က်ဳပ္ အေမစုကို စျမင္ဖူးခဲ့တာ ၁၉၈၈ ေအာက္တို ဘာလထဲမွာ။ ယိုးဒယားျပန္ ျပည္သူ႕ ျပည္ခ်စ္ပါတီ (PPP) ၀င္ေဟာင္း ဦးေထြးျမင့္နဲ႔ခ်ိတ္မိသြားၿပီး အေမစုကို ေတြ႕ခဲ့ရ တာ။အဲဒီအခ်ိန္က ဦးေထြးျမင့္ဟာ အေမစုနားမွာရွိေနတယ္။အဲဒီတုန္းက အေမ့နေဘးမွာ သခင္အုန္းျမင့္က တစ္ခ်ိန္လံုးရွိတယ္။ ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္ ဗိုလ္မင္းလြင္သား ေတြျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္မင္းလြင္၊ ကိုေမာ္မင္းလြင္၊ မသိဂႌ၊ ကိုျမင့္ေဆြ(တင္ေဆြမိုး)တို႔က အေမစု အိမ္ေအာက္ထပ္ မွာ အနီးကပ္႐ံုးအဖြဲ႕၀င္ေတြျဖစ္တယ္။ ေဘာႀကီး၊ ဘန္နီ၊ ေက်ာ္သူရကိုကို၊ ျမတ္စံ၊ ပါႀကီးတို႔ စတဲ့ သံုးေရာင္ျခည္ လူငယ္ေတြအျဖစ္ အေမစု လံုၿခံဳေရးကို ယူထားၾကတယ္။အေမစု အိမ္သြားရင္ သခင္အုန္းျမင့္ကို စင္၀င္ ေအာက္မွာ အၿမဲေတြ႕ရတယ္။ ဆရာဦး၀င္းတင္၊ ဆရာ ေမာင္ေသာ္က၊ ဆရာေမာင္မိုးသူ၊ ေဒါက္တာစိန္၀င္း၊ ကိုစိုး၀င္း တို႔ကို စင္၀င္အနားတစ္၀ိုက္မွာ ထိုင္ေနတာေတြ႕ ရတတ္ပါတယ္။ၿခံအျပင္ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းမႀကီးေပၚက တစ္ ၿခံေက်ာ္မွာ ဒီ/ခ်ဳပ္ ႐ံုးခ်ဳပ္ဖြင့္ထားတယ္။ (အဲဒီအခ်ိန္က ဒီ/ခ်ဳပ္႐ံုးခ်ဳပ္ဟာ အခု ေရႊဂံုတိုင္ေနရာမွာ မဟုတ္ေသး ဘူး။ ေရႊဂံုတိုင္က ရန္ကုန္တိုင္း႐ံုး လုပ္ထားတယ္။)႐ံုးခ်ဳပ္ေအာက္ထပ္မွာ ဒီ/ခ်ဳပ္ ျပန္ၾကားေရး ပံုႏွိပ္ စက္(လက္လွည့္စက္)ရွိၿပီး အေပၚထပ္မွာေတာ့ ဦးေအာင္ ေရႊ၊ ဦးတင္ဦး၊ ဦးခ်စ္ခိုင္(ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း ခ်စ္ခိုင္)တို႔ မ်ိဳးခ်စ္ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ႐ံုးခန္းရွိတယ္။
အနာဂတ္ဆိုတာ ဘာျဖစ္လာမယ္မွန္းမသိတဲ့ အဲဒီ အခ်ိန္က အေမစုေဘးမွာ ဦးေအာင္ေရႊ၊ ဦးတင္ဦးတို႔လို မ်ိဳး ခ်စ္ရဲေဘာ္ေတြ၊ ဦး၀င္းတင္၊ ဦးေသာ္က၊ ဦးမိုးသူ၊ ေဒါက္တာတင္မ်ိဳး၀င္းတို႔လို တတ္သိပညာရွင္ေတြက ၀ိုင္း ရံထားတဲ့ကာလ။
အေမစုၿခံထဲကို က်ဳပ္က တံခါးမရွိဓားမရွိ ၀င္ခြင့္ရ တယ္။ က်ဳပ္ ၀င္လာရင္ ၿခံေပါက္လံုၿခံဳေရး သံုးေရာင္ျခည္ လူငယ္ေတြက ဘာမွေမးမေနေတာ့ဘူး။ ကိုျမင့္ေဆြ ကု တင္ဟာ က်ဳပ္ကုတင္။ ကိုျမင့္ေဆြ အကႌ်ေတြေတာင္ က်ဳပ္ ယူ ၀တ္လိုက္ေသးတယ္။ က်ဳပ္လည္း သံုးေရာင္ျခည္ေတြနဲ႔ တစ္ခါတစ္ရံ အတူ၀င္စားတတ္တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ငါးေျခာက္႐ိုး ပဲဟင္း၊ ဆိတ္႐ိုးပဲဟင္း၊ ဘဲဥခ်ဥ္အာလူးဟင္း ခ်က္တာမ်ားတယ္။ ဆန္ကေတာ့ ဆန္ၾကမ္းပဲ။ အင္းစိန္ ေထာင္နဲ႔ သူမသာကိုယ္မသာပဲ။ အမ်ားနဲ႔၀ိုင္းၿပီး လုစား ရတာမို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ႔ ဗိုက္ထဲ၀င္သြားတာပါပဲ။ အေမ စုသားႏွစ္ေယာက္ ျမန္မာျပည္ေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆိုရင္ ေန႔လည္စာကို က်ဳပ္တို႔ သံုးေရာင္ျခည္လူငယ္ေတြနဲ႔ အတူ ေန႔လည္စာ ၀င္စားတာကို က်ဳပ္ ခဏခဏျမင္ခဲ့ဖူးတယ္။ အေမစု သားအငယ္ေကာင္ ကင္မ္ဆိုရင္ က်ဳပ္တို႔စား သလို ထမင္းကို လက္နဲ႔ပါ ၀င္စားခဲ့တာ။ျမတ္ေမတၲာႏွစ္ထပ္သေဘၤာျဖင့္ ထြက္ခဲ့ရေသာ အေမစု၏ ဧရာ၀တီခေရာင္းလမ္းျမစ္၀ကြ်န္းေပၚကို ျမတ္ေမတၲာသေဘၤာႀကီးနဲ႔ ၂ ပတ္ ေလာက္ၾကာခရီးထြက္မယ္ဆိုေတာ့ အေမစုက က်ဳပ္ကို လိုက္ခဲ့ဖို႔ေခၚတယ္။ က်ဳပ္က အဲဒီအခ်ိန္က က်ဳပ္တို႔ ႏိုင္ငံ ေရးပါတီရဲ႕ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးတာ၀န္ ယူထားတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ ပါတီကေပးတဲ့တာ၀န္နဲ႔ အေမစုရဲ႕ ဧရာ ၀တီခရီးကို လိုက္ခဲ့ရတယ္။
သေဘၤာေပၚမွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္းၾကည္ေမာင္၊ ဦး၀င္းထိန္၊ ေဒါက္တာသက္မင္း(အဲဒီတုန္းက ဧရာ၀တီ ဒီ/ခ်ဳပ္တာ၀န္ခံ)၊ ကဗ်ာဆရာကိုေအာင္ေ၀း၊ မသီတာ (စမ္းေခ်ာင္း)၊ မသိဂႌ(အဲဒီတုန္းက အေမစုရဲ႕ အနီးကပ္ ကိုယ္ေရးအရာရွိ)နဲ႔ သံုးေရာင္ျခည္လူငယ္ေတြ ၅၀ ေလာက္ပါတယ္။က်ဳပ္နဲ႔အတူ က်ဳပ္တို႔ပါတီက ေနရိန္ေက်ာ္ရယ္၊ ရွိန္ ၀င္းရယ္ပါတယ္။ (ေနရိန္ေက်ာ္က အခု RFA မွာ သတင္း ေၾကညာေနသူျဖစ္ၿပီး ရွိန္၀င္းက ျမန္မာ့ေလွေလွာ္ ရြက္ တိုက္လက္ေရြးစင္ျဖစ္တယ္။) ဆံုးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ဒီ/ခ်ဳပ္ လူငယ္ စိုးသိမ္း(စစ္ကိုႏိုင္)လည္းပါတယ္။အေမစုရဲ႕ဧရာ၀တီခရီးစဥ္မွာ အဆိုး၀ါးဆံုး ရင္ဆိုင္ ခဲ့ရတာကေတာ့ ေျမာင္းျမ၊ ၀ါးခယ္မနဲ႔ ပုသိမ္ၿမိဳ႕တို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။ တိုင္းမွဴးဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္က ျမန္မာတစ္ျပည္ လံုး ဒီမိုကေရစီရသြားရင္ေတာင္ ငါ့တိုင္းဧရာ၀တီတိုင္းထဲ မွာ ဒီမိုကေရစီ မရေစရဘူးလို႔ ႀကိမ္းထားတယ္။ေျမာင္းျမဆိပ္ကမ္းနဲ႔ ၀ါးခယ္မဆိပ္ကမ္းအတက္ ေတြမွာ ျပည္သူလူထုက အေမစုကို လာႀကိဳႏႈတ္ဆက္ခြင့္ မရွိဘူး။ အေ၀း ကိုက္ ၅၀၀ ေလာက္ကပဲ ႏႈတ္ဆက္ေျြကး ေၾကာ္ေနၾကတယ္။ 'ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါ ေစ' ဆိုတဲ့ လူထုရဲ႕ အသံေတြ ကိုက္ ၅၀၀ ေလာက္ကပဲ ေအာ္ေနရတယ္။ လူထုနဲ႔ အေမစုတို႔အၾကားမွာ သံဆူး ႀကိဳးအကာအရံေတြခ်ထားတယ္။အေမ့ဆီ လူထုလာလို႔မရေအာင္လုပ္ထားေတာ့ အေမစုက လူထုဆီကိုေရာက္ေအာင္ သြားႏႈတ္ဆက္မယ္ လုပ္တယ္။ စစ္သားငါးေယာက္က ေသနတ္ေတြနဲ႔ခ်ိန္ၿပီး လမ္းပိတ္လိုက္တယ္။ သံုးပြင့္နဲ႔ အရာရွိကး ဒူးေထာက္၊ က်ည္ထိုး၊ ေသနတ္ခ်ိန္ဆိုၿပီး အမိန္႔ေပးေနတယ္။ ပတ္၀န္း က်င္တစ္ခုလံုး ၿငိမ္က်သြားတယ္။ ခပ္ငယ္ငယ္ စစ္သား ေလး ၅ ေယာက္ဆီက က်ည္ထိုးသံေတြ အတိုင္းသား ၾကားေနရတယ္။
အေမစုဟာ ေရွ႕တည့္တည့္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး တစ္ လွမ္းခ်င္းတစ္လွမ္းခ်င္း သူ႕ကို ေသနတ္နဲ႔ခ်ိန္ထားတဲ့ စစ္ သားေတြဆီ ေလွ်ာက္သြားတယ္။ စစ္သားေတြရဲ႕ေသနတ္ ကိုင္ထားတဲ့ လက္ေတြတုန္ေနတယ္။ အရာရွိရဲ႕အမိန္႔ကို ေစာင့္ေနၾကတယ္။ သူတို႔လက္ထဲက ေသနတ္ေတြက က်ည္ဆန္အသင့္ထိုးၿပီးသားေတြ။ အေမစုေနာက္မွာ ကပ္ လ်က္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္၊ ဦး၀င္းထိန္၊ ကိုေအာင္၊ ကိုေမာ္ က်ဳပ္နဲ႔ သံုးေရာင္ျခည္ေတြ အတူလိုက္တက္ၾက တယ္။ (အဲဒီေန႔က ေျမာင္းျမနဲ႔ ၀ါးခယ္မဆိပ္ကမ္းေတြမွာ စစ္အရာရွိကသာ ပစ္ခိုင္းခဲ့လို႔ရွိရင္ အေမစုအပါအ၀င္ က်ဳပ္တို႔အားလံုး အတူတူကိစၥ ျပတ္သြားခဲ့ၾကမွာေသခ်ာပါ တယ္။ ေမာင္းျပန္ေသနတ္ ၅ လက္ရဲ႕ ပစ္အားဟာ အား လံုး ေသသြားမွာေသခ်ာပါတယ္။ )အေမစုဟာ စစ္သားေတြကို ဘာမွစကားမေျပာဘဲ ဂ႐ုဏာမ်က္လံုးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ စစ္သားေလး ေတြခမ်ာလည္း ေခြ်းေစးေတြေတာင္ထြက္ေနၾကတယ္။ အထက္က ပစ္မိန္႔ေပးရင္ေတာ့ ပစ္လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကာလေလးဟာ နပိုလီယံဘိုနာပတ္ အက်ဥ္းခ်ခံထားရတဲ့ အဲလ္ဗားကြ်န္းက ထြက္ေျပးၿပီး သူ႕ ဇာတိေျမ ျပင္သစ္ကမ္းေျခကို ေလွတစ္စင္းနဲ႔ ျပန္ေရာက္ လာတဲ့အျဖစ္နဲ႔ သြားတူတာေတြ႕လိုက္ရတယ္။နပိုလီယံ ျပင္သစ္ေျမေပၚေရာက္ၿပီဆိုတာၾကားလို႔ လူ၀ီ ၁၈ ဘုရင္ရဲ႕ စစ္သားေတြေရာက္လာၿပီး နပိုလီယံ ကမ္းတက္လာတဲ့ ကမ္းေျခအထက္ကေန ေသနတ္ေတြ နဲ႔ခ်ိန္ထားၾကတယ္။ျပင္သစ္စစ္သား ေတြကသူ႕ကို ေသနတ္ေတြနဲ႔ခ်ိန္ ထားတဲ့ေနရာဆီကို နပိုလီယံဟာ တစ္လွမ္းခ်င္း တစ္လွမ္း ခ်င္း လက္နက္မပါဘဲ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာက္သြားတယ္။ စစ္သားေတြဟာ နပိုလီယံကို ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထား တယ္။ အထက္အမိန္႔ ပစ္မိန္႔ကိုေစာင့္ေနတယ္။ ေသနတ္ ကိုင္စစ္သားေတြရဲ႕ လက္ေတြဟာတုန္လာေနပါတယ္။ နပိုလီယံက ဟစ္ေျြကးလိုက္တယ္။ 'ရဲေဘာ္တို႔ ငါဟာ မင္း တို႔ရဲ႕ သူရဲေကာင္း နပိုလီယံပဲ။ မင္းတို႔လက္ထဲက ေသနတ္ ေတြနဲ႔ပစ္ခ်င္တဲ့သူရွိရင္ ငါ့ရင္ဘတ္ကို တည့္တည့္ပစ္ခ် လိုက္ ၾကပါ။ ငါ ေသရမွာမေၾကာက္ဘူး။ ငါဟာ အဖ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံအတြက္ မင္းတို႔ရွိရာကို လာေရာက္ပူးေပါင္း တာျဖစ္တယ္' နပိုလီယံရဲ႕ စကားလည္းဆံုးေရာ ျပင္သစ္ စစ္သားေတြရဲ႕ နပိုလီယံဆီခ်ိန္ထားတဲ့ ေသနတ္ေတြကို ေျမႀကီး ေပၚပစ္ခ်လိုက္ၾကၿပီး နပိုလီယံရွိရာကို ၀ိုင္းအံုေျပး လာၾကၿပီး ၀ိုင္းခ်ီ ေျမႇာက္တင္လိုက္ၾကတယ္။'သူရဲေကာင္းနပိုလီယံ ျပင္သစ္ျပည္ရဲ႕ နပိုလီယံ'ဆိုတဲ့ ေျြကးေၾကာ္သံေတြဟာ မိုးထိညံသြားတယ္။ (ဒီ သတင္းလည္းၾကားေရာ လူ၀ီ ၁၈ ဘုရင္လည္း အဂၤလန္ ကို ထြက္ေျပးသြားခဲ့ရတယ္။ ျပင္သစ္ျပည္ဟာ နပိုလီယံရဲ႕ ျပင္သစ္ ျပန္ျဖစ္လာျပန္တယ္။)ေျမာင္းျမဆိပ္ကမ္းမွ လွံစြပ္တပ္ ေသနတ္မ်ားၾကားမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ့ေသာ အေမစုေျမာင္းျမဆိပ္ကမ္းမွာ လွံစြပ္တပ္ ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထားတဲ့ စစ္သားေတြရွိရာကို အေမစုေလွ်ာက္သြားၿပီး လွံစြပ္တပ္ေသနတ္ေတြၾကားထဲကပဲ ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ႏႈတ္ ဆက္ခြင့္မရလို႔ အေ၀းက ေစာင့္ေနရတဲ့ လူထုႀကီးဆီ အေမစု အေျပးသြားပါတယ္။ လူထုႀကီးရဲ႕ 'ေဒၚေအာင္ ဆန္း စုၾကည္ က်န္းမာပါေစ...ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ'လို႔ ေျြကးေၾကာ္သံေတြ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ ေကာင္း ကင္မွာ မိုးထိညံသြားခဲ့ဖူးတယ္။၀ါးခယ္မလည္း ဒီနည္းအတိုင္းပါပဲ။ ပုသိမ္ကေတာ့ ေန႔မထြက္ရအမိန္႔ေတာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့အထိျဖစ္ခဲ့တယ္။ အေမစုနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ ပုသိမ္ဆိပ္ကမ္းက ၿမိဳ႕ထဲတက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ လမ္းေပၚမွာ လူသူတစ္ေယာက္မွမရွိခဲ့ဘူး။ ရဲ ေတြနဲ႔ လမ္းေပၚက ေခြးေတြပဲ ေတြ႕ရတယ္။ ရဲေတြလက္ ထဲမွာလည္း ေသနတ္မပါဘဲ တုတ္ေခ်ာင္းကေလးေတြပဲ ကိုင္ထားၾကတယ္။(ေခြးေမာင္းဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္)ဓႏုျဖဴမွာေတာ့ အဆိုးဆံုးပါပဲ။ ဓႏုျဖဴမွာကေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးတစ္ဦးက စစ္သားေတြကို ပစ္မိန္႔ေပးတယ္။ စစ္ သားေတြက မပစ္လို႔ သူ႕ပစၥတိုထုတ္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္ အေမစုကိုပစ္ဖို႔ ေသနတ္နဲ႔ခ်ိန္ေနၿပီ။ ပစ္ခါနီးဆဲဆဲ လက္ မတင္ကေလးမွာ အထက္ဗိုလ္မွဴးေရာက္လာၿပီး အဲဒီ ဗိုလ္ႀကီးရဲ႕ေသနတ္ကို လက္နဲ႔ပုတ္ခ်ၿပီးသိမ္းလိုက္ရတဲ့ အထိျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ေျမာင္းျမ၊ ၀ါးခယ္မ၊ ပုသိမ္၊ ဓႏုျဖဴ ေတြမွာ အေမစု ေသဆံုးသြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၈၈-၂၀၁၂ (၂၄) ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း အေမစု အနားမွာ အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး ကာ ကြယ္ခဲ့ၾကတဲ့သူေတြထဲမွာ ဦးတင္ဦးနဲ႔ ကို၀င္းထိန္တို႔ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ေဒါက္တာ တင္မ်ိဳး၀င္းနဲ႔ ဦးမိုးသူက်န္ေသးတယ္။ ဦးလြင္၊ ဦးခ်စ္ခိုင္ (ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေဟာင္းခ်စ္ခိုင္)၊ သခင္အုန္းျမင့္၊ ဦးေထြးျမင့္၊ ဆရာႀကီးဦး၀င္းတင္၊ ဦးၾကည္ေမာင္၊ ဦးေသာ္ကတို႔အား လံုး ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၾကပါၿပီ။ သူတို႔ အားလံုး အေမစုဆီက ဘာတစ္ခုမွ မခံစားသြားခဲ့ရသလို အေမစုနဲ႔ တန္းတူ ဒုကၡ သုကၡေတြပဲမွ်ေ၀ခံစားသြားခဲ့ရတယ္။ ဦးေသာ္ကဟာ အင္းစိန္ေထာင္ ႀကိဳးတိုက္ထဲမွာ ေသဆံုးခဲ့ရၿပီး ဦး၀င္းတင္ ကေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ အႏွစ္ ၂၀ တိတိ အက်ဥ္းသား ဘ၀ နဲ႔ေနထိုင္ခဲ့ရတယ္။ ေသဆံုးခါနီးအခ်ိန္ေရာက္မွ ေထာင္ က လႊတ္ေပးခဲ့ၿပီး ေထာင္အျပင္မွာ ၄ ႏွစ္ေလာက္ပဲ ေနသြားခဲ့ရပါတယ္။ ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ပဲ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ရ တာျဖစ္တယ္။ အေမစုဟာလည္း အခုအခ်ိန္ထိ ႐ုန္းကန္ ေနရဆဲပါ။
အေမစုနား မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္၍ လာကပ္ေနေသာ ခ႐ိုနီေတာက္တက္ႀကီးမ်ား
က်ဳပ္ငယ္ငယ္က ၾကားဖူးတာေတာ့ လူကို ေတာက္ တက္လာကပ္ရင္ ခြာလို႔မရေတာ့ဘူးတဲ့။ မိုးႀကိဳးပစ္သံ ၾကားမွပဲ ေတာက္တက္က ေၾကာက္ၿပီး ကြာက်သြားတယ္ လို႔ ၾကားဖူးတယ္။ အခုလည္း စစ္အာဏာရွင္ေတြ ေမြးလို႔ မတရားခ်မ္းသာျြကယ္၀လာတဲ့ ခ႐ိုနီေတြထဲက တခ်ိဳ႕ဟာ အေမစုအနားကို ေတာက္တက္ေတြလို လာကပ္ေနၾကၿပီ။ အဲဒီေတာက္တက္ႀကီးေတြထဲမွာ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရထားတဲ့ (ဘယ္ကေန ဘယ္လိုရထားမွန္းမသိ) အမတ္မင္း ခ႐ိုနီ ၀၀ဖိုင့္ဖိုင့္ႀကီးကေတာ့ အႀကီးဆံုးေတာက္တက္ႀကီးခင္ဗ်။၁၉၈၈-၂၀၁၂ (၂၄) ႏွစ္လံုးလံုးမွာ အေမစုရဲ႕ ပတ္ ၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ငရဲျပည္လို ပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့ကာလမွာ အေမစုအနားကို အဲဒီေဒါက္တာအမတ္ခ႐ိုနီႀကီး လာ ေတြ႕တာ တစ္ခါမွ မေတြ႕ခဲ့ မျမင္ခဲ့ဖူးဘူး။
ေဒါက္တာအမတ္ခ႐ိုနီႀကီးက အေမစုဆီ အဲဒီတုန္း က ဘယ္လာမလဲဗ်။ အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြေနာက္ တေကာက္ေကာက္ေျပးလိုက္ေနရလို႔ မအားႏိုင္ဘူးျဖစ္ ေနတယ္။ အဘႀကီးေတြနဲ႔ အတူတူ ေဂါက္႐ိုက္၊ အတူတူ ၀ိုင္ေသာက္ေနရလို႔ အေမစုဆိုတာကို အဲဒီခ႐ိုနီႀကီး ေခါင္းထဲ ဆံခ်ည္တစ္မွ်င္ေတာင္ မထည့္ခဲ့ဖူးပါဘူး။
အေမစု ၁၉၈၈-၂၀၁၂ ကမၻာပ်က္ေနတုန္းက က်ဳပ္ တို႔ အေမစုအနားမွာ ျမက္စားၿပီး ေထာက္ခံေနရတုန္းက အေမစုနဲ႔အတူ မရဏေသတြင္းအ၀မွာ ႐ုန္းကန္ခဲ့တုန္းက အဲဒီ ေတာက္တက္ခ႐ိုနီႀကီး ဘာလုပ္ေနပါသလဲခင္ဗ်။ရန္ကုန္တိုင္း မဂၤလာဒံုၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ န၀တဦသန္းေရႊ အစိုးရက ေပးသနားေတာ္မူတဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရးစီမံကိန္း ႀကီးေတြ၊ စက္မႈဇံုစီမံကိန္းႀကီးေတြနဲ႔ ဇိမ္က်ေနတဲ့အခ်ိန္ ခင္ဗ်။ အေမစုနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ေက်ာင္းသားေတြ ငရဲမင္း၊ ငရဲ သားေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္မွာ အဲဒီ ေဒါက္တာအမတ္ႀကီး ေတာက္တက္ႀကီးက န၀တဗိုလ္မွဴးႀကီးေတြနဲ႔ ၀ိုင္အတူ ေမာ့ေသာက္လိုက္၊ ေဂါက္သီးအတူ ႐ိုက္လိုက္နဲ႔ ပြဲေတာ္ ေတြ႕ေနတဲ့အခ်ိန္ခင္ဗ်။သူ႕ခမည္းခမက္ ေယာကၡမ သမၼတေလာင္းျဖစ္ ေတာ့မယ္လည္းဆိုေရာ သူ႕အေပၚလက္ရွိ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ ကလည္း ျပည္တြင္း Santion (ျပည္တြင္း စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ) လုပ္ထားတာ ၅ ႏွစ္ေတာင္ ရွိၿပီဆိုၿပီး ေအာ္ေျပာ လာပါေရာဗ်ာ။ပြဲလန္႔တုန္း ဖ်ာလာခင္းတာ ဖ်ာေတာင္မပါလာလို႔ သူမ်ားဖ်ာ ဆြဲၿပီးခင္းလိုက္တဲ့ ေဒါက္တာခ႐ိုနီႀကီးပြဲလန္႔တုန္း ဖ်ာခင္းတာပဲၾကားဖူးပါတယ္။ ေဒါက္ တာအမတ္ခ႐ိုနီႀကီးကေတာ့ ပြဲလန္႔ခ်ိန္မွာခင္းဖို႔ ကိုယ္ပိုင္ ဖ်ာေတာင္ မပါလာဘူးဗ်။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လယ္ ေတြ၊ ေျမေတြ၊ သိမ္းေနရတာနဲ႔ မအားကို မအားႏိုင္လို႔ လယ္သမားေတြနဲ႔ ရန္ပြဲေတြျဖစ္ေနရလို႔ ပြဲလန္႔သြားတာကို ေဒါက္တာခ႐ိုနီႀကီး ခ်က္ခ်င္းမသိလိုက္ဘူးခင္ဗ်။ တျခား ခ႐ိုနီေတြ ဖ်ာေတြအလုအယက္ခင္းေနၾကတာၾကားေတာ့ မွ လယ္ကြင္းထဲမွာ လယ္သမားေတြနဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနရာကေန ထေျပးလာၿပီး ကေမ်ာေသာပါးနဲ႔ ပြဲခင္းထဲ အေရာက္ေျပး လာရတာ။ ၀၀ဖိုင့္ဖိုင့္နဲ႔ဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ေတာ့ေရာက္ မလာႏိုင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ေဒါက္တာႀကီးက ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက သာႀကီးတာ လယ္သိမ္းရမယ္၊ ပြဲလန္႔လို႔ ဖ်ာခင္းၾကဖို႔ဆိုရင္ ေတာ့ ျမန္သလားမေျပာနဲ႔။ တ႐ုတ္ကားထဲက တ႐ုတ္သိုင္း သမားေတြလို လႊားကနဲလႊားကနဲ ငွက္ေမႊးေလးတစ္ခု အလား ပြဲခင္းထဲေရာက္လာေတာ့တာပဲ။ ခင္းဖို႔ ဖ်ာေမ့ လာလို႔ သူမ်ားခင္းထားၿပီးတဲ့ ဖ်ာပဲ ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး ကိုယ့္ ဖ်ာလုပ္ၿပီး ဖ်ာခင္းပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီနည္းနဲ႔ပဲ ေတာရြာ က တက္လာၿပီး ခ႐ိုနီ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္သြားခဲ့တာခင္ဗ်။
လက္ရွိသမၼတဦးသိန္းစိန္ကလည္း ေဒါက္တာ အမတ္ႀကီးကို သိပ္မ်က္ႏွာသာမေပးေတာ့ဘူး။ ခ႐ိုနီေတြ ကလည္း တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ မ်ားသထက္မ်ား လာလို႔ ခ႐ိုနီလုပ္စားရတာ ဒီႏွစ္ေတြထဲမွာ သိပ္မဟန္ေတာ့ မွန္း ေဒါက္တာအမတ္ႀကီး သေဘာေပါက္လာတယ္။ကိုယ့္ခမည္းခမက္ကလည္း သမၼတမင္းျဖစ္လာႏိုင္ တာမို႔ ခမည္းခမက္ သမၼတျဖစ္မယ့္ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ရင္း 'ငါးမရခင္ ေရေလးခ်ိဳးထား'လိုက္မွပဲလို႔ သေဘာေပါက္ တာနဲ႔ ၂၄ ႏွစ္လံုးလံုး တစ္ခါမွ သြားမေတြ႕ဖူးတဲ့ လူထု ေခါင္း ေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခပ္ေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ပဲ ေဖာ္လံဖား ေရးစီမံကိန္းႀကီး စတင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ေရွ႕မ်က္ႏွာေနာက္ထားၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို ေျပာင္၀င္ဖားၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ႏွလံုးသားႀကီးတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူ႕ဆီကို ဘယ္သူလာလာ အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး တေျပးညီဆက္ဆံတာ ေၾကာင့္ ေဒါက္တာအမတ္ႀကီး မွန္းခ်က္နဲ႔ႏွမ္းထြက္ကိုက္ သြားတယ္ခင္ဗ်။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္း ရွာၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ စကားေျပာခြင့္ရဖို႔၊ ခင္ ခြင့္ရဖို႔ ေဒါက္တာအမတ္ႀကီး ေခ်ာင္းေပါက္ ေအာင္သြား ခဲ့တယ္ခင္ဗ်။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလိုပဲ သမီးျဖစ္သူ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ႏွလံုးသားႀကီးၿပီး ျဖဴစင္႐ိုးသားသူ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ ကို ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္လံုးလံုး န၀တအာဏာရွင္ ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ဖိႏွိပ္ဒုကၡေပးခဲ့တဲ့ ဒီခ႐ိုနီႀကီးကို သူေတာ္ ေကာင္းႀကီးလို႔ ထင္သြားရွာတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာလည္း မၾကာခင္ သူ႕ကို ေသနတ္သမားေတြ လႊတ္ၿပီး သတ္ေတာ့မယ့္ ဂဠဳန္ဦးေစာ လို လူသတ္သမားကိုေတာင္ ယူဂႏၷာႏိုင္ငံက ျပန္ေရာက္ တဲ့ေန႔က ကိုယ္တိုင္သြားၿပီးႏႈတ္ဆက္စကားေျပာရွာ တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္က သူ႕ကိုလာႏႈတ္ဆက္ရွာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကို ဂဠဳန္ဦးေစာဟာ သတ္ပစ္ဖို႔ စဥ္းစားေနခဲ့ တာကို ႏွလံုးသားႀကီးတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းခင္ဗ်ာ မသိ ခဲ့ရွာပါဘူး။ အခုလည္း ဒီေဒါက္တာခ႐ိုနီႀကီးအပါအ၀င္ ခ႐ိုနီေတြဟာ အေမစုကို တစ္ခ်ိန္က အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ အတူ ၀ိုင္း၀န္းဖိ ႏွိပ္ခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ေတြအလိုက် 'ထထမ' လို႔ အႀကိမ္တစ္ေထာင္မက ေျပာခဲ့ၾကဖူးတယ္။ ေဂါက္သီး ႐ိုက္ရင္း ေဖာ္လံဖားၿပီး အဘေတြအႀကိဳက္ေျပာခဲ့ၾက တယ္။ အခု အဲဒီခ႐ိုနီႀကီးေတြကို အေမစုအနားမွာ တပူး တြဲတြဲျမင္ရေတာ့ အေမစုႏွလံုးႀကီးမားတာကို ေက်နပ္ရ ေပမယ့္ က်ဳပ္ရင္ထဲ မခ်ိဘူး။ ဦး၀င္းတင္ကို သတိရတယ္။ ဦးေသာ္ကကို သတိရတယ္။
က်ဳပ္အခုတေလာ အေမစု ေကာ့မွဴးသြားရင္လည္း ေနရာတကာ အဲဒီေဒါက္တာခ႐ိုနီႀကီး အၿမဲပါတယ္။ အေမစု ေမာ္လၿမိဳင္သြားတုန္းကလည္း ေရႊမိုးဟိုတယ္ကို သူက ႀကိဳေရာက္ ႏွင့္ေနၿပီ။ 'မသြားမီက ေရာက္ႏွင့္ၿပီ' ဆိုတဲ့ ဆရာ မင္းသိခၤ ၀တၳဳ ထဲက အတိုင္းကိုျဖစ္ေနတာ။
မီဒီယာက အဲဒီခ႐ိုနီႀကီးကိုေမးတယ္။ အဲဒီေန႔က သူ ဘာလို႔ ေမာ္လၿမိဳင္ေရာက္ေနလဲေမးေတာ့ 'ေမာ္လၿမိဳင္က သူ႕ဇာတိၿမိဳ႕ေလ'တဲ့။ ျဖစ္သြားရျပန္ၿပီခင္ဗ်။သူက ဇာတိခံဆိုေတာ့ ႀကိဳဆိုရမွာေပါ့တဲ့။ အေမစု ဘယ္သြားသြား တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနရင္ဒီတစ္ေခါက္ အေမစု အင္းစိန္ေထာင္ထဲေရာက္သြားရင္ဦးခင္ေရႊလည္း အတူလိုက္ရမယ္ဆိုတာေတာ့ ဂတိေပးရမယ္ခင္ဗ်။ အေမ စု အက်ယ္ခ်ဳပ္ထပ္က်သြားရင္လည္း သူ႕ကိုပါ အိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ေပးရမယ္။ ဒါမွ တူသြားေအာင္လို႔ပါခင္ဗ်။
The Voice ဂ်ာနယ္မွာ အြန္လိုင္း၀ဏၰက ဒီလိုေမး တယ္။
Voice - အန္ကယ္ဦးခင္ေရႊ လွဴေနတဲ့နယ္က ျပည္သူ လူထုက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ လွဴသေလာက္ မဲျပန္ထည့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါသလား။
ဦးခင္ေရႊ- သခ်ာေပါက္ကိုရမယ္။ ဟိုတုန္းကေတာ့ ဘုမသိဘမသိနဲ႔ေလ။ အခုကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ကို ရ မွာ။ သူတို႔ရဲ႕ေမတၲာကို ျပန္ရမွာေပါ့။ ဒါကေတာ့ မလြဲ မေသြေပါ့။ ေဒၚစုလည္းရမယ္။ သူ႕ကိုလည္း အန္ကယ္ ကိုယ္တိုင္ မဲထည့္မယ္။
Voice - အန္ကယ့္ကို လူေတြက ေျမသိမ္းတဲ့ခ႐ိုနီလို႔ သိ ၾကတယ္။ ေျပာၾကတယ္။ မီဒီယာေတြကလည္းေရးၾက တယ္။ အန္ကယ့္ေကာင္းေၾကာင္းေရးတဲ့ မီဒီယာက ႏွစ္ ေစာင္ သံုးေစာင္ပဲရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕မီဒီယာေတြဆို အန္ကယ့္ ကို ေတာက္ေလွ်ာက္ခ်ၾကတယ္။ အခုဆို အန္ကယ့္ မေကာင္းေၾကာင္းေရးတဲ့ မီဒီယာဆို ျပန္တရားစြဲတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ မီဒီယာကို ျပန္တရားစြဲတာလဲ။ဦးခင္ေရႊ- ဂ်ာနယ္ ႏွစ္ေစာင္ကို ဘာေၾကာင့္တရားစြဲလဲ ဆိုတာက ဟိုတုန္းက ေနမ်ိဳးေ၀တို႔က လူမႈကြန္ယက္ကေန လံႈေဆာ္ တယ္။ ေရးတယ္။ ေျပာတယ္။ တရားစြဲလို႔မရဘူး။ တခ်ိဳ႕ ဂ်ာနယ္မွာပါလို႔ တရားစြဲခဲ့တာေတြရွိတယ္။ က်န္ခဲ့ တဲ့လကပဲ ေနမ်ိဳးေ၀ကို အန္ကယ့္အသေရဖ်က္မႈ ဒဏ္ေငြ ငါးေသာင္း(သို႔) ေထာင္ဒဏ္ ၃ လ၊ ၅၀၀(က)နဲ႔ တရား ႐ံုးက အမိန္႔ခ်လိုက္တယ္။ အန္ကယ့္အသေရဖ်က္မႈနဲ႔ အန္ကယ္ ေျမသိမ္းတယ္ေျပာလို႔ အန္ကယ္က ေနမ်ိဳးေ၀ ကို တရားစြဲတာ၊ တရား႐ံုးက သူ႕ကိုအျပစ္ခ်လိုက္ၿပီး ျပစ္ ဒဏ္က်သြားတဲ့အတြက္ ေနမ်ိဳးေ၀ကို အန္ကယ္က တရားမ မႈနဲ႔ျပန္စြဲလို႔ရတယ္။ ေငြႀကိဳက္သေလာက္ေတာင္းၿပီး တရား စြဲလို႔ရတယ္။ အဲဒီ ေနမ်ိဳးေ၀စာသားေတြယူၿပီး သူရိယ ေန၀န္းနဲ႔ သူရိယအလင္းဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္က ျပန္ထည့္တဲ့ အတြက္ အန္ကယ္က တရားစြဲရတာ။ တကယ့္တကယ္ အဲဒီကာလေတြကလည္း ၿပီးခဲ့ၿပီ။ အပြင့္လင္းဆံုးေျပာရ ရင္ အန္ကယ္ေျမသိမ္းခဲ့တာလည္းမဟုတ္ဘူး။ အထက္ ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္ကို ဘာလို႔တရားစြဲလဲဆိုတာကို အန္ ကယ္ တရား႐ံုးက်ရင္ျပမယ္။ ေျမတစ္ဧကမွ မသိမ္းခဲ့ဘူး။ တစ္ကြက္မွ မသိမ္းေၾကာင္းျပလိုက္႐ံုနဲ႔တင္ ဒါ အမႈျဖစ္ သြားၿပီ။ အန္ကယ္ ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္ကို တရားစြဲတာက ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႔လည္းမဟုတ္ဘူး။ ပရမ္းပတာေရးၿပီးေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕သိကၡာကို ေစာ္ကားလို႔မရဘူး။ ေရြး ေကာက္ပြဲကလည္းနီးလာၿပီေလ။ ေနာက္ၾကားဖူး နား၀နဲ႔ ေရးလို႔မရဘူး။ အခု ၾကားဖူးနား၀နဲ႔ေရးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူရိယေန၀န္းကို သိန္း ၇၀၀၀၀ ရလိုမႈနဲ႔ တရားစြဲထား တယ္။ သူတို႔က ပစ္ပစ္ခါခါေရးထားတယ္။သူရိယအလင္း ကို သိန္း ၅၀၀၀၀ ရလိုမႈနဲ႔တရားစြဲထားတယ္။ တရား႐ံုးမွာ အန္ကယ္က ေျမသိမ္းဘုရင္ဆိုတာကို သက္ေသျပ။ အန္ ကယ့္ဘက္က တစ္ကြက္မွမသိမ္းေၾကာင္းကို သက္ေသ ျပမယ္။ အဲဒီေတာ့မွ လူေတြကသိမယ္။ အခုဆိုရင္ ေနမ်ိဳး ေ၀ဆိုရင္ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကမွ အမိန္႔ခ်လိုက္တယ္။ အမႈက သံုးႏွစ္ၾကတယ္။ ေနမ်ိဳးေ၀ဆို အခုအေျခအေနမွန္ေတြကို သိလို႔ ေနာက္ဆုတ္သြားၿပီ။ အန္ကယ့္ျပႆနာေတြ ေအး ေနတဲ့ၾကားထဲမွာ ဒီဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္က ၀င္ၿပီးေတာ့ ေစာ္ ကားလိုက္လို႔ တရားစြဲရတာ။ အဲလိုတရားမစြဲရင္ အမွန္ တရားဆိုတာ မေပၚလာဘူးေလ။ အမွန္တရားေပၚေစ ခ်င္လို႔ တရားစြဲရတာ။စစ္အစိုးရက ခ႐ိုနီဆိုတဲ့ လူတန္းစားတစ္ရပ္ကို ေမြး လိုက္တယ္။ လူတိုင္းကိုေမြးလို႔မရဘူး။ အားလံုးက ခ႐ိုနီ လုပ္ခ်င္ၾကတာပဲ။ ခ႐ိုနီဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အကုန္ၾကည့္ လိုက္။ စိတ္ရင္းေတြ အကုန္ေကာင္းၾကတယ္။ သေဘာ ေျပာျပတာ။ ကိုယ့္ လုပ္ငန္းနဲ႔ကိုယ္ ႀကီးပြားေအာင္လုပ္ၾက ရတာ။ အခုဒီမွာ ရွိတဲ့ ခ႐ိုနီ(၁)ကေန (၅၀)အထိ ရွိတယ္။ အားလံုးေပါင္းၾကည့္လိုက္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံက ခ်မ္းသာ သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်မ္းသာမႈကို မမွီေသးဘူး။အထက္က အင္တာဗ်ဴးကိုဖတ္ရင္ ရီခ်င္လြန္းလို႔ အူ ေတာင္ တက္မတတ္ပဲဗ်ိဳ႕။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ ကမၻာ့စံခ်ိန္နဲ႔ၾကည့္ရင္ ေရြးေကာက္ပြဲအစစ္မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။ ေရြးေကာက္ပြဲအတုႀကီး။ ၿပိဳင္ဘက္ ဒီမိုကေရစီအတိုက္ အခံေတြမပါဘဲ သူတို႔ပါတီတစ္ခုတည္း ၀င္ၿပိဳင္ရတဲ့ ကိုယ့္ဖဲကိုယ္ခ်ိဳး၊ ကိုယ္ေ၀၊ ကိုယ္ထိုး၊ ကိုယ္စား လုပ္ခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးခင္ဗ်။ ျမင္းပြဲမွာ ျမင္းတစ္ေကာင္တည္း ေျပးခိုင္းၿပီး အဲဒီျမင္းကို ပထမဒိုင္းဆုဖလားေပးလိုက္တဲ့ ပြဲႀကီးခင္ဗ်။၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔တူတာဆိုလို႔ ကမၻာေပၚမွာ ေျမာက္ကိုရီးယားက ေရြးေကာက္ပြဲပဲရွိတယ္။ အဲဒီေရြး ေကာက္ပြဲႀကီးမွာ ၇၄ ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ အျပတ္အသတ္အႏိုင္ရ ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ေဒါက္တာအမတ္ႀကီးက သူ႕ၿပိဳင္ဘက္ ၄ ဦးကို အျပတ္အသတ္ႏိုင္ခဲ့တာတဲ့။ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး သူတို႔ပါတီထဲမွာ သူကို မဲေပးတဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းက အမ်ားဆံုး ပဲတဲ့။ ဒီ ၂၀၁၅ လည္း မွာ သူႏိုင္မွာေသခ်ာတယ္တဲ့။ ေဒါက္တာႀကီးက ေျပာလိုက္ေသးတယ္။ အေမစုကို သူ ကိုယ္တိုင္မဲထည့္မွာတဲ့။သူ မဲထည့္ေပးမွပဲ အေမစုက မဲႏိုင္ေတာ့မယ့္ပံုမ်ိဳး ေျပာသြားတာဗ်ာ။ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္မွာ အေမစုႏိုင္ဖို႔ သူ အစြမ္းကုန္လုပ္ေပးေနတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အေမစုေရာ၊ သူေရာ ႏိုင္ရမယ္တဲ့။
ဆင္ႀကီးတစ္ေကာင္ရဲ႕ေက်ာကုန္းေပၚက ဆင္သန္းတစ္ ေကာင္ရဲ႕ ႀကံဳး၀ါးဟစ္ေျြကးသံ
တစ္ခါက ဆင္ႀကီးတစ္ေကာင္ရဲ႕ ေက်ာေပၚမွာ ခို ကပ္ၿပီး အေသြးအသားကိုစုပ္ယူစားေသာက္ အသက္ေမြး ေနတဲ့ ဆင္သန္းတစ္ေကာင္ရွိတယ္။ အဲဒီ ဆင္သန္းဟာ လွ်ာအလြန္ရွည္ၿပီး စကားႀကီးစကား က်ယ္လည္း ေျပာ ေလ့ရွိတယ္။ ဒီ ဆင္သန္း သူ႕ခႏၶာ ကိုယ္ေပၚမွာ ေသြးသား ေတြစုပ္ယူၿပီး ခိုကပ္စားေနတာကို ဆင္ႀကီးကေတာ့ သိ ေတာင္မသိရွာပါဘူး။ ဆင္ႀကီးနဲ႔ ဆင္သန္းဆိုတာ ႏိုင္းယွဥ္ လို႔မရေအာင္ ကြာျခားတယ္ေလဗ်ာ။တစ္ေန႔ေတာ့ ေရေတြျပည့္လွ်ံေနတဲ့ ျမစ္ႀကီးတစ္စင္း ကို ဆင္ႀကီးဟာ သူ႕ဘာသာသူ အားႀကိဳးမာန္တက္နဲ႔ ျဖတ္ ကူးလိုက္ပါတယ္။ ဒီျမစ္ႀကီးကို ျဖတ္ကူးႏိုင္မွ ဒီဆင္ႀကီး ဆက္အသက္ရွင္ႏိုင္မယ့္ အေျခအေနျဖစ္တယ္။ ဆင္ႀကီး ဟာ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ျမစ္ႀကီးကို အစအဆံုးျဖတ္ကူးလို႔ တစ္ ဖက္ကမ္းလည္း ေျခခ်ႏိုင္ေရာ ဆင္ႀကီးေက်ာကုန္းေပၚက ဆင္သန္းက က်ယ္ေလာင္စြာနဲ႔ဟစ္ ေျြကးပါေတာ့တယ္။
'အသင္ဆင္ႀကီးႏွင့္ အကြ်ႏု္ပ္ ဆင္သန္းတို႔သည္ အေျပာက်ယ္ ေရစီးသန္လွေသာ ဤျမစ္ျပင္က်ယ္ႀကီး အား အတူႀကိဳးစားျဖတ္ကူးႏိုင္ခဲ့ၾကေလၿပီ' ဆိုၿပီး ေျြကး ေၾကာ္ပါေတာ့တယ္။ ဆင္သန္းတစ္ေကာင္ရဲ႕ ေျြကးေၾကာ္ သံကို ဆင္ႀကီးခမ်ာေတာ့ သိေတာင္မသိႏိုင္ရွာပါဘူး။အခု ေဒါက္တာခ႐ိုနီအမတ္ႀကီးကလည္း သူေရာ၊ အေမစုေရာ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲအႏိုင္ရမွာတဲ့။ အေမစုကို သူကိုယ္တိုင္ မဲထည့္မွာဆိုၿပီး ေျြကးေၾကာ္ေန ျပန္ပါၿပီ။ ခက္ပါၿပီေကာ ေဒါက္တာအမတ္ႀကီးရယ္။
ေအးေလ ဒီေလာက္ေတာင္ ငါတို႔အေမစုနား တ ေကာက္ေကာက္လိုက္ေနခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေဒါက္တာႀကီး ကတိတစ္ခုေတာ့ေပးရမယ္။အကယ္၍ အေမစု အင္းစိန္ေထာင္ထဲ ေရာက္သြား ခဲ့ရင္လည္း၊ အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မ်ားက်ခဲ့ရင္လည္း ေဒါက္ တာအမတ္ႀကီးလည္း ေထာင္ထဲမွာ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ေနရ မယ္ခင္ဗ်။ ေဒါက္တာအမတ္ႀကီးလည္း အိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ေနရမယ္ခင္ဗ်။ တစ္ခုေတာ့ သတိေပးမယ္ေနာ္။ ေထာင္ ထဲမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀မွာ ေဂါက္သီး႐ိုက္လို႔မရဘူးခင္ဗ်။ ေရေ၀းေဂါက္ကြင္းသြားလို႔မရဘူး။ ေထာင္ထဲမွာ လူ၀ီ ၁၃ ၀ီစကီအရက္မရွိဘူးခင္ဗ်။ ျပင္သစ္၀ိုင္ မရွိဘူးခင္ဗ်။ ေထာင္ထဲမွာ ဒူးရင္းသီးမရွိဘူး။ေထာင္ထဲမွာ လယ္ေတြ၊ ယာေတြ သိမ္းလို႔မရဘူး ခင္ဗ်။ ေထာင္ထဲမွာက လယ္နဲ႔တူတာဆိုလို႔ ေတာင္ယာပဲ ရွိတာမို႔ သိမ္းလို႔ေတာ့မရဘူး ကိုယ္တိုင္စိုက္မွပဲ ရမယ္ခင္ ဗ်။ ေထာင္ထဲမွာ သိမ္းတာအက်င့္ပါေနလို႔ မေနႏိုင္လို႔ သိမ္းခ်င္ရင္ တလာစီတဲ့ ေနရာဌာနတစ္ခုမွာပဲ ၀င္လာတဲ့ ေထာင္သားအသစ္ေတြဆီက အ၀တ္တို႔၊ နာရီတို႔၊ လက္ စြပ္တို႔ ခြ်တ္တဲ့ တလာစီသိမ္းတဲ့ေနရာပဲရွိတယ္ခင္ဗ်။
ေထာင္ထဲမွာ ဂ်ာနယ္ေတြကို သိန္း ၇၀၀၀၀ (သိန္း ခုနစ္ေသာင္း)ရလိုမႈ သိန္း ၅၀၀၀၀(သိန္းငါးေသာင္း) ရလိုမႈနဲ႔ တရားစြဲလို႔ရမယ့္ တရား႐ံုးမရွိဘူးခင္ဗ်။
ေဒါက္တာႀကီးကို ျပန္တရားစြဲမယ့္ ေထာင္တရား႐ံုး ပဲရွိတယ္။ ေဒါက္တာအမတ္ႀကီးေျပာတဲ့စကားလံုးအတိုင္း ျပန္ေျပာရရင္ က်ားပစ္မယ္ဆိုၿပီးထြက္လာတာ 'က်ားပဲ ေသ မလား' 'မုဆိုးပဲ ေသမလား' ေစာင့္ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့။က်ဳပ္တို႔ေတြက ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းမို႔ ၀က္သားဟင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကက္သားဟင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေနာက္ဆံုးဘဲဥအခ်ဥ္ ဟင္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ လဲဖို႔ အဆင္သင့္ပဲဗ်ိဳ႕။ 'မုဆိုးပဲ ေသမလား' 'က်ားပဲေသမလား' ေစာင့္ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့။
ေထာင္သူရဲဘအုပ္(သူရိယေန၀န္း)
0 comments:
Post a Comment