အၿပံဳးေတြနဲ႔ ဖုံးကြယ္ထားရတဲ့ သက္ရွိေလာကဓံ

ကြၽန္းတံခါးကိုဖြင့္ကာ ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ က်ယ္ဝန္းေသာ ဧည့္ခန္းကို ခမ္းနားစြာ ျမင္ရသည္။ ဧည့္ ခန္းရွိဆိုဖာခံုမ်ားတြင္ ဝင္ထိုင္မိေသာအခါ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ နံရံတြင္ အ မ်ိဳး သားႀကီးတစ္ဦးႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတို႔၏ စံုတြဲဓာတ္ပံုမ်ားကို ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ေတြ႕ရ သည္။ အမ်ိဳးသားႀကီးမွာ တည္ၾကည္ခန္႔ညားေသာ အသြင္ျဖင့္၊ အမ်ိဳး သမီး ကေတာ့ ျမန္မာဝတ္စံုႏွင့္ ပခံုးတြင္ပဝါကို လႊမ္းၿခံဳထားကာ က်က္သေရရွိစြာၿပံဳးလ်က္…ေဘာင္သြင္းကာ လွလွပပခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ စံုတြဲပံုမ်ားႏွင့္အတူ ၿပံဳးရႊင္ေနေသာ မိ သားစု ဓာတ္ပံုကိုလည္းေတြ႕ရသည္။ မိသားစုဆိုေသာအဓိပၸာယ္ကို ဤပံုက သက္ေသျပေနသည္။ သို႔ေသာ္ ေတြ႕ဆံု ႀကံဳကြဲဟူသည့္ ေလာကသေဘာ အရ ဓာတ္ပံု တြင္ ပါေသာ မိသားစုဝင္အခ်ိဳ႕ကမူ ေလာကႀကီးတြင္ မရွိၾကေတာ့။”မိုးလင္းလို႔ ႏိုးလာတိုင္း ငါ့ ခင္ပြန္းမရွိေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အေတြးက အန္တီ့ကို အၿမဲတမ္းအားငယ္ေစတယ္”ဟု ဆိုသူကဓာတ္ပံုတြင္ပါေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးလည္း ျဖစ္၊ တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး (၂)၏ဇနီးလည္းျဖစ္သည့္ ေဒၚခင္သန္းႏြဲ႕ ျဖစ္သည္။ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္ ရာ ထူးႀကီးေသာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏ အရိပ္အာဝါသေအာက္တြင္ မပူမပင္ေနခဲ့ရမည္ဟု အျပင္ပန္းျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္းအမ်ားႏွင့္မတူေသာ ေလာကဓံမ်ားကို ႀကံ့ႀကံ့ခိုင္ ရင္ဆိုင္ ခဲ့ သည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ရာ သူ၏ဘဝက စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသည္။

ပါတိတ္အက်ႌႏွင့္ လံုခ်ည္ကို အိမ္ေနရင္းဝတ္စံုအျဖစ္ ဝတ္ဆင္ထားေသာ္လည္း ဝါဝင္းေသာအသားအေရသည္ အသက္ ၇၅ ႏွစ္ ေက်ာ္ဟု မထင္ရသေလာက္ပင္။ သ နပ္ခါးပါးပါး၊ ေျခသည္းနီ၊ ႏႈတ္ ခမ္းနီတို႔ျဖင့္ သူမ၏အသြင္သဏၭာန္ကိုျမင္႐ံုျဖင့္ငယ္စဥ္က မည္မွ်ေခ်ာေမာလွပခဲ့မည္ကို ခန္႔မွန္း၍ ရႏိုင္သည္။ စကားေျပာလွ်င္ အၿပံဳး ကိုေ ဆာင္၍ ေျပာတတ္သည္က သူမ၏ထူးျခားေသာ အမွတ္အသား ျဖစ္သည္။ သူမ၏ငယ္ဘဝကို ေျပာစဥ္က မ်က္မွန္ေအာက္မွ မ်က္လံုးမ်ားသည္ အတိတ္ သို႔ေငးရီ သြား သည္။ အစိုးရဝန္ထမ္းသားသမီး ျဖစ္ေသာသူမသည္ မင္းဘူးဇာတိ ျဖစ္ၿပီး ငယ္စဥ္ကတည္းက ဆရာမ ျဖစ္ရန္ရည္မွန္းခ်က္ရွိ သူျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းတက္ေသာအခါ ထို ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္းပင္ တစိုက္မတ္မတ္ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး မေကြးဥပစာ ေကာလိပ္ ဒုတိယႏွစ္အၿပီး BA.Ed ကို ေရြးတက္ခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းဆ ရာမလုပ္ခဲ့ သည္။ ေနာက္ခုနစ္ႏွ စ္အၾကာတြင္ B.Ed ဘြဲ႕ကိုယူကာ မိမိဇာတိ မင္းဘူးခ႐ိုင္တြင္ပင္ အထက္တန္းျပလုပ္ခဲ့သည္။

သူမ ဖခင္က သမီးျဖစ္သူအား အထက္တန္းျပ ဆရာမ၊ ေက်ာင္းအုပ္ႏွင့္ ပညာေရးမွဴး အဆင့္အထိ ရည္မွန္းခ်က္ထားရွိၿပီး အိမ္ေထာင္ မျပဳဘဲ အပ်ိဳႀကီးဘဝျဖင့္သာ ကုန္ ဆံုး မည္ဟု ထင္မွတ္ထားခဲ့သည္ကို ၿပံဳးရင္း ေျပာသည္။ ေက်ာင္းဆရာမတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရင္းကင္းေထာက္အ ဖြဲ႕၊ လမ္းေလွ်ာက္အသင္း၊ ေက်ာင္း အားက စားလႈပ္ ရွားမႈမ်ား၊ မင္းဘူး ၿမိဳ႕နယ္ ေသနတ္ပစ္အသင္း လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ရာမွ ဦးတင္ဦးႏွင့္ စတင္ဆံုစည္းခဲ့သည္။ ႐ိုးသားသည့္ စိတ္ေနစိတ္ထားေၾကာင့္ ဘဝလက္ တြဲေဖာ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းအေပၚ ”သူ(ဦးတင္ဦး)က ႐ိုး တယ္။ ေအးတယ္။ အားလံုးနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ေနတတ္တယ္။ လူတိုင္းကို ေမတၱာထားတတ္တယ္။ စိတ္ဆိုး တာ ဘာညာ မရွိဘူး”ဟု ျပန္လည္ေျပာရင္း ဆယ္ေက်ာ္သက္ မိန္းကေလးမ်ားကဲ့သို႔ပင္ သူမ၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ပန္းႏုေရာင္ေသြး ေနခဲ့သည္။ ဦးတင္ဦးအား ဘဝ လက္ တြဲေဖာ္အျဖစ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ျခင္းအား ေျပာျပရမည္ကို ရွက္သည္ဟု ဆိုရင္း ”ႀကိဳက္စရာရွိလို႔လည္း ႀကိဳက္လိုက္တာေပါ့”ဟု အားရပါးရ ရယ္ေမာရင္း ေျပာသည္။

ေဒၚခင္သန္းႏြဲ႕သည္ ၁၉၆ဝ ခုႏွစ္တြင္ ေက်ာင္းဆရာမ တာဝန္ကို စတင္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၆၃ ခုႏွစ္တြင္ ဦးတင္ဦးႏွင့္ မင္းဘူးခ႐ိုင္တရား႐ံုးတြင္ လက္မွတ္ေရး ထိုးခဲ့ သည္။ မဂၤလာဧည့္ခံ ပြဲကိုပင္ လွ်င္ ခ.လ.ရ ၂၁ ရိပ္သာတြင္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္က်င္းပခဲ့ၿပီး ႐ိုး႐ိုးစင္းစင္းၿပီး သြားခဲ့သည့္ပြဲဟု ဆိုသည္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ တာဝန္ က်ရာ ေန ရာေဒ သ မ်ားသို႔ ပညာေရးဝန္ ထမ္းအေနျဖင့္ လိုက္ပါႏိုင္ရန္အ တြက္ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ ရက္ ေရာက္မွ ေက်ာင္းေျပာင္းေရႊ႕ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။ အသက္ ၄ဝ အရြယ္ ဆရာမလုပ္သက္ ၂၂ ႏွစ္တြင္ တာဝန္မွအနားယူခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ဆရာမ အလုပ္မွ ရပ္နားရျခင္းမွာ အသက္႐ွဴက်ပ္တတ္ သည့္ေရာ ဂါေၾကာင့္ ေက်ာင္း အုပ္ ရာထူးသို႔ တိုးျမႇင့္ခံခဲ့ရေသာ္လည္း က်န္းမာေရးအရတာဝန္ ယူရန္ခဲယဥ္းေသာေၾကာင့္ တာဝန္မွ အနားယူခဲ့ေၾကာင္း ေျပာသည္။

သူမ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဝါသနာပါေသာ ေက်ာင္းဆရာမဘဝ မွ အၿငိမ္းစားယူရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ”အန္တီကကေလးေတြကို စာပဲသင္ခ်င္တာ။ ေက်ာင္း ဆ ရာေတြကို ထိန္းခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဆရာေတြက ထိန္းရခက္တယ္။ ေက်ာင္းအုပ္တာဝန္ေပးေတာ့ ေက်ာင္းဆရာေတြကို မထိန္းခ်င္တာနဲ႔ ေဆးစာယူၿပီး နားလိုက္ တာ”ဟု ဆိုသည္။သူမသည္ ေက်ာင္းဆရာမတာဝန္၊ ခင္ပြန္းျဖစ္သူႏွင့္ သားသမီးမ်ား၏ ေဝယ်ာဝစၥမ်ားအေပၚလစ္ဟာမႈမရွိေအာင္ တာဝန္ေက်သည့္ အိမ္ေထာင္ရွင္မ တစ္ ဦး လည္း ျဖစ္သည္။ သူမအေနျဖင့္ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ေက်ာင္းစိမ္းဝတ္စံု ႏွင့္ ပဝါၿခံဳထားေသာ ဆရာမမ်ားကိုျမင္လွ်င္ပင္ ေက်ာင္းဆရာမဘဝ မွအၿငိမ္းစားယူခဲ့ သည္ ကို ေနာင္ တရေနမိေၾကာင္း ေျပာသည္။

သာမန္လူမ်ားအေနျဖင့္ မိသားစုဝင္ထဲတြင္ လုပ္ႀကံခံရၿပီးေသဆံုးသည္ဆိုသည္မွာ ျဖစ္ေတာင့္ ျဖစ္ခဲျဖစ္စဥ္ဟုဆိုေသာ္လည္း သူမတို႕မိသားစုအေနျဖင့္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ သမီးအႀကီးဆံုးျဖစ္သူ မခ်ိဳလဲ့ဦးမွာ ၎တို႔ မေနာ္ဟရီလမ္း ေနအိမ္သို႔ ပါဆယ္ဗံုးေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး လုပ္ႀကံခံရမႈတြင္ အသက္ေသဆံုးခဲ့ရသည္။ ထိုေသဆံုးမႈတြင္ မိခင္ျဖစ္ သူ အေနျဖင့္ ေျဖမဆယ္ႏိုင္ေအာင္ ဝမ္းနည္းငိုေၾကြးခဲ့ရၿပီး ေယာက္်ားျဖစ္သူ ဦးတင္ဦး သက္ရွိထင္ရွားရွိေနဆဲအခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သမီးေသဆံုးမႈအား ”ေဖ့သမီးႀကီးက အေဖ့အစားခံသြားရရွာတာ။ သူကအင္မတန္ျဖဴစင္တဲ့ ကေလးျဖစ္တဲ့အတြက္ အခုဆို ေကာင္းရာမြန္ရာဘဝမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိေနပါၿပီ” ဟူေသာ ႏွစ္သိမ့္စကား မ်ိဳးျဖင့္ သာ ေျဖသိမ့္ခဲ့ၾကပံုကို ေျပာျပသည္။

ခင္ပြန္းျဖစ္သူမွာ ႏိုင္ငံေတာ္မွ ေပးအပ္ေသာတာဝန္ကို ‘ေန႔မအား၊ ညမနား’ေဆာင္ပုဒ္အတိုင္းအလုပ္အေပၚထားရွိသည့္ စိတ္ဆႏၵႀကီးမားလွသည္ကို ေလးစားေနမိ သည္ မွာလည္း သူမ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ထင္ဟပ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ အလုပ္တာဝန္ခ်ိန္မ်ားေၾကာင့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူမွာ မိသားစုအေပၚ အခ်ိန္လံုေလာက္စြာ မေပးႏိုင္သည္ကို ”အတြင္းေရးမွဴး (၂)တာဝန္ကို ၁၂ ႏွစ္နဲ႔ ၇ လ တာဝန္ယူခဲ့တယ္။ မွတ္မွတ္ရရ အိမ္မွာ ျပန္အိပ္တဲ့ စုစုေပါင္းက ၇ လ ေလာက္ပဲရွိမယ္ထင္တယ္။ ခြင့္တစ္ရက္မွလည္းမယူခဲ့ ဘူး။ က်န္တာ႐ံုးနဲ႔ခရီးသြားတာနဲ႔ပဲ။ မိသားစုနဲ႔ ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ေတာင္ မလုပ္ခဲ့ရဘူး”ဟု ဆိုသည္။ တစ္ဖန္သမီးေသဆုံးၿပီး ေလး ႏွစ္အၾကာ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ ဝါရီ ၁၉ ရက္တြင္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူမွာလည္း ရဟတ္ယာဥ္ ပ်က္က်ေသဆုံးခဲ႔ရ ျပန္သည္။ ထုိစဥ္က ေျမးျဖစ္သူခြဲစိတ္ကုသရန္ စင္ကာပူသုိ႔ေရာက္ရွိေနခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး ရဟတ္ ယာဥ္ ပ်က္က်သည့္ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စဥ္ကို အေဟာင္းမွအသစ္ ျဖစ္မည္စုိး၍ လက္ရွိအခ်ိန္အထိမေမးဟု ေၾကကြဲစြာေျပာသည္။

”လွမ္းအေၾကာင္းၾကားေတာ႔ အန္ကယ္ဆုံးတယ္ဆုိတာကို မေျပာၾကဘူး။ ဒါေပမဲ့ အန္တီကေတာ့ သိလုိက္ပါတယ္။ အဆုိးဆုံးကို ႀကိဳေတြးၿပီးျပန္လာခဲ႔တယ္”ဟု စင္ကာပူ မွျပန္လာစဥ္ စိတ္ခံစားမႈမ်ားကို ေျပာသည္။ သမီးႀကီးႏွင့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူမရွိခ်ိန္တြင္ က်န္သားသမီးေလးဦးအားငယ္မည္စုိး၍ စိတ္ဓာတ္ၾကံ့ခုိင္သည့္ သူကဲ႔ သုိ႔ ေနထုိင္ ခဲ့ေသာ္လည္း ရင္ထဲတြင္အားငယ္မိသည္ဟု သူကပြင္႔လင္းစြာဆုိသည္။ ”ဆုံးတာခ်င္းအတူတူ တုိင္းျပည္အတြက္ အလုပ္လုပ္ရင္းဆုံးတာပဲေလလုိ႔ စိတ္ေျဖရတယ္”ဟု ခင္ ပြန္းေသဆုံးမႈအေပၚ ေျဖသိမ့္သည့္ ခံစားမႈကိုေျပာသည္။

ခင္ပြန္းသည္မွာ မိသားစု အေပၚတင္မက ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ လူမ်ားအေပၚတြင္အေကာင္းျမင္သည့္စိတ္ရွိၿပီး လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ားကုိ လည္း ေစတနာအျပည့္ထား ကာ ႏိုင္ ငံေတာ္အေပၚတြင္ တာဝန္ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္သူတစ္ဦးျဖစ္သည္ဟု အန္တီႏြဲ႕ကေျပာရင္း ခင္ပြန္းကို သတိရေနဟန္ရွိသည္။ ”သူ မကြယ္လြန္ခင္က ေျပာ ဖူးတဲ့စ ကားရွိတယ္။ အေဖႀကီးေလ (ဦးတင္ဦး) တာဝန္ေတြၿပီးဆုံးသြားရင္ အိပ္ေရးကိုဝေအာင္အိပ္ပစ္လုိက္မယ္တဲ့။ အခုေတာ့တာဝန္ေတြမၿပီး ခင္မွာပဲ အိပ္ေရးဝေအာင္ အိပ္သြားတယ္”ဟု ေျပာစဥ္သူ႔မ်က္ဝန္းတြင္ မ်က္ရည္မ်ားေဝ့သီလ်က္။ သူမက ကံတရားကိုပဲ ႐ိုးမယ္ဖြဲ႕ကာ အိမ္ေထာင္မျပဳဘဲေနရင္ ဒီလုိဝမ္းနည္းစ ရာေတြ ေတြ႕ရ မွာ မဟုတ္ဟုဆုိေသာ္ျငား ငယ္စဥ္က ဦးတင္ဦးအေနျဖင့္ သူမအားအ မွတ္တရမ်ား ဖန္တီးေပးသလဲဟု ေမးစဥ္တြင္ ေျပာရရင္ ရွက္ေတာင္ရွက္စရာ ပဲဟု ရယ္ေမာကာ အတိတ္က ၾကည္ႏူးဖြယ္မ်ားကို အားတက္သေရာ ေျပာျပေနျပန္သည္။

”သူက အန္တီ႔ကို ဘာပဲဝတ္ဝတ္ အၿမဲလွတယ္လို႔ခ်ည္း ေျပာတယ္။ အၿမဲ ေျမႇာက္ေျပာလြန္းလုိ႔ ယုံေတာင္မယုံေတာ့ဘူး။ သူက အန္တီကိုခ်ည္းမဟုတ္ဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိတဲ႔သူေတြကုိလည္း လွတယ္လုိ႔ ခ်ီးက်ဴးေျပာတတ္တယ္” ဟု ရယ္သြန္းရင္း ခင္ပြန္း ျဖစ္သူ၏ စိတ္ေကာင္းျမင္တတ္ပုံကုိ ေျပာျပသည္။ ”အန္ကယ္ရွိစဥ္က မဂၤ လာေဆာင္ေတြသြားလုိ႔ အဘုိးႀကီး၊ အဘြားႀကီး စုံတြဲေတြျမင္တဲ႔အခါ အဲဒီလို အိုေအာင္မင္းေအာင္ေပါင္း ရရင္ေကာင္းမွာပဲလုိ႔ ေျပာရင္ အန္ကယ္က ”ေနရတယ္၊ ေနရ တယ္မပူနဲ႔” လို႔ အဖိုးႀကီးေလသံ တမင္လုပ္ေျပာခဲ႔ဖူးတယ္။ အၿငိမ္း စားယူရင္ ဘုရားသြား၊ ေက်ာင္းတက္မယ္လုိ႔ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ခုေတာ့ သူမ်ားစုံတြဲေတြ က်န္း က်န္းမာမာသြားလာေနရင္ ကုသိုလ္ေကာင္းလုိက္ၾကတာလို႔ပဲ အားက်မိေတာ့တယ္”ဟုဆိုသည္။

ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အသက္ရွိစဥ္ကပင္ တာဝန္မ်ားႏွင့္သာ လံုးပန္း ခဲ့ရၿပီး သူမအေနျဖင့္လည္း အလုိက္တသိ ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ နားလည္မႈထားကာ ျဖတ္သန္းခဲ့ပံုကို စိတ္ လို လက္ရရွင္းျပသည္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏ ရာထူးဂုဏ္မ်ားႏွင့္ သားသမီးတို႔ျဖင့္ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ေနလိမ့္မည္။ အပူအပင္ ဆို၍ဘာမွ်မရွိေလာက္ဟု လူတိုင္းက ထင္ျမင္ၾက သ လို အခ်ိဳ႕ေသာ သူမ်ားကမူ ၎တို႔မိသားစုအေပၚ စစ္တပ္အသိုင္းအဝိုင္းမွဆိုသျဖင့္ ျပစ္တင္ကာ ႏွစ္လိုျခင္းမရွိေသာ ေျပာဆိုမႈမ်ားကိုလည္း ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ ရသည္။ လူတိုင္း ထင္ျမင္ေနၾကသည့္ သူမ၏ဘဝမွာ ေငြေၾကး ဥစၥာၾကြယ္ဝၿပီး ေအးခ်မ္းသာယာ ေသာမိသားစုဘဝျဖင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္ မဟုတ္ေၾကာင္းကို ေဒၚခင္ သန္းႏြဲ႕က ပတ္ ဝန္း က်င္အျမင္ႏွင့္ လက္ေတြ႕ဘဝကြာျခားမႈကို ေျပာသည္။

လာမည့္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၉ သည္ ဦးတင္ဦး ကြယ္လြန္သည့္ ၁၄ ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္စဥ္ျပဳၿမဲ ရည္စူးကုသိုလ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ရန္လည္း ရည္မွန္းထားၿပီး ျဖစ္ သည္။ ‘ေသေသာသူ ၾကာရင္ ေမ့’ဟူသည့္ ဆို႐ိုးစကားရွိေသာ္လည္း အန္တီႏြဲ႕ကေတာ့ျဖင့္ ခင္ပြန္းႏွင့္ သမီးကိုမေမ့ပါ။ ကြယ္လြန္သြားသူမ်ားအတြက္ ရည္စူးေမတၱာမ်ား ပို႔သရင္း ၿခံထဲတြင္ ပန္းအလွ ပင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးျခင္း၊ အိမ္ေမြးတိရစၧာန္ ေၾကာင္ေလးမ်ား ေမြးျမဴ ျခင္းတို႔ျဖင့္ က်န္ရွိသည့္ ဘဝေန႔ရက္မ်ား ကို ေအးခ်မ္း စြာ ျဖတ္ သန္း လ်က္ရွိသည္။ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦးရွိစဥ္ကေရာ မရွိေတာ့သည့္အခ်ိန္တြင္ပါ သိုသိပ္ေအးေဆးစြာေနတတ္ေသာ သူတို႔မိသားစုသည္ တပ္အသိုင္းအဝိုင္းကမို႔ မိမိတို႔ အေပၚ မေကာင္းျမင္မႈမ်ား ရွိေနၾကသည္ကိုလည္း အန္တီက နားလည္သည္။ သူ႔သေဘာထားအရ တပ္ႏွင့္လူထုကို တစ္ေပါင္းတည္းရွိ ေစခ်င္သည္။ ”တပ္က ႏိုင္ ငံေတာ္ ကို ကာကြယ္ေနတာပဲ။ လူတိုင္းကေတာ့ ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ မေကာင္းခ်ည္းပဲမရွိပါဘူး။ ေကာင္းတဲ့သူရွိသလို မေကာင္းတဲ့သူလည္း ရွိတာပဲ” ဟု တပ္အေပၚ ထားေသာ သူမသေဘာထားကိုလည္း ပြင့္လင္းစြာဆိုသည္။

ထက္ထက္မိုးျမင္႕၊ ခိုင္ႏြယ္ဦး
ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းသည္

Popular Myanmar News Journal