အခုဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အတုိင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံ ေပက်င္းျမိဳ႕ေတာ္မွာ က်င္းပတဲ့ ရပ္၀န္းနဲ႔ ပိုးလမ္းမ ဖိုရမ္ အစည္းအေ၀း တက္ေရာက္ျပီးခဲ့ပါျပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ႏိုင္ငံေပါင္း ၃၇ ႏိုင္ငံက အၾကီးအကဲေတြ ၊ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမနီ၊ ျဗိတိန္၊ စပိန္၊ဂ်ပန္၊ေတာင္ကိုရီးယားနဲ႔ ဥေရာသမဂၢ က အဆင့္ျမင့္ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ေတြ၊ အျခား ႏုိင္ငံနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္က ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔အတူ ၾကီးက်ယ္ခန္းနားလွတဲ့ အစည္းအေ၀းၾကီးကို တက္ေရာက္ခဲ့သလို၊ အိမ္ရွင္ တရုတ္ႏုိင္ငံက သမၼတ၊ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ အပါအ၀င္ အဆင့္ျမင့္ အရာရွိၾကီးေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုျပီး ႏွစ္ႏုိင္ငံ ကိစၥ ေဆြးေႏြးတာေတြ၊ နားလည္မွဳ စာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ေရးထိုးတာေတြ လုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။
ဒီတစ္ၾကိမ္ တရုတ္ႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္အတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးႏုိင္ခဲ့သလဲ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ဘယ္လို ရလာဒ္ေတြ ရလာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သလဲ ဆိုတာ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ခုတစ္ပတ္ အဲဒီအေၾကာင္း ေဆြးေႏြး တင္ျပသြားပါ့မယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ႕ တရုတ္ႏုိင္ငံ ခရီးစဥ္အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့သမွ်ကို အပိုင္း ၃ ပိုင္းခြဲျပီး ၾကည့္ရွဳႏိုင္ပါတယ္။ တရုတ္ႏုိင္ငံရဲ႕ အျမင့္ဆံုးေခါင္းေဆာင္ သမၼတ ရွီက်င့္ဖ်င္ နဲ႔ ေဆြးေႏြးတာ၊ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ လီခခ်န္းနဲ႔ ေဆြးေႏြးတာ၊ နားလည္မွဳ စာခၽြန္လႊာ နဲ႔ သေဘာတူညီခ်က္ေတြ လက္မွတ္ေရးထိုးတာ ဆုိတဲ့ အပိုင္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္သမၼတ ရွီက်င့္ဖ်င္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုတဲ့ အပိုင္းမွာေတာ့ မူ၀ါဒနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥရပ္ေတြကို ေဆြးေႏြးတာ၊ အရင္ ေဆြးေႏြး သေဘာတူထားျပီးသားေတြကို ထပ္ေလာင္း အတည္ျပဳတာမ်ိဳး လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္က သန္းတစ္၀က္ေက်ာ္မယ့္ မူဆလင္ေတြ အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံထဲ ထြက္ေျပးသြားျပီး ျမန္မာႏုိင္ငံထဲ ျပန္၀င္လာေရး၊ ျမန္မာအစိုးရရဲ႕ လုပ္ငန္းစဥ္ ေအာင္ျမင္ေရး အတြက္ တရုတ္က ဆက္ အကူအညီေပးမယ့္ ကိစၥ ပါပါတယ္။ တဆက္တည္း ရခိုင္ျပသနာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အေနာက္ႏုိင္ငံေတြ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတကာက ၀ိုင္းပယ္တာ ခံေနရတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ကုလသမဂၢ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတကာ မ်က္ႏွာစာမွာ တရုတ္က ဆက္ျပီး အကာအကြယ္ေပးသြားေရးလည္း ပါပါတယ္။ လက္ရွိ ျမန္မာ အစိုးရက ၾကိဳးပမ္း အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ကို တရုတ္အစိုးရက ဆက္ျပီး အကူအညီေပးသြားမယ့္ ကိစၥလည္း ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ က်န္တာေတြကေတာ့ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳေတြကို နယ္ပယ္ အသီးသီးမွာ တုိးျမွင့္ ေဆာင္ရြက္ေရး ဆုိတဲ့ အစီအစဥ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေရး နဲ႔ နည္းပညာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳ လုပ္ငန္းေတြ အတြက္ တရုတ္ႏုိင္ငံကေန အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၁၅၀ ၀န္းက်င္ရွိမယ့္ တရုတ္ေငြ ယြမ္ သန္း ၁၀၀၀ အကူအညီေပးမယ့္ ကတိကိုလည္း သမၼတ ရွီက်င့္ဖ်င္ ဆီက ရခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီ အခ်က္ေတြကို ၾကည့္လိုက္ရင္ တရုတ္သမၼတ နဲ႔ ေတြ႕ဆံုမွဳကေန ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနနဲ႔ အရင္ ကတိက၀တ္ ရွိျပီးသား၊ လက္ရွိလည္း လုပ္ေဆာင္ေနဆဲ ကိစၥေတြအေပၚ ထပ္ေလာင္း အတည္ျပဳခ်က္ ရလိုက္တာကလြဲျပီး သိပ္ျပီး ထူးျခားတာေတြကိုေတာ့ မေတြ႕ျမင္ၾကရပါဘူး။
၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ လီခခ်င္းနဲ႔ ေတြ႕ဆံုမွဳေတြမွာေတာ့ ပိုျပီး အေသးစိတ္က်တဲ့ ေဆြးေႏြးမွဳကို ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ အဲဒီေဆြးေႏြးပြဲမွာ ျမန္မာဘက္က လိုလားေနတဲ့ တရား၀င္ ဆန္တင္သြင္းခြင့္ အပါအ၀င္ ကုန္သြယ္ေရးဆုိင္ရာ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေဆြးေႏြးႏိုင္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လက္ရွိ တရုတ္ဘက္က တရား၀င္ ခြင့္ျပဳထားျပီး ျဖစ္တဲ့ ဆန္တန္ခ်ိန္ တစ္သိန္း ခြဲတမ္းကို ဆက္ျပီး ေပးဖို႔၊ ျမန္မာႏုိင္ငံက လယ္ယာထြက္ကုန္ေတြနဲ႔ ေမြးျမဴေရးထြက္ ကုန္ေတြကို တရုတ္ဘက္က ပိုျပီး ၀ယ္ယူသြားႏုိင္ေရး ဆက္ညွိႏွိဳင္းၾကဖို႔၊ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ကုန္သြယ္ေရး ပမာဏ တုိးျမွင့္ေရးနဲ႔ တဖက္ကလည္း နယ္စပ္က တရားမ၀င္ ကုန္သြယ္မွဳ ပေပ်ာက္ေစေရး ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ကိစၥေတြ ေတာင္းဆို ေဆြးေႏြးႏိုင္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။
တရုတ္ဘက္က ေတာင္းဆိုတာကေတာ့ ရပ္၀န္းနဲ႔ ပိုးလမ္းမ စီမံကိန္းၾကီးအတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ဆုိင္ရာ အေျခခံ အေဆာက္အဦေတြ ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ပါ။ သတင္းေတြမွာ အတိအက် မေဖာ္ျပေပမယ့္ တရုတ္နယ္စပ္ ေရႊလီကေန တရုတ္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳနဲ႔ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနတဲ့ ေက်ာက္ျဖဴ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းနဲ႔ အထူးစီးပြားေရးဇံု အထိတုိင္ေအာင္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္လာေစေရးပါ။ တရုတ္ရဲ႕ အိႏိၵယ သမုဒၵယာကို အသံုးျပဳေရး၊ သမုဒၵယာ ႏွစ္စင္း ေပၚလစီ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ဖို႔ နယ္စပ္ကေန ေက်ာက္ျဖဴအထိ အေ၀းေျပးကားလမ္းေတြ၊ ရထားလမ္းေတြ ေပၚေပါက္လာေစေရးျဖစ္ပါတယ္။
၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ လီခခ်င္းနဲ႔ ေတြ႕ဆံုရာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနနဲ႔ တရုတ္-ျမန္မာ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ကုန္သြယ္ေရး မမွ်မတ ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနကေန မွ်မွ်တတ ျဖစ္လာေစေရး ေတာင္းဆိုခဲ့ေပမယ့္ တကယ္လက္ေတြ႕ ျဖစ္လာဖို႔ကေတာ့ ကုန္သြယ္ေရး အသာစီးရထားတဲ့ တရုတ္ႏုိင္ငံနဲ႔ ခက္ခက္ခဲခဲ ညွိႏွိဳင္းရဦးမယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးပါ။ တရုတ္ဘက္က ေတာင္းဆုိတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲက အေျခခံ အေဆာက္အဦေတြ ဖြံ႕ျဖိဳးလာေရး ဆိုတဲ့ ကိစၥမွာလည္း ဆင္းရဲတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံအဖို႔ တရုတ္ေခ်းေငြနဲ႔ပဲ ျပန္ျပီး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရမယ့္ လုပ္ငန္းေတြ ျဖစ္ေနတာမို႔ ႏိုင္ငံတကာ အေတြ႕အၾကံဳေတြကို ၾကည့္ျပီး လုပ္ဖို႔ လိုမလို၊ လုပ္ခဲ့ရင္ ကိုယ့္အင္အား ရွိမရွိ၊ ကိုယ့္အင္အား မရွိရင္ တရုတ္အကူအညီကို ဘယ္လို ညွိႏွိဳင္းယူသင့္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ စဥ္းစားသံုးသပ္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္ထပ္ တစ္ပိုင္းကေတာ့ ႏွစ္ႏုိင္ငံ နားလည္မွဳ စာခၽြန္လႊာ ထိုးတာနဲ႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိတာပါ။ အစိုးရသတင္း ေဖာ္ျပခ်က္အရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ခရီးစဥ္အတြင္း နားလည္မွဳ စာခၽြန္လႊာ ႏွစ္ခုနဲ႔ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ တစ္ခုပဲ ခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ MOU ႏွစ္ခုကေတာ့ တရုတ္- ျမန္မာ စီးပြားေရး စၾကၤန္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳ အစီအစဥ္ (၂၀၁၉-၂၀၃၀) နဲ႔ စီးပြားေရးနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ ၅ ႏွစ္ ဖြံ႕ျဖိဳးမွဳ အစီအစဥ္ ေရးဆြဲေရး ဆုိင္ရာ နားလည္မွဳ စာခၽြန္လႊာေတြပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ MOU အဆင့္ပဲမို႔ တကယ့္တကယ္ သေဘာတူညီခ်က္ေတြရ၊ စာခ်ဳပ္ေတြ ခ်ဳပ္တဲ့ အဆင့္ေရာက္တဲ့အခါ ကိုယ့္ႏုိင္ငံ အက်ိဳးစီးပြား ပါေအာင္ ၾကိဳးစားၾကရဦးမွာပါ။ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ စာခ်ဳပ္ကေတာ့ ျမန္မာသံအမတ္နဲ႔ တရုတ္သံအမတ္ တို႔ ခ်ဳပ္ဆုိတဲ့ စီးပြားေရးနဲ႔ နည္းပညာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး ဆုိင္ရာ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အခု ခရီးစဥ္ ကို ျပန္ျပီး သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ အဓိက က်တာကေတာ့ တရုတ္ႏုိင္ငံက အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနတဲ့ ရပ္၀န္းနဲ႔ ပိုးလမ္းမ စီမံကိန္းၾကီးကို ထပ္ေလာင္း အတည္ျပဳေပးတာ၊ အဲဒီ စီမံကိန္းၾကီးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ျမန္မာဘက္က လုပ္ဖို႔ လိုအပ္တာေတြကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ပါ့မယ္ ဆုိတာကို ထပ္ေလာင္း ကတိျပဳတာေတြပါပဲ။ တရုတ္ဘက္ကလည္း ရခုိင္ျပသနာ ကုလသမဂၢ၊ အေနာက္နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ ရဲ႕ ဖိအားေပးမွဳေတြမွာ ျမန္မာဘက္က ဆက္ျပီး ရပ္တည္ေပးသြားမယ္၊ ျမန္မာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး တရုတ္က ဆက္ အကူအညီေပးမယ္ ဆိုတာကို ထပ္ေလာင္း အတည္ျပဳေပးတာက အဓိက က်ပါတယ္။ ျမန္မာဘက္က ေတာင္းဆိုတဲ့ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ကုန္သြယ္ေရး မမွ်မတ ျဖစ္ေနျပီး ျမန္မာဘက္က နစ္နာေနတဲ့ကိစၥကိုေတာ့ လက္ခံ ေဆြးေႏြးပါ့မယ္လို႔ ေျပာဆိုတဲ့ အေနအထားေလာက္ပဲ ရတာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲမွာ သတင္းၾကီးေနတဲ့ ျမစ္ဆံုေရကာတာ စီမံကိန္း ကိစၥကို ေဆြးေႏြးတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကိုေတာ့ မၾကား မသိၾကရပါဘူး။ တရုတ္- ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးမွာ ကုန္သြယ္ေရး၊ စီးပြားေရး အရ မွ်မွ်တတ ျဖစ္လာေစဖုိ႔၊ ျမန္မာ့ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး ျပသနာ တရုတ္အေပၚ မွီခိုေနရမွဳ ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္ဖို႔၊ ႏိုင္ငံတကာ မ်က္ႏွာစာမွာ တရုတ္ရဲ႕ အကာအကြယ္နဲ႔ ရပ္တည္ေနရတဲ့ ကိစၥ ကင္းလြတ္ႏုိင္ဖို႔ ဆုိရင္ ဒီထက္ သံတမန္ေရး၊ ေစ့စပ္ညွိႏွိဳင္းေရး နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႔ ၾကိဳးစားမွ အေကာင္အထည္ ေပၚလာႏုိင္မယ္ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။
VOA
0 comments:
Post a Comment