အသက္ေပးၿပီး အစိုးရကိုျဖဳတ္ခ်ခဲ့ေသာ သတင္းသမား

၂ဝ၁၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၁ ရက္ေန႔က သတင္းေထာက္ ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ဦးျဖစ္သူ ယန္ကူးရွက္ (Jan Kuciak) ႏွင့္ သူ၏ ဇနီးေလာင္း မာတီနာတို႔ႏွစ္ေယာက္ စလိုေဗးကီးယားႏိုင္ငံ၏ၿမိဳ႕ေတာ္ ဘရာတီဆလာဗာၿမိဳ႕အနီးရွိ သူတို႔၏ ေနအိမ္တြင္ ေသနတ္ျဖင့္ အေသပစ္သတ္ကာ လုပ္ႀကံျခင္း ခံလိုက္ရသည္။ 

ယန္ကူးရွက္က အသက္ ၂၇ ႏွစ္သာရွိေသးသည္။ သူသည္ ႏိုင္ငံအတြင္း အီတလီမာဖီးယားမ်ားႏွင့္ ဆလိုဗက္ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔ပူးေပါင္းကာ အဆင့္ျမင့္ထိပ္တန္း အရာရွိမ်ား၏ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ား၊ လာဘ္စားမႈမ်ား၊ အခြန္တိမ္းေရွာင္မႈမ်ားကို ေထာက္လွမ္းေဖာ္ထုတ္ ေရးသားေနေသာ သတင္းသမားတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ ျပည္သူတို႔ထံ သတင္းအမွန္မ်ားကို တင္ျပေပးေနသူ သတင္းသမားတစ္ဦး လုပ္ႀကံခံလိုက္ရသည္ဆိုျခင္းေၾကာင့္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး တုန္လႈပ္သြားၿပီး ျပည္သူေတြ လမ္းေပၚထြက္လာ၍ ဆႏၵျပၾကရာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ပြားေသာ ကတၱီပါေတာ္လွန္ေရးၿပီးလွ်င္ အႀကီးက်ယ္ဆံုးေသာ လူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ 

ကူးရွက္သည္ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔၏ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားမႈ အစတစ္စကို ဆြဲထုတ္ရန္လုပ္ေနစဥ္ လုပ္ႀကံခံလိုက္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက ေထာက္ျပေဝဖန္ၾကသည္။ သူ႔ကို ေထာက္ခံဆႏၵ ျပသူမ်ားက အစိုးရကို ဖိအားေတြေပးေနၾကသည္။ အက်ိဳးဆက္ေတြက ဘာျဖစ္ခဲ့သနည္း။ 

ဆႏၵျပသူေတြက လူသတ္သမားမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ေပးရန္ လမ္းေတြေပၚထြက္ၿပီး ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။ ရဲေတြက ယန္ကူးရွက္ႏွင့္ ဇနီးေလာင္းတို႔အား သတ္သူအျဖစ္ သံသယရွိသူ ၈ ဦးကို ဖမ္းဆီးလိုက္ေၾကာင္း ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ မတ္လက ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။ ကူးရွက္သည္ အီတလီမားဖီးယားဂိုဏ္းႏွင့္ ဆလိုဗက္ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔ အဆက္အသြယ္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္ လုပ္ႀကံခံလိုက္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။ 

ကူးရွက္သည္ အီတလီႏိုင္ငံတြင္ နာမည္ႀကီးေနသည့္ မာဖီးယားဂိုဏ္းႀကီးတစ္ဂိုဏ္းျဖစ္ေသာ Ndrangheta ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ဆလိုေဗးကီးယား အေရွ႕ပိုင္းတြင္ ေျခ႐ႈပ္ေနမႈမ်ားကို ေထာက္လွမ္းၿပီး ေဖာ္ထုတ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္ အသတ္ခံလိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ 

ယူကရိန္းနယ္စပ္ေဒသတစ္ဝိုက္တြင္ ဥေရာပသမဂၢက ေထာက္ပံ့သည့္ေငြေၾကးမ်ားကို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားက အလြဲသံုးစားလုပ္ေနျခင္းမ်ားအား ကူးရွက္က ေျခရာခံထားသည္။ အန္တိုနီယို ဗာဒါလာဆိုသူ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးတစ္ေယာက္သည္ ကူးရွက္အား သတ္ျဖတ္မႈတြင္ သံသယရွိသျဖင့္ ရဲေတြက ဖမ္းထားေသာ္လည္း ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ 

ဆလိုေဗးကီးယားႏိုင္ငံရွိ ၿမိဳ႕ႀကီးေပါင္း ၂၅ ၿမိဳ႕တြင္ ကူးရွက္အားသတ္ျဖတ္မႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပခဲ့ၾကရာ လူေပါင္း ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္သည္ ဘရာတီဆလာဗာၿမိဳ႕ေတာ္ အစိုးရအေဆာက္အအံုအထိ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုလူထုကို ဦးေဆာင္ေနသူမွာ သမၼတ အန္ဒရက္ ကစၥကာကိုယ္တိုင္ျဖစ္သည္။ ဆႏၵျပသူေတြက - 

“သတင္းသမားကို သတ္တာ ငါတို႔အားလံုးကို သတ္တာပဲ”ဟု ေႂကြးေၾကာ္ကာ ဆႏၵျပၾကသည္။ 

ယန္ကူးရွက္ကို ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေမလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ေမြးဖြားသည္။ သူသည္ ဆလိုေဗးကီးယား ႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ပထမဆံုး အသတ္ခံရသည့္ သတင္းသမားတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္သည္။ ကူးရွက္ အသတ္ခံရမႈတြင္ သမၼတႏွင့္အတိုက္အခံမ်ား ဆႏၵျပျပည္သူမ်ားကတစ္ဖက္၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေရာဘတ္ဖီကိုႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္မ်ားကတစ္ဖက္ ႏွစ္ျခမ္းကြဲသြား ၿပီး အစိုးရအဖြဲ႔အတြင္းမွာပင္ တိုက္ပြဲေတြျပင္းထန္ခဲ့သည္။ 

ျပည္သူေတြ၏အသံက အရွိန္တက္လာၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဖီကိုႏွင့္ သူ၏ အစိုးရအဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔လံုး ႏုတ္ထြက္သြားခဲ့ရသည္အထိ ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႔က ကူးရွက္ကို သတ္ခဲ့သူ ၈ ဦးကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၿပီး ၃ ဦးမွာ လူသတ္မႈႏွင့္ တာဝန္အရွိဆံုးအျဖစ္ အျပစ္ရွိေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ 

ကူးရွက္သည္ သတင္းစာသင္တန္းဘြဲ႔ကို မာစတာအထိ တက္ေရာက္ေအာင္ျမင္ခဲ့သူျဖစ္ၿပီး ကြန္စတန္တင္ တကၠသိုလ္တြင္ ဒႆနိကေဗဒဘြဲ႔လည္း ရခဲ့သည္။ သူက ျပည္သူ႔မီဒီယာဆက္သြယ္ေရးဘာသာရပ္ကို ဘြဲ႔လြန္အျဖစ္ဆက္တက္ၿပီးေနာက္ မာစတာဘြဲ႔ရခဲ့သည္။ သူ၏ ေဒါက္တာဘြဲ႔အတြက္ျပင္ဆင္ရင္း သတင္းမီဒီယာဆိုင္ရာ ဘာသာရပ္မ်ားကို ပို႔ခ်သင္ၾကားေပးေနသူတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ 

သူမကြယ္လြန္မီ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔က ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို ေရးသားခဲ့သည္။ သူက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္သူ မာရီယန္ကိုဆနာအေၾကာင္းကို ေရးသားျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုဆနာ သည္ TV Markiza ဆိုသည့္ ႐ုပ္သံလုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ရခဲ့ၿပီး ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ကတည္းက ေအာင္ျမင္သည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးျဖစ္လာသည္။ သူ႔ကို SIS ဟုေခၚသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔က ေနာက္ကြယ္မွ အျပည့္အဝ အကူအညီေပးေနသည္။ ကူးရွက္က ကိုဆနာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခြန္ေငြမ်ားကို တိမ္းေရွာင္ေနသူတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း ဖြင့္ခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ ဟိုးေလးတေက်ာ္ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ 

ကူးရွက္ေဖာ္ထုတ္ထားသည့္ သတင္းထဲ၌ ကိုဆနာသည္ ဇိမ္ခံအထက္တန္းက်သည့္ အေဆာက္အအံုႀကီးမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ထား႐ံုမက ကိုယ္တိုင္လည္း ထိုအေဆာက္အအံုမ်ားကို အေရာင္းအဝယ္လုပ္ေနသူ တစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ထိုလုပ္ငန္းမ်ားက ရရွိသည့္ ဝင္ေငြမ်ားမွာ စာရင္းေပ်ာက္ျဖစ္ေနၿပီး အစိုးရကို အခြန္ေဆာင္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ခဲ့သည္။ ကိုဆနာတစ္ေယာက္ ဆတ္ဆတ္ခါနာသြားၿပီး ကူးရွက္ႏွင့္ မိသားစုအေပၚ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား စတင္လုပ္ခဲ့သည္။ ကိုဆနာက သူ႔ကို ဂုဏ္သိကၡာက်ဆင္းေအာင္လုပ္သည္ဆိုကာ တရားစြဲသည္။ 

အခင္းျဖစ္သည့္ေန႔တြင္ ကူးရွက္သည္ ဘရာတီ ဆလားဗားၿမိဳ႕ႏွင့္ မိုင္ ၄၀ ခန္႔ကြာေဝးသည့္ ႐ြာေလး တစ္႐ြာရွိ သူ႔အိမ္တြင္ ေရာက္ေနသည္။ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ရဲတပ္ဖြဲ႔သို႔ ဖုန္းတစ္ႀကိမ္ေခၚသည္။ ထို႔ေနာက္ ေလးရက္တိုင္ အဆက္အသြယ္ မရျဖစ္ခဲ့သည္။ ကူးရွက္၏ ဇနီးေလာင္းေလးသည္ ေန႔စဥ္ သူ႔မိခင္ထံ ဖုန္းဆက္တတ္သည္။ မာတီနာက သူ႔အိမ္ကို ဖုန္းေခၚသည္မွာလည္း ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၁ ရက္ေန႔လယ္က ေနာက္ဆံုးျဖစ္သည္။ 

ရဲတပ္ဖြဲ႔က ကူးရွက္၏အိမ္ကိုသြားေရာက္ၿပီး ၾကည့္သည္။ ကူးရွက္ႏွင့္ မာတီနာတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေသေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ကူးရွက္က ရင္ဘတ္တြင္ ႏွစ္ခ်က္ အပစ္ခံထားရၿပီး မာတီနာက နဖူးတည့္တည့္တြင္ ေသနတ္ႏွင့္တစ္ခ်က္ အပစ္ခံထားရျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ၉ မမ ကာလီဘာေသနတ္ျဖင့္ ပစ္သတ္ထားသည္။ အိမ္ရွိမည္သည့္ပစၥည္းမွ် ေျခရာလက္ရာ မပ်က္ဘဲရွိသည့္အျပင္ မပစ္ရေသးသည့္ က်ည္ဆန္မ်ားကိုပါ ေနရာအႏွံ႔ေတြ႔ရသည္။ သူတို႔ကို ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၂ ႏွင့္ ၂၅ ၾကားတြင္ သတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္မည္ဟု ယူဆၾကသည္။ 

ကူးရွက္တို႔အသတ္ခံလိုက္ရသည့္သတင္းက ေတာမီးလိုပ်ံ႕သြားသည္။ ျပည္သူေတြ လမ္းေပၚေရာက္လာၾကသည္။ သူ႔ကို ဂုဏ္ျပဳသည္။ ဘရာတီဆလာဗာၿမိဳ႕ရွိ ဆလိုဗက္အမ်ိဳးသားေတာ္လွန္ေရးပန္းၿခံအတြင္း ဖေယာင္းတိုင္ေတြထြန္းၿပီး ဆုေတာင္းေပးၾကသည္။ ထို႔ျပင္ ကူးရွက္အလုပ္လုပ္သည့္ Aktuality.sk သတင္းဌာနေရွ႕တြင္လည္း ဖေယာင္းတိုင္ႏွင့္ ပန္း မ်ားျဖင့္ ဆုေတာင္းေပးၾကသည္။ သမၼတကလည္း ဆလိုေဗးကီးယားတြင္ ဤသို႔ေသာအျဖစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေပၚ ခဲ့ရျခင္းအတြက္ တုန္လႈပ္မိေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားသည္။ 

ျပည္သူေတြ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္မႈမ်ားက ပိုၿပီး အရွိန္ျမင့္လာသည္။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ၿမိဳ႕ႀကီး ၁၇ ၿမိဳ႕တြင္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပပြဲမ်ား ခ်ီတက္ပြဲမ်ားလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဘရာတီဆလာဗာ၌ပင္ လူ ၆၀၀၀၀ ေက်ာ္ ခ်ီတက္ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြကလည္း မိမိတို႔တကၠသိုလ္တိုင္းတြင္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ တကၠသိုလ္ေပါင္း ၂၁ ခုသည္ ေန႔ဝက္သာတက္ၿပီး ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို ပူးေပါင္းပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။ 

ေနာက္ဆံုးတြင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဖီကိုႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႔ ႏုတ္ထြက္သြားခဲ့ေသာ္လည္း ဆႏၵျပပြဲမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနခဲ့သည္။ ေတာ္လွန္ေရးၿပီးၿပီဟု ယူဆထားေသာ လူႀကီးမ်ားအေနႏွင့္ မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔၏ ပထမဆံုး ေတာ္လွန္မႈကို ျပန္လည္ရင္ဆိုင္ရၿပီး ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အျမန္ဆံုးက်င္းပေပးဆိုသည့္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကိုပါ ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရသည္။ 

လူသတ္မႈကိုထုတ္ျပန္သည့္ေန႔မွာပင္ ဆလိုဗက္ ရဲတပ္ဖြဲ႔ရဲမွဴးႀကီး တီေဘာ္ဂက္စ္ပါက စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈကို အဖြဲ႔မ်ားဖြဲ႔ကာ စတင္စစ္ေဆးေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။ အစိုးရအဖြဲ႔ကလည္း ကူးရွက္သတ္မႈကို ေဖာ္ထုတ္ရန္အတြက္ ယူ႐ို ၁ သန္း အစိုးရဘတ္ဂ်က္ထဲမွ အသံုးျပဳခြင့္ေပးခဲ့သည္။ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးႏွင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တို႔ ႏုတ္ထြက္ေၾကာင္း ေၾကညာေသာ္လည္း ျပည္သူေတြက မေက်နပ္ဘဲ ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို ဆက္ၿပီးလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ 

လူသတ္မႈကို စတင္ေဖာ္ထုတ္ေျပာၾကားခဲ့သည့္ ေန႔မွာပင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဖီကိုသည္ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို ေခၚၿပီး ပံုႀကီးမခ်ဲ႕ၾကရန္ ေျပာဆိုသတိေပးေသးသည္။ အတိုက္အခံေတြကလည္း လက္ရွိ အာဏာရ Smer-SD ပါတီအေနႏွင့္ ထိုလူသတ္မႈတြင္ သြယ္ဝိုက္ၿပီး ပတ္သက္ေနေၾကာင္း စြပ္စြဲၾကသည္။ အတိုက္အခံ OlaNO ပါတီမွ ပါလီမန္အမတ္ ဗီ႐ိုနီကာက ၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ရဲတပ္ဖြဲ႔အရာရွိ ေရာဘတ္ရီးမီးရပ္စ္ လုပ္ႀကံခံရမႈႏွင့္ အတူတူျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ရဲအရာရွိ အသတ္ခံရျခင္းကလည္း အီတလီ မာဖီးယားဂိုဏ္းႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္။ ရဲအရာရွိကို ထိုစဥ္က ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗလာဒီမာ မက္ဆီယာက သတ္ခိုင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ 

ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ အတိုက္အခံပါတီႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ ညီၫြတ္ေရးအဖြဲ႔တို႔က ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးႏွင့္ ရဲမွဴးတို႔ကို ႏုတ္ထြက္ရန္ ေတာင္းဆိုၾကသည္။ မတ္လ ၄ ရက္ေန႔တြင္ သမၼတ ကစၥကာကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ ႐ုပ္သံလိုင္းကတစ္ဆင့္ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခဲ့သည္။ သမၼတက တိုင္းျပည္ညီၫြတ္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္မည္ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ျခန္းမကြဲေစရဟု ကတိေပးသည္။ သူက ပါလီမန္အတြင္း ေခါင္းမာသည့္ ဝန္ႀကီးမ်ားကို အေျပာင္းအေ႐ႊ႕မ်ားလုပ္မည္ဟု ေျပာသည္။ ထို႔ျပင္ ၾကားျဖတ္ေ႐ြးေကာက္ပြဲတစ္ခုကိုလည္း လုပ္ေကာင္းလုပ္မည္ဟု ကတိေပးသည္။ 

သမၼတမိန္႔ခြန္းက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဖီကိုအတြက္ ေဒါသထြက္စရာျဖစ္သြားသည္။ သူ႔ကို သမၼတက အတိုက္အခံမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္ အမိန္႔ေပးေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဖီကိုက သမၼတသည္ ဟန္ေဂရီ-အေမရိကန္ ဘီလီယံနာ သူေဌးႀကီး ေဂ်ာ့ဆိုးေရာ့စ္ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ မိမိထံမွ အာဏာသိမ္းရန္ ႀကံစည္ေနသည္ဟု ျပန္လည္ စြပ္စြဲလိုက္သည္။ 

လူသတ္မႈျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ရက္အၾကာတြင္ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီး ႏုတ္ထြက္သြားသည္။ ဖိအားမ်ားေၾကာင့္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးႏွင့္ ဒုဝန္ႀကီးထပ္မံႏုတ္ထြက္သြား ျပန္သည္။ ပါလီမန္အတြင္း ႏိုင္ငံေရးအလွည့္အေျပာင္းႏွင့္ ပူးေပါင္း ဘက္ေျပာင္းမႈမ်ား ျဖစ္ကုန္သည္။ မတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ သမၼတကစၥကာထံ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဖီကို လာေတြ႔သည္။ သူ႔ႏုတ္ထြက္လႊာကို သမၼတထံေပးအပ္ၿပီး ရာထူးစြန္႔လႊတ္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားလိုက္သည္။ 

ကူးရွက္ကို သတ္ျဖတ္ျခင္းအား ၈ ေယာက္ အဖမ္းအဆီးျပထားေသာ္လည္း သတင္းသမားမ်ားက လူသတ္မႈတြင္ အေရးႀကီးသူမပါေသးဟု ေဝဖန္ကန္႔ကြက္ထားသည္။ သတင္းသမားတစ္ေယာက္ကို စီးပြားေရးသမားေတြက မာဖီးယားဂိုဏ္းသားေတြႏွင့္ေပါင္းကာ ၿခိမ္းေျခာက္ေနမႈမ်ားကို သိသိႏွင့္ အကာအကြယ္ မေပးႏိုင္သည့္ အစိုးရအေပၚ ျပည္သူေတြက ေပါက္ကြဲေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ 

တိုင္းျပည္၏ စတုတၳမ႑ိဳင္ကို ခိုင္မာေအာင္ တည္ေဆာက္ၿပီး အက်င့္ပ်က္ျခစာမႈမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ ႀကိဳးစားေနသူ ကူးရွက္ကေတာ့ အသက္ေပးသြားခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေရးကိုပါ ကိုင္လႈပ္သြားႏိုင္ေလာက္သည့္ သူ၏ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ႀကိဳးစားခဲ့မႈမွာ သမိုင္းတြင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ သူသည္ အသက္ႏွင့္ရင္းၿပီး ႏိုင္ငံေရးေလာက တစ္ခုလံုးကိုပါ ကိုင္လႈပ္သြားႏိုင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ 

ေက်ာ္ဗလ 

(Ref: Euro News, BBC, Al Jazeera News)

The Voice