“ႏႈတ္ခမ္းျခင္းနမ္းရဖို႔အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္မယ့္သူထဲမွာ က်ေနာ္မပါဘူး” ဒါ႐ိုက္တာ ၀င္းထြန္းထြန္းနဲ႔ အင္တာဗ်ဴး

ဒါ႐ုိက္တာ ၀င္းထြန္းထြန္း၏ ႐ိုက္ကြင္းတခု (ဓာတ္ပံု – Myanmar Celebrity.com)

မိဘေမတၱာဘြဲ႔ဇာတ္လမ္းမ်ားနဲ႔ ပရိသတ္ရင္ထဲ ေရာက္ေစတဲ့ ဘဝသ႐ုပ္ေဖာ္ ဇာတ္ကားေတြကိုသာ ႐ိုက္ကူး တင္ဆက္တဲ့ ျမန္မာဒါ႐ိုက္တာ တေယာက္ ရွိပါတယ္။ သူ႐ိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကားေတြကုိ ၾကည့္ၿပီးရင္ ပရိသတ္ရင္ထဲ တခုခု က်န္ရစ္ေနဖုိ႔ကို အၿမဲစဥ္းစားၿပီး ႐ိုက္ကူးတတ္သူ တေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူကေတာ့ ဒါ႐ိုက္တာ ဝင္းထြန္းထြန္းပါ။ ဒါ႐ိုက္တာ ဝင္းထြန္းထြန္းက ေဝဖန္သံေတြမ်ားခဲ့သလို ျမန္မာဗီဒီယိုဇာတ္ကား ပရိသတ္ေတြၾကား စိတ္ဝင္စားမႈ ျမင့္မားေစခဲ့တဲ့ `မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္´ ဆုိတဲ့ ဗီဒီယိုဇာတ္ကားကို ႐ိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ဒါ႐ိုက္တာ တေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဖန္မႈေတြေၾကာင့္ လဲက်ခဲ့ေပမယ့္ ျပန္လည္ ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ဖန္တီးမႈ အႏုပညာသစ္ေတြကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့နဲ႔ ပရိသတ္ထံ ထပ္မံ ခ်ျပရဲခဲ့တဲ့ ဒါ႐ိုက္တာ တဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။အႏုပညာအေပၚ ထားရွိတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ခံယူခ်က္၊ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈအေပၚ ထားတဲ့ သူရဲ႕ အေတြးအျမင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒါ႐ိုက္တာ ဝင္းထြန္းထြန္းကို ဧရာဝတီသတင္းေထာက္ ယုမြန္္ေက်ာ္က ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထား ပါတယ္။

ေမး။ ။ လက္ရွိ ဦးဝင္းထြန္းထြန္းရဲ႕ အႏုပညာလႈပ္ရွားမႈအေၾကာင္းက စၿပီး သိခ်င္ပါတယ္။

ေျဖ။ ။ အခု က်ေနာ္ သ႐ုပ္ေဆာင္သစ္ ဘုန္းထြဋ္ေခါင္နဲ႔ ဇာတ္ကားတကား ႐ိုက္ကူးေနပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ သ႐ုပ္ေဆာင္သစ္ေလးေတြက ႐ုပ္ရွင္ကားေတြမွာ လွခ်င္ၾကတယ္ ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဒီကားမွာေတာ့ ဒီကေလးက ကံဆုိး ရွာပါတယ္။ ခါးႀကီးကုန္းေနတဲ့၊ အင္မတန္ ႐ုပ္ဆုိးတဲ့ လူတေယာက္ အေၾကာင္းပါ။ ဇာတ္ကားက ကာ႐ိုက္တာကို ဦးစားေပးတဲ့ ဇာတ္ကားေလးပါ။ မင္းသမီးက ဖူးပြင့္သခင္ပါ။ တျခား ဇာတ္ေဆာင္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါဝင္ ပါတယ္။

ေမး။ ။ ဒါ႐ိုက္တာ ဝင္းထြန္းထြန္းကို ပရိသတ္က မိဘေမတၱာ ေဖာ္ညႊန္းတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ကားေတြနဲ႔ လက္ခံအားေပး ၾကတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီလုိ ကားေတြ သိပ္ မ႐ိုက္ျဖစ္ ေတာ့ဘူးလား။

ေျဖ။ ။ အခုက်ေနာ္ ၉ လပုိင္းမွာ ႐ိုက္ကူးမယ့္ ႐ုပ္ရွင္ကားႀကီး တကားရွိပါတယ္။ အဲဒီကားႀကီး အတြက္ ျပင္ဆင္ ေနပါတယ္။ ကား႐ိုက္ကူးမႈေတြ မွာလည္း ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီဇာတ္ကားႀကီးကုိ က်ေနာ္ ႐ိုက္ဖုိ႔ စီစဥ္ေနပါ တယ္။ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ေရႊမန္းသဘင္က ဦးခ်မ္းသာရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေလးပါ။ ခ်မ္းသာနဲ႔ ဝင္းထြန္းထြန္းေပါင္းရင္ အဲဒီ ဇာတ္ကားက က်ိန္းေသေပါက္ ပရိသတ္ သိၾကပါတယ္။ အဲဒီကားေလးက ဒရာမာ ေလးပါပဲ။ အဲဒီကားေလးကို ဆရာ ဦးၿငိမ္းမင္းက ဇာတ္ညႊန္း ေရးေပးထားပါတယ္။

ကားေလးက အေဖရဲ႕ အ႐ိုး၊ အေမရဲ႕ အေသြးအသားနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ က်ေနာ္တို႔ သားသမီးေတြ အတြက္ မိဘဆုိတာ တမလြန္ ေရာက္သြားရင္ ေတာင္မွ သားသမီးအတြက္ ေပးဆပ္ဖို႔ပဲ ရွိေနတတ္တဲ့ သူေတြ ဆုိတာ ႐ိုက္ကူး ျပသသြားမွာ ပါ။ က်ေနာ္ ႐ိုက္ကူးေနက် မိဘေမတၱာပံုစံ အတုိင္း ႐ိုးရာ မပ်က္ပါပဲ။ ေနာက္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အညာေဒသမွာ ရွိတဲ့သူေတြရဲ႕ ဓေလ့စ႐ိုက္၊ ေနာက္ ျမန္မာေတြရဲ႕ အမိနဲ႔အဖ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ၅၂၈ ေမတၱာတရား ေတြကို ထပ္မံေဖာ္က်ဴး ျပသသြားမွာပါ။

ဒီဇာတ္ကားမွာ မင္းသမီး အငယ္ေတြေတာ့ တေယာက္မွ မပါပါဘူး။ မင္းသားေတြကေတာ့ ၆ ေယာက္ ပါပါမယ္။ မင္းသားေတြက က်ေနာ္ ေျပာထားတယ္။ အားလံုး Confirm ျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္က်မွ ေျပာျပပါမယ္။

ေမး။ ။ မိဘေမတၱာကုိ ေဖာ္ညႊန္း႐ိုက္ကူးတဲ့ ဒါ႐ိုက္တာ တေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ရဲ႕ မိဘေမတၱာကုိေရာ ဘယ္လုိမ်ား ေဖာ္ညႊန္း ေျပာျပခ်င္ပါလဲ။

ေျဖ။ ။ က်ေနာ့္အတြက္ကလည္း ေစာေစာက က်ေနာ္ ေျပာခဲ့သလုိပါပဲ။ ခံစားမိတယ္ ဆိုရင္ မိဘေမတၱာဆုိတာ ေပးဆပ္သူ သက္သက္ ပါပဲ။

ေမး။ ။ သမီးေလး ႏွစ္ေယာက္ရွိတဲ့ ဖခင္တေယာက္ အေနနဲ႔ေရာ သူတုိ႔ အတြက္ ဘယ္လို ဖခင္မ်ဳိး ျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္ပါသလဲ။ သားသမီးနဲ႔ အေဖ ဆက္ဆံေရးက ဘယ္လုိရွိပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ ကုိယ္ ကိုယ္တိုင္လည္း သားသမီးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ေပးဆပ္သူပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ အခု သမီးအႀကီး ကလည္း အသက္ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္၊ ႏုိင္ငံျခားမွာ ေက်ာင္းသြားတက္ ေတာ့မယ္။ သမီးကုိလည္း မွာထားတယ္။ သမီး သြားမယ္၊ လာမယ္ တေယာက္တည္း၊ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ တခု ထည့္သြားဖို႔က မိဘေက်းဇူးကုိ ျပန္ဆပ္ရမယ္ ဆုိတဲ့ အေတြးကို သမီးေခါင္းမွာ မရွိပါေစနဲ႔၊ က်ေနာ္တို႔ကို ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ရမယ္ ဆုိတဲ့အေတြးအေခၚက သူ႔ေခါင္းထဲမွာ ရွိေနရင္ သမီးေျပလည္တဲ့ အခ်ိန္ဆုိရင္ ျပႆနာ မရွိဘူး၊ သမီးက မိဘေက်းဇူးကို ဆပ္ႏုိင္တဲ့ အေနအထားတခုမွာ မရွိဘူးဆုိရင္၊ ဥပမာ ႐ုန္းကန္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ဆုိရင္ သမီးရင္ထဲမွာ အရမ္းကို ပင္ပန္းသြား လိမ့္မယ္လို႔။ ကုိယ္တိုင္လည္း အဲဒီအခ်ိန္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရဖူးပါတယ္။

မိဘကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေကၽြးခ်င္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ ကိုယ္တုိင္ေတာင္မွ အေျခအေန မေပးတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရဖူးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ရဲ႕ ပူေလာင္မႈမ်ဳိးကုိ သားသမီးကို မခံစား ေစခ်င္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ထားလုိက္ပါ၊ မိဘကို ေက်းဇူးဆပ္ရမယ္ ဆုိတဲ့ စိတ္ရွိေနရင္ သမီးပင္ပန္းလိမ့္မယ္၊ စိတ္ညစ္ရလိမ့္မယ္၊ ဆပ္ႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ ဆပ္ပါ။ ပါပါးရင္ထဲမွာ တခုပဲ ရွိပါတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆုိးတဲ့ သားသမီးပဲ ျဖစ္ပါေစ သူ႔မိဘကို မေကၽြးခ်င္တဲ့ သားသမီးကေတာ့ မရွိပါဘူး။ အေျခအေနေလး တခုေၾကာင့္၊ သူတုိ႔ အေၾကာင္းေလး ေတြေၾကာင့္၊ သူတုိ႔ ကံၾကမၼာေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ သားဆုိး၊ သမီးဆုိးေတြက မိဘကို မခ်စ္ဘူး၊ မထင္ပါနဲ႔။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း သားလိမၼာ ထဲမွာ မပါပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆုိးဆုိး၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ မုိက္မုိက္ ကိုယ္ ေကာင္းတာေလး စားေနရရင္ ကုိယ့္မိဘကိုလည္း ေကၽြးခ်င္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သားဆုိးေတြရဲ႕ စိတ္ပါ။ ကုိယ့္သားသမီးကလည္း ကိုယ့္ကို ေကၽြးခ်င္မွာ ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ ပူေလာင္မႈေတြ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ က်ေနာ္ မိဘတေယာက္အေနနဲ႔ မွာလုိက္တဲ့စကားကေတာ့ အဲဒီစကားပါပဲ။

ေမး။ ။ ဦးဝင္းထြန္းထြန္း ႐ိုက္ကူးခဲ့တဲ့ မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္ ကားက ေဝဖန္သံေတြ မ်ားခဲ့တယ္ ေနာ္။ အဲဒီလုိ ႐ိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ကုိယ့္ကားကို စိတ္၀င္စားမႈ ျမင့္ေစခဲ့တယ္၊ အခုအခ်ိန္မွာေရာ ဒီကားနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး တခုခု ေျပာခ်င္တာမ်ား ရွိပါလား။

ေျဖ။ ။ မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္ ကေတာ့က်ေနာ္ ကြိဳင္တက္သြားတယ္ ေပါ့။ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ ဘာျဖစ္လဲေတာ့ မသိဘူး၊ Facebook မွာအေၾကာင္းအရာ တခုခုကို တည္ေပးလုိက္ရင္ အဲဒီလူကို စုတ္ျပတ္သတ္ သြားေအာင္ ဝိုင္းဗ်င္းတတ္ၾကတဲ့ သေဘာရွိတယ္။ အဓိက ခံရတာ ဆယ္လီဘရစ္တီပဲေလ။

က်ေနာ္ Facebook လံုးဝမသံုးပါဘူး။ သႀကၤန္ၿပီးတုန္းက တခါေလး သံုးလိုက္တယ္။ သံုးလုိက္တဲ့ အေၾကာင္းကလည္း တျခား အေၾကာင္းေလး တခု ရွိတာေပါ့ ေနာ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဘလုိင္းႀကီး ေစာ္ကားသြားတဲ့ သူေတြ ရွိတဲ့အတြက္ ငါတုိ႔ဘာသာ ငါတုိ႔ ရပ္တည္လုိ႔ ရတယ္ကြာ ဆုိတာကုိ ျပခ်င္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဖြင့္လုိက္တာပါ။ တပတ္ႏွစ္ပတ္ ေလာက္ေပါ့။ အခုေတာ့ မသံုးေတာ့ပါဘူး။ ဆယ္လီဘရစ္တီ တေယာက္အတြက္က ဒါမ်ဳိးေတြ ႀကံဳရရင္ အိမ္ေထာင္လည္း ကဲြသြားႏုိင္ ပါတယ္။ ဘဝလည္း ပ်က္သြားႏုိင္ပါတယ္။

အဲဒီကားမွာ ဆုိရင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ ကလည္း တကယ္ မနမ္းပါဘူး။ သူတုိ႔ကလည္း ဝန္ခံပါတယ္။ သူတို႔ မနမ္းဘူး ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း အဲဒီလို နမ္းတာမ်ဳိး မႀကိဳက္ပါဘူး။ ျမန္မာကားေတြကလည္း နမ္းတာကို လံုးဝ လက္မခံပါဘူး။ က်ေနာ့္ ကားထဲက မင္းသမီးက ရင္သား ကိုေတာင္ လံုးဝမေဖာ္ပါဘူး။ ထမီကေတာ့ ေျခမ်က္စိ ေဖာ္ပါတယ္။ အဲဒါကို ရွင္းျပတာ လံုးဝ မရခဲ့ပါဘူး။ ဂ်ာနယ္ေတြကဖဲ့၊ မ်ဳိးစံုေပါ့။ လံုးဝကုိ ေနလို႔ မရေအာင္ စုတ္ျပတ္သတ္ သြားတာ။

အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ဒုကၡ ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ဝင္းထြန္းထြန္းေတာ့ ေနာက္တကား မ႐ိုက္ရေအာင္ လုပ္မယ္ ဆုိၿပီး တုိက္ခုိက္ၾကတဲ့ သူေတြလည္း ပါပါတယ္။ အႏုပညာသမား တေယာက္ကို အဲဒီလုိ စုတ္ျပတ္သတ္သြားေအာင္ ဆဲြထုိးႏုိင္ရင္ အဲဒီေကာင္ ေမွာက္သြားၿပီး ျပန္မထႏုိင္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ၾကပါတယ္။ တကယ္လည္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကပါတယ္။ ျဖစ္ရင္လည္း ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ ရေအာင္ ျပန္ထလာပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘဝမွာ ခဏခဏ လဲက်ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္႐ိုက္တဲ့ ဒုတိယကားက စၿပီး ဆင္ဆာပိတ္ ခံရတာပါ။ က်ေနာ္လဲက်တုိင္း ဘယ္ေတာ့မွ ေၾကာက္ၿပီး ထြက္ေျပးသြားတဲ့သူထဲမွာ မပါပါဘူး။ ရေအာင္ ျပန္ထပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ စုတ္ျပတ္သတ္ သြားေအာင္ေတာ့ ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ေျဖရွင္းရတာေပါ့ေနာ္။

႐ိုးသားစြာနဲ႔ ဖန္တီးရဲ႕သားနဲ႔ အဲဒီလုိ ျပႆနာ တက္လာတာကိုး။ အဲဒီမွာ ေစာင့္ၾကည့္တယ္။ တခ်ဳိ႕ ျမန္မာကားေတြမွာ ဒီထက္ဆုိးတာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတုိ႔က်ေတာ့ မေျပာဘဲ ငါ့က်ေတာ့ ေတာင္းပန္တာေတာင္ မရ။ က်ေနာ္ နည္းနည္း ေဒါသ ထြက္သြားတယ္။ အရပ္ကလည္း ပုတာကုိး။ အဲဒီကားကလည္း အခ်ိန္ ၇ နာရီ အတြင္းမွာ ဘာျဖစ္တယ္ ဆုိတာကို ျပခ်င္တာ၊ ပရိသတ္ကုိ ၇ နာရီအခ်ိန္ေလး အတြင္းမွာ ျဖစ္သြားတာကို ၾကည့္ခ်င္ေအာင္ ဆဲြေခၚႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာပါ။ က်ေနာ္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က အဲဒါပါ။

ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ ဒုတိယအႀကိမ္ စိန္ေခၚမယ္ ဆုိၿပီး Now ဂ်ာနယ္နဲ႔ တူတယ္၊ အဲဒီမွာစၿပီး ေၾကာ္ျငာပါတယ္။ အဲဒီကားက ထြက္သြားပါၿပီ၊ ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ အိမ္မက္လို႔ ေပးထားပါတယ္။ အဲဒီကား ကလည္း ပထမကား မင္းသား ေနတိုးနဲ႔ ပါပဲ။ ေနာက္ ေက်ာ္ေက်ာ္ဗို၊ ဝတ္မႈန္ေရႊရည္နဲ႔ပါ။ ဒီလူသံုးေယာက္၊ အိမ္တလံုး၊ အက်ႌတထည္နဲ႔ ညတည ျဖစ္သြားတဲ့ အေၾကာင္းကို ထပ္ၿပီးေတာ့ မုိက္မဲစြာ ထပ္႐ိုက္ပါတယ္။ မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္ တုန္းကမွ Location သံုး၊ ေလး ငါးခု ပါပါေသးတယ္။ အခုကားက ပိုဆုိးပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ စိန္ေခၚမႈက က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ စိန္ေခၚလုိက္ တာပါ။

ဗီဒီယို႐ိုက္တဲ့ ကားထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ အခ်ိန္ ၁၃ ရက္ ၾကာသြားပါတယ္။ ျမန္မာဇာတ္ကား ျဖစ္ေပမယ့္ စကားေျပာတာ နည္းပါတယ္။ ကင္မရာ႐ိုက္ခ်က္၊ Lighting ပိုင္းဆုိင္ရာ၊ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ ဒါေတြကို ပရိသတ္ေတြကို ဆဲြေခၚၿပီး က်ေနာ္ ခ်ျပခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ မလဲက်ပါဘူး။ ဒုတိယကား ကုိလည္း ေအာင္ျမင္စြာ ခ်ျပႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ပရိသတ္ ကေတာ့ ႀကိဳက္တဲ့သူလည္း ရွိတယ္၊ မႀကိဳက္တဲ့သူလည္း ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအထဲမွာ ထူးျခားတာ တခုကေတာ့ လံုးဝ ျမန္မာကား မၾကည့္တဲ့သူူက အဲဒီကားေလး ကိုင္ၿပီး က်ေနာ့္ဆီ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ အႏုပညာသမား ဆုိတာ ကေတာ့ အၿမဲတုိက္ခုိက္တာ ခံရတာပါပဲ။ လက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့ အေနအထားမွာေတာ့ ပရိသတ္က နားလည္မႈေတြ ေပးသင့္ပါတယ္။

တကယ့္ အႏုပညာကို အစစ္မွန္ဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူေတြက ဖန္တီးေနၾကလဲ၊ ႀကိဳးစားေနၾကလဲ၊ အႏုပညာကုိ ဘယ္သူေတြက လိမ္စားေနၾကလဲ ဒါလည္း ပရိသတ္သိဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲ ပရိသတ္က ဟားဟားဟား ဆုိတဲ့ ကားေတြမွ ပိုႀကိဳက္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ အေရအတြက္ အရ အဲဒီလို ကားေတြက ပုိမ်ားလာပါမယ္။ ပရိသတ္က အေရးႀကီးပါတယ္။ ပရိသတ္က Facebook တခုပဲ ၾကည့္ၿပီး အမွန္အမွားကို ဆံုးျဖတ္လုိ႔မရပါဘူး။ တကယ္ ျဖတ္သန္း ခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ပုိင္း ဆုိင္ရာေတြ၊ သမုိင္းေတြ ရွိပါတယ္။ ပရိသတ္ကလည္း က်ေနာ္တုိ႔ အႏုပညာကို လက္မခံဘူး ဆုိရင္ ဘယ္ပရိုဂ်ဴဆာကမွ မ႐ိုက္ပါဘူး။

ေစာေစာကေျပာတဲ့ ပရိသတ္ေတြ ၾကည့္ခ်င္တဲ့ ကားေတြပဲ ႐ိုက္ရမွာ ပါ။ အခုေတာင္မွ အဲဒီလုိ ကား႐ိုက္တဲ့ ဒါ႐ိုက္တာ ေတြ ေတာ္ေတာ္ ႐ိုက္ေနရပါၿပီ၊ ႐ုပ္ရွင္ကားႀကီး ေတာင္မွ က်ေနာ္တို႔ တႏွစ္ကို တကား႐ိုက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔ ဆယ့္သံုးကား၊ ဆယ့္ေလးကားေလာက္ မနားတမ္း ႐ိုက္ရမယ့္ အေနအထားေတြ ျဖစ္လာပါၿပီ၊ အဲဒါက ပရိသတ္က အဲဒီလုိမွ ႀကိဳက္တယ္ ဆုိရင္ အဲဒီလို ျမန္မာကားေတြ ပိုမ်ားလာပါဦးမယ္။

ေမး။ ။ ဦးဝင္းထြန္းထြန္း ႐ိုက္ကူးတဲ့ ဇာတ္ကားေတြမွာ ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ မလြတ္ကင္းေအာင္၊ ျမန္မာပရိသတ္ လက္ခံႏုိင္မယ့္ အတုိင္းအတာ ကိုယ့္ရဲ႕ ဖန္တီးမႈအပိုင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာ အထိ ထားရွိၿပီး ဖန္တီး ႐ိုက္ကူးတယ္ ဆုိတာကိုလည္း သိခ်င္ပါတယ္။

ေျဖ။ ။ မဟုတ္ဘူး၊ က်ေနာ္ကုိယ္တိုင္ကလည္း အဲဒီလုိ နမ္းတာ ရႈံ႕တာကို မႀကိဳက္ဘူး။ က်ေနာ္ ပရိသတ္ကုိ ေပးခ်င္တာ ခုနက ေျပာသလုိေပါ့ေနာ္။ ကုိယ္ဆဲြေခၚတာ ပရိသတ္ ဘယ္ေလာက္အထိ ပါမလဲ ဆုိတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္တာ ေပါ့။ အႏုပညာကုိ Creation တခု၊ လက္ရွိသြားေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းမွာ မရွိေသာ ပံုစံသစ္တခု ဖန္တီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဇာတ္တခုတည္းကို ဖန္တီးရတာ မဟုတ္ဘူး။ ဇာတ္ျဖစ္တဲ့ အျပင္ ဇာတ္ရွိန္ကိုပါ ဖန္တီးရတာ၊ ျမန္မာကားေတြမွာ ရွိတယ္။ တကားလံုး ဘယ္ညာေထာင္ၿပီး စကားေတြပဲ ေျပာေနတာ မျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရတယ္။ သိပ္ျပင္ဆင္ ရတယ္၊ ႀကိဳးစားရတယ္။ အဲဒါေတြကို ပရိသတ္က နားလည္ေပးဖို႔ လုိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိပါတာလဲ၊ ဘာကုိ ေပးခ်င္တာလဲ။ Sex ကို ေပးခ်င္တာလား၊ ဘာကို ေပးခ်င္တာလဲ။ တခုရွိတာ ႏွင္းဆီပန္းကို နင္းလုိက္တာ၊ ေနာက္ပုိင္း ကားေတြ ပိုဆုိးတယ္။ အဲဒီလုိမ်ဳိးေတာ့ ပရိသတ္ကုိမေပးပါဘူး။

က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ဆုိရင္ ဂ်ပန္ကားေတြ တင္ရင္ အရမ္းႀကိဳက္တာ။ က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ႕နယ္မွာ ဂ်ပန္ကား တကား တင္ရင္ အၾကာႀကီး တင္ရတာ၊ က်ေနာ္တုိ႔ ေခတ္မွာဆုိရင္ On the Road လို အခ်စ္ကားေလးေတြ အရမ္း ႀကိဳက္တာ။ အခ်စ္ကားေတြ အျပင္ အက္ရွင္ ကားေတြေရာ ေပါ့။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္တုိ႔က စတိတ္ေက်ာင္းသား ဘဝေလ၊ ေက်ာင္းေျပးၿပီးကို ၾကည့္ရတာ။ ေက်ာင္းေျပးတာေတာင္မွ မနက္ကိုးနာရီခဲြက ေျပးတဲ့ေက်ာင္းက က်ေနာ္တုိ႔ ညေန ၂ နာရီခဲြမွ ၾကည့္ရတာ။ ရံုျပည့္ ရံုလွ်ံေလ။ ဒါေပမယ့္ အခုေနာက္ပုိင္း ဂ်ပန္ကားေတြ ဘာကားရွိမလဲ၊ ဘာကားေကာင္းလဲ ေမး၊ က်ေနာ္မသိေတာ့ဘူး။

အခုေနာက္ပုိင္း အဲဒီလုိ ေအာင္ျမင္တဲ့ကားေတြ ရွိေသးလားေမးရင္ က်ေနာ္မသိေတာ့ဘူး။ ဂ်ပန္သည္ ႐ုပ္ရွင္ ဖူဂ်ီဖလင္ ထုတ္လုပ္တဲ့ တုိင္းျပည္ပါ။ ႐ုပ္ရွင္ ေရေသာက္ အရင္းအျမစ္ ထုတ္လုပ္တာက ဂ်ပန္ျပည္က၊ အင္မတန္ ေျပာင္ေျမာက္ပါသည္ ဆုိတဲ့ သမိုင္းကားေတြ၊ ဇာတ္ကားေတြ ထုတ္လုပ္ခဲ့တာ ဂ်ပန္ျပည္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုေနာက္ပိုင္း ဘာလို႔ အဲဒီလုိ ဂ်ပန္ကားေတြ မၾကည့္ရေတာ့တာလဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိရင္ ေစာေစာကေျပာတဲ့ လမ္းေၾကာင္း တခုုကိုပဲ လဲြမွားသြားတယ္ လုိ႔ ထင္ပါတယ္။

ေစာေစာက သိမ္ေမြ႔ပါတယ္လုိ႔ ေျပာတဲ့ ဇာတ္ကားေတြနဲ႔ တကမၻာလံုးကို ဖမ္းစားလုိက္တဲ့ ဂ်ပန္ဟာ ေနာက္ပိုင္းမွာ Sex ဟာ Love လို ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဂ်ပန္က အခ်စ္ကား သန္႔သန္႔ ေတြထက္ Sex နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ NC18 ေတြ ပိုမ်ား လာပါတယ္။ သူတုိ႔ႏုိင္ငံမွာေတာ့ ဒီကားေတြကို လက္ခံေနတယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကမၻာမွာေတာ့ လက္မခံ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဂ်ပန္ကား ေကာင္းေကာင္းၾကည့္ခ်င္ရင္ ဟုိးတုန္းက ကားေတြ ျပန္ၾကည့္ရတဲ့ အေျခအေနကို ျပန္ေရာက္သြားပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အႏုပညာဟာ Sex မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်စ္ဟာ Sex မဟုတ္ပါဘူး။ ခ်စ္ျခင္းတရားကုိ ေဖာ္ျပဖုိ႔ အတြက္ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းရဖို႔အတြက္ ႐ိုက္ကူးဖုိ႔ တုိက္ပဲြဝင္သြားမယ့္ သူ အထဲမွာ က်ေနာ္ မပါပါဘူး။ အဓိက တုိက္ပဲြဝင္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ထားတာေတာ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ျမန္မာကားဟာ ျမန္မာဆန္ရမယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းပါပဲ။ အဲဒီအတြက္ သူမ်ားေတြ ႐ုပ္ရွင္ကားႀကီးေတြ အမ်ားႀကီး ႐ိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ႐ုပ္ရွင္ ကားႀကီး ႏွစ္ကားကိုပဲ ႐ိုက္ပါမယ္။ အခုက်ေနာ္ ႐ိုက္မယ့္ ႏွစ္ကားမွာ တကားက ျမန္မာ့႐ုပ္ေသး ေလာကကုိ အေျခခံထားတဲ့ ဇာတ္ေလးပါ။ မင္းသားက ေနတုိးပါ။ မင္းသမီးက ျမန္မာ မင္းသမီးတေယာက္၊ ကိုရီးယားက မင္းသမီးတေယာက္ ပါမယ္၊ အခ်စ္ကားေလးပါပဲ။ ပုဂံမွာ ႐ိုက္ကူးပါမယ္။

ဒုတိယကား ကေတာ့ အခု႐ိုက္မယ့္ ကိုခ်မ္းသာရဲ႕ ဇာတ္ေလးပါ။ အဲဒါေလး ကလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ အညာေဒသမွာ ရွိတဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ စ႐ိုက္လကၡဏာေလးကို ႐ိုက္ကူးမွာပါ။ သူတို႔ ဘယ္လုိ ဓေလ့စ႐ိုက္ေလးေတြ ရွိၾကလဲ၊ ဘယ္လုိ လဲြမွားတဲ့ ဓေလ့ထံုးစံေလးေတြ ရွိၾကလဲ၊ ျမန္မာႏုိ္င္ငံမွာပဲ ရွိႏုိင္ေသာ၊ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြပဲ သိၾကေသာ ဓေလ့ေတြ ပါဝင္တဲ့ ျမန္မာကား စစ္စစ္ကို က်ေနာ္႐ိုက္ေနပါတယ္။

ေမး။ ။ အႏုပညာကို မၾကည့္ဘဲ လူကိုပဲ တုိက္ခုိက္ၾကတဲ့ သူေတြ ရွိတယ္လုိ႔ု ဆုိေတာ့ အဲဒီသူေတြကိုေရာ ဘာမ်ား ေျပာျပခ်င္တာ ရွိမလဲ။

ေျဖ။ ။ အႏုပညာကို မဟုတ္ဘဲ လူကိုပဲ တုိက္ခုိက္တဲ့အတြက္ မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္ တုန္းကလည္း က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဒုကၡ ေရာက္သြားတယ္ ေပါ့ေနာ္။ ဒါ႐ိုက္တာ မလုပ္ရမယ့္ အေနအထားတခု ျဖစ္ေအာင္ ေမာင္းထုတ္ၾက ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ထလာပါတယ္။ ဒီအကယ္ဒမီ ေပးပဲြ မတိုင္ခင္က ကံဆုိးစြာ ေပါ့ေနာ္၊ ဦးစိုးမုိးကားႀကီးက အကယ္ဒမီ တစ္ႀကိဳထဲ ပါသြားတယ္။ ဒီထက္ႀကီးမားတဲ့ ထုိးႏွက္ခ်က္တခုကို ခံလုိက္ရ ပါတယ္။ အဲဒီ ထုိးႏွက္ခ်က္ေၾကာင့္လည္း က်ေနာ္ လဲသြားလိမ့္မယ္လုိ႔ သူတုိ႔ထင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ မလဲပါဘူး။ က်ေနာ္ ျပန္ထလာပါတယ္။

ပထမ ဒီလူေတြကို ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဆုိးတယ္။ က်ေနာ္က လူသား တေယာက္ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ေပါ့။ အရပ္ပုတဲ့ အတြက္ ေၾကာင့္ ကုိယ့္ကို တခ်က္ေလာက္ ထိရင္ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္ကန္လုိက္ခ်င္တာ။ က်ေနာ္တုိ႔လုိိ ပုတဲ့ သူေတြက ဘာကို ဂ႐ုစိုက္ရလဲ ဆိုရင္ သူမ်ားေတြက ကိုယ့္ကို တခ်က္ထုိးရင္ ကိုယ္က ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္ထိုးႏုိင္မွ ေလ။ ဒါမွ သူတုိ႔ကလဲမွာ ကိုး။ အက်င့္ေတာ့ရွိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ျပန္ မလုပ္ပါဘူး။ မလုပ္ဘဲနဲ႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး သည္းခံလုိက္ပါတယ္။ လုပ္ဖို႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေလးကို စီစဥ္လုိက္ ပါေသးတယ္။ အဲဒီသူကလည္း က်ေနာ္ လုပ္လုိက္လုိ႔ ဘာမွ မျဖစ္တဲ့သူ ျဖစ္ေနတယ္။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ကို ထိခိုက္တာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ထိခိုက္ပါတယ္။ အခုရက္ပုိင္းအတြင္းမွာ က်ေနာ္စိတ္ကုိ ျပင္ဆင္လုိက္ပါတယ္။ ဒီေကာင့္ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း သတ္မွတ္လုိုက္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ အဲဒီ အတြက္ က်ေနာ္ အလုပ္ကုိ ပုိလုပ္ျဖစ္ ပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို ႏွိပ္စက္တ့ဲသူ အားလံုးကို က်ေနာ့္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ပိုၿပီး ေျပာင္ေျမာက္ေအာင္ ေပၚလစ္တင္ေပးလုိက္တဲ့ သူေတြပဲလုိ႔ က်ေနာ္ သတ္မွတ္လုိက္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ။

ဧရာ၀တီ