ဒုတိယ ဆရာစံအေရးေတာ္ပံု ျဖစ္လာေတာ့မွာလား၊ မျဖစ္မေန ေျဖရွင္းရမယ့္ လယ္သမားျပႆနာေတြ

 

(ျပည္ၿမိဳ႕နယ္ ျမန္မာ့ၾကံလုပ္ငန္းမွ သိမ္းယူထားေသာ လယ္ယာေျမမ်ား ျပန္လည္ရရွိေရးအတြက္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေမလအတြင္းက ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကစဥ္)

ျမန္မာႏိုင္ငံ အႏွံ႔အျပား၌ ၁၉၈၈ မတိုင္မီကာလႏွင့္ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လယ္ယာေျမ သိမ္းဆည္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ကာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး အာဏာလႊဲေျပာင္း ရယူခဲ့သည့္ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ လက္ထက္တြင္ အဆိုပါ လယ္ယာေျမ သိမ္းဆည္းမႈမ်ားကို ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ ဖြဲ႕စည္းကာ ေျဖရွင္းလ်က္ရွိေသာ္လည္း နစ္နာခဲ့ရသည့္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအတြက္ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္းႏွင့္ အခ်ဳိ႕ေဒသမ်ားတြင္ ေတာင္သူလယ္သမားအေပၚ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္မ်ား၏အၾကမ္းဖက္ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းမႈေၾကာင့္ တစ္ခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ဖူးသည့္ ဆရာစံ ေတာင္သူလယ္သမား အေရးေတာ္ပံုမ်ဳိး ေပၚေပါက္လာေစႏိုင္ေၾကာင္း သံုးသပ္မႈမ်ား ရွိေနသည္။

၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္ ကမၻာ့စီးပြားပ်က္ကပ္ ျဖစ္ပြားေသာအခါ ျမန္မာလယ္သမား အမ်ားစုမွာ လယ္ယာမဲ့ဘ၀သို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကရာမွ ဆက္လက္သည္းမခံႏိုင္ၾကေတာ့သျဖင့္ ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၂ ရက္တြင္ ျမန္မာ့သမုိင္း၌ ထင္ရွားေသာ ေတာင္သူလယ္သမား အေရးေတာ္ပံုႀကီး ေပၚေပါက္ခဲ့ရသည္။ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ စီးပြားပ်က္ကပ္ေၾကာင့္ စပါးေစ်းက်ဆင္းၿပီး ေတာင္သူမ်ား ဆင္းရဲက်ပ္တည္းလာခ်ိန္တြင္ အဂၤလိပ္အစိုးရ အေနျဖင့္ ေကာက္ခံၿမဲျဖစ္ေသာ ေျမခြန္ႏွင့္လူခြန္ကို ဆက္လက္ေကာက္ခံခဲ့သည္။ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား အေနျဖင့္ တစ္ဖက္တြင္လည္း ခ်စ္တီးကုလားမ်ား၏ အေၾကြးေၾကာင့္ လယ္ဆံုးေျမဆံုး ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ လယ္ခြန္ေတာ္ႏွင့္ ေျမခြန္ေတာ္မ်ား ေလွ်ာ့ခ်ရန္ႏွင့္ ဆိုင္းငံ့ထားရန္ တင္ျပမႈကို ဘုရင္ခံ ဆာေဂ်ေအေမာင္ႀကီးက ပယ္ခ်ခဲ့သည့္အျပင္ သီးစားခႏွင့္ အခြန္ေတာ္မ်ားကို မရရသည့္နည္းျဖင့္ အၾကမ္းဖက္ေကာက္ခံျခင္းေၾကာင့္ ဆရာစံဦးေဆာင္သည့္ ေတာင္သူလယ္သမား အေရးေတာ္ပံုႀကီး ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္အစိုးရ အေနျဖင့္ ဆရာစံဦးေဆာင္ေသာ ေတာင္သူလယ္သမား အေရးေတာ္ပံုအား သံုးႏွစ္နီးပါးခန္႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႏွိမ္နင္းခဲ့ရၿပီး ဆရာစံႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ဖမ္းဆီးကြပ္မ်က္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အေရးေတာ္ပံုႀကီး ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားခဲ့ေသာ္လည္းဆရာစံဦးေဆာင္သည့္ ေတာင္သူလယ္သမား အေရးေတာ္ပံုမွာ တစ္မ်ဳိးသားလံုး လြတ္လပ္ေရးႀကဳိးပမ္းမႈအတြက္ လမ္းစျဖစ္ေစခဲ့သည္။

လြတ္လပ္ေရးရရွိခဲ့သည့္ ၁၉၄၈ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အစိုးရအဆက္ဆက္ အေနျဖင့္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား၏ဘ၀ ျမင့္တက္လာေစရန္ ႀကဳိးပမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၏ အာဏာသိမ္းယူမႈအၿပီးတြင္ စီးပြားေရးမူ၀ါဒ အမွားမ်ားေၾကာင့္ တိုင္းျပည္မွာ ဆင္းရဲတြင္းနက္သထက္ နက္လာခဲ့သည္။ ၎အျပင္ အာဏာရွင္စနစ္ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ကာ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ပိုင္ဆိုင္ေသာ လယ္ယာေျမမ်ားကို စီမံကိန္းအမ်ဳိးမ်ဳိး အေၾကာင္းျပကာ သိမ္းယူခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ မဆလအစိုးရ ျပဳတ္က်ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္၏အာဏာကို တပ္မေတာ္က ရယူခဲ့သည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႔ စီမံကိန္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကို အေၾကာင္းျပဳကာ လယ္သိမ္းယာသိမ္းမႈမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚခဲ့ရသည္။ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား အေနျဖင့္ သိမ္းဆည္းခံရေသာ လယ္ယာေျမမ်ားအတြက္ ကာလေပါက္ေစ်းျဖင့္ ေလ်ာ္ေၾကးမရရွိခဲ့သလို အခ်ဳိ႕မွာ ေလ်ာ္ေၾကးလံုး၀ မရရွိသူမ်ားပင္ ရွိခဲ့သည္။ 

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ဒီမိုကေရစီအစိုးရ တက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ ျပည္သူလူထုကိုယ္စားျပဳ လႊတ္ေတာ္ေပၚလာသည့္ အခါတြင္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား အေနျဖင့္ လႊတ္ေတာ္မွ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေရးရာေကာ္မတီမ်ားသို႔ တိုင္ၾကားမႈမ်ား ရွိခဲ့သလို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတထံသို႔ တိုက္႐ိုက္တိုင္ၾကားခဲ့ၾကသည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၄ ရက္က ျပဳလုပ္ေသာ ပထမအႀကိမ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ စတုတၳပံုမွန္ အစည္းအေ၀းတြင္ ဧရာ၀တီတိုင္းေဒသႀကီး ဇလြန္မဲဆႏၵနယ္မွ ဦးတင္ထြတ္က “လယ္ယာေျမမ်ား သိမ္းဆည္းခံရျခင္းမ်ားအား စံုစမ္းေလ့လာေဖာ္ထုတ္ၿပီး ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား နစ္နာမႈ မရွိေစေရးအတြက္ တရားမွ်တစြာ ေျဖရွင္းေပးရန္” အဆိုကို တင္သြင္းခဲ့ၿပီး ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွ အတည္ျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ကို ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခဲ့သည္။

ဦးတင္ထြတ္၏ ေဆြးေႏြးမႈတြင္ လယ္ယာေျမမ်ားအား

(၁) ၿမဳိ႕ျပမ်ား တိုးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ သိမ္းဆည္းျခင္း၊

(၂) စက္မႈဇုန္မ်ား တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ သိမ္းဆည္းျခင္း၊

(၃) တပ္မေတာ္ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕မ်ား တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ တပ္ေျမအျဖစ္ သိမ္းဆည္းျခင္း၊

(၄) ႏိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းျဖစ္သည့္ ရထားလမ္း၊ ကားလမ္း၊ ေလယာဥ္ကြင္းမ်ား တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ သိမ္းဆည္းျခင္း၊

(၅) ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ုံမ်ား တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ သိမ္းဆည္းျခင္း၊

(၆) စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရး စီမံကိန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီမ်ားသို႔ ေျမေနရာခ်ထားေပးရာတြင္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား လက္ရွိလုပ္ကိုင္ေနေသာ လယ္ယာေျမမ်ား ပါရွိသြားျခင္း စသည့္အခ်က္ေျခာက္ခ်က္ျဖင့္ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးသြားခဲ့သည္။

ဦးတင္ထြတ္၏ အဆိုကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေထာက္ခံေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး ဧရာ၀တီတိုင္းေဒသႀကီး ပန္းတေနာ္မဲဆႏၵနယ္မွ ဦးမန္းေမာင္ေမာင္ဉာဏ္က တာ၀န္ရွိပုဂၢဳိလ္တစ္ဦး ေျပာၾကားေသာ “ဒီေလာက္ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ လယ္သမားျပႆနာေတြကို အျမန္မေျဖရွင္းေပးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ လယ္သမားအံုၾကြမႈႀကီးတစ္ခု ျဖစ္လာႏိုင္တယ္” ဟူသည့္ ေျပာၾကားခ်က္ကို တင္ျပကာ ေထာက္ခံေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ 

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္ ၈ ရက္တြင္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာအမွတ္ (၅၂/၂၀၁၂) ျဖင့္ ဥကၠ႒အပါအ၀င္ အဖြဲ႕၀င္ ၇၄ ဦးျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ေကာ္မရွင္အေနျဖင့္ လယ္ယာေျမမ်ား သိမ္းဆည္းခံရမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ မတ္ ၁ ရက္တြင္က်င္းပသည့္ ပထမအႀကိမ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဆ႒မပံုမွန္ အစည္းအေ၀းတြင္ အစီရင္ခံစာအပိုင္း (၁) ကို တင္သြင္းခဲ့သည္။

လယ္ယာေျမမ်ားအား သိမ္းဆည္းရာတြင္ အမိန္႔၊ ၫႊန္ၾကားခ်က္ႏွင့္ မကိုက္ညီေသာ သိမ္းယူမႈမ်ား၊ လိုအပ္သည္ထက္ ပိုမိုသိမ္းယူမႈမ်ား၊ တပ္၀င္းႏွင့္ သက္ဆိုင္ျခင္းမရွိေသာ ေ၀းကြာသည့္ေနရာမ်ားတြင္ သိမ္းယူျခင္းမ်ား၊ ပိုမိုသိမ္းဆည္းထားသည့္ စိုက္ပ်ဳိးေျမမ်ားတြင္ မူလလုပ္ပိုင္ခြင့္ရ ေတာင္သူႏွင့္ အျခားေတာင္သူမ်ားအား သီးစားခယူ အငွားခ်ထားၿပီး တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕ကိုယ္တိုင္ စိုက္ပ်ဳိးမႈမရွိျခင္းမ်ား၊ သိမ္းဆည္းစဥ္က ကာလတန္ဖိုးႏွင့္ညီေသာ ေျမေလ်ာ္ေၾကးေပးေလ်ာ္မႈ မရွိခဲ့ျခင္းမ်ား၊ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ အေက်အလည္ ညႇိႏႈိင္းမႈ မရွိခဲ့ျခင္းမ်ား၊ ၾကက္ဆူစိုက္ပ်ဳိးေရး အေၾကာင္းျပ သိမ္းဆည္းခဲ့ၿပီး စီမံကိန္းပ်က္ျပယ္သည့္အခါ ေျမယာမ်ားအား စြန္႔လႊတ္ျခင္းမျပဳဘဲ သီးစားခ်ထားျခင္းမ်ား၊ ေျမသိမ္းအမႈတြဲမ်ားရွိ ေျမသိမ္းခံျပည္သူမ်ား၏ ထိုးျမဲလက္မွတ္မွာ အစစ္အမွန္ မဟုတ္ျခင္းမ်ား အပါအ၀င္ စံုစမ္းစစ္ေဆးျခင္းႏွင့္ စံုစမ္းေတြ႕ရွိခ်က္ ၁၂ ခ်က္ပါ၀င္သည့္ အေၾကာင္းအရာ ၁၅ ခု ပါ၀င္ေသာ အစီရင္ခံစာအပိုင္း (၁) ကို လယ္ယာေျမႏွင့္ အျခားေျမမ်ား သိမ္းဆည္းခံရမႈေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား နစ္နာမႈမရွိေစေရးအတြက္ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္က ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

အဆိုပါေကာ္မရွင္သည္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ မတ္ ၁၈ ရက္တြင္ အစီရင္ခံစာ အပိုင္း (၂) ကို ထပ္မံတင္သြင္းခဲ့ၿပီး လယ္ယာေျမသိမ္းဆည္းခံရျခင္း အေၾကာင္းရင္း ေျခာက္ရပ္အနက္မွ ၿမဳိ႕ျပမ်ားတိုးခ်ဲ႕ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ သိမ္းဆည္းျခင္းႏွင့္ စက္မႈဇုန္မ်ား တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ သိမ္းဆည္းျခင္းမ်ားအတြက္ စံုစမ္းစစ္ေဆးခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ေကာ္မရွင္သို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္ တိုင္ၾကားစာေပါင္း ၆၃ ေစာင္အတြက္ သိမ္းဆည္းခံရေျမ ၁၀၉၆၃၄ ဒသမ ၁၅ ဧကရွိေၾကာင္း တင္ျပခဲ့သည္။

စံုစမ္းေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရ တည္ဆဲဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားႏွင့္အညီ ၿပီးျပတ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ထားမႈ မရွိျခင္း၊ ေျမႀကီးေျမပံုဇယားမ်ား ကြဲလြဲမႈရွိျခင္း၊ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အထိ ၂၄ ႏွစ္ၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ စီမံကိန္း၊ စီမံခ်က္မ်ားကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈ မရွိျခင္း၊ ေလ်ာ္ေၾကးေငြသည္ တစ္ဧကလွ်င္ အမ်ားဆံုး(၂၀၀၀၀ိ/-က်ပ္ႏွစ္ေသာင္း) သာျဖစ္၍ သိမ္းဆည္းစဥ္ ကာလတန္ဖိုးႏွင့္ ညီၫြတ္မႈ၊ တရားမွ်တမႈ မရွိျခင္း အပါအ၀င္ စံုစမ္းေတြ႕ရွိခ်က္ ၁၆ ခ်က္ကို လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပခဲ့သည္။

ေကာ္မရွင္အေနျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို က်င့္သံုးပိုင္ခြင့္မရွိ၍ အဆံုးအျဖတ္ေပးျခင္း မျပဳေၾကာင္း၊ ရာျဖတ္အဖြဲ႕ကဲ့သို႔ ေလ်ာ္ေၾကး၊ နစ္နာေၾကးကိုလည္း တန္ဖိုးျဖတ္ေပးျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ ထို႔ျပင္ ေကာ္မရွင္သည္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၏ လမ္းၫႊန္ခ်က္အရ မၿပီးျပတ္ေသာ ကိစၥမ်ားကို ျပန္လည္စံုစမ္းစစ္ေဆးျခင္း မျပဳေၾကာင္း၊ ကုမၸဏီလုပ္ငန္းရွင္ႏွင့္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ညႇိႏႈိင္းသေဘာတူညီခ်က္ အတိုင္းသာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခုအခါ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သေဘာတူညီမႈရရွိၿပီး နစ္နာေၾကးမ်ားေပးရန္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေၾကာင္း ေဆာင္ရြက္ၿပီးစီးေသာ လယ္ယာေျမကိစၥမ်ားအျဖစ္ အစီရင္ခံစာ အပိုင္း (၂)တြင္ တင္ျပခဲ့သည္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္ ၁၄ ရက္တြင္ ေကာ္မရွင္၏ အစီရင္ခံစာ အပိုင္း (၃) ကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္းခဲ့ေၾကာင္း သိရၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းျဖစ္သည့္ ရထားလမ္း၊ ကားလမ္း၊ ေလယာဥ္ကြင္းမ်ား တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ သိမ္းဆည္းျခင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ုံမ်ား တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ သိမ္းဆည္းျခင္း၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရး စီမံကိန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီမ်ားသို႔ ေျမေနရာ ခ်ထားေပးရာတြင္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား လက္ရွိလုပ္ကိုင္ေနေသာ လယ္ယာေျမမ်ား ပါရွိသြားျခင္းတို႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္မ်ားကို တင္ျပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွ ႀကီးမွဴးၿပီး လယ္ယာေျမ သိမ္းဆည္းခံရသည့္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအတြက္ ထိုက္တန္ေသာေလ်ာ္ေၾကးေငြ၊ မွန္ကန္ေသာ ေျဖရွင္းမႈမ်ား ရရွိရန္ ႀကဳိးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္မွာ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ တစ္ႏွစ္ခြဲေက်ာ္လာၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ နစ္နာခဲ့ၾကသည္ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ အက်ဳိးခံစားခြင့္ မရေသးေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။

ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၊ လယ္ယာေျမႏွင့္ အျခားေျမမ်ား သိမ္းဆည္းခံရမႈေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား နစ္နာမႈမရွိေစေရးအတြက္ စုံစမ္းေရးေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၀င္ ဦးခိုင္ေမာင္ရည္က “လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေျမသိမ္းတဲ့ကိစၥမွာ အစိုးရအေနနဲ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္ ျပန္မေျဖရွင္းေပးတာ အဓိကျပႆနာ ျဖစ္ေနတယ္။ ျပန္ေပးတယ္ဆိုတာေတြက လက္ေတြ႕မွာ ျပန္မရဘူး။ အစိုးရအေနနဲ႔ ေလ်ာ္ေၾကးေပးမယ္ဆိုရင္လည္း ေဒသအလိုက္ ကာလေပါက္ေစ်းသတ္မွတ္ၿပီး ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္။ ျပန္ေပးဖို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေျမေတြကို မူလပိုင္ရွင္ေတြလက္၀ယ္ ေရာက္ရွိေအာင္ အစိုးရအေနနဲ႔ စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္” ဟု ေျပာၾကားသည္။

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးေကာ္မတီအတြင္းေရးမွဴး ဦး၀င္းျမင့္က လယ္ယာေျမမ်ားကို အစိုးရက ျပန္ေပးရာတြင္ ေပးကားေပး၏ မရဘဲ စာရြက္ေပၚ၌သာရၿပီး လယ္သမားမ်ားမွာ က်ဴးေက်ာ္မႈျဖင့္ တရားစြဲခံေနရေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။

“လယ္ယာေျမ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ မေအာင္ျမင္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အဓိကက သူတို႔စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္တဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနေတြ၊ တပ္သိမ္းေျမေတြဆိုတာ ေပၚလာေပမယ့္ အဲဒီလူေတြကိုေခၚၿပီး ျပန္ေပးရမယ္လို႔ေျပာႏိုင္တဲ့ပါ၀ါ သူတို႔မွာမရွိဘူး။ လႊတ္ေတာ္ပိုင္းမွာလည္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက အစိုးရပိုင္းနဲ႔ စစ္တပ္ကို မထိန္းေက်ာင္းႏိုင္ျပန္ဘူး။ Check & Balance မမွ်တာပါ။ ေတာင္သူလယ္သမားေတြကိုယ္တိုင္ သူတို႔ရဲ႕ အခြင့္ေရးေတြ သူတို႔ဘ၀ေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ကုစားမေပးႏိုင္ဘူးလို႔ ျမင္လာရင္ေတာင္ သူလယ္သမားထု တစ္ရပ္လံုး ပါ၀င္လာႏိုင္မယ့္ အေထြေထြသပိတ္လိုမ်ဳိး ျဖစ္လာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းရွိတယ္” ဟု ပဲခူးတိုင္းအေနာက္ျခမ္း လယ္ယာေျမအသိမ္းခံ ေတာင္သူလယ္သမားအေရး လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေနသူ ဦးမင္းမင္းကဆိုသည္။

“ျပန္ေပးတာက ပါးစပ္နဲ႔ျပန္ေပးတဲ့အဆင့္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေလ်ာ္ေၾကးေပးတယ္ ဆိုတာလည္း ျပည္သူ႔ဘ႑ာထဲက ေပးရတာပါ။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ ေျမျပန္ေပးတာပါပဲ” ဟု ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕နယ္ ခအုံးတာေက်းရြာမွ ကိုေမာင္စိုးကဆိုသည္။

ဇလြန္မဲဆႏၵနယ္မွ ဦးတင္ထြတ္၏ တင္ျပခ်က္အရ လယ္ယာေျမမ်ား သိမ္းဆည္းခံရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ေျခာက္ခုရွိသည္ဆိုေသာ္လည္း သိမ္းဆည္းသူမွာ အစိုးရအဖြဲ႕ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္ တပ္မေတာ္ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕မ်ားသာ ျဖစ္ၾကၿပီး အခ်ဳိ႕လယ္ယာမ်ားသည္ အဆိုပါ ဌာနမ်ားမွတစ္ဆင့္ ခ႐ိုနီမ်ား လက္အတြင္းသို႔ လႊဲေျပာင္းေရာက္ရွိသြားျခင္းေၾကာင့္ သိမ္းဆည္းခံေတာင္သူမ်ား၏ မေက်နပ္မႈမွာ ပိုမိုႀကီးထြားသြားေစသည္ဟု သံုးသပ္မႈမ်ားလည္း ရွိေနသည္။

ဇမၺဴသီရိၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚစႏၵာမင္းက “အစိုးရရဲ႕ လယ္ယာေျမေျဖရွင္းမႈဆိုင္ရာ အစီရင္ခံစာ (၁) (၂) (၃) အရ ေနျပည္ေတာ္ေကာင္စီနယ္ေျမတြင္ ေျမယာအမႈေပါင္း ၁၁၁ ခုအား ေျဖရွင္းၿပီးဟု ပါရွိေနေၾကာင္း၊ မိမိမဲဆႏၵနယ္ျဖစ္သည့္ ဇမၺဴသီရိၿမိဳ႕နယ္ တစ္ခုတည္း၌ပင္ အမႈတြဲေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ရွိေၾကာင္း၊ ၎တို႔အား အစိုးရက ရွင္းလင္းၿပီးစီးျခင္းလည္း မရွိေသးေၾကာင္း၊ မိမိတို႔အေနျဖင့္ အစိုးရမွ မည္ကဲ့သို႔ ေျဖရွင္းလိုက္သည္ကို သိထားျခင္းလည္း မရွိေၾကာင္း၊ အစိုးရမွ လယ္ယာေျမကိစၥမ်ား ေျဖရွင္းေပးေနသည္ဆိုျခင္းကို ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။

ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၊ လယ္ယာေျမႏွင့္ အျခားေျမမ်ား သိမ္းဆည္းခံရမႈေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားနစ္နာမႈ မရွိေစေရးအတြက္ စုံစမ္းေရးေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၀င္ ဦးေအာင္သိန္းလင္းက ဥပေဒမဲ့ေျမသိမ္းသည့္ ကုမၸဏီမ်ား၏ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ သက္ဆိုင္ရာ ရဲစခန္းက လယ္သမားမ်ားအား အမႈဖြင့္ အေရးယူမႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္း၊ တရား႐ုံးတြင္ ကာလၾကာရွည္စြာ အမႈရင္ဆိုင္ေနရသည့္ လယ္သမားမ်ားရွိေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ လယ္သမားမ်ားသည္ အလုပ္အကိုင္မ်ား ပ်က္ျပားၿပီး ေငြေၾကးအခက္အခဲမ်ား ၾကံဳေတြ႕ေနရေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။

မၾကာေသးမီ ကာလကပင္ ဧရာ၀တီတိုင္းေဒသႀကီး ေမာ္လၿမဳိင္ကြၽန္း ၿမဳိ႕နယ္အတြင္း၌ လယ္ယာေျမအမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၂၀၁၃ ႏို၀င္ဘာလအတြင္း၌ လယ္သမား ၂၁၅ ဦး၊ ဒီဇင္ဘာလအတြင္း ၄၅ ဦးႏွင့္ ၉၀ ဦးေက်ာ္ ေထာင္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္ ခံခဲ့ရမႈမ်ား ရွိေနသည္။

လယ္ယာေျမ အသိမ္းခံရမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပဲခူးတိုင္း အေနာက္ပိုင္းေဒသႀကီး သဲကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ေအာက္ကုန္းေက်းရြာမွ ကိုလင္းထိုက္ကလည္း “ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ဘိုးဘြားပိုင္လယ္ေျမ ၁၀ ဧက အသိမ္းခံရတယ္။ အနီးနားပတ္၀န္းက်င္ ရြာေတြမွာလည္း တစ္ေယာက္တည္း ၁၅ ဧက၊ ဧက ၂၀ ေလာက္ ပါသြားတာေတြ ရွိပါတယ္။ စံုစမ္းစစ္ေရးေကာ္မရွင္က လာၾကည့္တယ္။ စိစစ္ဆဲလို႔ပဲေျပာတယ္။ သူတို႔လုပ္ေနတာက ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ လံုး၀မရွိပါဘူး။ ေတာင္သူလယ္သမားကို တိုက္႐ိုက္မေတြ႕ဘူး။ စီစဥ္ေပးတဲ့ လူေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႔သြားတယ္။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးက လယ္ယာေျမေတြကို ျပန္မေပးတာ မ်ားလာရင္ေတာ့ ဆရာစံ ေတာင္သူလယ္သမား အေရးေတာ္ပံုလို ျဖစ္လာစရာ အေၾကာင္းရွိတယ္” ဟု ေျပာၾကားသည္။

“ႏိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ စီမံကိန္းေတြ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏုိင္ဘူးဆိုရင္ မူလပိုင္ရွင္ေတြကို ျပန္ၿပီးေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ျခံပဲျဖစ္ျဖစ္ လယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ အခု ေျမယာေတြသိမ္းထားတဲ့ ပုံစံက ႏိုင္ငံအတြက္လည္း အက်ဳိးမရွိ ျပည္သူအတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိတဲ့ အေျခေနေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ေနရတယ္” ဟု ပဲခူးၿမိဳ႕မွ လယ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေပးေနသူ ဦးညိဳလင္းေမာင္ကဆိုသည္။

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာေအာင္မိုးညိဳက “ကြၽန္ေတာ့္မဲဆႏၵနယ္ေျမထဲက မင္းဘူး၊ စကုနယ္စပ္မွာရွိတဲ့ ဧကေပါင္း ၃၅၀ ေလာက္ကို မင္းဘူးၿမိဳ႕ ေျချမန္တပ္ရင္း ၈၈ ကသိမ္းၿပီး လုပ္ေနတာ ၾကာပါၿပီ။ ဧက ၃၅၀ ေက်ာ္ ၄၀၀ နီးနီးကို ျပန္ေပးတယ္ ဆိုတာကလည္း စာရြက္ေပၚမွာပဲ ၾကားသိရပါတယ္။ တကယ္အသိမ္းခံရတဲ့ လယ္သမားေတြအေနနဲ႔လည္း ျပန္ၿပီးရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ မေတာင္းရဲၾကပါဘူး။ အခုထိကုိ သူတို႔မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ မရၾကေသးပါဘူး” ဟု ေျပာၾကားသည္။

ေကာ္မရွင္၏ တင္ျပခ်က္တြင္ ပါ၀င္ေသာ ေျမယာသိမ္းဆည္းမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေဒသခံမ်ားႏွင့္ အေက်အလည္ ေဆြးေႏြးမႈ မရွိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေျမယာျပႆနာမ်ား ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္သည္ဟု အမ်ားက သံုးသပ္ၾကသည္။

ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ လက္ထက္တြင္ အႀကီးဆံုး ေျမယာအျငင္းပြားမႈျဖစ္သည့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း ဧရိယာအတြင္း ေနထိုင္သူ မသြဲ႕သြဲ႕၀င္းက “ေဒသခံေတြရဲ႕ သေဘာထားကို ေဆြးေႏြးမႈမရွိဘူး။ ေဒသခံေတြကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနတယ္။ အာဏာကို အလြန္အကြၽံ သုံးေနတယ္” ဟု ေျပာဆိုပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဓိက အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အလုပ္ျဖစ္ေသာ လယ္ယာေျမမ်ားကို သိမ္းယူျခင္းေၾကာင့္ ေတာင္သူမိသားစုမ်ား၏ ဘ၀မွာ တျဖည္းျဖည္း ဆင္းရဲသထက္ ဆင္းရဲလာၿပီး ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး ကိစၥအ၀၀တြင္ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ ႐ုန္းကန္ေနၾကရေၾကာင္း၊ အစိုးရသစ္ တက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ကာလမ်ားတြင္လည္း သိသာသည့္ ေျပာင္းလဲမႈ မရွိေသးေၾကာင္းႏွင့္ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈေၾကာင့္ လယ္ယာေျမလုပ္ငန္းခြင္ကို စြန္႔လႊတ္မႈမ်ား လာလ်က္ရွိသည္။

ၿဗိတိသွ်အစိုးရ လက္ထက္က ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ဆရာစံ အေရးေတာ္ပံုတြင္ လယ္သမားမ်ားကို ျပည္သူမ်ားေရွ႕တြင္ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္အျပစ္ေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ျပခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ရက္စက္စြာ ၿဖဳိခြင္းခဲ့ျခင္း၊ လယ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ ပညာမရွိျခင္း၊ ျပန္လည္ခုခံ တားဆီးရန္ လက္နက္မရွိျခင္း၊ ၿမဳိ႕ေနလူတန္းစားမ်ား၏ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈ အားနည္းခဲ့ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အေရးေတာ္ပံု ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္းမရွိဘဲ ၿပဳိကြဲသြားခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆရာစံအေရးေတာ္ပံု၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ဂယက္မ်ားအျဖစ္ ၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပံုႏွင့္ အဂၤလိပ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ေသာ သပိတ္တိုက္ပြဲမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရရွိေစရန္အတြက္ တြန္းအားတစ္ခု ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

လက္ရွိအခ်ိန္တြင္လည္း လယ္သမား လူတန္းစားမ်ား အေနျဖင့္ လယ္ယာေျမျပႆနာႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရျခင္း၊ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ ထြက္ႏႈန္းက်ဆင္းျခင္း၊ သီးႏွံေစ်းကြက္အား လူတစ္စုမွ ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္း၊ ေျမယာျပႆနာအေပၚ ေျဖရွင္းရာတြင္ စနစ္တက် မရွိသည့္အျပင္ ေဒသအာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္ ပူးေပါင္းကူညီ ေျဖရွင္းေပးမႈ အားနည္းျခင္း၊ ၿမဳိ႕စြန္မ်ားသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္သည့္ အခါတြင္လည္း က်ဴးေက်ာ္ဟုသတ္မွတ္ခံရကာ ဖိႏွိပ္ခံရျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ လယ္သမားလူတန္းစားတစ္ရပ္လံုး ပါ၀င္လာမည့္ ေတာ္လွန္ေရးတစ္ရပ္ ေပၚေပါက္လာႏိုင္သည္ကို တာ၀န္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္ သတိျပဳရန္ လိုအပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ 

Eleven Media Group