုအပ္တာထက္ ဦးေရႊမန္းက NLD ပါတီကို လိုအပ္တာက အဆမ်ားစြာ ပိုေနပါတယ္။ လက္ရွိ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီက ဦးသိန္းေဇာ္ တင္သြင္းတဲ့ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ခ်က္မွာ ၅၉ (စ) ျပင္ဆင္ခ်က္အရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ NLD ပါတီမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လြဲလို႔မွတစ္ပါး အျခားမရွိတဲ့ အေျခအေနမွာ ဦးေရႊမန္းဟာ NLD ကတင္တဲ့ သမၼတေလာင္းျဖစ္ဖို႔ NLD ရဲ႕ လိုလားခ်က္ေတြကို ႀကဳိးပမ္းေပးရမွာပါ။

ဒီေတာ့ ကိုယ့္တပ္ကို ျပန္နင္းတယ္ပဲေျပာေျပာ၊ ထိပ္တိုက္တို တယ္ပဲ ေျပာေျပာ တပ္မေတာ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္တိုးလိုက္ျခင္းဟာ NLD က မ်က္ႏွာသာရဖို႔ အလားအလာေကာင္းမယ္ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါတယ္။ တပ္ မေတာ္က လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာနဲ႔ ျပင္ဆင္ေပးမယ့္ လမ္းေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး၊ ျပင္ဆင္ဖို႔ ႀကဳိးပမ္းခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ Result Based မဟုတ္ဘဲ Action Based ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သတိျပဳဖို႔ လိုပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တာ မေအာင္ျမင္တာထက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္၊ ႀကဳိးပမ္းခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေနအထားသာျဖစ္ပါတယ္။ အိပ္မက္အေကာင္အထည္ေပၚဖို႔ ေရႊ႕လိုက္တဲ့ အကြက္ကေလးပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီကို လူထုေထာက္ခံမႈကေတာ့ ႀကံ့ခိုင္ေရး ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းရဲ႕ အပိုေဆာင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို ႀကံ့ခိုင္ေရးက ႀကဳိးပမ္းခဲ့တဲ့အတြက္ တပ္မေတာ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္တိုးခဲ့တယ္။ တပ္မေတာ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္တိုးတဲ့အတြက္ တပ္မေတာ္ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့ လူထုက ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီကို ေတာင္ၿပိဳကမ္းၿပိဳ ေထာက္ခံမႈ ေပးၾကလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ယူဆခ်က္ ရွိခဲ့တယ္ဆိုရင္ အလဟႆလို႔ပဲ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။

အခက္ဆုံးပစ္မွတ္ကို အဦးဆုံး ဘာေၾကာင့္ ပစ္ခတ္ရသလဲ

ပုဒ္မ ၅၉ (စ)၊ ပုဒ္မ ၄၃၆၊ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ ဒုတိယသမၼတ ေ႐ြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ စတဲ့ ပုဒ္မေတြဟာ ျပင္ဆင္ေရးလမ္းေၾကာင္းမွာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ နားလည္မႈ၊ ယုံၾကည္မႈ၊ ညႇိႏိႈင္းမႈ၊ အေပးအယူ သေဘာတူညီခ်က္ရရွိဖို႔ အခက္ခဲဆုံး ပုဒ္မေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးေတြ၊ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ေတြကို ျပန္ၿပီးေလ့လာၾကည့္ရင္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားေရးရာ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြက ျပင္ဆင္တဲ့ ေနရာမွာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခအရွိဆုံး၊ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ရာခိုင္ႏႈန္းအမ်ားဆုံး ပုဒ္မေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေစာဆုံး ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ ပုဒ္မ ၅၉ (စ)၊ ပုဒ္မ ၄၃၆ ေတြကေတာ့ ႀကဳိတင္ညႇိႏိႈင္း အေပး-အယူ လုပ္ငန္းစဥ္ အလိုအပ္ဆုံး ပုဒ္မေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခက္ဆုံးပစ္မွတ္ကို အရင္ဆုံး ပစ္ခတ္လိုက္တဲ့ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ေျခလွမ္းက ဘာကိုေျပာေနသလဲ စဥ္းစားဖို႔ လိုပါတယ္။

ဦးေရႊမန္း အပါအဝင္ ႀကံ့ခိုင္ေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ရည္မွန္းခ်က္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး ဘက္စုံသုံးသပ္ ခ်ဥ္းကပ္ေဆာင္႐ြက္တတ္ၾကတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ မႏိုင္တဲ့တိုက္ပြဲကို ဘာေၾကာင့္တိုက္ရသလဲ ဆိုတာရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ပစ္မွတ္အစစ္အမွန္ေတြ ရွိေနပါလိမ့္မယ္။ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ခက္ခဲလွတဲ့ တိုက္ပြဲကို ေ႐ြးခ်ယ္ဆင္ႏႊဲလိုက္တဲ့ ဒီႀကဳိးပမ္းခ်က္မွာ လွည့္ကြက္ေတြ ဘယ္လိုဘယ္ပုံ ရွိေနသလဲ ရွာေဖြၾကဖို႔ လိုပါတယ္။

(၁) တပ္မေတာ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္တိုးၿပီး အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး မေအာင္ျမင္။ အလြယ္ကူဆုံး ျပင္ဆင္ခ်က္ေတြကိုေတာင္ ျပင္ဆင္လို႔ မရႏိုင္ေတာ့။

(၂) အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို ကန္႔ကြက္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ကို အေျပာင္းအလဲ မလိုလားသူမ်ား အျဖစ္ လူထုအမုန္းကို ခံယူေစ။

(၃) ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ႀကံ့ခိုင္ေရး၊ လမ္းေဟာင္းမွ ခြဲထြက္လိုက္တဲ့ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ အျဖစ္ လူထုခ်စ္ခင္မႈ ရဖြယ္ရာလည္း မျမင္။

(၄) ဟုတ္ႏိုးႏိုးျဖင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD ပါတီ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားလည္း ျပည့္ဝမလာ။

(၅) သို႔ေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ႀကဳိးပမ္းေပးခဲ့ေသာ ဦးေရႊမန္းကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို ရယူႏိုင္ခဲ့။ ထို႔ေၾကာင့္ NLD မွတင္ေသာ သမၼတေလာင္းအျဖစ္ ၿပိဳင္ဘက္မရွိ ရယူႏိုင္ခဲ့။

ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ႐ႈံးခ်င္႐ႈံးပါလိမ့္မယ္။ တပ္မေတာ္ကို လူထုက မုန္းခ်င္မုန္းပါလိမ့္မယ္။ အေျခခံဥပေဒလည္း ေနာင္ဆယ္စုႏွစ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ အဆုံးထိ ျပင္လို႔ ရခ်င္မွ ရပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္အစိုးရ လက္ထက္မွာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရခ်င္မွ ရပါလိမ့္မယ္။ ဦးေရႊမန္း သမၼတျဖစ္လာရင္ ႐ႈံးတဲ့တိုက္ပြဲလို႔ သတ္မွတ္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ ႀကံ့ခိုင္ေရးေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက တစ္ဝက္ေလာက္ဟာလည္း ေနာက္အစိုးရအဖြဲ႔မွာ ျမင္ၾကရပါလိမ့္မယ္။

စစ္တို႔ရဲ႕ သေဘာမွာ တစ္ခါတေလ ႐ႈံးမယ္မွန္းသိသိနဲ႔ တိုက္ရတဲ့ တိုက္ပြဲမ်ိဳးေတြ ရွိေနတတ္ၿပီး အဲဒီလို အ႐ႈံးခံတိုက္ရတဲ့ တိုက္ပြဲေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရွိေနတတ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ။

အိုက္ငဲ
thevoicemyanmar.com