ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးအား ေရွ႕တစ္လွမ္း ေနာက္သံုးလွမ္းႏႈန္းျဖင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကသူမ်ား - အပိုင္း(၁)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ျပည္တြင္းစစ္မီးမ်ား မၿငိမ္းသတ္ႏိုင္ေသးျခင္း၊ ယေန႔တိုင္ေဒသခံတိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ၏ အရသာကို အျပည့္အဝမခံစားႏိုင္ေသးျခင္းတို႔၏ရလဒ္အေျဖကို ေခတ္အဆက္ဆက္ ေလ့လာသံုးသပ္ အေျဖရွာခဲ့ၾကရာ တြင္ နယ္ခ်ဲ႕ကိုလိုနီတို႔၏ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ဆိုးေၾကာင့္ဟူသည့္ အေျဖသည္ ယေန႔အထိ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ အက်ံဳး၀င္ ခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။ လက္ရွိ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္မႈအခန္းက႑ကို တိုးျမႇင့္ေဆာင္ရြက္စဥ္မွာေတာ့ အစိုးရ၊တပ္မေတာ္၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ေဒသခံတိုင္းရင္းသား မ်ား တစ္ႏိုင္ငံလံုးရွိ ျပည္သူလူထု၏ ေခတ္မီတိုးတက္မႈႏွင့္အတူ ေပၚထြက္လာခဲ့တဲ့ တူညီေသာ ရင္ခုန္သံျဖစ္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူလိုမႈ ျပင္းျပေနေသာ္လည္း ဘာေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအလွမ္းေ၀းေနရသည္ကို ထပ္မံအေျဖရွာဖို႔ လိုအပ္ လာခဲ့ပါသည္။
သို႔ျဖစ္၍ လက္ရွိျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္မႈႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၏ ရလဒ္မ်ားကို သံုးသပ္ၾကည့္သည့္ အခါ အစိုးရ၊ တပ္မေတာ္၊ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားမ်ား၊ တစ္ႏိုင္ငံလံုးရွိ ျပည္သူလူထုတို႔က တစ္ဖက္တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကတစ္ဖက္ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ဒါ့အျပင္ အစိုးရသစ္လက္ထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စတင္ကမ္းလွမ္းမႈမွသည္ ယခုတစ္ႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးမူၾကမ္း (NCA) ၿပီးဆံုးသည္အထိ ကာလအတြင္း တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ ေဒသခံျပည္သူလူထုအေပၚ အတင္းအဓမၼလူသစ္စုေဆာင္းျခင္း၊ တရား မ၀င္အခြန္အခႏွင့္ ဆက္ေၾကးမ်ားေကာက္ခံျခင္း၊ ေဒသခံျပည္သူမ်ား သြားလာေနသည့္ ဆက္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္း မ်ားႏွင့္ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမမ်ားအတြင္း မိုင္းေထာင္ျခင္း၊ ၎တို႔ေထာင္ေသာ မိုင္းေပါက္ကြဲမႈအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြေတာင္းခံ ျခင္းအပါအ၀င္ အဓိကအားျဖင့္ လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္မစြန္႔လႊတ္လိုမႈႏွင့္ ျပည္နယ္ခြဲထြက္လိုမႈကိုလည္း တစ္စိုက္မတ္မတ္ စြဲကိုင္ထားလိုေသာ ဆႏၵရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ျမန္မာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခရီးရွည္ၾကာေနရျခင္း၊ ျပည္တြင္းစစ္မီး မ်ား မၿငိမ္းသတ္ႏိုင္ေသးျခင္း၏ အေၾကာင္း အရင္းမ်ားသည္ ယခုအခ်ိန္အခါတြင္ နယ္ခ်ဲ႕ကိုလုိနီတို႔၏ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေၾကာင့္ ဟူသည့္ အေၾကာင္းတရားသည္ မေျပာပေလာက္သည့္ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုအျဖစ္သာ က်န္ရွိ၍ အဓိကအားျဖင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ ရင္ထဲက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူလိုမႈ ဆႏၵသည္သာ အဓိကျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွား ျမင္သာလာခဲ့ပါသည္။
KIA အဖြဲ႕၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေလ့လာၾကည့္ပါက ျပည္ေထာင္စုမွခြဲထြက္၍ ၀မ္ေပါင္ႏိုင္ငံထူေထာင္ဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ KIA ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေဘာထားကို ေလ့လာၾကည့္ပါကလည္း ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီလက္ထက္တြင္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ရန္ ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အားလံုးကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကမ္းလွမ္းခ်က္ထုတ္ျပန္ခဲ့ရာတြင္ KIA မွ ကခ်င္လူမ်ိဳးမ်ားအား ျပည္ေထာင္စုမွ ခြဲထြက္ခြင့္ေပးရန္ စသည္ျဖင့္ လံုး၀ခြဲထြက္ ေရးကို ေတာင္းဆိုခဲ့သည့္အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပ်က္ျပားခဲ့ရပါသည္။ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီလက္ထက္ ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးေန၀င္းႏွင့္ KIA တို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးခ့ဲရာတြင္လည္း အခ်ိန္ကာလ ၉ လခန္႔ ၾကာျမင့္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ KIA တို႔၏ လံုး၀ခြဲထြက္ေရးေခါင္းစဥ္ေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပ်က္ျပားခဲ့ရပါသည္။ KIA အဖြဲ႕၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးစဥ္တြင္ တပ္မေတာ္အစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူခဲ့သည့္ကာလသည္ အရွည္ၾကာဆံုးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ တပ္မေတာ္အစိုးရ လက္ထက္ KIA သည္ အျခား တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ႀကီး ၁၆ ဖြဲ႕ႏွင့္ အဖြဲ႕ငယ္ ၂၀ ေက်ာ္ တို႔ႏွင့္အတူ ဥပေဒေဘာင္ အတြင္း၀င္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။
တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကာလအတြင္း ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အေၾကာင္းျပ၍ ေဒသခံ တိုင္းရင္း သားမ်ားအေပၚ အတင္းအဓမၼလူသစ္စုေဆာင္း၍ စစ္အင္အား တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ေက်ာက္စိမ္း၊ ေရႊ၊ ဓာတ္သတၱဳမ်ား တူးေဖာ္ျခင္း၊ မူးယစ္ေဆး၀ါး ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ခ်ိျခင္းႏွင့္ တရားမ၀င္သစ္ေမွာင္ခို လုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ စီးပြားေရးေတာင့္တင္းလာၿပီး လက္နက္ အင္အား တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသည္။ KIA အေနျဖင့္ တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ၀င္ေရာက္ခဲ့ရာ၌ နယ္ျခားေစာင့္တပ္(BGF)အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းဖို႔အထိ စဥ္းစားခဲ့ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူအင္အား၊ လက္နက္အင္အားႏွင့္ စီးပြားေရး ေတာင့္တင္းလာခ်ိန္တြင္ေတာ့ BGF အဖြဲ႕အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းဖို႔လက္မခံေတာ့ဘဲ ၀မ္ေပါင္ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရး ကိုသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ထား၍ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။

KIA ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာမႈႏွင့္ အာဏာကိုယစ္မူးလာၾကၿပီး က်ဥ္းေျမာင္း ေမွာင္မိုက္သည့္ လူမ်ိဳးခြဲျခား ေရး၀ါဒမိႈင္းျဖင့္ ၀ါဒျဖန္႔ကာ လူ/လက္နက္အင္အား၊ စီးပြားေရးအင္အား ေတာင့္တင္းလာသည္ႏွင့္ လက္ရွိအစိုးရသစ္ လက္ထက္တြင္ လက္နက္စြန္႔လႊတ္ရျခင္းမရွိေလေအာင္ တာပိန္ေရအား လွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမွ အစျပဳၿပီး ျပႆနာတစ္ခုၿပီး တစ္ခုဖန္တီးလာေတာ့သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းမ်ား ရိကၡာပို႔ေဆာင္စဥ္တြင္ KIA အဖြဲ႕မွ အလစ္ အငိုက္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ပါသည္။ တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ ရိကၡာပို႔ေဆာင္ေရးစစ္ေၾကာင္းမ်ားကို ေႏွာင့္ယွက္တိုက္ခိုက္ျခင္းမျပဳ ရန္ KIA ထံ သတိေပးတားျမစ္ေသာ္လည္း လက္မခံသျဖင့္ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ KIA တို႔ တိုက္ပြဲမ်ားဆက္လက္ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါသည္။ တပ္မေတာ္ အေနျဖင့္ KIA တို႔၏ စစ္ဗ်ဴဟာအရ အခ်က္အျခာ က်ေသာ ပြိဳင့္ ၇၇၁ ေတာင္ကုန္းကို သိမ္းပိုက္ၿပီး ၎ေတာင္ကုန္းႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ရွိေသာ လိုင္ဇာ ကိုသိမ္းမည္ဆိုပါက သိမ္းႏိုင္သည့္အေျခအေနတြင္ KIA အဖြဲ႕မွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးလိုေၾကာင္း ေတာင္းဆိုလာမႈေၾကာင့္ တပ္မေတာ္မွ ထိုးစစ္ရပ္ဆိုင္း၍ မိမိကိုယ္ကို ခုခံ တိုက္ခိုက္ရန္အတြက္သာ ျပင္ဆင္၍ နယ္ေျမစိုးမိုးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုသာ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။
အစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား စတင္ေဆာင္ရြက္ၿပီး မၾကာမီတြင္ KIA ေခါင္းေဆာင္ အင္ဘန္လ သည္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၆ ရက္ေန႔၌ ညီညြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ (United National Federal Council-UNFC) ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ အင္ဘန္လ အေနျဖင့္ TNLA (တေအာင္း၊ ပေလာင္)ႏွင့္ AA(ရခိုင္)အဖြဲ႕မ်ားကို ေမြးၿပီး ၎တို႔အဖြဲ႕ကိုေထာက္ခံေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ KIA ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ UNFC အစည္းအေ၀းပြဲမ်ားကို လိုင္ဇာ တြင္ျပဳလုပ္၍ ေနာက္ဆံုးဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္ (FUA) ဖြဲ႕စည္းၿပီး ေနရာခ်ထားေရးအထိေဆြးေႏြးခဲ့ပါသည္။ ထိုအေျခ အေနတြင္ UNFC အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ေသာ္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလုိလားသည့္ KNU ဥကၠ႒ ေစာမူတူးေဆးဖိုးႏွင့္ KIA တို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပ်က္ျပားေစမည့္ FUA ဖြဲ႕စည္းေရးအပါအ၀င္ KIA ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ႐ိုးသားမႈမရွိေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မ်ားအေပၚ မၾကာခဏ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ခဲ့ပါသည္။ ၎ေနာက္တြင္ KNU သည္ UNFC အဖြဲ႕မွ ႏုတ္ထြက္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။ အင္ဘန္လအေနျဖင့္လည္း ေစာမူတူးေဆးဖိုးကို အစိုးရရဲ႕ဘက္ေတာ္သားအျဖစ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးစြပ္စြဲကာ သတင္းလႊင့္ ခဲ့တာေတြ႕ရပါသည္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂ ရက္ေန႔မွ ၉ ရက္ေန႔ထိ ကရင္ျပည္နယ္ ေလာ္ခီးလာတြင္ က်င္းပ ခဲ့ေသာ ေလာ္ခီးလာတိုင္းရင္းသားညီလာခံမွာေတာ့ အင္ဘန္လဟာ ျပည္ေထာင္စုမွခြဲထြက္ေရးကိုလိုလားၿပီး ေစာမူတူး ေဆးဖိုးသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလုိလားသူျဖစ္ေၾကာင္း အင္ဘန္လရဲ႕မိန္႔ခြန္းက သက္ေသျပခဲ့ပါသည္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။

သူရိန္ထြန္း(ဓႏုျဖဴ)
အင္းေလးမီဒီယာ